" บุหรี...กับ..ชีวิต" ซึ่งเกิดจากแรงบันดาลใจของพ่อคนหนึ่งที่กำลังจะจากโลกนี้ไปด้วยพิษภัยของบุหรี่ฝาหไว้ให้ลูกคิด และยังมีความรู้สึกดีๆของลูกๆที่มีต่อคุณพ่อมาฝากด้วยค่ะ ถึงแม้ว่าวันบุหรี่โลกจะผ่านไปแล้วก้ตาม
" บุหรี...กับ..ชีวิต"
พ่อทิ้งก้นบุหรี่...ลงที่พื้น
แล้วก็ยืน...กลืนกล้ำ...น้ำตาไหล
เฝ้าทบทวน...ทุกนาที..ที่ผ่านไป
ถ้าหวนกลับ...มาได้...จะไม่ทำ
พ่อหยิบซองบุหรี่...ที่ในเสื้อ
ยังมีเหลือ...ขึ้นมามอง...ต้องขยำ
เป็นบทเรียน...อันรันทด...ต้องจดจำ
ชีวิตต้อง...มืดดำ...ถูกทำลาย
หมอบอกว่า...เหลือเวลา...ไม่นานนัก
ทั้งครอบครัว...ต้องขาดหลัก...หักสลาย
ยังเป็นห่วง...พันผูก...เจ้าลูกชาย
เมื่อพ่อตาย...ใครจะอยู่...ดูแลเรา
วันก่อนครู...มีจดหมาย...ให้ไปพบ
จากจุดจบ...พบจุดเริ่ม...เพิ่มความเหงา
" ลูกเริ่มสูบ" ...พอฟังจบ...แสนซบเซา
จะเป็นเวร...หรือกรรมเก่า...ไม่เข้าใจ
หยุดเถอะนะ...อย่าสูบต่อ...พ่อขอร้อง
อนาคต...เจ้าจะต้อง...เพ่งผ่องใส
เมื่อขาดพ่อ...แม่จะอยู่...กับผู้ใด
เหลือเจ้าไว้...เป็นหลักให้...ได้ชื่นชม
ชีวิตพ่อ...ที่เห็นเห็น...เป็นตัวอย่าง
เดินแนวทาง... ผิดแกน...แสนขื่นขม
ติดบุหรี่...อย่างพ่อ...ก็ต้องตรม
เมื่อลูกล้ม...แล้วลุกยาก...หากสูบมัน
บันทึกนี้เขียนที่ GotoKnow โดย นาง นางรัตนา พุกพิบูลย์ ใน ลีลาสุขภาพ