928-401 Information Technology Business (1st Week)
การเรียนการสอนวันจันทร์ที่ 4 มกราคม 2553 ให้ นศ.ทำกิจกรรมกิจกรรมแลกเปลี่ยนเรียนรู้ "Who are You ?" โดยมี Slide ประกอบคำอธิบาย 3 รูป ดังนี้
ไฟล์ประกอบการสอนสัปดาห์ที่ 1
ไฟล์ PowerPoint
ไฟล์ Clip Video สร้างแรงบันดาลใจ
ความเห็น (24)
นางสาวยุวรรณดา หมันเหล็ม
ลูกชาวนาจนๆ คนหนึ่งชีวิตครอบครัวค่อนข้างลำบาก จนมาถึงวันหนึ่งพ่อและแม่ได้มาทำธุกิจเกี่ยวกับ เกษตกร จนได้ประสบความสำเร็จ ทำให้ชีวิตครอบดีขึ้นจนมางปัจจุบันนี้ และตอนนี้ครอบครัวก็กลายเป็นธุรกิจส่วนตัวของทางครอบครัว ซึ่งตัวของเราก้อเป็นลูกคนสุดท้อง และกำลังเรียนอยู่ที่มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ วิทยาเขตสุราษฎร์ธานี และพี่ๆก็ได้แต่งงานมีครอบครัวกานไปหมดแล้ว และพ่อแม่ก็ตั้งใจจะให้เราสืบต่อธุรกิจของทางบ้านที่ได้ทำอยู่ตอนนี้ แต่ทางครอบครัวก้ได้เปิดโอกาสที่จะให้เราเลือกทำงานที่เรารักเหมือนกัน
สหรับธุรกิจที่เราอยากจะทำก็ คือ เปิดร้าน Internet ที่ในหมู่บ้านของเรา เพราะในหมู่บ้านของเรานั้นยังไม่มีใครมาทำธุรกิจตัวนี้เลย
เพราะว่าคนในหมู่บ้านส่วนใหย่นั้นประกอบอาชีพเกษตกรกันหมด จึงไม่มีใครคิดที่จะทำเพราะเป็นธุรกิจที่ลงทุนมาก และพวกเขาก็เห้นว่ามันเสี่ยงเกินไปและที่สำคัญ คือ พวกเขากลัวที่จะขาดและพวกเขาก็ยังไม่มีความรู้มากเท่าที่ควร ดิฉันเลยคิดว่าน่าจะเป็นโอกาสที่ทำให้เราใช้ในสิ่งที่เราเรียนมานั้นนำมาใช้ให้เกิดประโยชน์เราก็เลยคิดที่จะลองทำดู
สำหรับเงินทุนนั้นทางครอบครัวของดิฉันก็จะออกเงินทุนให้กับฉัน และฉันก้อคิดว่าจะหาผู้ร่วมหุ้นในการเปิดร้านด้วยเพราะว่าขจะได้มาช่วยดูแลและช่วยแก้ไข้ปัญหาที่เกิดขึ้นหรือเวลาที่เครื่องมีปัญหาเพราะดิฉันยังไม่ชำนาญเกี่ยวกับการซ่อมเครื่องเวลาที่เครื่องคอมพิวเตอรืมีปัญหามากเท่าที่ควร
หากเกิดปัญหาที่เกี่ยวกับการบริหารรร้านก็สามารถที่จะช่วยกันแก้ใข้ปัญหาเหล่านี้ไปได้ แต่หากธุรกิจนี้ดำเนินไปได้ด้วยดีฉันก้ไม่คิดที่จะขยายสาขาเพิ่มเติมแต่อย่างไดแต่จะขยายร้านให้ใหญ่และครบวงจรมากกว่าเดิม อาจจะขยายร้านมาเปิดใกล้บ้านเพราะฉันอยากอยู่กับครอบครัวให้มากขึ้นและได้ค่อยดูแลพ่อแม่ด้วย
แสดงความคิดเห็น
จากธุรกิจที่เพื่อนของดิฉันอยากทำซึ่งเป็นร้านInternet นั้น ดิฉันคิดว่าหากเพื่อนคิดที่จะเปิดร้าน Internet เราควรศึกษาการวิธีการที่เราจะเปิดร้าน Internet ในหมู่บ้านของเราก่อนว่ามีควาเป็นไปได้มากน้อยขนาดไหน และศึกษาว่ากลุ่มลูกค้าในหมู่บ้านเรานั้นเป็นใคร และดูว่าหมู่บ้านใกล้ๆเรานั้นมีร้าน Internet หรือไม่ เพื่อดูว่าคู่แข็งของเรานั้นเป็นใครแล้วเขาใช้กลยุทธ์ใดในการบริหารร้านของเขา ส่วนในเรื่องเงินทุนนั้นจากที่เพื่อนได้เล่ามานั้นก็คงไม่มีปัญหาเพราะทางครอบครัวชองเพื่อนก็ค่อนข้างมีฐานะอยู่บ้าง
และส่วนทำเลที่ตั้งของร้านเราก็ควรเลือกที่ ที่สามารถให้ลุกค้ามองเห้นและลูกค้าเดินทางมาได้สะดวก
และควรศึกษาการใช้กลยุทธ์เพื่อสร้างฐานลูกค้าใหม่อย่างไร แต่อย่างไรก็ดีส่งสำคัญในการให้บริการนั้น คือ ความจริงใจกะลูกค้า
- ขอชื่นชมใน "การเล่าเรื่อง" (Storytelling) ของคุณยุวรรณดา หมันเหล็ม เก็บรายละเอียดและความรู้สึกของเพื่อนมาถ่ายทอด สื่อสารได้เป็นอย่างดี...ดีแล้ว...งดงามแล้ว
- ที่จะต้องแก้ไข คือ ความถูกต้องของการพิมพ์ การใช้คำ (ยังมี "คำผิด" อยู่..ไม่ใช่่น้อย)
นายติณณภพ สว่างแสงใส
จากการที่ผมถามเพื่อว่า คุณคือใคร และเพื่อนได้เล่าว่า
เพื่อนเนี่ยเป็นนักศึกษาคนหนึ่งที่กำลังศึกษา สาขา ITB ที่ มอ.สุราษฎร์ แต่ด้าน IT เป็นอะไรที่ไม่ชอบเอาซะเลย แต่ที่เขาเข้ามาศึกษาที่นี่เพราะผู้ปกครองเป็นผู้เลือกให้ซึ่งเขาก็ลองเข้ามาศึกษาดูก็พอไปได้ แต่สิ่งที่เขาอยากทำคืออยากศึกษาด้าน ลอจิสติกส์
เพื่อนยังบอกอีกว่า จริงๆแล้วเขาไม่ได้คิดที่จะทำธุรกิจเลย แต่ไหนๆเมื่อเรียนมาด้านนี้แล้วถ้าจะเปิดร้านคอมเองเขาอาจไม่เปิด แต่ไม่แน่อาจจะลงทุนร่วมหุ้นกับพี่น้อง หรือเพื่อนๆที่ชอบด้านนี้ และเขายังบอกอีกว่า ที่เขาคิดที่จะไม่ทำธุรกิจเอง เพราะ เขาขาดสิ่งแรกคือ ทุน ซึ่งเป็นเพราะฐานะทางบ้านและยังต้องส่งน้องเรียนอีก เขาคิดว่าเขาควรที่จะทำงานอื่นก่อนที่จะมีธุรกิจเป็นของตัวเองเพื่อที่จะเก็บเงิน และอีกอย่างคือ ประสบการณ์ ที่เขาต้องการคือสิ่งนี้ เขาบอกว่าการที่เราจะทำอะไรมันต้องมีประสบการณ์ซึ่งเขาอยากหาประสบการณ์การทำงานและทำธุรกิจจริงๆจากคนอื่นก่อนที่จะมาทำเอง
หลังจากนั้นได้ถามเพื่อนว่า ได้ยินแล้ว งดงามแล้ว มากไปกว่านั้นอีกคุณคือใคร
เพื่อนจึงบอกว่าถ้าจะให้พูดจริงๆคือ เพื่อนยังไม่คิดจะทำธุรกิจเลย เพื่อนอยากที่จะศึกษาต่อที่ กทม. ซึ่งอยากไปเรียนในด้านที่เพื่อนชอบ แล้วก็เพื่อนอยากพูดได้หลายๆภาษา อย่างน้อยสัก 2 ภาษา ซึ่งภาษามาเลย์เป็นภาษาที่เพื่อนอยากเรียนเพิ่มเติม เพราะเพื่อนได้มีพื้นฐานอยู่แล้วพอสมควร เพราะเขาคิดว่าการพูดได้หลายภาษาเป็นข้อได้เปรียบ แล้วหลังจากนั้นค่อยหางานทำหรือทำธุรกิจเอง
แสดงความคิดเห็นของผม
การที่เพื่อนไม่ลงทุนทำธุรกิจเองก่อนก็มีส่วนที่ดี คือเพื่อนได้ทดลองซึ่งถ้าพลาดก็คือเจ็บไม่เยอะ ถือว่าเป็นการหาประสบการณ์ และเขาคิดที่จะศึกษาเพิ่ม ผมคิดว่าดีมากๆโดยเฉพาะยิ่งพูดได้หลายภาษายิ่งได้เปรียบคนอื่นในการหางาน และเห็นด้วยอีกที่เพื่อนจะไปศึกษาต่อและทำงานได้ด้านที่ชอบ เพราะการที่เราได้ทำงานในด้านที่เราชอบและเราถนัดแล้ว งานจะออกมาดีเพราะเรามีความชอบและมีผลให้เราได้ตั้งใจทำมากขึ้นครับ
......................................................................................................................................................................
ขอบคุณ ...คุณติณณภพ สว่างแสงใส มากครับ
น.ส.อรวรรณ คงพันธ์
คุณคือใคร คำถามนี้ที่ได้ถามเพื่อนคนหนึ่ง
เขาคนนี้เป็นเพื่อนของฉันเองค่ะ เขาเป็นเพื่อนผู้ชายกำลังศึกษาอยู่ชั้นปีที่ 4 สาขาธุรกิจเทคโนโลยีสารสนเทศ ของมหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ วิทยาเขตสุราษฎร์ เขาคนนี้มีฉายาว่า "แพะ" ซึ่งจะเป็นชื่อที่คนในหมู่จะเรียกกัน และคนในหมู่บ้านจะมองว่าเขาคนที่เรียบร้อย เพราะว่าคนส่วนใหญ่ในหมู่บ้านจะไม่ค่อยมีโอกาสได้เรียนหนังสือที่ต่างจังหวัด นั้นคือจังหวัดในแถบสามจังหวัดชายแดนภาคใต้ ด้านครอบครัวพ่อทำอาชีพขายรถมือสอง ส่วนแม่เริ่มแรกทำอาชีพขายของพลาสติกแต่ต้องล้มเลิกกิจการเพราะเป็นหนี้สิน จึงหันมาเปิดกิจการร้านอาหาร เป็นอาชีพที่รายได้ค่อนข้างดีแต่ต้องเลิกกิจการเพราะปัญหาชายแดนภาคใต้ เนื่องจากไม่มีลูกค้ากล้าที่จะออกมารับประทานข้าวนอกบ้าน ปัจจุบันจึงเปิดร้านขายกาแฟแต่จะเปิดเฉพาะเวลากลางคืน การดำเนินชีวิตของเขาในรั้วมหาวิทยาลัยก็เป็นสุขดี แต่ทุนในการเรียนจะเป็นทุนจากรายได้ของแม่ เนื่องจากรายได้จากกิจการของพ่อจำเป็นต้องเก็บไว้ในยามที่จำเป็นและปรับปรุงกิจการ
และเขาก็บอกอีกว่าเมื่อเรียนจบแล้วจะกลับไปทำงานที่บ้าน โดยจะไปดำเนินการร้านขายกาแฟต่อจากแม่ ซึ่งธุรกิจนี้ก็เป็นธุรกิจที่เขาเสนอให้แม่เปิดกิจการและใช้งบประมาณของเขาเองในการเปิดกิจการที่เกิดจากที่เขาได้สะสมไว้ โดยจะเปิดกิจการในลักษณะการเพิ่มรสชาติกาแฟ จากเดิมที่มีกาแฟรสชาติเดียวก็จะเพิ่มให้มีหลายรสชาติมากขึ้น เช่น คาปูชิโน่ เอสเพรสโซ่ มอคค่า เป็นต้น และหากมีโอกาสจะเปิดร้านอาหารอีกครั้งโดยจะใช้ทุนของตนเองในการเปิดร้าน แต่จะเปิดร้านในลักษณะเดลิเวอรี่ โดยสั่งผ่านทางเว็บไซต์ที่เขาทำขึ้นและมีการจัดส่งถึงบ้าน เพื่อเป็นการป้องกันความปลอดภัยให้กับลูกค้า ซึ่งธุรกิจนี้เขาบอกว่าจะใช้ระยะเวลาสัก 2-3 ปี ในการดำเนินธุรกิจเพื่อให้สามารถดำเนินการได้สำเร็จ
แสดงความคิดเห็น
ถ้าหากว่าเพื่อนคนนี้จะดำเนินธุรกิจร้านขายกาแฟต่อจากแม่ ก็ถือว่าเป็นสิ่งที่ดีและคิดว่าเขาน่าจะทำได้เพราะ ณ ตอนนี้เขาก็มีส่วนร่วมในการดำเนินกิจการอยู่แล้วในบางส่วน และด้วยความรู้ที่ได้ศึกษาทางด้านธุรกิจถือได้ว่ามีส่วนในการบริหารงานได้พอสมควร แต่อาจจะต้องศึกษาในส่วนของกาแฟและกระบวนการต่างๆของกาแฟให้มากขึ้น และเรียนรู้ความชื่นชอบในรสชาติกาแฟของคนในท้องที่เพิ่มขึ้นด้วย เพื่อจะได้นำไปปรับใช้ให้เป็นที่ถูกใจของคนในท้องที่
ทางด้านการเปิดร้านอาหารก็เห็นควรว่าน่าจะเป็นไปได้ เพราะเป็นความคิดที่ดีในการเพิ่มความสะดวกและความปลอดภัยให้กับคนในท้องที่ 3 จังหวัดชายแดน รวมถึงเป็นการนำความรู้ทางด้าน IT ไปใช้ประโยชน์ทางธุรกิจได้ดี แต่ถ้าหากจะเปิดกิจการจริงควรจะต้องมองในหลายๆด้าน เช่น เมื่อทำเว็บไซต์ขึ้นมาแล้วคนส่วนใหญ่จะเข้าใจกระบวนการใช้มากน้อยแค่ไหน เมื่อมีการทำเว็บไซต์จะมียุ่งยากในการดำเนินการหรือเปล่า จะต้องใช้เงินทุนในการดำเนินด้านต่างๆเท่าไร เป็นต้น แต่หากธุรกิจเปิดดำเนินการจริงถือว่าเป็นธุรกิจที่น่าจะประสบความสำเร็จได้ดีอีกธุรกิจหนึ่งเพราะเป็นธุรกิจที่แปลกใหม่ในบริเวณของ 3 จังหวัดชายแดนภาคใต้
แต่ความคิดของเพื่อนคนนี้ในตอนนี้กับอีก 1-2 ปีข้างหน้าก่อนเปิดกิจการที่เขาคิดไว้ อาจจะเปลี่ยนใจไปดำเนินธุรกิจอื่นได้เพราะด้วยสภาวะแวดล้อมที่เปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลา หรือจะเป็นผลกระทบจากสภาพเศรษฐกิจที่ผันผวน หรือโอกาสต่างๆที่เข้ามาโดยมิทันได้รู้ตัวทำให้เขาต้องรีบคว้าไว้จนทำให้เปลี่ยนใจเลิกทำธุรกิจ หรือสนใจที่จะเปิดธุรกิจใหม่ของเขาที่แตกต่างไปจากที่คิดไว้ตอนนี้ก็เป็นไปได้
- เป็นเรื่องเล่าที่งดงามมาก
- ในอนาคตถ้าเพื่อนของเราประสบความสำเร็จกับร้านกาแฟในฝันของเขา หรือธุรกิจส่วนตัวในรูปแบบอื่น ๆ ผมมั่นใจว่าส่วนหนึ่งต้องมาจากความคิดเห็น คำแนะนำที่เปี่ยมด้วยไมตรีจิตผ่านเรื่องเล่า...เรื่องนี้
นายมาลีกี เสือนิล (4940111326)
จากคำถามที่ว่าคุณคือใคร เมื่อผมถามกับเพื่อนแล้ว ก็ได้คำตอบว่า
เพื่อนของผม เป็นคนนครศรีธรรมราชโดยกำเนิด เรียนจบมาจากโรงเรียนเมืองนครศรีธรรมราช มีพี่น้องทั้งหมด 8 คน เป็นน้องคนสุดท้อง แล้วก็ได้มีโอกาสที่ดีที่ได้เรียนในรั่วมหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ วิทยาเขตสุราษฎร์ธานีแห่งนี้ ซึ่งเขาก็ภูมิใจที่มาเรียนสาชาวิชาธุรกิจเทคโนโลยีสารสนเทศ ได้พบเจอเพื่อนใหม่ๆ ได้พูดคุย เรียน เล่น ทำกิจกรรมร่วมกับเพื่อนๆ และการใช้ชีวิตภายในมหาวิทยาลัยทั้ง 4 ปีนั้น เขาก็ได้เรียนรู้อะไรมากมาย ที่มันแตกต่างไปจากเดิม เขาก็บอกอีกว่า หากเรียนจบไปแล้ว ก็อยากจะร่วมทุนกับเพื่อนของเขาในการเปิดร้านคอมพิวเตอร์ ในการทำธุรกิจที่ใฝ่ฝันสักครั้ง เพื่อเป็นการหาประสบการณ์ในการทำงาน เขาอยากจะเปิดร้านคอมพิวเตอร์แบบครบวงจร โดยมีทั้งการให้บริการแบบรับซ่อมคอมพิวเตอร์, ขาย-ส่งอุปกรณ์คอมพิวเตอร์, รับจัดทำเว็บไซต์, ให้บริการอินเตอร์เน็ต และรับทำงานออกแบบกราฟิกต่างๆ ที่สำคัญอาชีพที่เขาความใฝ่ฝันก็คือ อยากจะเป็นโปรแกรมเมอร์ แต่เมื่อเขาได้เรียนรู้เกี่ยวกับการเป็นนักโปรแกรมเมอร์ว่าจะต้องทำอะไรบ้าง เรียนรู้อะไรหลายๆ อย่าง ไม่ว่าจะเป็นภาษาคอมพิวเตอร์ที่ใช้ในการทำงานจริงๆ ว่าไปแล้วเขาก็บอกว่ามันยากไปสำหรับตัวเขาเอง เพราะงั้นแล้วเขาก็เลยอยากเป็นพวก ออกแบบกราฟิก,ออกแบบเว็บไซต์ จากนั้นผมก็ถามเขาไปอีกว่า
ได้ยินแล้ว....งดงามแล้ว....มากไปกว่านั้นอีกคุณคือใคร
หากเขามีโอกาสที่ดี เวลาที่เหมาะสม เขาจะไปเรียนต่อปริญญาโทในด้าน Network เพื่อเขาอยากที่จะพัฒนาตนเอง พัฒนาความรู้ให้มากขึ้น และสิ่งสำคัญที่ไม่ควรทิ้งเลยก็คือ การทำความดี การเป็นคนมุสลิมที่ดีช่วยบำรุงศาสนาให้มี อยู่อย่างหยั่งยืน สิ่งเหล่านี้ก็มีความสุขแล้ว
แสดงความคิดเห็น
ว่าไปแล้วเพื่อนของผมก็มีความคิดในการทำธุรกิจ ที่ไม่แตกต่างไปจากของผมเลย แต่ยังไงการที่ได้มารับฟังความรู้สึก ความคิดของเพื่อน ก็ดีไปอีกแบบหนึ่ง ได้เข้าใจความเป็นเพื่อนมากขึ้น และได้เข้าใจว่าการทำงานนั้น เราต้องเข้าใจผู้อื่นก่อน (เอาใจเขา มาใส่ใจเรา) ซึ่งเป็นเรื่องที่ดีสำหรับตัวเราเองและคนอื่นๆ อีกด้วย ^_^
เห็นไหมครับ...การเริ่มต้นด้วยการฟัง-คิด-แล้วก็เขียนด้วยใจอย่างใคร่ครวญ ดีอย่างที่คุณว่าไว้ คือ
"...การที่ได้มารับฟังความรู้สึก ความคิดของเพื่อนก็ดีไปอีกแบบหนึ่ง ได้เข้าใจความเป็นเพื่อนมากขึ้น และได้เข้าใจว่าการทำงานนั้นเราต้องเข้าใจผู้อื่นก่อน (เอาใจเขา มาใส่ใจเรา) ซึ่งเป็นเรื่องที่ดีสำหรับตัวเราเองและคนอื่น ๆ อีกด้วย..."
ฝึกหัดใช้ให้เป็นนิสัยจะเป็นรากฐานของความสำเร็จในอนาคต...แน่นอน.
ยุวรรรณดา หมันเหล็ม
ขอบคุณมากค่ะอาจารย์สำหรับคำติชมและขอเสนอแนะ
แล้วจะนำกลับไปปรับปรุงนะค่ะ
เขาเป็นเพื่อนของผมที่กำลังศึกษาอยู่ชั้นปีที่ 4 สาขาธุรกิจเทคโนโลยีสารสนเทศ ของมหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ วิทยาเขตสุราษฎร์ เขาเป็นคนพังงาแต่ย้ายมาอยู่ที่ภูเก็ตได้ประมาณห้าปี เป็นลูกคนเดียวพ่อเสียตั้งแต่อายุสามขวบเขาเลยต้องอยู่กับแม่สองคน แม่ของเขาเป็นครูสอนเด็กประถม สาเหตุที่เลือกเรียนคณะนี้เพราะว่าได้โควต้าไม่อยากใช้ผลเอเน็ตเพราะคะแนนมันไม่แน่นอน อีกอย่างเห็นว่าเป็นเทคโนโลยีสารสนเทศก็เลยตัดสินใจเรียนทั้งๆที่ไม่มีพื้นฐานมาเลยสักนิด เริ่มเรียนแรกๆก็มีปัญหาบ้างแต่เมื่อได้ไปเรียนซัมเมอร์ ก็มีการพัฒนามาเป็นระดับส่วนแม่ของเขาก็ไม่ขัดเพราะแม่ไม่อยากบังคับให้เรียนแม้ใจจริงของแม่อยากให้เขาเรียนพยาบาล แต่เขากลับเอนเอียงมาทางด้านภาษาและเทคโนโลยี ตั้งแต่เข้า ม.ปลาย เขาตั้งใจอยากทำงานเกี่ยวกับสายการบินช่วงแรกๆอยากเป็นแอร์บนเครื่องบินแต่เมื่อได้ไปเรียนคอร์สเตรียมพร้อมสำหรับเป็นแอร์ก็คิดว่ามันไม่ใช้ในสิ่งที่ตัวเองอยากทำเพราะมันเป็นงานที่ทำตลอดไม่ค่อยมีเวลาให้กับตัวเองและคนรอบข้าง ต่อมาเลยอยากมาเป็นแอร์กราวเนื่องจากอยากใช้ภาษาที่เรียนมาและพบคนมากหน้าหลายตาหลายเชื้อชาติและยังมีเวลาว่างพอสำหรับตัวเองและคนรอบข้าง แต่สิ่งที่อยากทำจิงๆคือ มีร้านอาหารเป็นของตัวเอง อยากเปิดเป็นร้านอาหารและร้านขายหนังสือไปพร้อมๆกับ แต่ตอนนี้จบมาก็สมัคงานไปเลื่อยหาประสบการณ์และเก็บเงินเพื่อเป็นเงินทุนในการประกอบกิจการและธุรกิจของตัวเอง
แสดงความคิดเห็น
หากเพื่อนผู้หญิงของผมต้องการที่จะเป็นแอร์ หรือ แอร์กราว ก็เป็นแนวความคิดที่ดี เพราะว่าอาชีพเหล่านี้มีการเงินที่มั่นคง มีสวัสดิการที่ดี และที่สำคัญเป็นอาชีพที่เพื่อนของผมชอบ เพราะหากว่าเราได้ทำงานที่ต้องชอบเราจะสามารถทำงานเหล่านั้นได้ดี และเนื่องจากเพื่อนของผมพูด มีทักษะทางด้านภาษา อีกทั้งยังได้ความรู้ทางด้านเทคโนโลยีสารสนเทศมาเพิ่มเติม ทำให้มีโอกาสที่จะได้ประกอบอาชีพแอร์ หรือ แอร์กราว สูงกว่าผู้อื่นที่ได้ภาษา หรือ เทคโนโลยีอย่างใดอย่างหนึ่ง
นางสาวสุกานดา จันทร์แก้ว
ปัจจุบันเป็นนักศึกษามหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ วิทยาเขตสุราษฎร์ธานี เป็นลูกหญิงที่เป็นความหวังของครอบครัว เมื่อเรียนจบก็อยากที่จะไปเปิดธุรกิจเป็นของตนเองใกล้ๆบ้าน เนื่องจากได้อยู่ดูแลพ่อแม่ ซึ่งธุรกิจที่อยากจำทำก็คือ ธุรกิจร้านอินเทอร์เน็ต ที่ใหญ่ที่สุดในหมู่บ้าน ซึ่งบ้านของฉันอยู่ที่จังหวัดสตูล เป็นเพียงเมืองเล็กๆ แต่น่าอยู่มาก ตอนนี้ในหมู่บ้านได้มีร้านอินเทอร์เน็ตเพียงร้านเดียว แต่ร้านอินเทอร์เน็ตที่จะเปิดจะเปิดบริการแบบครบวงจร โดยมีการับซ่อมคอมพิวเตอร์ ขายคอมพิวเตอร์ และอุปกรณ์ต่างที่เกี่ยวกับคอมพิวเตอร์ แต่ธุรกิจนี้ก็คงจะเกิดขึ้นไม่ได้หากไม่มีเงินที่จะไปลงทุน ซึ่งฉันก็คิดว่าจะไปทำงานเป็นลูกจ้างของคนอื่นก่อนเพื่อนเก็บเงินมาเปิดร้านเป็นของตนเอง และเพื่อนำไปเป็นแนวทางในการบริหารงานให้ประสบความสำเร็จ เพราะหากลงทุนทำไปโดยมีความรู้ไม่มากพออาจทำให้เสี่ยงต่อการขาดทุนได้ แต่ปัญหาหลักคือเมื่อจบไปแล้วไม่รู้จะได้ทำงานที่ไหน เพราะพ่อ แม่ อยากให้ไปอยู่ใกล้บ้าน แต่ติดที่ว่าที่บ้านไม่ค่อยมีงานด้านคอมพิวเตอร์ส่วนใหญ่จะมีโรงแรมมาก ทำให้ดิฉันอยากที่จะไปเรียนต่อทางด้านสาขานิเทศศาสตร์ควบคู่ไปกับการทำงานก่อนเพราะอาชีพอีกอย่างหนึ่งที่อยากทำคือเป็นประชาสัมพันธ์ เพราะหากความฝันที่อยากจะเปิดร้านอินเทอร์เน็ตที่ฝันไว้หากมีต้นทุนไม่เพียงพอก็จะอยากที่จะทำงานเกี่ยวกับประชาสัมพันธ์ของโรงแรม เพราะอย่างน้อยก็ได้ไปอยู่ใกล้บ้านมากที่สุด
ความคิดเห็น
หากต้องการที่จะประสบความสำเร็จกับสิ่งที่ฝันก็ต้องมีความอดทน ความขยัน ความพยาม และที่สำคัญอยากท้อแท้ต้องพยายามทำความฝันให้เป็นจริงขึ้นมาให้ได้ไม่ว่าจะนานเท่าไรหากเรามุ่งมั่นสักวันต้องทำได้แน่นอน
นายเมธชนัน ชนะพล
ปัจจุบันศึกษาอยู่ที่มหาลัยสงขลานครินทร์ เมื่อศึกษาจบมีความคิดที่จะเปิดธุรกิจเป็นของตัวเองโดยจะร่วมกับเพื่อนสนิทเปิดร้านเกมส์ออนไลน์ และจะแบ่งร้านเป็นสองส่วนคือ ส่วนเกมส์และส่วนที่ใช้ในการทำงานต่างๆ ในจังหวัดภูเก็ต โดยที่ซื้อคอมพิวเตอร์มาประกอบเองเพื่อลดต้นทุนประมาณ 20 เครื่อง โดยเงินทุนที่นำมากระกอบธุรกิจมาจากพ่อและแม่เป็นจำนวนประมาณ 500,000 บาท และเมื่อผ่านไประยะหนึ่ง ก็จะศึกษาปริญญาโทในวันเสาร์¬ – อาทิตย์ ที่มหาวิทยาลัยเกษตร จังหวัดกระบี่ ในสาขาบริหารธุรกิจ และเมื่อเรียนจบแล้วทำงานไปประมาณ 3-4 ปี ก็คิดที่จะเปิดบริษัทที่เกี่ยวกับการวางระบบเครือข่าย ที่จังหวัดกระบี่ โดยมีการมองว่าธุรกิจทางด้านนี้ยังมีคู่แข่งน้อยรายและกำลังเติบโตในจังหวัดกระบี่ และในช่วงศึกษาต่อนั้นจะมีการจ้างพนักงานมาดูแลร้านแทน เมื่อศึกษาจบก็จะไปสมัครเป็นอาจารย์สอนที่มหาวิทยาลัยโดยจะทำงานประมาณ 10 ปีก็จะกลับมาทำสวนปาล์มที่บ้านของพ่อแม่ที่จังหวัดกระบี่
ความคิดเห็น
การที่จะทำธุรกิจให้ประสบความสำเร็จนั้นจะต้องมีความอดทน ความขยัน ความพยามที่แสวงหาความรู้ในการทำธุรกิจเพื่อที่จะนำมาปรับปรุงและพัฒนาธุรกิจ หากธุรกิจไม่เป็นไปตามที่ฝันไว้ก็อย่าท้อแท้ ถ้าพยายามทำให้ดีที่สุดความฝันก็อาจจะเป็นจริงได้ โดยต้องถือคติที่ว่า “ความพยายามอยู่ที่ไหน ความสำเร็จอยู่ที่นั้น”
นางสาว ลัดดาวัลย์ ส่งแสง
เขาเป็นนักศึกษาชั้นปีที่4 มหาวิยาลัยสงขลนคริทร์ วิทยาเขตสุราษฎ์ธานี จากคำถามที่ จากคำถามที่ว่า คุณคือใคร ฉันก็ได้คำตอบมาว่า เขาเป็นคนนคร เมื่อเขาจบการศึกษาไป เขาจะทำธุรกิจส่วนตัว ที่อำเภอเมือง ธุรกิจที่เขาจะทำคือ ร้านขายอุปกรณ์คอมพิวเตอร์ ซึ่งสถานที่นั้นจะเช่าเค้าก่อน ทุนที่ได้มาจากการทำร้าน ก็มาจากการกู้ ร้านของเขาจะแบ่งออกเป็นสองโซน โซนแรก จะเป็นการบริการอินเตอร์เน็ต และอีกโซนนึง ก็จะขายอุปกรณ์ต่างๆที่เกี่ยวกับคอมพิวเตอร์ และธุรกิจของเขานั้นมีหุ้นส่วนในการทำธุรกิจ โดยร้านของเขาจะมีการโฆษณาประชาสัมพันธ์ทางอินเตอร์เน็ต มีการจัดโปรโมชั่น เขาจะจ้างพนักงานมาเฝ้าร้าน ส่วนเค้าจะมาดูแลเป็นครั้งคราว อีกธุรกิจนึงที่เขาอยากทำก็คือ ธุรกิจหอพัก เพราะว่าตอนนี้มหาลัยที่เขาเรียนอยู่นั้นในเรื่องของหอพักกำลังขาดแคลน จึงเป็นธุรกิจที่น่าสนใจ เขาบอกว่าเขาจะทำงานก่อนสามถึงสี่ปีแล้วก็จะศึกษาต่อปริญญาโท ทางด้านสารสนเทศ โดยใช้ทุนจากการทำงาน ถ้าธุรกิจเดิมสำเร็จก็จะทำการขยาย และเจาะกลุ่มลูกค้าเพิ่มเติม เมื่อจบปริญญาโทแล้วเขาอยากจะป็นอาจารย์สอนมหาลัย ทำงานสักสองสามปีก็จะมีครอบครัว เงินที่ได้จากการทำธุรกิจก็จะซื้อที่ดินปลูกยางพารา จะสร้างบ้านให้พ่อกับแม่ และจะทำรีสอร์ท เพราะคิดว่า การลงทุนกับอสังหาริมทรัพย์ มีความเสี่ยงน้อย ไม่เหมือนกับสารสนเทศที่ขึ้นอยู่กับเศรษฐกิจด้วย
ความคิดเห็น
การที่เรามีความฝันมีเป้าหมายในชีวิตเป็นสิ่งที่ดี แต่การที่เราจะทำความฝันของเราให้ประสบกับความสำเร็จนั้นจริงอยู่ว่าอาจจะยาก แต่ว่าถ้าเรามีความมุ่งมั่นและตั้งใจ ไม่ว่าเราจะทำอะไร ประสบความสำเร็จแน่นอน ถึงแม้ว่าสิ่งที่เราทำไปนั้นอาจจะล้มเหลว แต่ใช่ว่าจะสำเร็จไม่ได้ ขึ้นอยู่กับประสบการณ์และการเรียนรู้ต่างหาก ขอแค่ทำวันนี้ให้ดีที่สุด และทำวันพรุ่งนี้ให้ดีกว่าวันที่ผ่านมา ก็จะประสบความสำเร็จแน่ๆ
นางสาวอรยา โลหะตันติวรกุล
จากคำถามเพียงสั้นๆว่า"คุณคือใคร" ที่ถามเพื่อนนักศึกษาด้วยกันเเต่มันคือเป้าหมายในอนาคตของเพื่อนที่ฝันไว้
ดิฉันได้มีโอกาสได้ถามเพื่อนนักศึกษาชาย ที่เรียนในสาขาธุรกิจเทคโนโลยีสารสนเทศ ชั้นปีที่ 4 มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ วิทยาเขตสุราษฏร์ธานี ว่า"คุณคือใคร" เค้าก็ได้พูดถึงการที่เค้าได้มาเรียนในสาขานี้เพราะเทคโนโลยีมีความทันสมัย มีการเปลี่ยนเเปลงอยู่ตลอดเวลา หากเราเผลอเเปบเดียวเราก็จะไม่ทันเทคโนโลยี จึงเป็นสาเหตุให้เค้าได้มาเรียนในสาขานี้ เพื่อเป็นพื้นฐานของการศึกษาในระดับปริญาตรีของเค้า หากเมื่อจบการศึกษาไปเเล้วเค้าก็จะหาโอกาสในการทำธุรกิจโดยที่เค้าจะศึกษาจากผู้ที่อยู่ในโลกธุรกิจที่สามารถให้คำปรึกษาเเละสามารถเอามาเป็นเเบบอย่างได้ เเต่ฐานะทางครอบครัวของเค้ามีน้องอีก 2 คน ที่กำลังศึกษาอยู่เค้าจึงไม่มีงบประมาณในการสร้างธุรกิจเป็นของตนเองได้เเต่เค้าจะหาผู้ร่วมลงทุน อาจจะเป็นเพื่อนสนิท หรือบุคคลที่ไว้วางใจได้ เเต่ หากไม่ได้ทำธุรกิจเค้าก็จะทำงานไปก่อนเพื่อเก็บประสบการณ์ในการทำงาน ซึ่งสามารถนำมาใช้ในโลกธุรกิจได้ เมื่อต้องเเข่งขันกับยุคสมัยที่มีการเเข่งขันกันอย่างดุเดือด โดยขณะนี้เค้าได้มีงานรองรับเมื่อเรียนจบไปเเล้ว โดยมีคนสนใจให้เค้าไปทำงานด้วย เเต่เค้าฝันที่จะทำธุรกิจที่มีความเเปลกใหม่เเละกำลังมาเเรง เพราะสามารถเป็นช่องทางที่เป็นโอกาสที่จะทำให้ธุรกิจประสบความสำเร็จ เเละนี่ก็เป็นอนาคตของเพื่อนในสาขาของดิฉันที่ตั้งเป้าหมายในการดำเนินชีวิตในโลกของธุรกิจคะ เพียงคำถามเดียวว่าคุณคือใคร
ความคิดเห็น
ในโลกธุรกิจความคิดไม่มีใครถูกหรือผิด ทุกคนมีสิทธิที่จะฝัน เเต่ความฝันนั้นจะประสบความสำเร็จหรือเปล่าขึ้นอยู่กับเค้าเอง เพราะการที่จะทำธุรกิจได้ เค้าจะต้องมีคุณสมบัติของนักธุรกิจ เค้าต้องมุ่งมั่น พยายาม อดทน วางเเผนรับมือกับสิ่งต่างๆที่จะเกิดขึ้น โดยเฉพาะโลกของธุรกิจไอทีด้วยเเล้ว ต้องติดตามข่าวสารให้ทัน ที่สำคัญต้องคิดกลยุทธ์ที่โดดเด่นเพื่อเเข่งขันกับคนอื่น ทั้งนี้ทั้งนั้นเราก็ต้องดูฐานะเรื่องการเงินของเราด้วยว่าสามารถลงทุนได้ขนาดไหน อย่าทำอะไรเกินตัว ซึ่งทั้งหมดนี้ขึ้นอยู่กับตัวเรา ถ้าเราไม่ยอมเเพ้ เเละมีความอดทนซะอย่าง ดิฉันคิดว่าธุรกิจจะต้องประสบความสำเร็จอยู่คะ
นายพีรวิชญ์ เชาวพันธุ์
จากคำถามที่ว่า "คุณคือใคร" ผมได้ถามเพื่อนคนนึง เขาก็ตอบว่า เขาเป็นคนธรรมดาคนนึง ที่ไม่มีอะไรแตกต่างจากคนอื่น เขาก็ชอบเกี่ยวกับเรื่องคิมพิวเตอร์มากๆ และอยากทำธุรกิจส่วนตัว ชอบที่จะศึกษาหาความรู้ใหม่ๆ เขาจึงได้เข้ามาเรียนสาธุรกิจเทคโนโลยีสารสนเทศ ที่มหาวิทยาลัยสงขลานครินท์ วิทยาเขตสุราษฎร์ เขามีความเชื่อว่าคนเราทุกคนนั้นขอให้มีความขยัน ความอดทน ไม่ว่าจะทำสิ่งใด ก็สามารถทำสิ่งนั้นให้สำเร็จได้ ซึ่งก็เหมือนกับการศึกษาซึ่งตอนนี้เขาก็ใช้ความขยัน ความอดทน จนเกือบจะถึงเป้าหมายนึงที่เขาได้ตั้งเอาไว้แล้ว คือการเรียนจบปริญญาตรี และเมื่อเขาเรียนจบเขาก็จะทำตามความฝันของเขาต่อไป คือการทำธุรกิจเปิดร้านคอมพิวเตอร์ โดยหุ้นกับเพื่อนๆที่สนิทกัน เปิดร้านในตัวเมืองสุราษฎร์ โดยร้านจะเป็นร้านไม่ใหญ่มาก ให้บริการต่างๆมากมาย ไม่ว่าจะเป็นรับทำโปรเจ็ก ออกแบบเว็บไซท์ ดูแลเว็บไซท์ และอีกหลายๆอย่าง ซึ่งเขาก็จะใช้ความขยัน และความอดทนทำให้ธุรกิจนี้สำเร็จเหมือนกับที่เขาเคยทำมาแล้วในหลายๆเรื่อง ความคิดเห็น ผมเห็นด้วยกับเพื่อนคนนี้มากๆที่ว่าคนเราถ้ามีความขยันและความอดทน ไม่ว่าสิ่งนั้นที่ทำจะยากเพียงใดก็ตาม สักวันมันต้อสำเร็จ ซึ่งก็เหมือนกับธุจกิจที่เขาอยากจะทำ ผมเชื่อว่าถ้าเขาใช้ความขยันและความอดทน ธุรกิจของเขาจะต้องไปได้ดีแน่ๆครับ
นายธนรัตน์ บาลทิพย์
มารู้จักว่าเพื่อนของเราคือใคร จากคำถาม "คุณคือใคร" คำถามที่ดีตอบได้ไม่มีคำตอบที่ผิดสบายใจครับ พอฟังคำถามแล้วยิ้มเลยครับ มาอ่านดูกันว่าเพื่อนตนนี้ของผมจะตอบคำถามนี้ว่าอะไร
ขอบคุณสำหรับคำถาม เพื่อนของผม เป็นสุภาพสตรีมีภูมิลำเนาอยู่จังหวัดสตูลครับ บิดาประกอบอาชีพรับจ้าง มารดาประกอบอาชีพค้าขาย เป็นครอบครัวที่ดี รักใคร่กลมเกลียว เชื่อฟังพ่อแม่ครับเป็นลูกที่ดีของพ่อแม่ และได้รู้จักกับกระผมเมื่อเข้ามาหวิทยาลัยเดียวกันคณะเดียวกันเพื่อนคนนี้เป็นคนที่ตั้งใจเรียนและชื่นชอบวิชาเชิงธุรกิจเป็นส่วนใหญ่ ความคาดหวังในอนาคตของเขาว่าจะทำธุรกิจ ก็คือ ธุรกิจเกี่ยวกับการเกษตร ก็จะเริ่มต้นจากการศึกษาช่องทางในการทำธุรกิจเกี่ยวกับการเกษตร การหาทำเลที่เหมาะสมในการตั้งร้าน คู่แข่งขัน ผู้จำหน่าย และต้นทุน ซึ่งช่วงแรกจะส่งเสริมการขาย ทำธุรกิจกันภายในครอบครัวเป็นธุรกิจเล็กๆ เพื่อใช้ระยะเวลานี้ในการเพิ่มประสบการณ์ในการทำธุรกิจและศึกษาตลาดใหม่ๆ และจะขยายช่องทางการขายให้มากขึ้น สินค้าและผลิตภัณฑ์มากขึ้น ครับ นี่ก็เป็นคำตอบของเพื่อนนะครับมีความคิดที่ดีมากเลยครับ
ความคิดเห็น
เป็นความฝันที่จะเป็นความจริงในระยะเวลาอันใกล้นนี้ ซึ่งแน่นอนว่าพื้นที่ในภาคใต้ส่วนใหญ่เหมาแก่การทำการเกษตร และประมงและจะแนะนำในอนาคตที่จะขยายร้าน เช่น หาผู้ร่วมลงทุน และช่องทางการจำหน่ายก็ควรเพิ่มช่องทางทางอินเตอร์เน็ตด้วย นะครับ และต้องวางแผนทางการเงินที่ดีด้วย ควรมีแผนฉุกเฉินด้วย และเชื่อว่าเพื่อนคนนี้เป็นคนที่ขยันตั้งใจทำงาน จริงจัง จริงใจ การทำธุรกิจสามารถทำได้อย่างดีแน่นอน ขอขอบคุณคำถามนี้ด้วยครับ "คุณคือใคร"?
นางสาวเนติมา พูลสวัสดิ์
จากคำถามที่ว่าคุณคือใครนั้นหลายคนอาจจะคิดว่าเป็นแค่คำถามสั้นๆแต่เมื่อฉันได้นำคำถามนี้ไปถามเพื่อนของฉันเค้ากลับให้ความหมายได้อย่างชัดเจน เพื่อนของฉันคนนี้เค้าเป็นผู้ชายรู้จักกันมาก็สี่ปีเค้าเป็นคนที่สนุกสนานมีความเป็นตัวของตัวเองสูงเวลาที่เค้าพูดออกมาไม่ต้องทายเลยว่าเค้าเป็นคนจังหวัดอะไร พัทลุงนั่นเอง จากบุคลิกและการใช้ชีวิตของเค้าฉันเดาในใจว่าเค้าต้องทำธุรกิจเกี่ยวกับเกมส์แน่นอนเปิดร้านเกมส์แต่น่าทึ่งมากเมื่อเค้าบอกฉันว่าเค้าอยากทำธุรกิจเกี่ยวกับปลากระป๋อง เค้าอยากเปิดโรงงานปลากระป๋องเพราะเค้าคิดว่าธุรกิจที่น่าจะรุ่งเจริญเติบโตได้ในประเทศไทยคืออุตสาหกรรมอาหารและการเกษตรแต่สำหรับการเกษตรนั้นที่บ้านก็มีสวนยางพาราอยู่แล้วแต่โดยส่วนตัวของเค้านั้นอยากจะลองใช้ความรู้ที่เรียนมาใช้และดิฉันก็ถามเค้าว่าอ้าวแล้วไม่อยากทำงานด้านไอทีหรอวิชาเอกของเรานะแต่เพื่อนของฉันคนนี้เค้าบอกว่าเราเรียนด้านไอทีก็จริงแต่เราเรียนไอทีมาน้อยจะเน้นทางด้านธุรกิจมากกว่าอีกอย่างพวกเขียนโปรแกรมมันเครียดเกินไปสำหรับเค้าความรู้แค่นี้ไม่ค่อยจะพอที่จะไปทำงานหากจะทำด้านนี้เค้าคิดว่าจะต้องเรียนเพิ่มหรือต่อโทแต่เค้าอยากทำงานก่อน ส่วนสถานที่ที่จะเปิดโรงงานปลากระป๋องนั้นก็ต้องเป็นจังหวัดพัทลุงแน่นอนเนื่องจากมีที่ดินสำหรับใช้เปิดโรงงานไว้แล้ว ส่วนการมองหาตลาดก็น่าจะไม่ยากนักเพราะส่วนใหญ่คนจะรู้จักเยอะอาศัยคนรู้จักในระยะแรกๆไปก่อนส่วนเรื่องเงินทุนก็มีไม่มากนักก็คงจะเริ่มจากเล็กๆก่อนแล้วค่อยขยายไปเรื่อยๆส่วนภาคใต้เราก็ทำประมงพวกปลาก็หาซื้อได้ง่าย จังหวัดใกล้เคียงอย่างสตูลสงขลาค่าขนส่งก็คงไม่แพงมากนักแต่เค้าบอกว่าเค้าก็ต้องศึกษาข้อมูลอีกหลายอย่างแต่เค้าบอกว่าหากธุรกิจปลากระป๋องไม่รุ่งเค้าก็อยากเปิดร้านน้ำชาแล้วก็เล่นดนตรีเพราะเค้าก็ชอบดนตรีเหมือนกัน แล้วก็ค่อยว่ากันต่อไป
แสดงความคิดเห็น
สำหรับดิฉันแล้วดิฉันคิดว่าคนเราเมื่อเรียนจบแล้วไม่จำเป็นที่จะต้องไปทำงานจ้าง เพื่อนของฉันคนนี้มีความคิดที่คล้ายๆกันฉันว่าอุตสาหกรรมอาหารและการเกษตรมีความจำเป็นต่อคนไทยอีกอย่างการที่เค้าจะไปเปิดโรงงานที่พัทลุงนั้นชั้นว่าก็ดีนะเพราะอย่างที่เค้าบอกว่าเค้ามีที่ดิน วัตถุดิบก็หาง่าย ค่าใช้จ่ายในการขนส่งก็ประหยัดเพราะในการทำธุรกิจนั้นจะต้องใช้ต้นทุนให้ต่ำที่สุดและยิ่งระยะแรกๆแล้วจะต้องรอบคอบส่วนเรื่องที่ว่าเรียนไอทีแล้วต้องทำงานด้านไอทีนั้นฉันคิดว่าไม่แน่เสมอไปเพราะชั้นเองก็ไม่อยากทำงานด้านนี้เลยมีความรู้สึกว่าไม่ใช่ความรู้ด้านนี้ยังน้อยไปถ้าจะให้เปิดพวกร้านเกมส์ก็คงไม่ใช่ ฉันว่าเพื่อนของฉันหลายๆคนก็คงคิดแบบนี้แต่อย่างไรก็ตามไม่ว่าเพื่อนของฉันคนนี้เค้าจะทำธุรกิจอะไรฉันก็ขอให้เพื่อนของฉันคนนี้ประสบณ์ความสำเร็จนะจ๊ะ
นายมูฮำมัดซอเพชร ลือแบซา
กระผมนายมูฮำมัดซอเพชร ลือแบซา รหัสนักศึกษา 4940111327 สาขาธุรกิจเทคโนโลยีสารสนเทศ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ วิทยาเขตสุราษฎร์ธานี จากการที่ได้สัมภาษณ์คุณจินจิราณ์(นามสมมติ) เขาได้กล่าวว่า สมัยตอนที่เขาเรียนมัธยมเขาเป็นคนที่ไม่ค่อยได้อยู่กับเพื่อนในกลุ่มใหญ่ ส่วนมากจะอยู่หมู่เพื่อนกลุ่มเล็กๆ 4-5 คน ซึ่งเป็นคนที่ชอบโลกส่วนตัวเป็นพิเศษ ต่อมาพอเขาได้เข้าในรั้วมหาลัยเขาได้เจอกับสิ่งที่ดีและใหม่ๆ จึงทำให้เขาได้เปลี่ยนชีวิตจากคนเป็นอีกคน ซึ่งทำให้เขาได้เจอกับเพื่อนๆที่ไม่เคยเห็นไม่เคยรู้จักมาเมื่อก่อน ต่อมาพอเขาได้เจอกับเพื่อนๆในมหาลัยนั้น ทำให้เขาคิดความใฝฝันของเขาออกมา เขาจะสร้างฐานะของครอบครัวให้ดีขึ้นโดยการที่เขาจะเปิดกิจการของตัวเอง ซึ่งเป็นกิจการเกี่ยวกับรับเหมาก่อสร้าง เนื่องจากปัจจุบันบิดาของเขาเป็นคนขับรถบรรทุกของส่วนตัวอยู่ เขาก็เลยจะขยายกิจการให้มีรถบรรทุกมีหลายๆคัน รวมทั้งรถแมกโกด้วย แต่ในช่วงเวลาก่อนที่เขาจะเปิดกิจการของตัวเองนั้น เขาจะทำงานที่ที่เขาอยากทำงานก่อนและเขาจะเรียนต่อด้วย ในช่วงเวลาที่เขาทำงานนั้น เขาจะสะสมเงินที่ทำงานได้เพื่อที่จะกลับไปเปิดกิจการของตนเอง แต่เขาไม่ได้ทำงานเองในกิจการนั้น เขาจะเป็นแค่ที่ปรึกษาของกิจการเขาเอง ถ้าพนักงานของเขามีปัญหาเรื่องเกี่ยวกับบัญชีการใช้จ่าย เขาเป็นคนที่ปรึกษาเรื่องนั้น
นายอภิรัตน์ ยาหมาย
จากคำถามที่ว่าคุณคือใคร กระผมได้ถามเพื่อนแล้วซึ่งเพื่อนได้บอกว่า เขาคือผู้หญิงทีมีความใฝ่ฝันที่อยากทำงานที่มีความอิสระและความเป็นส่วนตัวไม่ขึ้นอยู่ใต้บังคับของคนอื่น และเนื่องจากเป็นคนที่ติดครอบครัวอยากอยู่กับครอบคัว และจะเลี้ยงดูผู้ที่พระคุณ รวมถึงพี่ๆน้องๆของเขา และความใฝ่ฝันของเค้าก็คือ อยากทำธุรกิจร้านอินเตอร์เน็ต เพราะมีความรู้ในเรื่องของคอมพิวเตอร์อยู่ และเนื่องจากชื่นชอบในความประกอบธุรกิจและเป็นเจ้าของคนเดียว เพื่อเป็นการสร้างประสบการณ์ให้กับตนเองในการปรกอบธุรกิจ และอนาคตต่อไปเขาต้องการที่จะเรียนต่อเพื่อเป็นการเพิ่มพูนความรู้ให้กับตัวเองเพิ่มขึ้น และกลับมาพัฒนาธุรกิจของตนเองให้ดียิ่งขึ้น และช่วยเหลือสังคม ช่วยเหลือนักเรียนที่ยังขากความรู้ในด้านคอมพิวเตอร์ และที่สำคัญเค้าต้องการช่วยเหลือสังคมและชุมชนเพื่อให้มีความก้าวหน้าทางวิชาการต่อไปในอนาคต
ความคิดเห็น
จากคำถามเพื่อนของผม เป็นคนที่มีความรักครอบครัว และท้องถิ่นที่ตนอาศัยอยู่ และเป็นคนที่รักในธุรกิจและชอบช่วยเหลือสังคมและเพื่อนฝูง ซึ่งในอนาคตเขาตั้งใจที่จะสิ่งที่เขาต้องการเหล่านั้นให้ประสบผลสำเร็จตามที่เขาต้องการ
นางสาววัลลยา เหมเภอ
เพื่อนของฉันเป็นเด็กจังหวัดสตูล เป็นคนพูดมาก กล้าแสดงออก มีอุดมการมาก จากคำถามที่ว่า คุณคือใคร เพื่อนของฉันก็บอกว่ามนุษย์คนหนึ่งที่มีความฝันที่อยากจะเป็นักวิชาการทางด้านไอที เพราะเขาบอกว่าเขาเป็นคนที่มีความรู้ความสามารถเรื่องคอมพิวเตอร์เป็นอย่างดี และเขาก้อยากจะทำธุรกิจทางด้านไอทีด้วยเช่นกัน และมีความชื่นชอบและบวกกับความรู้ที่เขาได้จากการฝึกงาน เพราะมันเป็นธุรกิจที่ทำได้ค้วยตัวเอง ในช้วงแรกอาจจะดำเนินธุรกิจในขนาดเล็กก่อน เพื่อหาประสบการณ์ในการทำธุรกิจ หากธุรกิจดำเนินไปได้ด้วยดีก็จะขยายธุรกิจให้ใหญ่ขึ้นและดีมากยิ่งขึ้น โดยการเพิ่มช้องทางการขายในด้านอื่นๆด้วย เช่น ทำร้านอินเตอร์เน้ต ขายอุปกรณืทางด้านไอทีครบวงจร เพิ่มศูนย์กระจายสินค้าให้ทั่วภาคใต้ นี่คือ ความคาดหวังในการทำธุรกิจของเพื่อนฉัน ส่วนความฝันอีกอย่างของเข คือ เขอยากที่จะเป็นนักการเมือง แต่ก็ต้องดูไปก่อนว่าในอนาคตจะมีโอกาสหรือไม่ นี่คือคำพูดจากเพื่อนของฉัน
ความคิดเห็น
จากการที่ฉันได้ฟังเรื่องของเพื่อนก็ทำให้รู้ว่าเพื่อนของฉันมีความคิดที่กว้างไกล มีอุดมการณ์ในชีวิต ที่ดี นี่ก้เป็นข้อดีของเขา ดิฉันคิดว่าเพื่อนคนนี้ของดิฉันจะสามารถทำได้เพระเขาเป็นคนที่มุ่งมั่นและขยัน ดิฉันจึงอยากที่จะให้กำลังใจกะเพื่อนของดิฉันให้ประสบความสำเร็จนะค่ะ
ขอตอบรับและสรุป Homework ที่ส่งมาจนถึงวันอาทิตย์ที่ 10 ม.ค. 53 เวลา 17:55 น.แบบรวมทีเดียวเพิ่มเติมอีก 11 คน ดังนี้
- นายพงษ์ศักดิ์ บุญรักษ์
"ดีครับ...เข้าไปสร้าง Blog แล้วต้องเขียนด้วยนะครับ คุณพงษ์ศักดิ์จะเติบโตจากตรงนี้ได้อีกมาก"
- น.ส.สุกานดา จันทร์แก้ว
"ความเห็นที่คุณให้ไว้กับเพื่อนให้อดทน-ขยัน-พยายาม และที่สำคัญอย่าท้อแท้ คือ มนตราสำหรับตัวคุณเอง"
- นายเมธชนัน ชนะพล
"ความพยายามอยู่ที่ไหน ความสำเร็จอยู่ที่นั่น...เป็นความจริงเพียงครึ่งเดียว อีกครึ่งที่เหลือคือต้องพยายามในสิ่งที่สร้างสรรค์ดีงาม"
- น.ส.ลัดดาวัลย์ ส่งแสง
"ถึงแม้ว่าสิ่งที่เราทำไปนั้นอาจจะล้มเหลว แต่ใช่ว่าจะสำเร็จไม่ได้ ขึ้นอยู่กับประสบการณ์และการเรียนรู้ต่างหาก...ตรงนี้ใช่เลย และเครื่องมือสำหรับการเรียนรู้ที่ดีที่สุดมีอยู่ที่ตัวคุณแล้ว คือ การฟัง-คิด-พูด"
- น.ส.อรยา โลหะตันติวรกุล
"อย่าทำอะไรเกินตัว...เป็นสิ่งที่หาได้ยากในคนวัยเดียวกันกับคุณ ในหลวงท่านให้หลักที่ลึกซึ้งในเรื่องนี้ คือ พอประมาณ-มีเหตุผล และมีภูมิคุ้มกันความเสี่ยง"
- นายพีรวิชญ์ เชาวพันธุ์
"หาโอกาสพูดคุยแบบสุนทรียสนทนากับเพื่อน ๆ ให้มากกว่านี้นะครับ...รอบนี้คุณยังได้มาไม่เยอะ"
- นายธนรัตน์ บาลทิพย์
"การที่คุณเลือกสะท้อนสิ่งที่ได้รับรู้จากเพื่อนว่า เขามาจากครอบครัวที่ดี รักใคร่กลมเกลียว เชื่อฟังพ่อแม่ เป็นลูกที่ดีของพ่อแม่...ขอให้รู้ไว้เถอะว่าสิ่งนั้นก็คือตัวคุณเองเช่นกัน เราเลือกที่จะยึดถือและชื่นชมกับสิ่งที่ตรงกับตัวเราเสมอ"
- น.ส.เนติมา พูลสวัสดิ์
"ผมชอบความฝันของเพื่อนคุณเรื่องการทำธุรกิจอุตสาหกรรมอาหารและการเกษตร โดยเฉพาะที่ยกตัวอย่างเรื่องการทำปลากระป๋อง... แสดงว่าเขาสนุกกับการมองที่แตกต่างแบบสร้างสรรค์ นี่แหละคือคุณสมบัติที่สำคัญของนักบุกเบิก เพราะสิ่งที่พวกคุณมีมากกว่าคนอื่น เป็นแต้มต่ออยู่ในตัว คือ ความรู้ทางด้าน IT & Business นำมันออกมาใช้สร้างทางเดินเพื่ออนาคตได้เลย"
- นายมูฮำมัดซอเพชร ลือแบซา
"งานของคุณยังขาดการแสดงความคิดเห็นที่มอบให้กับเพื่อนของเรา เขียนมาเพิ่มเติมได้เลย...เพื่อนรออยู่"
- นายอภิรัตน์ ยาหมาย
"คุณได้ค้นพบคนที่ เรียนรู้เพื่ออยู่อย่างมีศักดิ์ศรีและมีกินในท้องถิ่นของตนเอง เป็นบัณฑิตเพื่อท้องถิ่น ไม่ใช่บัณฑิตเพื่อทิ้งถิ่น จากเพื่อนของคุณคนนี้ เราจะเอาใจช่วยและอธิษฐานให้เขาทำสำเร็จครับ"
- น.ส.วัลลยา เหมเภอ
"เป็นยังไงครับ...ได้คุยกับคนไฟแรงแบบเพื่อนของคุณคนนี้ หายากนะครับและถ้าพวกเราได้ Who are you ? ลึกลงไปเรื่อย ๆ จนรู้ที่มาของอุดมการณ์ที่เขามีอยู่จะเป็นสิ่งที่มีคุณค่าอย่างยิ่ง"
ฐิตินันท์ เบ็ญจมาลา
จากคำถามว่า คุณคือใคร คำตอบที่ผมได้รับจากเพื่อนคือ ผมเป็นคนที่เชื่อมั่นและมีความมั่นใจในตัวเองมีความมุ้งมั่น มีความรู้ทางด้านคอมพิวเตอร์ และประสบการณ์ที่ได้รับฟังจากรุ่นพี่ที่ได้ทำธุรกิจ ใฝ่ฝันที่จะมีธุรกิจเป็นของตัวเอง เป็นเจ้านายตัวเอง มีิอิสระในการทำงาน ธุรกิจที่อยากจะเริ่มต้นก็คือธุรกิจทางด้านไอทีเพราะว่าอยากจะใช้ความรู้ที่ได้ศึกษามานำใช้ในการทำธุรกิจ ซึ่งขณะนี้ได้เรียนอยู่ชั้นปี่ที่ 4 แล้วอีกไม่นานก็จะการศึกษาจากมหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ วิทยาเขตสุราษฎร์ธานี นี้แล้ว จะประกอบธุรกิจเกี่ยวกับ การจำหน่าย ติดตั้ง ซ่อม อุปกรณ์คอมพิวเตอร์ เนื่องจากในพื้นที่ยังไม่ค่อยมีธุรกิจนี้มากนักจึงเป็นโอกาสที่จะประกอบธุรกิจ และน่าจะประสบความสำเร็จได้
ความคิดเห็น
จากคำตอบที่ได้รับ เนื่องจากเป็นคนที่มีความมั่นใจในตัวเองจึงแนะนำให้อย่าลืมรับฟังความคิดเห็นของคนอื่น ธุรกิจนี้เป็นธุรกิจที่เขาใฝ่ฝันจะเขามีความมุ้งมั่นในการทำงานทำทำให้มีความสุขในการทำธุรกิจจึงน่าจะประสบความสำเร็จในการทำธุรกิจ
วริศ เขตนคร
จากคำถามว่า คุณคือใคร คำตอบที่ผมได้รับจากเพื่อนคือ เขาเป็นคนจังหวัดสุราษเเต่กำเนิด ตั้งเเต่ตอตเด็กๆเขาใฝ่ฝันว่าอยากจะเป็นสะจ๊วด เเต่พอเริ่มโตขึ้นประมาณ ป. 6 เขาอยากเป็นทหาร พอเริ่มอยู่ ม. ปลายเขากลับอยากเรียนวิศวะ เเต่สอบไม่ได้เเต่ที่มาเรียนไอทีเพราะตามเพื่อนเเต่พอเรียนไปสักพักเขาเริ่มชอบเเละเรียนไปได้ค่อนข้างดี เเต่ ส่วนการเรียนการจัดการเขาบอกว่าเขาไม่เก่งเท่าไหร่ ดังนั้น เขาบอกว่า ถ้าจะประกอบธุรกิจ เขาจะประกอบธุรกิจ อินเตอร์เน็ตคาเเฟ่ โดยจะเปิดใกล้บ้านโดยเริ่มจากธุรกิจเล็กๆก่อนเเล้วจึงเริ่มขยายธุรกิจเมื่อสะสมเงินได้มาก ที่เลือกธุรกิจนี้เพราะ เขาชอบคอมพิวเตอร์มากเเละสามารถอยู่กับมันได้ทั้งวันครับ
ความคิดเห็น
จากคำตอบที่ได้รับ ผมคิดว่าควรที่จะศึกษาเกี่ยวกับการทำธุรกิจหรือพื้นฐานของผู้ประกอบการให้มากกว่านี้เพราะจากที่เขาบอกว่าเขาไม่เก่งในเรื่องพวกการจัดการ ดังนั้น จึงควรที่จะศึกษาให้มากกว่านี้เเล้วจะสามารถไปได้สวยเลยครับ
มูฮำมัดซอเพชร ลือแบซา
ผมต้องขอโทษด้วย ที่ไม่ได้แสดงความคิดเห็นจากการที่คุณจินจิราณ์(นามสมมติ)เล่าเรื่องของเขามาสู่กันฟัง วันนี้ผมจะพูดถึงข้อคิดเห็นของผมต่อเรื่องของเขามาให้ฟัง.....
.......จากการที่ได้ฟังคุณจินจิราณ์เล่ามาทั้งหมด ความคิดของเขานั้น ซึ่งเป็นคนที่มีความคิดที่ดีไม่ใช่น้อย ความรักภักดีต่อครอบครัว เป็นคนรักครอบครัวมาก แต่ทว่าการที่เราจะเปิดกิจการของตนเองนั้น มันไม่ได้ยากอย่างที่คิด แค่อาศัยประสบการณ์ที่มีมาใช้ประโยชน์ ควรที่จะต้องเตรียมตัวอยู่เสมอ หากจะคิดที่จะลงทุนประกอบกิจการใดๆ ผมมีข้อคิดจะฝากคุณจินจิราณ์และเพื่อนๆๆทั้งหมดในบล็อกนี้ว่า....
- ประสบการณ์ ไม่ว่าจะมีมากหรือน้อยแค่ไหนก็ตาม ต้องอาศัยประสบการณ์มาใช้ให้มากที่สุด หรืออาจจะมีการเพิ่มประสบการณ์ต่างๆอีกมากมาย
- การดำเนินงาน ต้องมีการวางแผนการดำเนินงานได้อย่างดี เพื่อการทำงานและกิจการไปได้ด้วยดี
- สภาพแวดล้อม/เศรษฐกิจ ก็มีผลเป็นอย่างมาก ต้องให้ความสนใจกับมันตลอดเวลา เพื่อแก้ไขปัญหาต่างๆ ที่เข้ามากระทบต่อกิจการ
.......แต่อย่างไรก็ตามข้อคิดเห็นที่ผมเขียนอยากเสนอไว้สำหรับการเปิดกิจการและการเป็นที่ปรึกษานั้น จะต้องมีความรู้เกี่ยวกับกิจการที่อยากจะเปิดเป็นอย่างยิ่ง ต้องรู้วิธีการดำเนินงาน ฯลฯ และอื่นๆ เพราะการเปิดกิจการได้อย่างดีนั้น ต้องควบคุมคุณภาพกิจการได้ ในกรณีการจ้างคนงานหรือพนักงานคนอื่นๆ และในกรณีอืนๆๆก็ตาม..
......ในส่วนที่คุณจินจิราณ์คิดอยากเรียนต่อนั้น คุณต้องแยกแยะให้ถูกว่าไหนเรียน ไหนทำงาน เนื่องจากถ้าคุณเปิดกิจการส่วนตัว คุณต้องมีหน้าที่จะต้องควบคุมส่วนทั้งหมดของกิจการ เชื่อว่าหนักพอสมควร เพราะเริ่มจากนี้ชีวิตคุณจะต้องรับผิดชอบมากกว่านี้ เพื่อไ้ด้งานและผลการเรียนที่ออกมาดี แต่ในที่นี้คุณบอกว่าแค่เป็นที่ปรึกษาของกิจการ ไม่ได้เป็นผู้ควบคุมกิจการ ในความคิดของผมนั้นทีปรึกษาจะต้องรู้ถึงปัญหาทุกอย่างของกิจการ ไม่ว่าจะเป็นทั้งภายในและภายนอก ที่ปรึกษาจะต้องรู้ทั้งหมดและต้องเป็นคนที่มีประสบการณ์การกับเรื่องนั้นๆๆด้วย การที่เราจะเป็นที่ปรึกษาไม่ใช่เรื่องง่ายๆ ที่จะสรุปปัญหาได้ เพราะที่ปรึกษานั้นจะต้องอาศัยประสบการณ์เป็นอย่างมาก และเข้าใจในเรื่องนั้นๆ แต่ถ้าเราเปิดกิจการโดยที่ด้อยประสบการณ์ อาจจะทำให้คำปรึกษาเหล่านั้นยากที่จะตัดสินใจ
"""ดังนั้นสิ่งสำคัญที่คุณต้องทำคือ "คุณต้องมีการวางแผนการดำเนินชีวิตของคุณให้ดี "
และสุดท้ายจะฝากว่า " ใช้ชีวิตที่ละนาทีและใช้นาทีให้ดีที่สุด"