เรียนป้าเหมียว
ผมเองก็ทำไม่ได้ครับ เพราะการสร้างอารมย์มิใช่สร้างกันง่าย ๆ อย่าลืมนะครับ การจัดรายการวิทยุเราก็ต้องใช้อารมย์ด้วยเช่นกัน
สวัสดีปีใหม่เจ้า...
แวะเอาความสุขมาฝากค่ะ...
จากงานดอกไม้งามที่เพิ่งผ่านไปหมาดๆนี่เองค่ะ...
แนนเองก็เคยจัดรายการ (สมัครเล่น) เคยมีช่วงอารมณ์แป๊ก ไม่จอย ก็พยายามนึกหน้าตัวเองเวลาโกรธ โห เรา..มันดูเหี้ยมเกรียมน่ากลัวจริงๆ อิอิ เลยต้องยิ้มให้ไมค์ แล้วไอ้เรื่อง บูดๆ ค่อยกลับมาเคลียร์กันหลังไมค์อีกที..เฮ้อ หนักหนาสาหัสเอาการอยู่ค่ะ....
สวัสดีค่ะป้าเหมียว
แนะนำว่า พกหน้ากากติดตัวไปด้วย
พอนึกว่าจะต้องทำรายการก็สวมหน้าใหม่ปั๊บ!
ก็ไม่ใช่ตัวเราแล้ว แฮ่! เปลี่ยนอารมณ์
พาไปดูลูกอะไรเอ่ย..? ทายซิ ห้ามไปอ่านก่อนนะ
อาจารย์สมนึกค่ะ
สวัสดีเจ้าน้องแนน
สบายดีก่าคะ...ยิ๊นดีจ๊าดนักตี้มาแอ่วหา...น้องฮักแมวแม่นก่อ...ป้าเหมียวก่ฮักเหมือนกั๋น..ตี้บ้านมีแมว 3 ตั๋ว น้องใคร่ได้ก่อหา..
น้องซิลเวียจ๋า
น้องซิลเวียรู้ไม๊ดีเจท่านเนี่ยเสียชีวิตแล้ว..ไปเล่นน้ำแล้วเป็นตะคริว น่าสงสารมากๆ ป้าเหมียวเคยทำรายการเจาะชีวิตของแก แกเป็นคนรักการเป็นดีเจที่สุดใฝ่ฝันมากๆ ตอนแรกแกพูดติดอ่างแต่ตอนหลังพยายามฝึกพูดบ่อยๆ ก็ดีขึ้นแต่ที่แกพิเศษกว่าดีเจคนอื่นๆคือแกจะรู้จักเพลงเยอะมากๆ ส่วนใหญ่เป็นเพลงเก่าๆ..แผ่นเสียงเพียบเลย
พี่ครูป.1เจ้าขา
งาน...
กับส่วนตัว...
เป็นเรื่องคนละเรื่อง..
การแยกแยะ ไม่ปะปน ต้องถือว่ามีสติ..มีการควบคุม มีทักษะในการวิเคราะห์สังเคราะห์อย่างดียิ่ง
ผมเองก็เอางานมาก่อนเช่นกันครับ..
เป็นเรื่องราวที่น่ารักดีค่ะป้าเหมียว การแยกอารมณ์ระหว่างงานกับเรื่องส่วนตัวได้(อย่างแนบเนียน)นับว่ามีความสามารถมากเลยค่ะ เยี่ยมจริงๆ
คุณแผ่นดินค่ะ
ถ้าพูดกับคุณแผ่นดินแน่นอนว่าแยกออกระหว่างงานกับเรื่องส่วนตัว แต่พูดกับป้าเหมียวมันแยกไม่ออกหรอกค่ะ เพิ่งเถียงกันแล้วจะเข้ามาทำงานมีหวังพูดไปร้องไห้ไป หรือพูดไม่ออกมันจุกที่คอ...ฮือๆๆ
คุณบุษรา
คุณครูแป๋มค่ะ
แยกไม่ค่อยได้เหมือนกันค่ะ น่าสงสารดีเจนะคะ ที่เขาจากไปเเล้ว
สวัสดีค่ะ
คุณมนัสนันท์ค่ะ
คุณครูคิมค่ะ
สวัสดีวันเด็กค่ะป้าเหมียว....
วันนี้พาน้องๆ เค้าไปเที่ยวไหนเอ่ย?
เห็นเด็กๆ ไปเที่ยวแล้ว ดาวอยากเที่ยวบ้างจัง...ทำไมไม่มี "วันผู้ใหญ่" บ้างน้า?
น้องหมอดาวดวงน้อย
คุณสามสัก
ป้าเหมียวขา...การสร้างอารมณ์สำคัญมากมากนะคะ..จะพูดจะทำอะไรอารมณ์มาก่อนแน่แน่..แต่ขอยิ้มไว้ก่อนค่ะเรื่องอื่นค่อยว่ากัน