หยดน้ำตาแห่งความตื้นตัน
วันหนึ่งของการทำงาน ซึ่งเป็นไปตามการให้บริการตามปกติ ช่วงเวลาประมาณ 10.15 น. มีผู้ป่วยซึ่งต้องนั่งรถเข็นมารับบริการ มีญาติมาด้วย 2 คน ได้แนะนำให้ญาติคนหนึ่งไปทำประวัติที่ห้องบัตร เพื่อนำมาให้ที่จุดซักประวัติห้องฟัน ขณะรอประวัติ ได้พูดคุยกับญาติที่อยู่กับผู้ป่วย ญาติแจ้งว่า ผู้ป่วยเคยรับราชการอยู่ที่กรมราชทัณฑ์ ตำแหน่ง เจ้าหน้าที่บริหารงานทั่วไป 7 ผู้ป่วยได้เสียบุคคลในครอบครัวหมดสิ้นแล้ว ซึ่งล่าสุด เพิ่งสูญเสียภรรยาอันเป็นที่รักไป เมื่อ 3 เดือนก่อน ปัจจุบันผู้ป่วยมีโรคประจำตัว คือ DM และ HT รักษาตัวที่โรงพยาบาลศิริราช ผู้ป่วยต้องการถอนฟัน แต่ ความดันที่วัดได้ 225/110 mmHg ซึ่งสูงมากไม่สามารถถอนฟันได้เลย พร้อมกับไม่แน่ใจว่า ยาที่ผู้ป่วยกินเพื่อรักษาโรคประจำตัวนั้นจะมียาละลายลิ่มเลือดอยู่ด้วยหรือไม่ ? เมื่อญาตินำประวัติการรักษาของผู้ป่วยมาให้ ได้ขอให้ผู้ป่วยนำยามาให้ดูด้วยเพื่อการรักษาที่ดีที่สุด จากนั้น จึงปรึกษาทันตแพทย์เพื่อให้ตรวจให้ผู้ป่วยโดยไม่ต้องนำผู้ป่วยมาตรวจในห้องรับบริการ เมื่อไปถึงผู้ป่วย ได้ใช้มือสัมผัสที่แขนของคุณลุง พร้อมทั้งพูดว่า
ทันตฯ “คุณลุงคะ วันนี้คุณลุงต้องการถอนฟันหรือคะ”
คุณลุง “ครับ ฟันมีอาการปวดตอนกลางคืน”
ทันตฯ“คุณลุง คะ เดี๋ยวให้คุณหมอ ดูฟันให้คุณลุงก่อนนะคะ ว่าเป็นอย่างไรบ้าง”
จากการตรวจฟันของคุณลุง และได้อธิบายว่า
ทันตฯ” ฟันของคุณลุงสามารถถอนได้ แต่ ที่ยังไม่สามารถทำได้ในวันนี้ ด้วยเหตุผล คือ 1.เหตุจากโรคประจำตัวของคุณลุงซึ่งต้องให้การรักษาด้วยความระมัดระวังและดูแลอย่างดี 2.จากยาที่คุณลุงกินเพื่อรักษาโรคประจำตัวซึ่งหากมียาละลายลิ่มเลือดหากถอนฟันไปจะส่งผลให้แผลที่ถอนฟันไปมีเลือดไหลไม่หยุดได้ และจะทำให้ร่างกายของคุณลุงแย่ไปกว่านี้ และ 3.ความดันของคุณลุงในวันนี้ สูงมากหากถอนฟัน อาจเกิดภาวะเลือดไหลไม่หยุดหรืออาจถึงขั้นเส้นเลือดในสมองแตกได้หากคุณลุงเกิดภาวะเครียดและความดันของคุณลุงสูงขึ้นไปมากกว่านี้ “หนูเป็นห่วงนะ” คุณลุงหยิบผ้าขุนหนูที่พาดอยู่ที่บ่า ขึ้นมาเช็ดน้ำตาพร้อมทั้งยกมือไหว้ ปากก็พร่ำพูดด้วยเสียงสั่นเครือคำว่า” ขอบคุณขอบคุณมาก ๆ “
ข้าพเจ้าและทันตแพทย์หันมองหน้ากันต่างฝ่ายก็น้ำตาคลอ จากนั้นก็เข้ามาสั่งยาเพื่อให้คุณลุงกินเพื่อบรรเทาอาการไปก่อน ญาติของคุณลุงเดินเข้ามา และบอกว่า”คุณลุงตื้นตันใจมาก”
ไม่คิดว่าการทำงานตามหน้าที่ซึ่งปฏิบัติอยู่ทุกวัน จะมีค่าต่อความรู้สึกของผู้ป่วยคนหนึ่ง ได้มากขนาดนี้ก่อนหน้านี้เคยคิดน้อยใจในหน้าที่การงานที่หาความก้าวหน้าได้ยากนัก เป็นเพียงตัวเล็กๆ ในองค์กร แต่ตอนนี้ได้รู้แล้วว่า แม้เป็นเพียงตัวเล็ก ๆ ในองค์กร แต่ก็สามารถสร้างความยิ่งใหญ่ในจิตใจของคุณลุงได้ คงเป็นความรู้สึกดี ๆ ที่มีต่อ ทันตบุคลากรคนนี้ ตลอดไป
มาชิมชา และน้ำตาแห่งความตื้นตัน การทำงานประจำ ที่ทำด้วยใจครับหมอ
ความสุขของผู้ให้
มารับบริการด้วยความคาดหวัง ........ แต่เราสามารถทำให้เขาได้ในสิ่งที่เกินความคาดหวัง
คำพูดเพียงหนึ่งคำของเรา เป็นน้ำหล่อเลี้ยงหัวใจของผู้ป่วยหลายๆคน ได้ดีที่เดียว
แค่...เพียง เราพูดด้วยหัวใจ สู่....หัวใจ