หลังจากที่ห่างหายจากบอร์ดไป ก็มีคติเตือนใจเล็กๆน้อยๆมากฝากนั่นก็คือ เตือนตนด้วยตน ซึ่งความหมายในตัวมันเองก็ค่อนข้างชัดเจนเพราะว่าถ้าเราไม่สามารถเตือนตัวเราเองได้ต้องคอยให้คนอื่นมาเตือนเราเสมอ เราอาจจะไม่ชอบคนๆนั้นและหาว่าเค้าจู้จี้จุกจิกเอาหรือจ้องจับผิดเราซะงั้น ทั้งๆที่เค้าเตือนเราด้วยความหวังดี ถ้าเราสามารถเตือนตนเองได้แสดงว่าเราย่อมรู้ว่าสิ่งใดควรทำและสิ่งใดไม่ควรทำบ้าง ความผิดพลาดที่เกิดขึ้นย่อมลดน้อยลงและไม่ต้องไปเถียงกับใครทำให้โกรธและเกิดความเศร้าหมองไปเปล่าๆด้วย
ถึงแม้ว่าจะเป็นเรื่องที่ทำได้ยากซักน้อยแต่ถ้าทำได้คงดีไม่น้อย เพราะว่าคนส่วนใหญ่มักมองออกไปนอกตัว และเป็นเรื่องน่าแปลกอยู่ไม่น้อยที่คนเราส่องกระจกก็เพื่อดูความงามของตนหรือเพื่อกำจัดความไม่งามภายนอกแต่ไม่เคยส่องกระจกหรือดูความผิดพลาดภายในของตนเลย และมักชอบโทษนั่นโทษนี่โทษคนอื่นๆที่มาเกี่ยวข้องกับเรามากกว่าจนมีภาษิตว่า รำไม่ดีโทษปี่โทษกลอง
ถ้าเราเตือนตนด้วยตนได้ เราและคนรอบข้างเรานั่นแหละสบาย