เช้าวันนี้ครูโทรมาแล้วถามหนูว่า
“อะไรที่ทำให้เราเชื่อมั่นในพี่”
ตอนนั้นหนูตอบครูว่า
“ครูไม่เคยทำอะไรเพื่อตนเอง หลายเรื่องที่ครูเตือน มักจะเกิดขึ้นเสมอ”
หนูกลับมาทบทวนในตนเองอีก
คำตอบมันคือ
เพราะตอนนี้หนูใช้ใจ รับฟังครู เมื่อก่อนหนูชอบใช้สมองเป็นสิ่งกลั่นกรองคำพูดของครู จึงเต็มไปด้วยความสงสัย และความไม่มั่นใจ ทำ ๆ ไป ก็มีแต่ เสียงว่า เอ๊ะ ใช่ไหมนะ รึว่าจะเป็น แบบนั้น รึว่าจะเป็นแบบนี้ แล้วก็ เป็น หนัก ๆ เครียด ๆ
แต่วันนี้ต่างไป ไม่ว่าครูจะทำสิ่งใด หนูเข้าใจหรือไม่เข้าใจ เข้าถึงหรือไม่เข้าถึง ก็เลือกที่จะ ทำไปก่อน แล้วทุกครั้งพอทำ ๆ ไป หนูจะเข้าใจไปเอง ว่า ทำไมครูถึงมอบหมายให้ทำเช่นนี้
หลายครั้งถ้ามองแบบภายนอกเหมือนเหตุผลมาทีหลังเสมอ แต่แท้ที่จริงแล้ว "เหตุผลเป็นเรื่องของสมอง" แต่ที่ท่านทำทุกสิ่งทุกอย่างเหมือนที่ครูเคยสอนนั่นคือ "ใช้ใจนำพา"
<<<ในรุ่งเช้าของวันใหม่ ที่มีเสียงใส ๆ ของครูปลุกออกมาจากพวังความคิด
ไม่มีความเห็น