ความใน..ที่มิอาจลืม
เมื่อเจ้ามามีอะไรมาด้วยเจ้า เจ้าจะเอาแต่สุขสนุกไฉน
เมื่อเจ้ามามือเปล่าจะเอาอะไร เจ้าก็ไปมือเปล่าเหมือเจ้ามา
ยศและลาภหาบไปไม่ได้แน่ เว้นเสียแต่ต้นทุนบุญกุศล
ต้องทิ้งสมบัติทั้งหลายให้ปวงชน ร่างของตนเขายังเอาไปเผาไฟ
อันความตายชายนารีหนีไม่พ้น รวยหรือจนก็ต้องวายตายเป็นผี
ถึงแสนรัก ห่างร้างจากกันที ไม่วันนี้ก็วันหน้าจริงหนอเรา........
เรื่องบทกลอนนี้ฟังเมื่อไหร่สบายใจทุกครั้ง ว่าไหม?
เรื่องจริงมีอยู่แต่ทำไมบุคคลล่วงรู้ความจริงแล้วรับไม่ได้
ใช่หรือที่คนเราชอบในสิ่งสมมุติ
ท่านผู้รู้กล่าวไว้เสมอ อันความตายเป็นสิ่งแน่นอน
สิ่งต่างๆ ล้วนเกิดดับเป็นธรรมดา
เหล่าพุทธทายาททั้งหลายจงทำความไม่ประมาทให้ถึงพร้อมเถอะ.....สาธุ
ความเห็น (14)
คนเราคงเป็นไปตามวัยนะ
ตอนเด็กๆทรายหนึ่งกำ
ก็สามารถสร่างปราสาทได้
แต่พออายุเพิ่มขึ้น
ความต้องการในสรรพสิ่งก็มากตาม
แล้วเผลอคิดว่าตนเป็นเจ้าข้าวเจ้าของ
สิ่งทั้งหลายเหล่านั้นด้วย
แท้จริงแล้วเจ้าของตัวจริง
คือ..เวลา..ต่างหาก
เพราะเวลาดูดกลืนทุกๆอย่างไว้
แม้แต่ความเยาว์วัยของเรา
หรือคุณยังเด็กอยู่..ดั่งวันวาน
ทุกสิ่งล้วนตั้งอยู่และดับไปค่ะ ปล่อยวางคือทางเลือกที่ควรค่ะ ( ไม่มีอะไรแน่นอน..^^ )
ศิริรัตน์ นราพล
ความแน่นอนคือความไม่แน่นอน
อุ้มเป็นกำลังใจให้บอยอยู่นะ
สู้ ๆ นะจ๊ะ ชีวิตไม่สิ้นก็ต้องดิ้นกันไป
ขอบคุณ ชัยภูมิ 6 ที่แวะมาเยี่ยม
รอคอยมานานคิดว่าไม่มีโอกาสได้รับสิ่งดีๆ อีกแล้ว
จริงอยู่ ความแน่นอนคือความไม่แน่นอน
เพราะสิ่งที่เราว่าใช่สุดท้ายก็ไม่ใช่
สิ่งที่ว่าจริงสุดท้ายก็ไม่จริง
ความครอบครองความหวงแหนนำมาซึ่งความทุกข์
แต่เรื่องราวดีๆ ที่เกิดขึ้นมานั้นถึงผ่านมานานแค่ไหนมิอาจทำให้ลืมได้
จะรอคอยกำลังใจจาก ชัยภูมิ 6 คนนี้เสมอ
ขอบคุณที่ไม่ลืมกัน หวังว่าคงติดต่อมาเพื่อกำลังใจที่ดีตลอดไป
ชีวิตไม่สิ้นก็ต้องดิ้นกันไป รับทราบเปลี่ยน....... ^_^ (ดีใจจังได้เจอตัวแล้ว)
แนวความคิด สิ่งดีๆ คือการรอคอยอยู่เสมอ
รู้ไหมมีใครบางคนคิดถึงคุณอยู่.......^_^
- สวัสดีค่ะ
- แวะมาทักทายด้วยสายฝนเย็น ๆ ค่ะ
ขอบคุณ คุณบุษรา
มาก ๆ ภาพสวย ๆ
น่าขี่จักรยานตากฝนจังเลย ได้บรรยากาศดีแท้.......^_^
จะสู้นะตลอดไป (กิเลสและตัณหา)
จะแสวงหาไม่สิ้นสุด(ธรรมะจากพระโอษ)
จะทำให้สำเร็จ(สู่ความเดิมแท้แห่งธรรมชาติ)
จะนำมาเพื่อปวงชน(ของจริงที่ได้มา)
จะทำให้สุด ๆ ๆ ๆ (การปฏิบัติภาวนา)
ครูบาอาจารย์ท่านสอนไว้ว่า เพ็ชรแท้ย่อมไม่กลัวการเจรนัย เหล็กแท้ย่อมไม่กลัวการทุบตี
ทองแท้ย่อมไม่กลัวการเผาไฟ คนดีแท้ๆ ย่อมไม่กลัวการพิสูจท์ทราบ
ศิษย์ที่ดีควรทำตามทำสอน.....^_^
ทำไมบันทึกนี้มันเป็นสีขาวหมดเลยล่ะค่ะ
แล้วภาพพื้นหายไปไหนหมด งงเลย
ร่วมเป็นส่วนหนึ่งในกำลังใจให้กับสยามประเทศ
ฮ่า ๆ ๆ ๆ ๆ สวัสดีชาวโลกกลับมาแล้วคับ............
ขอสวัสดี และสวีดัด กับเพื่อนพ้องน้องพี่ ผู้ร่วมเดินทางในสังสารวัฏทุก ๆท่าน
ห่างหายกันไปนาน ๆ ๆ ๆ ๆ ไม่มีโอกาสได้แลกเปลี่ยนความคิดดีๆ กันสักเท่าไหร่
แต่ต่อนี่ไป คงพบเจอเรื่องราวแห่งสิ่งดี กันต่อขอบคุณสำหรับผู้ติดตาม และเพื่อนเก่า ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ
ทำไมน้อ คนที่เราอยากพบเจอเขาจึงไม่มีตัวตน....^_^