ที่เห็นและเป็นอยู่ของเด็กและเยาวชนไทย

เด็กและเยาวชนไทย ที่กำลังจะกลายพันธุ์ และปัญญาชนพันธุ์ไหม ได้เกิดขึ้นอย่างมากมายในสังคมไทย เขาเหล่านี้เติบโตขึ้นมาจากความขาดๆเขินๆของการพัฒนาสังคมและการหล่อหลอมทีบกพร่องของระบบการศึกาที่ล้าสมัย ที่กล่าวได้ว่าขาดการปลูกฝังอบรมบ่มเพาะด้านคุณธรรม จริยธรรมอย่างจริงๆจังๆ ต่อให้เราตั้งใจปลูกฝังเพียงใดหากความร่วมมือกันในทุกองค์กรไม่เกิดขึ้นก็ยากที่จะเปลี่ยนแปลงจิตสำนึกของเยาวชนพันธุ์ไหมเหล่านี้ได้ เขากล่าวกันว่าคนเหล่านี้สนใจโทรศัพท์มือถือทั้งวัน ไม่สนใจบาปบุญคุณโทษ ไม่นับถือศาสนา ไม่ตระหนักว่ากระทำผิด ไม่เคารพเชื่อฟังพ่อแม่ครูอาจารย์และผู้อาวุโส เสพสุขตามสถานเริงรมย์ ติดยา ติดเกมส์ เล่นการพนัน มั่วกาม เสพสมหมู่ เป็นกลุ่มแว้นส์ สก็อย เสเพล ติดเอดส์ แข่งรถซิ่งสร้างความรำคาญ ก่อความไม่สงบ นิยมความรุนแรง ฯลฯ เราจะหาทางออกกับเรื่องเหล่านี้อย่างไรในขณะที่สถาบันครอบครัวอ่อนแอ โรงเรียนไม่มีหลักสูตร ครูขาดสำนึกสังคม และมหาวิทยาลัยพาณิชย์ เราจะพึ่งใคร องค์กรไหน ?

จะเห็นได้ว่าสังคมไทยกำลังเข้าสู่ภาวะวิกฤติในมิติของเด็กและเยาวชน เราได้ยินได้เห็นปัญหาความรุนแรงที่เกิดขึ้น ทั้งร่างกาย จิตใจ อาทิ การตบตีกันของนักเรียน นักศึกษาหญิง บางสถาบันฆ่ากันตายเรื่องแย่งคนรัก มีการล่วงละเมิดทางเพศกันในสถาบันการศึกษาทุกระดับ นักศึกษาชายหญิงอยู่กันเป็นคู่ผัวตัวเมีย เป็นค่านิยมที่หลงทาง ส่งผลตามมาจนกลายเป็นปัญหาพฤติกรรมทางเพศที่ไม่เหมาะสม ไม่รักนวลสงวนตัว กรณีการถูกล่อลวงทางเนต แม้กระทั่งระดับอาจารย์ก็ยังไปหาคู่ที่รู้จักกันทางเนตและถูกฆ่าตายมาหลายรายแล้ว การตั้งครรภ์ก่อนเวลาอันสมควร จากสถิติ นักเรียน นิสิต นักศึกษา ติดเอดส์มากขึ้นทุกจังหวัดอย่างน่าเป็นห่วง มีการค้าขายบริการทางเพศทั้งชายทั้งหญิงอย่างกว้างขวาง ปัญหาการคุกคาม ข่มขู่ ทำร้าย ทั้งเด็กผู้ชายรุมโทรมข่มขืนเด็กผู้หญิง เพื่อนผู้หญิงขึงพืดเพื่อนผู้หญิงให้เพื่อนผู้ชายข่มขืน มีการถ่ายวิดีโอคริปไว้ประจานความตกต่ำทางจริยธรรม การใช้ความรุนแรงในสถานศึกษาด้วยเรื่องสี สถาบัน และความแค้นไม่รู้จบ ก็ส่งผลให้เด็กที่ดีๆ ถูกทำร้าย ถูกฆ่า เซ่นสังเวยความโหดเหี้ยมผิดมนุษย์ที่เกิดขึ้นทุกวี่วัน ปัญหายาเสพติด ที่เยาวชนเป็นเป้าหมายหลักในการแพร่ระบาด ความรุนแรงที่มาในรูปเกมส์ออนไลย์ก็เป็นอีกประเด็นหนึ่งที่ส่งผลต่อสติปัญญาของเด็กและเยาวชน โดยเฉพาะเกมส์อาชญากรรม ที่ก่อให้เกิดการเอาอย่าง เด็กแว้น เด็กสก็อย ซิ่งรถท้าความตาย สร้างความเดือดร้อนแก่ประชาชนตามบ้านเรือนและแก่ผู้ใช้รถใช้ถนน จนทำให้คนดีๆ ต้องตาย พิการ จากคนพวกนี้ ถึงเวลาหรือยังที่ครอบครัว องค์กรชุมชน องค์กรศาสนา ผู้อาวุโส ภูมิปัญญาท้องถิ่น องค์กรประชาสังคม อบต อบจ ภาครัฐ เอกชน โรงเรียน วิทยาลัย มหาวิทยาลัย ควรสังคยานากระบวนการอบรมบ่มเพาะ การปลูกฝังค่านิยม จิตสำนึกทั้งส่วนตัวและสาธารณะกันใหม่ให้กับเด็กและเยาวชนไทยกันอย่างจริงๆจังๆเสียที ความรัก ความจริงใจ ความตั้งใจ ความต่อเนื่อง  ตรงจุด ไม่พอ ผมถือว่านี่ควรเป็นยุทธศาสตร์เพื่อขับเคลื่อนนโยบายและแผนแห่งชาติในทุกระดับ อย่าฝากความหวังเป็นแนวทางแก้ปัญหาเหล่านี้ด้วยวันเด็กทุกปีเพียงวันเดียว

[Mr. ธนู ผลบุญ]

ผมเองก็ปวดหัวเรื่องนี้อยู้่แต่งานยิ่งใหญ่และสำคัญเช่นที่กล่าว คิดคนเดียว ทำคนเดียวไม่ได้ ที่น่านพวกเราไม่ละเลยเพิกเฉยได้ระดมความคิดเห็นแสวงหาความร่วมมือจากภาคีช่วยกันครับ

[คิม นพวรรณ]

สวัสดีค่ะ

• ทุกคนรู้ว่าปัญหาจากอะไร เพราะเหตุใด
• แต่มีหน่วยงานใดจะแสดงตนเข้ามารับผิดชอบช่วยกันแก้ไขอย่างจริงจัง
• เช่นเด็กดื่มของมึนเมา  ห้ามร้านขาย  แต่เด็กก็ยังดื่มอยู่ป้องกันไม่ได้
• โทรศัพท์มือถือ หรือเครื่องเล่นสื่อสารไอทีต่าง ๆ ก็ไม่ควรให้เด็กครอบครอง
• ถ้ามีมาตรการอย่างเด็ดขาด  ก็ต้องจัดการได้
• สถานศึกษา...ออกระเบียบมาเลยกับการแต่งกาย นุ่งน้อยห่มน้อย การยั่วยุทางเพศ  ไม่ต้องเห็นแก่ค่าหน่วยกิต
• หน่วยงานที่รับผิดชอบ...โดยเฉพาะการจัดการศึกษา  ไม่มีความจริงใจ  ให้กับเยาวชนของชาติ
• น้ำขึ้นน้ำลง  เปลี่ยนกันไปเถอะหลักสูตร  ในเมื่อเรายังมองเห็นคนใช้หลักสูตรไม่มีความเข้าใจอย่างถ่องแท้ 
• ดูแล้ว  พึ่งใครไม่ได้นอกจากพึ่งครูดี...มีอยู่กี่เปอร์เซนต์คะ