...สอนมาตั้งเกือบปี หลักสูตรของเราต้องปรับปรุงอยู่เสมอ... ได้ท่านศึกษานิเทศก์คอยแนะนำ...ในฐานะหัวหน้าวิชาการก็ต้องร่วมแรงร่วมใจให้ความร่วมมือและต้องคอยให้คำแนะนำก้บคณะครูในโรงเรียนอย่างใกล้ชิด ทั้งๆที่แบบถามตัวเองอยู่เสมอว่าเหนื่อยไหม ยอมรับว่าเหนื่อยมากที่สุดเลยปีนี้นะ...เพราะโรงเรียนเป็นต้นแบบการใช้หลักสูตรใหม่ และยังนำนวัตกรรมการสอนคณิตศาสตร์ด้วยการศึกษาชั้นเรียน (Lesson study) มาสอนระดับชั้นประถมศึกษาปีที่ 1 และ 4 ซึ่งปีหน้าเตรียม ป. 2 และ ป. 5 อีกด้วย ไม่รู้ว่าหนึ่งสมองกับสองมือจะรับไหวหรือไม่...แต่ก็ต้องถือว่าเป็นหน้าที่ เป็นภาระงานที่เราต้องรับผิดชอบ... หลักสูตรก็ทำไปใช้ไป แก้ไขไป ยิ่งตรวจสอบยิ่งมีข้อผิดพลาดเยอะมาก เช่น หัวเรื่องไม่เหมือนกัน พิมพ์ผิดมาก ฉีกคำก็เยอะ และบางฉบ้บก็พิมพ์ตัวเลขทั้งเลขไทยเลขอารบิก บางบรรทัดก็ตัวพิมพ์คนละตัว...สิ่งสำคัญต้องมานั่งไล่เรื่องกรอบของท้องถิ่นที่สอดคล้องกับสำนักงานเขตฯ เป็นเอกสารที่เพิ่งได้มา งานเข้าแบบรื้อเล่มกันเลย...ต้องตรวจสอบใหม่ตั้งแต่แรก จนถึงหน่วย และคำอธิบายรายวิชา ซึ่งต้องสอดแทรกทั้งสาระ คุณธรรมจริยธรรม สมรรถนะ ท้องถิ่น รวมทั้งเศรษฐกิจพอเพียง...แต่เราต้องไปให้ถึงจุดหมาย...เราตั้งเป้าหมายว่าโรงเรียนของเราจะมีหลักสูตรเป็นของตัวเอง...ถึงจะล่าช้าหน่อย แต่ก็นึกถึงสำนวนไทยว่า ช้าช้าได้พร้าเล่มงาม 555
สวัสดีครับ ครูสะเดา ปี50 ไดมีโอกาสเป็นกรรมการเตรียมหลักสูตรท้องถิ่นของตำบลเกาะหมาก ปากพะยูน ในตัวแทนองค์กรชุมชน
ได้ร่วมกันศึกษารากเหง้าของท้องถิ่น ได้รวบรวมสิ่งดีๆในอดีตให้คณะครูไปยกร่าง ตอนนี้ให้ม.ราชภัฎสงขลา ตรวจสอบอยู่ครับ โครงการนี้ ได้งปจาก UNDP (สิ่งแงดล้อมโลกมาทำครับ)
สวัสดีค่ะท่านatozorama
ขอบคุณค่ะที่แวะมาเยี่ยมครูสะเดา
จะพยายามทำให้ดีที่สุดค่ะ
สวัสดีค่ะคุณวอญ่า
ขอบคุณที่ท่านแวะมาอ่านบล็อก ดีใจจัง
มาพิษณุโลกไม่ได้พบปะพูดคุยกับท่านเลยค่ะ
น้องแมวบอกว่าท่านจะมาวันที่ 11
ครูสะเดาติดธุระที่จังหวัดสุโขทัย
โอกาสหน้าคงได้ต้อนรับคนบ้านไกลบ้างนะคะ
ครูสะเดาและเพื่อนg2kแห่งเมืองสองแควยินดีต้อนรับเสมอค่ะ
ไปรร.เจอ ผอ ครู นร ที่น่ารักมากๆ กิจกรรมแสนจะสนุกสนาน ขำกลิ้ง แถมเจอพี่ๆ ในโกเยอะเเยะ ดีใจๆ
สวัสดีจ้ะน้องแมวมนัสนันท์
โรงเรียนพี่คิมน่ารักทุกคนจริงๆด้วย
แต่ไม่ได้พบสมาชิกg2kเลยเพราะต้องไปธุระที่สุโขทัย
ขอบคุณที่เล่าสู่กันฟัง...
เป็นกำลังใจให้ ถึงจะเป็นหนึ่งสมองกับสองมือแต่เมื่อนึกถึงว่าเราทำเพื่อเด็กตัวน้อยๆของเรามันก็หายเหนื่อยใช่ไหมครับ
สวัสดีค่ะ
ขอบคุณค่ะที่แวะมาเยี่ยมและเป็นกำลังใจให้ครูสะเดาค่ะ