ภัยลึกเข้ามาใกล้..ทุกที


มีภัยที่เห็นชัดเจน แต่ไม่รู้เมื่อไรหลายเรื่อง  รอบตัวเรา  โดยเฉพาะ  ครูที่อยู่กับเด็ก  ไม่ว่าจะเป็นภัยจากโรคภัยไข้เจ็บ......ที่ต้อง  ป้องปราม ป้องกัน และรักษา กันอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน

*****

ภัยกับตัวเอง  ที่อ่านมากรู้มาก  พบว่า  ภัยเข้ามาหาสำหรับ ผู้หญิงที่ขับรถคนเดียว และไม่ได้ล็อครถ  อ่านแล้ว ก็ไม่ไว้ใจล่ะ  ต้อง...ล็อกรถทุกที  ด้วยออกจากบ้านตั้งแต่เช้ามึด

*****

จนมาถึงโรงเรียน ที่พบนักเรียนที่มาจากครอบครัว หลายพ่อ พันธ์แม่....ที่มีการอบรมเลี้ยงดู  แบบประคบประหงม แตะไม่ได้ กับ นักเรียนที่ไม่มีพ่อแม่ผู้ปกครองดูแล  มีนิสัยก้าวร้าว.....มากมาย

*****

กับภัยจาก..การปฏิบัติงาน  ที่ไม่ตรงกับสายงานแต่ต้องทำ  นอกเหนือจากการสอน  เช่น  โครงการตามแผนปฏิบัติการไทยเข้มแข็ง  ที่เน้นว่า....ต้องถูกต้อง  จนเกร็งไปหมด และ ปีนเกลียวกับเพื่อนร่วมงาน  ที่เป็นภัยลึก  แบบไม่ตั้งใจ  จากความระวังตัวเอง...จนเป็นความกังวล...จนรู้สึกว่า  ขาข้างหนึ่ง  เข้าไปอยู่ในคุกแล้ว

*****

มาถึง  การทำงานร่วมกับหมู่คณะ  ที่พบ  เพื่อนเห็นแก่ตัว  เอาเปรียบเพื่อน  กับ เจ้านายที่เล็งเห็นว่า...เรามีงานมาก  เว้นวรรคไว้...ไม่ให้งาน  จนเพื่อนพูดกันหนาหูว่า...เว้นเราคนเดียว  ที่ไม่มีงาน...ภัยอันตรายทีเดียว

*****

ภัยกับการเมือง เรื่องรัก  ใครรักใคร แบ่งแยกกันเป็นพวกๆๆ ตามที่ตนรัก และเกลียด  ไม่ใช่ รัก และ พอดูได้ แต่นี่....รัก และเกลียด คนละขั้ว..จึงได้เป็น...ภัยที่อาจมาถึงตัวเรา....โดยไม่รู้ตัว...ภาษีอานนนนนนน

*****

กับภัย จากที่ตัวเอง นั่งนาน เป็นภัยต่อสุขภาพ  ปวดร้าวในท้องไปหมด ที่ต้องนั่งนาน หลังจากกลับจาก ไปต่างจังหวัด...ยังไม่หายเลย   เป็นภัยที่ทำตัวเอง.....

*****

กับอีก  ภัยจากการขี้ลืม  ดึงโทรศัพท์ไปชาร์ท  พอจะหยิบโทรศัพท์ที่เอวมากดหาพ่อบ้าน...อ้าวโทรศัพท์หาย...โวยวาย  เดินไปห้องน้ำ  หาโทรศัพท์หล่นแถวนี้ไหม  ..หาตั้งนาน  ....ที่แท้  มาอยู่ที่เครื่องชาร์ท นี่เอง....โธ่ เอ๊ย!!!!! นี่คือภัยลึกที่ใกล้เข้ามา

หมายเลขบันทึก: 333186เขียนเมื่อ 2 กุมภาพันธ์ 2010 03:25 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2012 12:21 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (9)

สวัสดีครับพี่อ้อย

ภัย...ที่เสนอมานี้

เป็นจริง...ในสังคมปัจจุบัน

สบายดีนะครับ....

สวัสดียามเช้าค่ะคุณครูอ้อย

   ดาบันทึกเสร็จได้ตามมาอ่านภัยต่างๆ ขอบคุณมากนะคะ

พอดีดาก็บันทึกที่น่าจะเป็นภัยอย่างหนึ่งได้เหมือนกัน

หากว่างแวะไปอ่านนะคะ

และฝากแนะนำ ภัย ที่ดาบันทึกกับคนอื่นๆด้วยนะคะ

 

http://gotoknow.org/blog/kanda02/33199

    

 คุณครู อ้อย ดา ใส่ตัวเลขไม่ครบไปไม่ถูกค่ะ

   http://gotoknow.org/blog/kanda02/333199

 

ภัยที่คุณครูอ้อยว่ามา เป็นภัยที่ต้องเสี่ยงต่างกันตามสภาพแวดล้อมคะ
ชินแล้วคะ ถ้ารู้จักและทำความเข้าใจกับภัยนั้นให้ถ่องแท้ก็จะลดภัยลงได้ในระดับหนึ่ง
แต่ภัยขี้ลืมฟังจากคุณครูอ้อยแล้ว ยิ้มเลยคะ
ภัยแบบนี้ต้องยิ้มอย่างเดียวนะคะ : )
สุขสันต์เดือนแห่งรักคะ

สบายดีค่ะ น้องชาย ท่านรอง  P  ประเสริฐ ศรีแสนปาง

ภัย ทุกอย่าง หากคิดว่า เป็น เนอะเนอะ

สวัสดีค่ะ น้องดา   P   กานดา น้ำมันมะพร้าว

ไปดอนหอยหลอด เยี่ยม เตาตาหวาน  เห็นน้ำมันมะพร้าว คิดถึงน้องดามากๆๆ ขอบอก

สวัสดีค่ะ น้อง  P  gannigar

ยิ้มยิ้ม  ยังมีเรื่อง ขี้ลืมอีกเยอะค่ะ  อาจจะเพราะ ทำงานมาก จนไม่คิดเรื่องนี้ เลยลืมไปเลยค่ะ

ขอบคุณมากค่ะ

สวัสดีค่ะ...พี่ครูอ้อย

...ภันสุดท้าย...น่ากลัวนะคะ

...มีหนังสือหลายเล่มบอกว่า...

...กินปลาทะเล...กับกินมะพร้าวอ่อนทุกวัน...ป้องกัน อัลไซเมอร์ค่ะ

สวัสดีค่ะ น้อง  P กิ่งไผ่ใบหลิว

  • เหรอคะ  งั้น ครูอ้อย จะจอดรถ  ซื้อมะพร้าวอ่อน ก่อนเข้าบ้านทุกวันนะคะ ขอบคุณมากค่ะ
  • กลัว ลืมทางเข้าบ้านค่ะ เอิ๊กเอิ๊ก
  • แต่กลัว ลืม ซื้อมะพร้าวอ่อน น่ะสิคะ
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท