เรื่องเด็ดๆของเด็กๆ(HIV)ภาค2

"ป้าหน่อยคร้าบผมมีเรื่องจะบอก.."

ทุกวันจันทร์กับพุธจะมีสมาชิกเด็กๆ(HIV)ที่น่ารักมารับยาที่แผนกOPDเด็ก ดิฉันจะจัดหาขนม  นมและของเล่นมาเตรียมไว้ให้เด็กๆโดยสมำเสมอไม่เคยขาด เพราะเด็กบางคนเดินทางนั่งรถนานเมารถคลื่นไส้อาเจียน  บางคนต้องงดน้ำงดอาหารตั้งแต่ตอนกลางคืนถึงเช้าเพื่อมาเจาะเลือดเมื่อเจาะเสร็จจะหิวทันทีจึงต้องจัดเตรียม นมและขนมไว้ให้พร้อม  หนุ่มน้อยคนหนึ่งก็ชอบมาหยิบขนมที่ดิฉันใส่ตะกร้าวางไว้และคอยนั่งมองเด็กๆคนอื่นๆที่เดินเข้ามาในห้องป้าหน่อยบางคนขอขนม บางคนขอสมุดดินสอไปวาดรูป  บางคนขอรถเด็กเล่น ตุ๊กตา  เมื่อไม่มีเด็กคนอื่นๆเข้ามาแล้วหนุ่มน้อยคนเดิมเดินเข้ามาถามว่า"ทำไมป้าหน่อยให้ของทุกคนเลยล่ะไม่เสียดายเหรอ" ดิฉันยิ้มให้หนุ่มน้อยและตอบว่า "การให้ของกับคนที่เขาต้องการเป็นสิ่งที่ดีนะครับได้บุญด้วย หนูเคยทำบุญหรือเปล่า" เด็กพยักหน้า พอดีมีCase  อื่นเข้ามาเด็กจึงเดินออกไปดิฉันว่าอยากจะถามต่อว่าเข้าใจคำว่าบุญไหมก็เลยไม่ได้ถาม ครั้งต่อมาเด็กหนุ่มคนเดิมเดินเข้ามาถามดิฉัน"ป้าหน่อยครับผมมีเรื่องจะบอก." "อะไรครับบอกได้เลย" หนุ่มน้อยยิ้ม "ผมเอาของเล่นมาให้ป้าหน่อยช่วยแจกคนอื่นๆด้วยครับ" "หนูแจกเองเลยลูกจะได้อธิบายวิธีเล่นให้น้องๆเข้าใจด้วย" "ได้คร้าบ" หนุ่มน้อยก็นำของเล่นที่เตรียมมา 1 กล่องใหญ่ไปแจกเพื่อนๆ ดิฉันยืนมองและเห็นหนุ่มน้อยอารมณ์ดีคนนี้สอนเด็กๆที่เล็กกว่าตนเองเล่นของเล่นด้วยความเต็มอกเต็มใจ บางคนสอนแล้วทำไม่ถูกหนุ่มน้อยก็จะหัวเราะเสียงดังไม่ได้แสดงอาการหงุดหงิดแต่อย่างใดที่ต้องอธิบายซ้ำๆ  ได้แง่คิดจากเด็กคนนี้ว่า"การกระทำให้เห็นย่อมเป็นตัวอย่างที่ดีกว่าการพูด" หากทุกๆคนในสังคมหรือในองค์กรมีแต่การให้และการแบ่งปันซึ่งกันและกันสังคมหรือองค์กรนั้นๆย่อมมีแต่ความสุขสงบอย่างแน่นอน(เริ่มต้นที่การให้อภัย)

                                                                                                "ป้าหน่อย"

[เจ้ดัน]

ถูกต้องแล้วครับ

[พี่เล็ก]

หนุ่มน้อยคนนั้นมีต้นแบบและเป็นตัวอย่างที่ดี ก็ป้าหน่อยไงจ๊ะ