ห้าแน่...ใครหนีพ้น
กราบเท้า คุณลุงคุณป้า ด้วยความเคารพยิ่ง
วันนี้หนูหน่อยรู้สึกหดหู่และสะเทือนใจไม่น้อยเมื่อไปอ่านจดหมายถึงลูกของอาจารย์ท่านหนึ่งซึ่งนอนป่วยรักษาตัวอยู่ในโรงพยาบาล และกำลังต่อสู้กับความเจ็บปวดด้วยโรคร้ายที่พวกเราต่างเอาใจช่วย...
ความรักเป็นอย่างไร ? ความรักที่ลูกมีต่อพ่อแม่ ครูมีต่อศิษย์ พี่น้องและเพื่อนมีต่อกันยังพอทราบและสัมผัสได้ หากแต่ความรักของแม่หรือพ่อที่มีต่อลูกยังไม่มีประสบการณ์ คงยิ่งใหญ่ไม่น้อยเพราะลูกเปรียบเสมือนแก้วตาดวงใจของพ่อแม่
หนูหน่อยยังจำบันทึกของอาจารย์ท่านหนึ่งซึ่งท่านเขียนแจกเป็นที่ระลึกงานศพของลูกชายซึ่งเสียชีวิตด้วยโรคธาลัสซีเมีย ด้วยวัยเพียงยี่สิบปีเศษ ๆ และจัดงานพร้อม ๆ กับคุณแม่ของท่านอีกคนหนึ่งซึ่งจากไปด้วยโรคชรา...
ในส่วนของคุณลุงซึ่งเคยสูญเสียลูกชายก่อนวัยอันควร และเขียนบันทึกนั้นไว้ส่งมาให้หนูหน่อยได้อ่านก็ยังจำรสแห่งความอาดูรนั้นได้ดี รอยหม่นในดวงใจของผู้ที่สูญเสียบุคคลอันเป็นที่รัก ย่อมเจ็บปวดเป็นธรรมดา...
ความทุกข์อันยิ่งใหญ่ในโลกนี้ คงไม่มีอะไรเจ็บปวดเท่าความพลัดพรากสูญเสีย และสักวันหนึ่งเมื่อเรารู้ว่าเราอาจมีชีวิตอยู่ได้ไม่นาน เราคงสับสนในการจัดการกับ "บ่วงชีวิต" ที่พันธนาการเราไม่น้อย ชีวิตของปุถุชนมักเป็นเช่นนี้ จิตใจนั้นเล่าก็เฝ้า "แฟบ ฟู" ไปตามสิ่งที่กระทบสัมผัส จะมีสักกี่คนบนโลกใบนี้ที่วางแผนชีวิตก่อนตาย เตรียมอริยทรัพย์สู่ภพหน้า หลายคนมัวแต่กอบโกยโลกียทรัพย์อันว่างเปล่า กว่าจะรู้คิดก็สายเสียแล้ว....
เขียนมาถึงตรงนี้ ทำให้คิดถึงธรรมรสจากครูธรรมที่คอยห่วงใย และชี้แนะอยู่เสมอ ท่านชี้ให้เห็นถึงสิ่งแน่นอนที่พระพุทธองค์ทรงตรัสสอนไว้ใน
อภิณหปัจจเวกขณสูตร ซึ่งกล่าวว่า
๑.ควรพิจารณาทุกวันว่า เรามีความแก่เป็นธรรมดา
ไม่ล่วงพ้นความแก่ไปได้
๒.ควรพิจารณาทุกวันว่า เรามีความเจ็บเป็นธรรมดา
ไม่ล่วงพ้นความเจ็บไปได้
๓.ควรพิจารณาทุกวันว่า เรามีความตายเป็นธรรมดา
ไม่ล่วงพ้นความตายไปได้
๔.ควรพิจารณาทุกวันว่า เราจะต้องพลัดพรากจากของรัก
ของชอบใจทั้งสิ้น
๕.ควรพิจารณาทุกวันว่า เรามีกรรมเป็นของตัว
เราทำดีจะได้ดี ทำชั่วจะได้ชั่ว
ต่อไปนี้คงต้องพยายามท่องจำทุกวันมิให้ประมาทมัวเมาในชีวิต และเตรียมตัวในเรื่อง"ห้าแน่ที่ไม่มีใครหนีพ้น" ได้แก่ ความแก่ ความเจ็บ ความตาย ความพลัดพราก พร้อมทั้งสร้างกรรมอันเป็นกุศลเพื่อเสวยผลแห่งความดีในภพหน้า...
ด้วยความเคารพรัก
หนูหน่อย
ความเห็น (20)
สวัสดีค่ะ
- ขอขอบคุณมากนะคะ
- กับข้อคิดเพื่อ "สติ" สร้างกรรมอันเป็นกุศลเพื่อเสวยผลแห่งความดีในภพหน้า
- ภาพทะเลสวยมากค่ะ มีดิน น้ำ ภูเขา ต้นไม้ บ้านเรือน และท้องฟ้าครบ
- ขอให้น้องมีความสุขตลอดปีใหม่นะคะ
ห้าแน่ ที่ไม่อยากให้เกิด แต่ก็ เฮ้อ ทำใจค่ะพี่ธรรมทิพย์
... ภาพงามมากมายนะคะ เมื่อก่อนไม่กล้าพูดถึงเรื่องความตายเลยค่ะ เดี๋ยวนี้ได้แล้ว .. ฝันดีนะคะ
สวัสดีปีใหม่ค่ะ คุณธรรมทิพย์
- คุณพ่อเพิ่งคุยให้ฟังเมื่อตอนปีใหม่ว่า "ชีวิตที่เป็นอยู่คือสะพานที่เดินไปสู่ความตาย" ก็รู้สึกไม่อยากให้พ่อพูดอย่างนี้บ่อยๆ
- แต่เมื่อได้มาอ่านบันทึกนี้ของคุณธรรมทิพย์แล้วสิ่งที่พ่อพูดน่าจะครอบคลุม "ห้าแน่" ค่ะ
- "ในชีวิตไม่มีความแน่นอน แต่ที่แน่นอนคือ ห้าแน่"
- สวัสดีค่ะ พี่คิม
- ขอบพระคุณที่เข้ามาทักทาย พร้อมให้กำลังใจค่ะ
- ชีวิตมักเป็นเช่นนี้ ไม่มีใครหนีพ้นกฎไตรลักษณ์ไปได้นะคะ
- มีความสุขในทุกวันของชีวิตนะคะ
- สวัสดีค่ะ น้องปู
- ขอบคุณที่เข้ามาเยี่ยมเยียนค่ะ
เรื่องความตายควรพูดถึงบ่อย ๆ เพื่อเจริญมรณสติเราจะได้
ไม่ประมาทในชีวิตนะคะ - มีความสุขกับการทำงานนะคะ
- สวัสดีปีใหม่ค่ะ อาจารย์นิตยา
- ขอบพระคุณทีให้เกียรติมาทักทายค่ะ
"ชีวิตที่เป็นอยู่คือสะพานที่เดินไปสู่ความตาย" - จริงแท้แน่นอนค่ะ "ปลายทางชีวิตเราต่างไปบรรจบ ณ ที่เดียวกันเหมือนกัน
หมด หากแต่จุดหมายในการเริ่มต้นเท่านั้นที่แตกต่าง - สุขสันต์ในทุกวันใหม่นะคะ
แม้จะเข้าใจว่าเป็น"อนิจจัง"
แต่ก็ยังไม่พร้อมที่จะทำใจ
สวัสดีค่ะคุณครูใจบุญธรรมทิพย์
- สวัสดีค่ะ คุณครูป.๑
...แม้จะเข้าใจว่าเป็น"อนิจจัง"...แต่ก็ยังไม่พร้อมที่จะทำใจ... - พร้อมยากก็ทุกข์ง่าย พร้อมง่ายก็ทุกข์ยาก ชีวิตก็เท่านี้เองนะคะ
สุขทุกข์ไม่ได้อยู่ที่ไหนอยู่ที่ใจของเราเอง - ขอบพระคุณที่เข้ามาทักทายค่ะ
- สวัสดีค่ะ คุณบุษรา
- ขอบพระคุณที่แวะมาทักทายและให้กำลังใจ...
สิ่งหนึ่งที่คนมักลุ่มหลงก็คือ เห็นความทุกข์ว่าเป็นความสุข - โชคดีมีสุขภาพแข็งแรงนะคะ
- สวัสดีค่ะ คุณครูใจดี
- "ห้าแน่" เราควรท่องและเตือนตนเองทุกวันจะได้ไม่ประมาทมัวเมา
เป็นอนุสติเตือนใจตนเองตลอดเวลานะคะ - ขอบพระคุณที่มาทักทายให้กำลังใจค่ะ
- สุขกาย สุขใจ สุขภาพสดใสนะคะ
ไม่แน่สักห้า...เลยค่ะเพื่อนหน่อย...เลยต้องฝึกจิตปลงอนิจจัง กำหนดรู้ให้เท่าทันเพื่อรับเมื่อกับ 5 แน่ๆ อย่างจิตที่เป็นกุศล...บ่มีหม่น มิหมองมัว ราคีบ่พันพัว สุวคน ธ กำจร
- สวัสดีค่ะ เพื่อนอ้อย
- ...ไม่แน่สักห้า...เลยค่ะเพื่อนหน่อย เลยต้องฝึกจิตปลงอนิจจัง กำหนดรู้ให้เท่าทันเพื่อรับเมื่อกับ 5 แน่ๆ อย่างจิตที่เป็นกุศล...บ่มีหม่น มิหมองมัว ราคีบ่พันพัว สุวคน ธ กำจร...
- สาธุ... ค่ะ ขอบคุณที่มาทักทาย "จิตที่ฝึกไว้ดีแล้วนำสุขมาให้" นะคะ
สวัสดีค่ะ คุณธรรมทิพย์
มาเยี่ยม มาชม มาเป็นกำลังใจ
และมารับธรรมะค่ะ
โชคดีค่ะ
- สวัสดีค่ะ คุณครูจิ๋ว
- ขอบพระคุณที่มาเยี่ยมทักทายและเป็นกำลังใจค่ะ
- ขอให้มีความสุขในทุกวันนะคะ
ห้าแน่ที่ไม่มีใครหนีพ้น ได้แก่ ความแก่ ความเจ็บ ความตาย ความพลัดพราก พร้อมทั้งสร้างกรรมอันเป็นกุศลเพื่อเสวยผลแห่งความดีในภพหน้า... จะพยายามฝึกปลงอนิจจังค่ะธรรมทิพย์....เพราะไม่มีใครหนีพ้น
- สวัสดีค่ะ คุณปริมปราง
- ...จะพยายามฝึกปลงอนิจจังค่ะธรรมทิพย์....เพราะไม่มีใครหนีพ้น...
- อนุโมทนาค่ะ ปลงได้มากก็ทุกข์น้อยลงนะคะ
- ขอบพระคุณที่เข้ามาทักทายค่ะ
สวัสดีค่ะ
- อ่านบันทึกของพระคุณเจ้าหรรษา ทำให้นึกถึงบันทึกนี้ค่ะ
- ทำให้เจอพอดีแวะมาบอกว่าเป็นเรื่องทำนองเดียวกันค่ะ..ความไม่ประมาท
- ขอขอบคุณอีกครั้งค่ะ
- สวัสดีค่ะ พี่คิม
- ขอบพระคุณสำหรับกำลังใจดี ๆ ที่มีให้กันเสมอค่ะ
- การเรียนรู้สัจธรรมของชีวิตทำให้เราเกิดความเข้าใจไม่ยึดมั่นถือมั่นนะคะ