พี่วิชัย โชควิวัฒน์ พี่ใหญ่ของแพทย์ชนบทได้เขียนประโยคนี้ไว้ในคำนิยม หนังสือ "แพทย์ชนบทดีเด่น กองทุนนายแพทย์กนกศักดิ์ พูลเกษร พุทธศักราช 2552"
อ่านข้างในจะได้ชื่นชมกับเส้นทางชีวิตของพี่ๆทั้งสาม
นพ.เจริญ เสรีรัตนาคร คนนี้ผ่านตาแต่ไม่เคยได้พูดคุย จำได้แม่นว่าเป็นคนสร้างโปรแกรม Epidem
นพ.วิโรจน์ วิโรจนวัธน์ คนนี้คุ้นเคย เพราะเดิมเคยอยู่เขต ๑๑ ด้วยกัน ภายใต้การดูแลของอาจารย์นิทัศน์ รายวา ชื่นชมทั้งความสามารถและนับถือในบุคลิกภาพส่วนตัวครับ
นพ.สมชัย พงษ์ธัญญะวิริยา เห็นหน้าอยู่บ้าง แต่รู้ว่ายึดมั่นในอุดมการณ์
งงครับ...แปลว่าอะไรครับพี่...
เปรียบการกระจายคนไว้ว่า ขณะที่ รพ.เล็กๆขาดแคลนคนซ้ำซาก(มีน้อยอยู่แล้ว) ก็ยังต้องมารอให้คนใน รพ.ใหญ่เต็มเสียก่อน ทั้งๆที่ปัจจุบันก็มีมากกว่า รพ.เล็กอยู่แล้ว.......เป็นคำกล่าวโบราณที่เปรียบเทียบได้กับหลายๆเรื่องครับ
มองในแง่ดี คือ ปรากฎการณ์นี้เป็นในประเทศอื่นๆด้วยคะ
แต่ก็ยังมีคนอยู่ในไหใหญ่ แล้วอยากย้ายไปอยู่ไหน้อยเหมือนกันนะ
เข้าใจแล้วครับ...ก็จริงนะครับ
อ่านแล้วค่ะ สมควรได้รับรางวัล น่าชื่นชมและให้กำลังใจทุกท่าน
และมีโอกาสได้ติดสอยห้อยตามเจ้านายไปร่วมงานทุกปีค่ะ