ความสูญเสีย
ฉันเพิ่งเขียนถึงคุณพ่ออันเป็นที่รักไปในวันพ่อไม่นาน นึกไม่ถึงว่าในวันนี้ฉันจะต้องเขียนถึงท่านด้วยน้ำตาอีกแต่คราวนี้เป็นน้ำตาแห่งความเสียใจและอาดูรอย่างที่สุด ต่างจากครั้งก่อนที่เป็นน้ำตาแห่งความปลื้มใจที่ได้นึกถึง
ฉันไม่นึกเลยว่าฉันจะต้องเสียท่านไปเร็วอย่างนี้ ไม่นึกไม่ฝันมาก่อนมันช่างรวดเร็วเหลือเกินฉันได้แต่คิดอยู่ว่าฉันทำอะไรผิดพลาดไปหรือเปล่าหนอ ฉันเฝ้าไข้ไม่ดีหรือเปล่า ฉันไม่รู้ว่าฉันทำไม่ดีอะไรไปหรือเปล่า จึงทำให้ต้องสูญเสียท่านไป
ฉันรู้สึกว่าราวกับฟ้าถล่มลงมาตรงหน้า ร้องไห้แต่เหมือนกับมันยังซ่อนอยู๋ข้างใน มันช่างชาไปหมด ความสูญเสียเป็นอย่างนี้เอง สำหรับฉันซึ่งไม่มีครอบครัวเหมือนคนอื่นเขา
มันช่างแสนโหดร้ายเหลือเกินเพราะคุณพ่อและคุณแม่คือที่สุดในชีวิตของฉันแล้ว หากวันใดที่ขาดท่านทั้งสองไป ฉันคงไม่รู้สึกว่าโลกนี้มีห่วงอะไรได้อีก จะมีก็เพียงหมาน้อยทั้ง3
เมื่อหมดพวกเค้าทั้ง3ฉันคงรู้สึกโดดเดี่ยว แต่สิ่งหนึ่งที่มาพร้อมกับความเสียใจ คือฉันได้เรียนรู้ความสูญเสียอันเป็นสัจธรรมที่ราวกับเบื้องบนได้เตรียมให้ก่อนหน้านี้ จากการที่ต้องเสียหมาน้อยตัวแรก ฝึกฝนทีละขั้นให้รู้จักปรับหัวใจให้มีภูมิต้านทานรอวันสูญเสียครั้งใหญ่ที่มาถึงคราวนี้ ได้รู้ว่าการเกิดแก่เจ็บตายไม่มีใครหนีได้พ้นเลย มนุษย์ก็มีเพียงแค่นี้เอง
ฉันดีใจอยู่อย่างว่าคุณพ่อท่านจากไปอย่างไม่ทรมานนานท่านเข้าโรงพยาบาลเพียง6วัน ซึ่งเหตุที่เข้ามาก็เพราะหกล้มกระดูกเชิงกรานร้าว จากนั้นก็ติดเชื้อที่ปอดทำให้หัวใจล้มเหลว
อาจเป็นเพราะท่านอายุมากแล้ว จึงติดเชื้อได้โดยง่ายเนื่องจากปอดเคยเป็นปอดบวมมาก่อน และมีจุดที่คาดว่าจะเป็นมะเร็ง ทำให้ท่านจากไปอย่างรวดเร็วโดยไม่ทันได้ทรมานเช่นคนอื่น คงเป็นเพราะท่านเลือกเอง จำได้ว่าท่านเคยบอกว่าหากท่านอยู่ต้องสามารถขับรถและไปไหนมาไหนได้ อยู่อย่างไม่ทรมาน มิฉะนั้นท่านจะไม่อยู่ ฉันเคยอ่านในหนังสือเล่มหนึ่ง ที่บอกว่าการตายเช่นนี้เป็นการตายชั้นที่1 ตายแบบสบายไม่ทรมานมาก ยามเมื่อท่านจากไปยังมีรอยยิ้มอยู่บนใบหน้าราวกับกำลังหลับ ฉันโชคดีที่ไม่ได้เห็นยามเมื่อท่านจากไปเห็นเมื่อท่านยังอยู่ และเมื่อท่านนอนหลับจากไปแล้ว
ภาพที่ฉันจะจำจึงไม่ทารุณความรู้สึกของฉัน แต่กลับเป็นความทรงจำที่ดี ฉันอยากบอกกับท่านอีกแม้นจะเป็นครั้งสุดท้าย ไม่ได้บอกต่อไปเรื่อยๆอย่างที่ตั้งใจไว้ว่า ฉันรักอาปา ม่วยม้วยคนนี้ของอาปารักและจะจำอาปาไว้ในความทรงจำตลอดไปตราบชีวิตนี้จะหาไม่
ความเห็น (2)
..ท่านไปด้วยรอยยิ้ม
..เราก็ต้องอยู่ด้วยรอยยิ้ม
..สู้สู้สู้ ครับ
ขอบคุณที่ให้กำลังใจค่ะ
แต่มันก็ช่างทำใจได้ยากเหลือเกิน
ผ่านมา10วันยังเผลอว่าท่านยังอยู่เรื่อยเลยค่ะ