!!!! จดหมาย เข็มขัดสั้น นิสิตถึงอาจารย์ ... !!!!


... มีอย่างนี้ด้วยฤา

จดหมายนิสิตถึงท่านอาจารย์  ...  อ่านแล้วงงๆ ... คะ ทำไปได้ ...

 

 

 จดหมายตอบกลับจากท่านอาจารย์ ... เยี่ยมยุทธ์ไปเลยเจ้าค่ะ ...

หมายเลขบันทึก: 327232เขียนเมื่อ 12 มกราคม 2010 18:24 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 22:13 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (62)

สวัสดีครับ ปู คงไม่ใช่ นศ. ป.โท มรภ สงขลา วิชาสาธารณสุขชุมชน น่ะที่เอาโน๊ตบุ๊กอาจารย์ไป( ผมเปล่านะ)

โห! ทำแบบนี้ ไม่น่าใช่ นักศึกษา นา???

สวัสดีค่ะ คุณปู

  • อ่านไปยิ้มไป...แหม ลูกศิษย์ กับ อาจารย์ ทันกันดี
  • อย่างนี้ต้องมีภาคสอง...อยากรู้ว่าจะได้คอมฯ คืนไหม
  • นอนหลับฝันดีนะคะ

 ฝากเลี้ยงค่ะ...เก็บมาจากเขมร.

สวัสดีค่ะ

โลกเปลี่ยนไปมาก

ท่านอาจารย์ทันเกมเด็ก

คิดว่าท่านคงรู้ว่าเป็นใคร

ขอบคุณค่ะ

อิอิอิ  สวัสดีตอนเย็น...คะพี่ปู

ชอบจดหมายตอบของอาจารย์จังเลยค่ะ

"จงตั้งใจ  ให้เป็นคนเก่ง คนดี ทำให้ดี  หน้าที่ครูก็สุขใจ  แต่อย่าเอาความรู้ 

ไปคดโกงใคร...คงสักวันเจ้าคงจะได้ดี" 

ลึกซึ้งจริงๆ..บันทึกนี้..อิอิ..

ได้แง่คิดและรอยยิ้มกลับไป..^^

ขอบคุณจ้าน้องปู..ชอบๆๆๆ^^

ร้อนตัวๆ พี่บังอิ อิ

 ... พี่บังไม่ทำอย่างนั้นหรอกนะ ใช่ไหมคะ หากแต่ยิ่งกว่านั้นอีก

ถ้าคุณครูเบี้ยวไม่มาสอนนี่ก็อีกเรื่อง ... อาจจับคุณครูเป็นตัวประกันให้สอนชดเชย ;)

 

สวัสดีค่ะคุณ Poo

มีเพื่อนส่งเมลนี้ให้อ่านค่ะ ... อ่านไปยังขำ ๆ ไป ไม่แน่ใจว่าเรื่องจริงหรือเปล่า...

และชื่นชมคุณครูท่านนี้มาก ๆ

ชอบตรงนี้ค่ะ

ถึงสูงศักดิ์ อัครฐาน สักปานไหน

ถึงวิไล เลิศฟ้า สง่าศรี

ถึงฉลาด กาจกล้า ปัญญาดี

ถ้าไม่มี คุณธรรม ก็ต่ำคน

(^___^)

สงสัยว่าพฤติกรรม ปรับเปลี่ยนไปตามวัยกระมังคะครูพี่ป.๑

ยิ่งโต ยิ่งมีการกระทำที่ เข็มขัดสั้น ขึ้นเรื่อยๆ จนตามไม่ทัน

นี่คงแค่เสี้ยวกระพีกกระมังคะ คงมีเรื่องน่าท้าทายอีกมากเลย

... เด็กๆของครูพี่ป.๑ นี่ล่ะคะ น่ารักที่สุด สบายใจไร้พิษภัย

ชอบจดหมายรักของท่านอาจารย์มากๆ ค่ะ ... ชื่นชม ชื่นใจ ฝากอนาคตไว้ได้เลยค่ะ

... เป็นเมลลูกโซ่นะคะ สงสัยต้องเมลถามต่อว่า คอมพ์จะได้คืนไหม อยากทราบเช่นกันค่ะ ... โลกจริงๆอยากให้เกิดขึ้น แบบนักศึกษานำไปคืน เปิดเผยตัวด้วยนะ แล้วเปิดใจ เริ่มต้นเรียนใหม่กันเลย ก็อาจารย์เปิดใจให้อภัยแล้วอย่างนี้ ... ให้รู้ไปสิว่า พัฒนาการการเรียนจะไม่ดีขึ้น ... เผลอๆ ความสัมพันธ์จะยิ่งดี ร่วมรังสรรค์สิ่งดีๆ ได้มากมายเลย

เอ หรือปูฝันไปคะ  ... แต่ปูเชื่อมั่นนะคะว่า หากคนเราได้เปิดใจ อะไรๆ ก็เป็นไปได้ค่ะ

ขอบคุณนะคะ

 สำหรับเด็กน้อยฝากเลี้ยง ... กรณีนี้ต้องนำไปให้อี๋ปูค่ะ เคยเกริ่นๆ เล่าให้ฟังช่วงไปทำงานที่ลาว แล้วมักจะมีผู้คนจะยกเด็กให้เอากลับมาเมืองไทยเรื่อยเลย ... อี๋บอกว่า ยังสามารถเลี้ยงเด็กน้อยได้อยู่ เราก็เอ ขนาดนั้นเลยเชียว แค่หลานตาปั๋งคนเดียว ก็ทำให้อี๋น้ำหนักลดลงไปเยอะมาก ก็ยังไม่เข็ด เธอยังบอกว่า อย่าว่าแต่เด็กไทยเลย เด็กฝรั่งยิ่งชอบ แน่ะ สามารถ คุยกันรู้เรื่องฮือ เธอตอบ .. ก็เอามาหัดใหม่ไง ด้วยสีหน้ามั่นใจมากๆ ชีแคนจริงๆ ค่ะ ต้องซูฮกเลย

สวัสดีครับ พี่poo

โห...จับคอมพิวเตอร์เป็นตัวประกัน 555+

ขอบคุณครับ ฝันดีครับ

สวัสดียามค่ำคืนค่ะพี่ปู

จดหมายลูกศิษย์ว่าประหลาดแล้ว...แต่ที่เจ๋งกว่าคือจดหมายอาจารย์ ตอบได้สุดยอดมากๆ

น่าเสียดาย...อยากรู้ตอนจบค่ะ ว่าอาจารย์จะได้คอมพิวเตอร์คืนหรือเปล่า

ประทับใจกลอนตอนท้ายของจดหมายอาจารย์ค่ะ อ่านไปยิ้มไป (^v^)

สวัสดีครับ

  • ผมมาขอบคุณมากๆที่ท่านให้เกียรติแวะไปเยี่ยม ทักทาย
  • ระลึกถึงพระคุณครูกับครูจ่อย
  • โชคดีตลอดไปนะครับ

ขอบคุณครูพี่ต้อยค่ะ

 สมัยนี้ท่านอาจาย์ต้องทันเกมส์เด็กจริงๆค่ะ

ไก่เห็นตีนงู งูเห็นนมไก่ ... ประมาณนั้นเลยรึเปล่าคะ สามารถจริงๆค่ะ

ถ้าหยิบยื่นโอกาสให้แก้ตัว คุณธรรม อีกครั้ง กลุ่มนี้เค้าคงเป็นคนคุณภาพนะคะ

 

ขอบคุณค่ะน้องครูเมย์ 

 ชื่นใจกับคำตอบของอาจารย์ท่านนี้ค่ะ

"จงตั้งใจ  ให้เป็นคนเก่ง คนดี ทำให้ดี  หน้าที่ครูก็สุขใจ  แต่อย่าเอาความรู้ 

ไปคดโกงใคร...คงสักวันเจ้าคงจะได้ดี" 

นี่ล่ะ ใช่เลย ... ยินดีที่น้องครูเทียนน้อยเป็นหนึ่งในครูน้ำดีที่น่าชื่นชม พี่เชื่อมั่นค่ะ

อิ อิ ครูพี่นางฟ้าจ๋า

บันทึกนี้ได้มาแบบ บายแอคซิเดนท์เลยค่ะ

ถ้ามองอีกประเด็น จดหมายนิสิตเขียนใช้ภาษาแปลกๆ สับสนอยู่ค่ะ

อ่านแล้วขำๆ กับบางประโยคจริงๆ ค่ะ ... มี อิอิอิ ๆๆๆ ด้วยนะคะ

พี่หญิงปิงจ๋า

 ... เมื่อน้องได้พิจารณาข้อความภาษาที่ใช้แล้วฮาดีค่ะ น่ารักซะ

ผู้ก่อการร้ายมือสมัครเล่น โลว์เทคอีกตะหาก แถมซื่อๆ ยังพอมีโอกาสแก้ตัวค่ะ

สังเกตจากคำพูดยังพอมีสำนึกบ้าง ไม่ได้วางแผน คาดว่าน่าจะเป็นกลุ่มเล็กๆ

เคสนี้เรื่องจริงและน่าจะคลี่คลายไม่ยาก เผลอๆ ไม่นานก็รีบเอามาคืนค่ะ ยอมรับเอฟไปดีๆ เถอะน้องเอ๋ย ไงก็คง นัท ดิ เอ็นท์ ออฟ เดอะ เวิลด์ หรอก ... พรุ่งนี้พบกันค่ะพี่หญิง

แหม ภาพรณรงค์นี้ได้ใจไปเลยค่ะ ... มาอมยิ้มและขำๆ ตรงมุม อีกนิดๆ ๕ ๕

ขอบคุณค่ะคุณหนุ่มกร

... ความซื่อสัตย์ เป็นคุณสมบัติของคนดีแท้

ขอบคุณน้องกาแฟสีเข้มค่ะ

...  ๕ ๕ กับ การจับคอมพิวเตอร์เป็นตัวประกัน

แหมๆ คิดไปได้ อยากจะได้เอ ทั้งห้อง ... แล้ว ซี กะ ดี จะเอาไหมฮือ นั่น

ผู้ก่อการร้ายน้องใหม่ เจอครูจริงเข้าให้แล้ว ... ให้รู้บ้างว่าอาจารย์เป็นไผ อิ อิ

สวัสดีค่ะน้องดาวฟ้า

 อ้ะ น้องดาวฟ้านี่เอง เปลี่ยนภาพใหม่แล้วฮือ

พี่ก็ว่าเห็นๆ คิดว่าน้องใหม่เลยบ่ได้ทายทัก พี่ก็ว่าเอ เงียบหายไปไหน

ประทับใจ กลอนบททิ้งท้าย เช่นกันค่ะ ... ช่วงนี้ไม่ค่อยเห็นดาวเลย

เพราะฝนตกทุกเย็น ... คิดถึงน้องดาวฟ้า ขอบคุณมาให้ระลึก ฝันดีค่ะ

ฝันดีค่ะครูจ่อย

...  เป็นกำลังใจกับทุกก้าวเดิน บนเส้นทางที่เลือก และสิ่งที่รัก ขอบคุณค่ะ

  • น่าสงสารคอมฯ..ป่านนี้คงคิดถึงบ้านแย่..^^

สวัสดีค่ะ

  • ประทับใจบทกลอนตอนท้ายจดหมายค่ะ
  • คิดถึงเสมอนะคะ

สวัสดีค่ะ คุณ poo แวะมาทักทายค่ะ อ่านไป....มีความสุข..อิ..อิ

คอมพ์ก็มีหัวใจ ใช่ไหมคะพี่ชาย

 ป่านนี้คง โฮมซิก ซีซิก หรือ ฮิลซิก หุ หุ

ระวังรักษาสุขภาพนะคะ เที่ยวตะลอนป่วน กลัว พี่ชายซิก อิ อิ

ประทับใจกลอนนี้เช่นกันค่ะครูพี่คิม

ถึงสูงศักดิ์ อัครฐาน สักปานไหน

ถึงวิไล เลิศฟ้า สง่าศรี

ถึงฉลาด กาจกล้า ปัญญาดี

ถ้าไม่มี คุณธรรม ก็ต่ำคน

ช่วงนี้ภารกิจรัดตัวหลายค่ะ ส่งความคิดถึงน้องนัทโตยค่ะ

ขอบคุณค่ะครูอุ้ย

 ... ยินดีที่อ่านแล้วมีความสุข ค่ะ

อีกหนึ่งมุมของปัญหาเป็นโอกาสในการเรียนรู้และรับมือค่ะ

  • น้องปู
  • ดีนะไม่ใช่คอมฯพี่
  • คอมฯพี่เด็กบอกว่าทำไมมันเก่าจัง
  • ฮาๆๆ
  • ทันกันน่าดูทั้งครูและเด็ก
  • ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆ
  • สงสัยจดหมายแบบนี้ครูให้เกรดหิน!!!!!

๕ ๕ โชคดีจังที่คอมพ์แก่

ท่านพี่ไม่บอกนักเรียนไปล่ะว่า

... ถึงคอมพ์จะแก่ หากแต่เจ้าของยังหนุ่ม น้อย  ... หุ หุ

ถ้าอย่างนั้นก็ระวังตัวนะคะ เพราะนักเรียนอาจจับตัวเป็นประกัน ;)

กอต้องรีบตามมาบอกพี่ปูค่ะ

วันก่อนกอไม่ได้โดนล้วงกระเป๋าค่ะ

แต่เป็นมุก ว่าโดนคนล้วงกระเป๋า หมายถึง โดนคนที่กำลังล้วงกระเป๋าของเค้าอยู่

กอทำให้พี่ ๆ เข้าใจผิดค่ะ

แต่คราวนี้โดนเข้าจริงๆ เลยตกใจมาก หน้าซีดเลยค่ะ และงงด้วย พอจะจ่ายตังค์ กระเป๋าไม่มีแล้ว

มาอ่านบันทึกนี้ของพี่ปู

ถึงกับงงกว่าโจรขโมยเงินกออีกค่ะ

นักศึกษาเป็นกันแบบนี้แล้วเหรอค่ะ

โอ้....เหลือเชื่อ

โอ้โห มีคอมพิวเตอร์เป็นตัวประกัน ............. *+*

สมัยพี่ใหญ่..เด็กอยากได้เกรดดีๆ..มานั่งร้องไห้กับอาจารย์..จบลงด้วยดี คือ เด็กรับคำชี้แนะวิธีการเตรียมตัวสอบที่จะได้เกรดดีๆ..สมัยนี้..คนร้องไห้(ในใจ)กลับเป็นอาจารย์...โถช่างทำกับฉันได้..

อิ อิ อย่างนี้นี่เอง ขอบคุณน้องกอ

มาแจ้งข่าว ไม่งั้นพี่คงตามวัยรุ่นไม่ทันแล้ว ๕ ๕

สงสัยว่าโทษฐานของการอำ เลยโดนเข้าจริงๆ ถือว่าฟาดเคราะห์แล้วกันนะคะ

เดินทางกลับบ้านปลอดภัย ดูแลตัวเองและทรัพย์สินนะคะ อิ่มอร่อยมื้อเย็นค่ะ

ขอบคุณค่ะ

 ถ้ามองอีกมุม ปลอบใจว่า ดีเท่าไหร่แล้วที่ไม่จับอาจารย์เป็นตัวประกัน อิ อิ เพี้ยนไปเลยงั้น ... คงให้เข้ากับยุคสมัย แต่แหม ทำไปได้นะคะ

  • เมื่อเช้ายังไม่ทันได้ยินเสียงนกร้อง น้ำไหล..ไฟสว่าง..เลย..^^
  • บ่าย...เย็น ๆ แวะมาดู poo ตอบเม้นท์ เสียงเพราะเชียว...
  • รวมกับบรรยากาศครึ้ม ๆ เย็น ๆ น่า อุตุเข้าไปอีก.
  • กลับบ้าน นอน ดีกว่าเนาะ..

น้องกอจ๋า

ถ้ารวบรวมวีรกรรมของนักศึกษา พฤติกรรมที่เปลี่ยนไป สงสัยว่าคงได้หลายค่ะ

เรื่องแปลกที่น่าเรียนรู้ รับรู้ ไว้ค่ะ ... หากน้องกอเจอเรื่องอะไรดีๆอย่าลืมเล่าสู่กันฟัง อิ อิ

 

สรุปว่าคุณครูก็ต้องรับภาระทั้งขึ้นทั้งล่องนะคะ

หากแต่ต่างกรรม ต่างกาละ และเทศะ กันไป

ขอบพระคุณพี่นงนาทค่ะ

ชื่นชม เป็นกำลังใจ ครูเพื่อศิษย์ ด้วยจิตคารวะค่ะ

ฝั่งนี้ก็เหมือนกันเลยค่ะพี่ชายจ๋า ...

เมฆมา ฟ้าครึ้มอีกแล้วล่ะ สงสัยว่าค่ำนี้น้องฟ้าจะโปรยน้ำทิพย์อีกแล้ว

ป่านนี้พี่ชายคงถึงบ้านแล้วใชไหม อิ่มอร่อยมื้อเย็นนะคะ

อย่าปล่อยมุขกวนใครๆ มาก ระวังจะถูกจับเป็นตัวประกัน หุ หุ  

 

ผมก็ไม่มีนโยบายต่อรองกับผู้ก่อการร้ายครับ ;)

ข้อมูลนี้เจ๋งมาก ครับ

  • สวัสดีค่ะ น้องปู
  • เรื่องจริงหรือเปล่าคะ ?
  • เด็กยุคใหม่น่ากลัวกว่าที่คิด
  • อาจารย์ท่านก็ตอบได้ดีจริง ๆ  ขอชื่นชม
  • ขอบคุณที่ไปทักทาย  มีความสุขในทุกวันนะคะ

แปลกจริงท่านอาจารย์เสาเรือ ไม่เจอประสบการณ์แบบนี้  

พลาดเหตุการณ์นี้ไปได้ไงกันคะครูเสือใจฮ้าย แข็ง ;)

P
Wasawat Deemarn  ก็อ่านจดหมายนี้แล้วสงสัยอ.เลย ๕ ๕
เห็นด้วยเจ้า ว่าข้อมูลนี้เจ๋งเป้งไปเลยค่ะ ชอบๆ ขอบคุณค่ะ

สวัสดีค่ะน้องปู poo

เปิดประตูไว้ 24 ชั่วโมง 

มาเอาไปอีกหนึ่งเครื่อง..(ลงโปรแกรมคุณธรรม เปิดได้เลย... 5555 )

ให้กลับตัวกลับใจซะใหม่ อิอิ...

ขอบคุณเรื่องราวจากน้องปูค่ะ

อึ้งค่ะพี่ปู...

พี่poo สบายดีนะคะ อ้วนบ้างไหมคะ อิอิ

คิดถึงค่ะ

ขอบพระคุณท่านอาจารย์แพนด้าค่ะ

 ขออนุโมทนาสาธุด้วยค่ะ

หวังว่าหนุ่มน้อยนักศึกษากลุ่มนั้น คงคิดได้กลับตัวกลับใจ สาธุค่ะ

  • สวัสดีค่ะ..พี่อ่านแล้ว..
  • อ่านสองรอบค่ะ ถ้าเรื่องนี้เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นจริงๆ
  • พี่กำลังคิดว่า..เยาวชนสมัยนี้(บางคน)มีพฤติกรรมที่น่ากลัว
  • ขู่..มีข้อแลกเปลี่ยนในสิ่งที่ตนเองต้องการอยาก
  • ซึ่งหากได้หนึ่งครั้ง...ครั้งต่อไปก็จะกระทำแบบหยามใจ
  • เมื่อไปสู่สังคมที่กว้างขึ้นก็จะคิดว่าเคยทำได้
  • เลยอยากทำแบบนี้กับคนอื่น สถานการณ์อื่นๆ
  • ซึ่งเป็นสิ่งที่อันตรายและน่ากลัว
  • ขอบคุณจดหมายของอาจารย์ที่ตอบกลับ
  • เป็นแนวคิดที่เยี่ยมยุทธ์เหลือเกิน
  • สมกับท่านเป็นครูสอนคนเพื่อให้คนเป็นคนดี
  • ขอบคุณเรื่องราวดีดีนะคะน้องปู

เรื่องจริงค่ะครูพี่

 ปูอึ้งตอนแรก แต่พอมาคิดอีกรอบ อาจจะยังมีหนักข้อกว่านี้ที่เรายังไม่รู้

เรื่องนักศึกษาผู้หญิงอีกล่ะคะ เด็กยุคใหม่น่ากลัวจริงๆค่ะ .. เคสนี้ดูอ่อนไปเลยค่ะ เพราะ

สังเกตฝืมือยังอ่อนหัดนัก ถ้าวิเคราะห์ไม่ผิดนะคะ หนุ่มพวกนี้ยังเป็นสุภาพบุรุษพออยู่ค่ะ

เดี๋ยวสักพักก็คงคิดได้ จากประโยคมี กราบขอโทษด้วยนะคะเนี่ย ... ยังพอรับไหวๆ ค่ะ

 

ถูกใจกับคำตอบครูพี่นก

 ค่ะ ... ลงเรื่องคุณธรรมไว้เลย ให้มาเอาไปอีกยังได้

ปล. ครานี้ไม่ต้องใส่รหัสนะคะ ไม่งั้นหนุ่มผู้ก่อการร้ายเค้าไม่สามารถเปิดอ่านได้ อิ อิ

อยากทราบข่าวคราว ความคืบหน้าการเรียนของหนุ่มน้อยของครูพี่จังค่ะ คงฉลุยแล้วนะคะ

อึ้งกิมกี่ เหมือนพี่เลยค่ะน้องพอลล่า

แต่คงมีอีกหลายเรื่องในรั้วการศึกษาที่เราไม่รู้ ...

อยากอวบๆ อยากอ้วน ๆ เป็นเป้าหมายเดียว ที่ตั้งไว้มานาน หากคงที่อยู่หลายปีแล้ว

เคยถามคุณหมอก็บ่มีคำตอบ ไว้เช็คสุขภาพปีนี้จะไปเซ้าซี้อีกค่ะ ... เดินทางปลอดภัยนะคะ

ขอบคุณครูพี่แอ๊ด

P

 ค่ะ ...

... เหมือนที่คำกล่าวว่า ต้องตัดไฟแต่ต้นลม ใช่ไหม

ต้องเอาใจใส่เรื่องเล็ก เพราะอาจจะกลายเป็นเรื่องใหญ่ได้ หากเพิกเฉย ละเลย

... คล้ายๆ กับข่าวนักศึกษาช่าง นักเลงกวนเมือง ที่เป็นข่าวในตอนนี้ นะคะ ;)

สวัสดีครับ

นี่มันเรื่องจริงหรือเปล่าครับ

ถ้าเป็นเรื่องจริง สะท้อนอะไรต่อมิอะไรเยอะแยะเลยครับ...

แวะมาอ่านอีก....อ่านไปขำไป เศร้าเล็ก ๆ ไปค่ะ

ต้องลงโปรแกรมคุณธรรมก่อนเข้าเรียนให้นิสิตนักศึกษาเสียก็ไม่รู้นะคะ

ราตรีสวัสดิ์ ฝันดีค่ะ

(^___^)

พิจารณาจากภาษาที่ใช้และผู้ที่ส่งต่อมาให้อ่าน เรื่องจริงค่ะท่านหนานฯ

... กำลังคิดว่า นี่คงเป็นแค่เพียงเศษเสี้ยวหนึ่งเท่านั้น ที่หนักกว่านี้ยังอีกมากค่ะ ...

ขอบพระคุณค่ะ สะท้อนอะไรต่ออะไรมากมาย กระทบไปเกือบทุกวงการเลยเชียวค่ะ ;)

ก่อนราตรีสวัสดิ์ค่ะพี่หญิงปิง

เรียนเชิญอ่านผลงานวิเคราะห์อย่างละเอียดจากผู้มีประสบการณ์ด้วยคุณวุฒิ วัยวุฒิ

และต่อยอดต่อความคิด กระตุกต่อมคุณธรรม ค้ำจุนวงการ ... ได้ลิงค์นี้ ขอบคุณค่ะ

http://gotoknow.org/blog/university-of-foothills/327937

เข็มขัดสั้น จริงๆ.........เด็กเอ๋ย เด็กดีต้องมีหน้าที่สิบอย่างด้วยกัน...เด็กสมัยนี้ไม่ค่อยได้ร้องกันแล้ว...

อย่าใช้อำนาจโดยมิชอบมาต่อรอง ...ทำให้เด็กเห็นไม่ดี  เพราะเด็กๆ ไม่มีวิจารณญานในการชม...เลียนแบบมาแล้วจะน่าเกลียดมากกว่าน่าเอ็นดู

ขอบคุณค่ะ ป้าเหมียว

อิ อิ ... ชอบจัง ท่อนสอง ท่อนฮุก เข้าอีกมุมของ

ผู้ใหญ่แผ้วถางทาง ผู้น้อยเดินตาม ...

สุขสันต์วันหยุดนี้ วันครู นะคะ ... ฝันดีค่ะ

ในยามที่ผมประเมินลูกน้อง...ผมจะเขียนจุดเด่น จุดด้อยเป็นข้อๆ ...
มีบางปีให้เขาประเมินผลมาแลกกับที่ผมประเมินเขา
บางครั้ง-เปิดห้องประชุมแถลงผลประเมินให้ฟังร่วมกัน และพูดคุยกัยแบบเปิดออกว่าจริง หรือเท็จ เห็นด้วย..ไม่เห็นด้วย..

นั่นคือวัฒนธรรมหนึ่งที่ผมใช้กับลูกทีมในองค์กร..

ขอบคุณครับ

ขอบคุณค่ะ

 เป็นการประเมินผลที่เยี่ยมยุทธ์ อย่างเปิดใจจริงๆ ค่ะคุณแผ่นดิน ที่ทำงานก็ใช้ลักษณะนี้ค่ะ ผู้ถูกประเมินก็ต้องประเมินตัวเองก่อน

ล่าสุดที่ผ่านมา เราก็แบบเขียนยากมากเพราะมีหลายหน้าจัง อิ อิ แต่สุดท้ายก็ผ่านไปได้ด้วยดี หัวหน้าบอกว่าอย่าให้ความสนใจในเอกสารมากไป เอาเป็นว่า ได้มาคุยๆ กันในประเด็นสำคัญๆ ปัญหา แนวทางพัฒนา ความคิดต่างๆ เป็นการเสริมสร้างความสัมพันธ์อันดี และเป็นผลดีในการทำงานร่วมกันมากขึ้นค่ะ

...   ถ้ามีความโปร่งใสในการวัดผล  การเรียนรู้ร่วมกันอย่างเปิดใจ คงช่วยลดปัญหาจดหมายร้องเรียน คือกรณีนี้ใช่ไหมคะ ... จดหมายสองฉบับนี้ เปิดมุมมองได้หลายประเด็นเลย

สวัสดีค่ะคุณปู..สืบให้ถึงตัวแล้วประจานกลับไปที่พ่อแม่เค้าค่ะ..คงเสียใจมากๆ

 เห็นด้วยค่ะ

หากได้รู้ถึงตัว สามารถเข้าถึงและหาเหตุผล แรงจูงใจ เพื่อหาทางแก้ไขได้ง่ายขึ้นค่ะ ... ส่วนเรื่องบอกพ่อแม่นี่ คือพวกหนุ่มน้อยๆ พวกนี้เค้าไม่ค่อยรู้สึกเท่าไหร่

... เชื่อขนมกินเลยค่ะว่า ถ้าพ่อแม่รู้ ท่านคงทุกข์ กลุ้มใจกว่าเจ้าของเรื่องหลายเท่านัก สงสารพ่อแม่ ท่านไม่รู้เรื่องอะไร หากบางท่านรับเรื่องพรรค์นี้ไม่ได้ คราวนี้เรื่องจะไปกันใหญ่ หากพ่อแม่ หรือผู้บริหารใจไม่กว้างพอ

... เพราะหากก่อนทำ คิดถึงพ่อแม่ คิดถึงตระกูล ก่อน ตั้งใจเรียน เรื่องนี้คงไม่เกิดขึ้นค่ะ หรือหากเป็นประเด็นว่า ไม่มั่นใจการวัดผล เธอทั้งหลายก็สามารถขอดู ขอให้ท่านอ.ชี้แจงได้ ... อะไรจะตกกันยกชั้น ปานนี้ ข้ออ้างหรือเฉพาะกลุ่มเล็ก ๆเปล่า

ผู้ชายมาดแมน เรื่องตกแค่นี้ขี้ปะติ๋วค่ะ ... อ.ก็เปิดใจแล้ว คุยกันแบบลูกผู้ชายไปเลย เรื่องน่าจะจบลงด้วยดี ... เผลอมีผลพลอยได้อื่นๆ จากการให้โอกาส อีก เยอะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท