แฉจิตลูกชั่ว ในวันคล้ายวันเกิด


จิตใจหนูตอนนี้มันชั่ว จนหนูรู้สึกแทบยอมรับไม่ได้ วันเกิดตนเองแท้ ๆ วันที่แม่ต้องเจ็บปวด เพื่อให้ตนเองได้มีชีวิตเกิดมาเป็นคน แต่จิตชั่ว ไม่เคยรู้สำนึก ไม่มีความกตัญญูกตเวที มันดึงรั้งอยากจะไปเที่ยวฉลองกับเพื่อน ให้ปวารณาว่าจะฝึกฝนการละตัว ละตน

เช้านี้ตื่นขึ้นมา เป็นความรู้สึกไม่อยากลุกไม่อยากตื่น ไม่อยากเขียนบันทึก ใจไม่คึกคัก จิตใจถูกความเศร้าหมองครอบงำ ด้วยความที่รู้สึกว่าโดนขัดใจ แล้วมันยอมรับไม่ได้

ทั้ง ๆที่ครูท่านเมตตาสอนสั่งมาเสมอว่า

 

ขืนใจกู ขัดใจกู แต่เป็นประโยชน์ก็ต้องทำ

ครูโทรมาแต่เช้า

ท่านชี้ให้เห็นความสำคัญของวันนี้ เป็นวันคล้ายวันเกิดของหนู เป็นวันที่แม่เจ็บ กับการต้องคลอดหนูออกมา

ครูถามหนูว่า

ตอนแม่ล้มเมื่ออาทิตย์ที่แล้ว แม่รู้ว่าเราอยู่วัด แม่บอกเราไหม

หนูตอบว่า "ไม่ค่ะ หนูทราบตอนที่หนูกลับบ้านไปแล้ว"

"นี่แหละ แม่ เราเคยเอาใจเรา ไปใส่ใจแม่ไหม ถ้าเราเป็นแม่ เราจะอยากให้ลูกเหนื่อยไหม"

"ไม่ค่ะ"

 จริง ๆ ที่ผ่านมาวันครอบครอบวันเกิดหนูก็ไม่มีอะไรมาก ทุก ๆ ปีหนูก็จะเตรียมกับข้าวไปวัด ซึ่งก็ถือว่าเป็นสิ่งที่หนู ทำเป็นอาจิณ แต่ดูท่าทางปีนี้ หนูจะโดนสอบอารมณ์อย่างหนัก เพราะว่าเพื่อนกลุ่ม HiPPs ด้วยกันจัดงาน Meething ครั้งที่ 16 (18 ธ.ค.) ซึ่งเหล่ากลุ่มเพื่อนก็ทราบกันดีว่าเป็นวันเกิดของหนู (ตัวกูมันเด่นชัดในเรื่องของการอยากเป็นคนสำคัญ) ครูแนะนำให้กลับไปหาแม่

ถามว่าหนูจะทำตามที่ครูแนะนำไหม อย่างไม่ต้องสงสัยค่ะ หนูคงไม่อาจจะปฏิเสธท่านได้ แต่ใจของหนูมันคร่ำครวญและรู้สึกยอมรับไม่ได้

แม่กำลังเกี่ยวข้าว

 

พ่อกำลังเกี่ยวข้าว ทั้ง ๆที่ ปกติ พ่อกับแม่ต้องขายของ แต่ช่วงทำนา ก็จะมาเกี่ยวข้าว ซึ่งปีนี้หนูมีโอกาสได้ไปร่วมด้วย หลังจากที่ห่างหายไปเกือบ ๆ จะ 10 กว่าปี

 

ครูท่านจึงเอ่ยสอนว่า

ถ้ากลับแบบนี้ แบบที่ใจไม่ไปด้วยก็ไม่ต่างกัน ถ้ามีลูกแบบเราพี่คงเสียใจ

จิตใจหนูตอนนี้มันชั่ว จนหนูรู้สึกแทบยอมรับไม่ได้ วันเกิดตนเองแท้ ๆ วันที่แม่ต้องเจ็บปวด เพื่อให้ตนเองได้มีชีวิตเกิดมาเป็นคน แต่จิตชั่ว ไม่เคยรู้สำนึก ไม่มีความกตัญญูกตเวที มันดึงรั้งอยากจะไปเที่ยวฉลองกับเพื่อน ทั้ง ๆ ที่ปวารณาตน "จะฝึกฝนการละตัว ละตน"

 ตอนนี้หนูได้แต่กัดฟันอดทน ทนกับความชั่วในจิตใจของตนเอง อดทนกับกิเลสที่มันเข้ามาครอบงำจิตใจ อย่างที่บอกตนเองเสมอว่า

"ถ้ายังโง่อยู่ก็ต้องอดทน"

 

ไม่ใช่เพื่อนหนูไม่ดีนะคะ อย่าเข้าใจผิด แต่จิตใจของหนูมันคิดไม่ดี ใจหนูเองไม่มีสัจจะ ขาดความกตัญญูกตเวที

เห็นจิตชั่ว ๆของหนูไหมค่ะ พ่อ แม่ทำงานหนัก เพื่อเลี้ยงดูครอบครัว แต่จิตชั่ว ๆ ของหนูไม่รู้สึกนึก แต่อย่างไรก็ตาม หนูก็จะประคับประคอง สติ และอดทนให้มาก เพื่อให้ผ่านโจทย์นี้ให้ได้

กราบขอบพระคุณครูค่ะที่เมตตาชี้ทาง

หมายเลขบันทึก: 321097เขียนเมื่อ 18 ธันวาคม 2009 08:00 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 22:04 น. ()สัญญาอนุญาต: ไม่สงวนสิทธิ์ใดๆจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (4)

อรุณสวัสดิ์ค่ะ

แวะมาให้กำลังใจและสุขสันต์วันคล้ายวันเกิดนะคะ...

ขอความดีจงคุ้มครองให้ทุกๆ วันของติ๋วเป็นวันที่จิตใจแจ่มใสเบิกบานค่ะ

ได้รับ...ของบริจาคแล้ว

"อนุโมทนา...สาธุ สาธุ สาธุ"

วันนี้ก็เป็นดั่งเช่นวันทั่วๆ ไป หากแต่วันนี้ยิ่งใหญ่ เพราะเป็นวันที่เราได้รับ "โอกาส" จากผู้ที่ชื่อว่าเป็นพระอรหันต์ในชีวิตเรา... อันเป็นโอกาสที่เราได้เรียนรู้เรื่องของขัดเกลาจิตใจเขาเราให้เบิกบานผ่องแผ่ว...

พึงดำรง "ลมหายใจ" ของเรา...อย่างรู้ตัวนะ

Zen_pics_007 

ขอบพระคุณค่ะ หมอดาว  สำหรับกำลังใจและคำอวยพรดี ๆ ขอน้อมรับด้วยหัวใจเลยค่ะ

ขอบพระคุณค่ะพี่ปุ๋ม  

วันนี้ก็เป็นดั่งเช่นวันทั่วๆ ไป หากแต่วันนี้ยิ่งใหญ่ เพราะเป็นวันที่เราได้รับ "โอกาส" จากผู้ที่ชื่อว่าเป็นพระอรหันต์ในชีวิตเรา... อันเป็นโอกาสที่เราได้เรียนรู้เรื่องของขัดเกลาจิตใจเขาเราให้เบิกบานผ่องแผ่ว...

พึงดำรง "ลมหายใจ" ของเรา...อย่างรู้ตัวนะ

 

เจ้าค่ะ หนูจะตั้งใจ เมื่อเช้าได้มีโอกาส สละเลือด เพื่อทำงานวิจัย ขอบพระคุณค่ะ สำหรับคำแนะนำดี ดี และความเมตตาที่พี่ปุ๋มมีให้ติ๋วเสมอมา หนูจะตั้งใจค่ะ

 

และดีจังเลยที่ผ้ากันเปื้อนถึงแล้ว สาธุ สาธุ สาธุ เจ้าค่ะ 

 

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท