ฤา ฮีโรจะสูญพันธุ์

 

เมื่อวันเสาร์อาทิตย์ที่ผ่านมา ผมได้มีโอกาสเดินทางไปที่ อ.พิบูลมังสาหาร จ.อุบลราชธานี

ไปเก็บข้อมูลของคณะทำงานคุณอดิศร พวงชมภู เจ้าของบริษัทสยามแฮนดส (เสื้อแตงโม)

คุณอดิศรพร้อมด้วยเพื่อนนักวิชาการและนักธุรกิจหลายคนมีจิตอาสา ใช้เวลาส่วนหนึ่งของชีวิตเข้าไปพัฒนาประเด็นการเพิ่มมูลค่าผลิตภัณฑ์

และช่วยวางแผนแผนการตลาดให้กับ "เครือข่ายเกษตรอินทรีย์บ้านนาเจริญ" โดยใช้คอนเซป "ข้าวเป็นยา" (ซึ่งประเด็นนี้วันหลังจะมาเขียนนะครับ)

 

เมื่อวันเสาร์อาทิตย์ที่ผ่านมา ผมได้มีโอกาสเดินทางไปที่ อ.พิบูลมังสาหาร จ.อุบลราชธานี
ไปเก็บข้อมูลของคณะทำงานคุณอดิศร พวงชมภู เจ้าของบริษัทสยามแฮนดส (เสื้อแตงโม)
คุณอดิศรพร้อมด้วยเพื่อนนักวิชาการและนักธุรกิจหลายคนมีจิตอาสา ใช้เวลาส่วนหนึ่งของชีวิตเข้าไปพัฒนาประเด็นการเพิ่มมูลค่าผลิตภัณฑ์และช่วยวางแผนการตลาดให้กับ "เครือข่ายเกษตรอินทรีย์บ้านนาเจริญ" โดยใช้คอนเซป "ข้าวเป็นยา"
(ซึ่งประเด็นนี้วันหลังจะมาเขียนนะครับ)

.....

.....

ในระหว่างการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ระหว่างทีมคุณอดิศรกับประชาชนในพื้นที่ คุณอดิศร ได้กล่าวถึงทฤษฏี ๘๐ / ๒๐
ท่านกล่าวว่า ในองค์กรปกติทั่วไป จะมีคน ๒๐% ทำงานได้ ๘๐ % ของงานทั้งหมด และอีก ๘๐ % จะทำงาน ๒๐ % ที่เหลือ
การค้าขายก็เหมือนกัน ในการทำธุรกิจ จะมีสินค้า ๒๐ % ที่สามารถทำกำไรได้ ๘๐ % ของกำไรทั้งหมด
ส่วนอีก ๘๐ % ที่เหลือจะทำกำไรได้ ๒๐ % ของผลกำไรรวม

ผมก็มาคิดถึงประเทศไทย นึกไปว่ามีคนร้อยละเท่าไหร่ที่เป็นเสาเป็นคานคอยค้ำยันประเทศ ไม่ให้ล่มจม 

ก่อนไปอุบลราชธานี ผมมีโอกาสไปพบคุณอดิศรที่โรงงานผลิตเสื้อแตงโม ท่านถามผมว่า "ปืน ฮีโรของคนวัยปืนคือใคร ?"
ผมตอบท่านว่า คุณปรีดี พนมยงค์, คุณโกมล คีมทอง
ท่านตอบมาว่า ทำไมเหมือนกัน !! แสดงว่าฮีโรไม่เคยเกิดขึ้นใหม่เลยเหรอ หรือว่าคนรุ่นหลังๆ ไม่มีใครดีพอที่จะถูกเรียกว่าฮีโร
หรือว่าสื่อมวลชนไม่สนใจจะนำเสนอคนดี

ผมว่าประเด็นนี้น่าคิด ผมไม่ทราบว่า คนที่อ่านบทความนี้จะมีฮีโรเป็นใคร หรือ มีใครในดวงใจ (ในที่นี้หมายถึงฮีโรในระดับชาตินะครับ)

ช่วงนี้ผมทำงานกับ NGO หลายกลุ่ม นักธุรกิจ นักวิชาการก็อีกหลายๆ สังกัด 
พอเข้ามาในที่ประชุมหรือวงเสวนา ก็ไม่น่าเชื่อว่าพอให้แทบทั้งหมดพูดถึงบุคคลที่ทำความดี คนที่เสียสละพัฒนาสังคม 

ก็จะวนๆ อยู่ในชื่อไม่กี่คน เช่น อาจารย์ชัชวาล ทองดีเลิศ, คุณอานันท์ ปัญญารชุน, คุณหมอประเวศ วะสี
หรือ ที่เรารู้จักดีอย่าง อาจารย์วิจารย์ พานิช อาจารย์ไพบูลย์ วัฒนศิริธรรม

ซึ่งปูชนียบุคคลเหล่านี้ก็เป็นบุคคลที่เกิดในยุคเดียวกัน ลองพยายามมองหาฮีโรที่เกิดมาในยุคหลัง ก็ยังมองไม่ชัด
มองผ่านๆ ก็ไม่เจอ แลดูคล้ายฮีโรจะไม่เกิดขึ้นมาอีก

.....

.....

อาจารย์ชัชวาล ทองดีเลิศ เคยกล่าวไว้ว่า

      ท่ามกลางสังคมที่สลับซับซ้อน มีปัญหาซ่อนเงื่อนซ่อนปม

      จนผู้คนขมขื่นกันถ้วนหน้า ไม่มีอัศวินม้าขาวมาแก้ได้ อย่างที่มีคนเคยเล่าขาน

      มีเพียงจิตวิญญาณแห่งอาสาสมัครของคนเล็กคนน้อยอันหลากหลายในสังคม

      ที่ทุ่มเทกายใจในการทำงานเพื่อสังคม ด้วยใฝ่ฝันถึงสังคมที่ดีงาม มีความเป็นธรรมอย่างยั่งยืนกระมัง

      ที่จะสามารถขุดรากเหง้าของปัญหาปมเงื่อนที่ซ่อนลึกและทลายโขดหินแห่งปัญหาให้ถล่มลงมาได้

.....

วันก่อนผมดูละครช่อง ๗ ในเรื่องมีนางเอกสองคน ดาราดังทีเดียว หาทางตบกันทั้งเรื่อง ร้องกรี๊ดๆ พูดคำหยาบคาย ตบแย่งผู้ชายกัน
วันต่อมาหนังสือพิมพ์ไทยรัฐก็ลงข่าวเชิงลบเกี่ยวกับละครเรื่องนี้
ผมอ่านแล้วก็ใจชื้นและชื่นชมสื่อมวลชนบางกลุ่มที่ยังมีจรรยาบรรณ และกล้าที่จะออกมาวิพากษ์วิจารย์

ในธรรมชาติ ต้นไม้บางชนิดสามารถเกิดและโตได้ในบางสภาพแวดล้อมที่เหมาะสม 
ผมเข้าใจว่าการจะทำให้เด็กคนหนึ่งโตขึ้นมาเป็นคนดีที่สังคมต้องการ ก็ต้องใช้สภาวะแวดล้อมที่เหมาะสมเช่นกัน
ซึ่งผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่า รายการโทรทัศน์ทุกวันนี้กำลังบ่มเพาะอะไร
ไสยยาศาสตร์ ความรุนแรง ก้าวร้าว SEX โฆษณามอมเมา ฯลฯ

แล้วผมก็ไม่รู้ว่าสุดท้ายสังคมไทยจะได้อะไรกับการบริโภคสื่อสกปรกเหล่านี้
แต่ที่แน่ๆ ฮีโรหรืออัศวินม้าขาว คงไม่ได้เกิดจากการดูนางเอกตบกัน 

ซึ่งก็เช่นเดียวกับ พลเมืองที่มีจิตอาสา ก็คงไม่ได้เกิดจากการดูละครช่องสามที่พระเอกจับนางเอกไปขังไว้บนเกาะแล้วข่มขืนออกโทรทัศน์
แล้วสุดท้าย ผมก็ไม่รู้ว่าทฤษฏี ๘๐ / ๒๐ จะเปลี่ยนสัดส่วนไปเป็นเท่าไหร่ ในยุคที่เยาวชนที่ดูละครเหล่านี้ กลายเป็นผู้ใหญ่ ...

.....

คุณกำลังบริโภคอะไรกันอยู่ครับ พลเมืองไทย

[นาย ศุภรักษ์ ศุภเอม]

ฮีโร่ผม น้องผู้กองแคน คนขอนแก่นครับ

สมรักษ์ คำสิงห์

[บีเวอร์]

ผมว่าคนดี คนที่น่าชื่นชมเยอะนะครับ แต่พื้นที่สื่อที่จะแสดงเรื่องราวตรงนี้น้อยมาก พูดตรงๆ ว่าเหมือนไม่ให้ความสำคัญ

ขอบคุณครับ คุณศุภรักษ์ ศุภเอม

[ชาวฝนแปดแดดสี่]

สวัสดีครับท่านบีเวอร์

หายไปนานนะครับ

ฮิโรยังไม่ก่อเกิดผมโทษนักการเมืองครับ

เราต้องทนบริโภคอาหารสมองกันทุกวันนี้

มาจากแหล่งข้อมูลที่นักการเมืองเข้าไปกำหนด

กดให้ต่ำ ทำให้โง่ ปกครองง่าย

ฮีโรของผม อ.สัญญา ธรรมศักดิ์    อ.ปรีดี พนมยงค์

[Boo]

ละครไทยนี่ บอกได้คำเดียวว่า ยี้ ค่ะ ... หนังไทยนี่ก็ ... หันไปมองที่อื่น

หนังที่ติดอันดับเค้า เนื้อหาจะเชิงมุมมอง ความคิด วัฒนธรรม

อย่าไปโทษเด็กๆ ที่หันไปชมละครเกาหลี ซึ่งเนื้อหา ลึกซึ้ง ติดดิน อิงวัฒนธรรมชนบท

ยังดีที่มี สื่อบางช่อง พยายามทำน้ำดีเพิ่มมาบ้าง ก็ขึ้นอยู่กับเราจะเลือกอะไรแล้วล่ะ

ฮีโร่พี่มีหลายภาคส่วนค่ะ  คุณสืบ นาคะเสถียร , ป๋าเปรม เป็นต้น

 

[ฝนแสนห่า]

ฮีโร่ของผมคือ Karmen Rider ครับ เก่ง พิทักษ์โลก ชนะทุกครั้ง...ผมไม่เคยตามหาฮีโร่ในชีวิตจริง เพราะคงไม่มี มีแค่เพียงคนที่ทำหน้าที่ ที่ควรจะทำ กับคนที่ไม่ทำหน้าที่ ที่ควรจะทำ....กฤษณะตรัสสอนอรชุน เรื่องหน้าที่ แม้จะหดหู่ใจที่ต้องแผลงศรสังหารกับอาจารย์และญาติพี่น้องก็ตาม แต่หน้าที่คือหน้าที่ หากคนในสังคมปฎิบัติหน้าที่ตามครรลอง ด้วยความเข้มแข็ง เราคงไม่ต้องมาตามหาฮีโร่กันหรอก

หรือฮีโร่ที่เราตามหา ก็คือคนปรกติที่ทำตามหน้าที่ เราต่างหากที่กำลังผิดปรกติ?

เมื่อการตบตี ด่าทอด้วยคำผรุสวาท เป็นปรกติของละครไทย

เมื่อการทุจริตคอร์รัปชั่น เป็นเรื่องธรรมดาของการเมือง

เมื่อข่าวคนกัดหมา น่าสนใจกว่า ข่าวหมากัดคน

...เรากำลังบริโภคความวิตถารเข้าไปทุกวัน....

[บีเวอร์]

ตอบ คุณชาวฝนแปดแดดสี่

ขอบคุณนะครับ นักการเมืองก็ดี ผู้ผลิตสื่อก็ดี ผู้บริโภคก็ดี ทั้งนั้นนะครับ ร่วมมือกันโดยไม่ได้ตั้งใจ สุดท้ายฮีโรของพวกเราก็เป็นคนเดิมๆ คนดีดีไม่ได้เกิด สื่อไม่สนใจ

.....

ตอบ คุณpoo

ละครไทยสุดยอดครับ สุดยอดแห่งโศกนาฏกรรมแห่งวงการโทรทัศน์ ภาพยนต์ไทยบางเรื่องก็ลามก ซกมก อยู่ที่ผู้ชมเหมือนที่พี่ว่านั่นแหละครับ อยู่ที่เราจะเลือกอะไร ซึ่งสิ่งดีดีก้มีเยอะครับ ตรงนั้นก้ชื่นชม

.....

ตอบ คุณฝนแสนห่า

อยากจะบอกท่านว่า "คมมากครับ"

.....

ขอบคุณทุกท่านครับ

[ไผ่ไม่มีกอ]

ดีค่ะน้องบีเวอร์

พี่ก็ดูละครเรื่องนี้เหมือนกัน

แรก ๆ ก็ว่าขำ น่ารักดี

แต่พอดูไปหลาย ๆ ตอน เอ๊ะเค้าตบกันทั้งเรื่อง

กลัวเค้าจะตบทะลุมานอกจอ ก็เลยไม่ดูแล้ว

น่าเสียดาย น่าจะทำออกมาให้น่ารักกว่านี้

[บีเวอร์]

เด็กๆ ดูกันมากๆ เดี๋ยวได้ตบกันทะลุจอแน่ครับ ฮ่าๆ