ป้าเหมียว
คุณ ภาวนา เหมียว /เหมียว เสียงหวาน

ชีวิตเลือกได้หรือป่าว...


ชีวิตแรงงานที่อพยพกันมาทั้งครอบครัว

    ได้หยิบหนังสือ พม่าไม่ใช่ยาหม่อง (ไม่แสบ ไม่ร้อน เมื่อได้คบหา) ของ ท้ศนีย์ เทพวงค์  เป็นหนังสือเล่มเล็กๆ ที่ผู้เขียนๆขึ้นจากประสบการณ์ที่ได้ไปทำมาค้าขายกับชาวพม่าได้ไปรู้ไปเห็นแง่มุมของชาวพม่าที่หลายๆคนอาจไม่เคยรู้มาก่อน เพื่อหวังว่าเป็นบันทึกเพื่อความเข้าใจและมิตรภาพอันดีระหว่างกัน ทำให้ฉันนึกถึงชาวพม่า และ เด็กๆลูกหลานชาวพม่าที่ได้มาทำมาหากินในบ้านเมืองของฉัน

   ฉันอยู่จังหวัดกาญจนบุรี ซึ่งป็นจังหวัดที่มีชายแดนติดกับประเทศพม่า และก็ยังมีโรงงานอุตสาหกรรมที่รองรับกับแรงงานเหล่านี้ด้วย  ฉันมีโอกาสได้รู้ได้เห็นชีวิตของแรงงานชาวพม่าที่เข้ามาอาศัยและทำงานในต่างอำเภอของจังหวัดกาญจนบุรีแห่งนี้ บ้างพอสมควร

 

ชีวิตของแรงงานที่อพยพกันมาทั้งครอบครัว เพื่อมาค้าแรงงาน ต่างหอบลูกจูงหลานหวังมาขุดทองในต่างประเทศ  มันคงไม่ต่างกับคนไทย ที่อยากไปค้าแรงงานใน ไต้หวัน ในญี่ปุ่น หรือประเทศที่เรามองว่าน่าจะต้องการแรงงานคนไทย  เพื่อหวังขุดทองเช่นกัน

 

การมาค้าแรงงานต่างแดนอย่างนี้เราไม่รู้ว่าจะเจอกับอะไรบ้าง  จะเจอพวกรีดไถ  ข่มขู่  จะเจอกับการดูถูก เหยียดหยาม  หรือจะเจอกับพวกมิชฉาชีพเจ้าถิ่นหรือไม่ ก็ไม่อาจรู้ได้ แต่การออกมาจากบ้านเกิดเมืองนอนที่อดอยากและไม่มีงานทำ มันก็คงจะดีเสียกว่า

 

ฉันเคยไปถ่ายทำสารคดี เรื่องแสนตอ  เป็นสารคดีเด็กที่มีแนวคิดว่า เด็กไม่ว่าชาติใด ภาษาใด ศาสนาใดๆ ก็คือเด็ก ควรจะอยู่กันอย่าง ภารดรภาค...คืออยู่กันอย่างพี่อย่างน้อง รักสามัคคีซึ่งกันและกัน และยังรวมไปถึงเรื่องราวสิทธิเด็ก

 

เมื่อฉันมองไปที่ชีวิตคนงาน และเด็กๆลูกแรงงานเหล่านี้ ฉันรู้สึกสงสารและเห็นใจว่า ความหวังของพวกเขาอยู่ที่ไหน  ฉันเคยถามเด็กๆว่า  หนูคิดว่าถ้าหนูโตขึ้น หนูอยากทำงานอะไร  คำตอบออกมาทำให้ฉันอึ้งเหมือนกัน  " หนูจะทำงานโรงงานสัปปะรด"  ผมจะขี่มอเตอร์ไซด์รับจ้างครับ "  

 

ทำให้ฉันได้หันมามอง เด็กๆลูกหลานไทย  อย่างน้อยเมื่อถามพวกเขา ก็ยังเห็นว่าชีวิตของพวกเขามีความหวัง  " หนูอยากเป็นครู  หนูอยากเป็นหมอ  หนูจะเป็นพยาบาล ตำรวจ  ทหาร  ....มีใครเล่าที่บอกว่า  สิ่งที่มุ่งหวังคือไปยืนปอกสัปปะรด  หรือขับมอเตอร์ไซด์รับจ้าง...ฉันไม่ได้ดูถูกอาชีพ  แต่สิ่งเหล่านี้มันสะท้อนว่า  เด็กๆคิดสิ่งที่เป็นไปได้ในชีวิตของพวกเขา...

 

   การทำงานกับเด็กๆกลุ่มนี้ ทำให้ฉันเห็นว่า  ยังมีชีวิตอีกจำนวนหนึ่งที่เป็นผลพวงมาจากการเห็นแก่ตัวของใครบางคน...ของคนบางกลุ่ม...

 

  เด็กถือเป็นอนาคตของชาติพันธุ์...เราจึงไม่ควรปล่อยปละละเลย หรือเห็นว่า...ธุระไม่ใช่หรือไม่ใช่พวกเรา...แต่เด็กๆคือผู้ที่ได้รับการสืบทอดความคิดในการดูแล และหวงแหนทรัพยากร  และ การดูแลรักษาโลกของเราไว้อย่างยั่งยืน และ สวยงาม ตลอดชั่วชาติพันธุ์ 

 

คำสำคัญ (Tags): #แสนตอ
หมายเลขบันทึก: 319790เขียนเมื่อ 12 ธันวาคม 2009 15:53 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2012 11:18 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (44)

สวัสดีค่ะ ที่ระนองก็ติดประเทศพม่าค่ะ พม่าเต็มเมืองไปหมดเลย ...ตัว  ตั้ว  ลา ลา  แนมาแล  จี จี้   ...555.

  • สวัสดีค่ะ ป้าเหมียว
  • "ชีวิตเลือกเกิดไม่ได้"  เมื่อเราเกิดมาแล้ว  "บุญทำกรรมแต่ง" ค่ะคุณป้า
    แต่ชาติหน้าเราเลือกเกิดได้หากทำกรรมดีในชาตินี้นะคะ
  • อ่านแล้วก็น่าเห็นใจคนที่ด้อยโอกาสนะคะ  โชคดีที่เราเป็นคนไทยนะคะคุณป้า
    แต่โชคร้ายที่คนไทยไม่ซื่อสัตย์คดโกงแผ่นดินจนติดอันดับ  น่าอายจังค่ะ

สวัสดีค่ะป้าเหมียว

  • ชีวิตเลือกเกิดไม่ได้..แต่เลือกที่จะเป็นคนดีได้ค่ะ.. อิอิ
  • น้องซิลเวียชอบน้องหม่องค่ะ..ตอนนี้ได้สัญชาติแล้วยังคะ

ขอขอบคุณป้าเหมียวมากน่ะค่ะP ที่แวะมาทักทายและร่วมร้องเพลงกับครูบันเทิง

  .ไอซ์ก็รักป้าเหมียวนานๆกั๊บ..

สวัสดีค่ะ... P ป้าเหมียว

ป้าเหมียวใกล้ชิดเด็กๆจะรู้ว่า ไม่ว่าเด็กชาติพันธุ์ใดเขาย่อมมีฝันของเขากันทุกคนค่ะ เพียงแต่เขาจะมีโอกาสสร้างฝันของเขาได้แค่ไหน และมีผู้หยิบยื่นโอกาสให้เขาแค่ไหนน่ะค่ะ

ขอบคุณข้อคิดดีดีอีกแง่มุมหนึ่งนะคะป้าเหมียว

 

สวัสดีค่ะ คุณป้าเหมียว

  • ความฝันมีกันทุกคน ไม่ว่าเด็ก หรือผู้ใหญ่ค่ะ และไม่เว้นแม้กระทั่งเด็กกำพร้า จาก HIV/AIDS เป็นภาวะที่ซ้ำซ้อนที่ช่างโหดร้ายเสียจริงๆ กับเด็กๆ เหล่านี้ค่ะ ซึ่งไม่รู้ว่าพวกเค้าจะทันได้ทำความฝันของเค้าได้เป็นจริงหรือไม่ ..
  • เด็กเหล่านี้ กำพร้าพ่อ-แม่, ติดเชื้อเอชไอวี และยังต้องไปอยู่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้าที่ไม่มีแม้กระทั่งญาติมาดูแล แต่ยังดีที่ว่ามีผู้ใหญ่ใจดีร่วมแบ่งปัน ช่วยดูแล ให้ความเอื้ออาทร และให้โอกาสพวกเค้า ...
  • ชวนไปอ่านบันทึกของ อาจารย์วิรัตน์ คำศรีจันทร์ เรื่อง ศิลปะและการ์ตูนสำหรับเด็กกำพร้า HIV ค่ะ
  • มีความสุขกับทุกๆ วันนะค่ะ ^^

คุณครูบันเทิงคะ

  • อยู่ระนองมีแรงงานพม่าเยอะเหมือนกันนะคะ..แล้วที่คุณครูฮัมเพลงเนี่ยใช่เพลงพม่าหรือป่าวเอ่ย!!...ขอบคุณที่แวะมาทักทายและฮัมเพลงให้ป้าเหมียวฟังค่ะ

คุณธรรมทิพย์คะ

  • ต้องอาศัยความเชื่อ จึงจะเกิดผล เพราะชาติหน้า มันยังไม่เห็นเราต่างเห็นกันในชาตินี้ ทำดีได้ดี มีจริงๆ  หากมีบางครั้งที่เราทำดีแต่ยังไม่เห็นผล ก็อย่าเพิ่งอิจฉาคนชั่ว
  • ขอบพระคุณที่แวะมาเยี่ยมและนำข้อคิดมาสะกิดใจค่ะ

สวัสดีคะป้าเหมียว

เลือกเกิดไม่ไดแต่เลือกเเป็นคนดีได้ เหมือนน้องซิลเวียบอกค่ะ

สิ่งแวดล้อมที่ดี นำพาเขาไปในทางที่ดีได้ค่ะ

น้องซิลเวียคะ

  • เราเลือกเกิดไม่ได้ แต่เราเลือกเป็นคนดีได้ ป้าเหมียวรู้ว่าทุกคนอยากเป็นคนดี อยากทำดี แต่มันก็ไม่ง่ายนะค่ะ ตราบใดที่เรามีกิเลส ตัณหา และความบาป
  • เด็กๆยังรู้ว่าการโกหกไม่ดี แต่เด็กๆก็โกหก หลายคนรู้ว่าดื่มเหล้าไม่ดีมันผิดศิล ก็ยังดื่ม หลายคนบอกว่าบุหรี่ไม่ดี ก็ยังสูบ  ทำไมเราถึงอ่อนแอกับสิ่งเหล่านี้ เพราะเรามีกิเลส เรามีบาป  หากเราบอกว่ามันคือบาปเล็กๆ บาปใหญ่ๆคือการฆ่าคน ก็คงไม่ใช่เพราะศิลคือข้อห้ามที่บอกเราว่ามาตรฐานเดียวกันคือ บาป
  • พูดซะยาว...ขอบคุณน้องซิลเวียที่แวะมาหาป้าค่ะ

ป้าเหมียว ไปเมืองกาญจน์ แต่ติดต่อป้าเหมียวไม่ได้ เซ็งเป็ดเลย เคยส่งเมล์เบอร์โทรผ่าน gotoknow ไปด้วย ของพี่เอมด้วย แต่ไม่มีคนตอบแงๆๆๆ

ที่น่าเห็นใจคือเด็กที่ถูกใช้แรงงานในโรงงานบ้านเรา ค่าแรงถูก แถมหลายคนโดนนายจ้างโกงเงินด้วยครับ ป้าเหมียวสบายดีไหมครับ...

  • สวัสดีค่ะคุณแม่ครูบันเทิง และคุณลูกชายน่ารัก น้องไอซ์ มาบอกว่ารักป้าเหมียวนานนาน...แหมน่ารักทั้งคุณแม่คุณลูกอย่างเนี่ยคุณป้าเหมียวไม่รักได้อย่างไงหน่า....

เลือกเกิดไม่ได้ แต่เลือกดำเนินชีวิตได้นิ

 

คุณครูอี๊ดคะ

คุณครูอี๊ดพูดถูกต้องเด็กๆไม่ว่าชาติพันธุ์ใดก็มีฝัน แต่ฝันของเด็กๆลูกแรงงานทำเอาป้าเหมียวน้ำตาตก...ใครจะอย่างไงป้าเหมียวไม่รู้แต่ป้าเหมียวสงสารเด็กๆพวกนี้มากๆ สงสารเพราะพวกเขาเป็นเด็ก และไร้เดียงสา เวลาป้าเหมียวเห็นเขาเล่นตอนจัดกิจกรรมให้เขา เขาจะสนุกสนานกันเต็มที่มีเสียงหัวเราะ และรอยยิ้ม ป้าเหมียวแอบน้ำตาไหลทุกที...เศร้า^^

  • ป้าเหมียวครับ
  • คริสตจักรเมืองกาญจนบุรี
  • ใช่ที่เพื่อนผมชื่อ ปรีชา เกิดอยู่ทำไหม
  • อยู่ที่เตาปูนหรือซอยไปรษณีย์ครับ

คุณณัฐพัชร์คะ

  • ป้าเหมียวเคยทำรายการหนึ่งมีเด็กหญิงที่พ่อแม่ติดเชื้อเอชไอวี เสียชีวิต เธออายุ แค่ 10 ขวบ ดวงตาเศร้ามากๆ บ้านก็ลำบากอยู่กับย่า ต้องช่วยย่า ทำงานเกินเด็ก คุณครูช่วยเหลือค่าอาหารกลางวัน  ป้าเหมียวสอบถามพูดคุยว่าหนูมีความฝันไม๊ โตขึ้นหนูจะเป็นอะไร น้องเค้าบอกว่า ไม่รู้ ก็คงรับจ้างเขาไปเรื่อยๆ...ป้าเหมียวไม่รู้ว่าความฝันของเด็กๆ เกิดมาจากการปลูกฝัง การชี้นำ หรือปล่อยให้เขาคิดเอง เพราะเวลาถามเด็กๆที่เหมือนไม่ได้มีพ่อแม่เอาใจใส่ เด็กๆก็ไม่ค่อยมีฝันเท่าไร  แต่เด็กที่พ่อแม่เอาใจใส่ดี เขาจะมีฝันเลยไม่รู้ว่าความฝันของพ่อแม่หรือฝันของเด็กกันแน่...
  • ขอบคุณบันทึกที่แนะนำค่ะ เดี๋ยวป้าเหมียวจะตามไปอ่านค่ะ

ก๊ากป้าเหมียวตอบไมทัน ฮ่าๆๆๆๆๆๆ

น้องพอลล่า

  • สิ่งแวดล้อมดี ก็สามารถนำพาชีวิตเด็กๆให้มีแนวโน้มว่าจะเป็นคนดีได้ แน่นอนเหมือนกันค่ะ
  • ขอบคุณน้องพอลล่าที่ร่วมแบ่งปันความคิดค่ะ...น้องพอลล่าสบายดีนะจ๊ะ
  • ไปที่นี่มา เย้ๆๆได้ทำความดีเพื่อบ้านเกิด
  • http://gotoknow.org/blog/yahoo/319953
  • 18-20 ธค  ไปทำกิจกรรมค่ายให้โรงเรียนหนองตาบ่ง ท่าม่วง อยากพบป้าเหมียวครับ
  • 25-26 ธค เป็นโรงเรียนเกาะแก้ว(การไฟฟ้าอุปถัมภ์) ที่แถวๆๆช่องสะเดาครับ
  • ทำไงดีจะได้พบ
  • http://gotoknow.org/blog/yahoo/315984

ท่านดร.ขจิต

  • คนน่ารัก ขวัญใจชาวเมืองกาญจน์ แหมๆๆๆ บ้านก็อยู่ซอยถัดๆๆกันเนี่ยไม่รู้จักป้าเหมียวซะแว๊ว...ป้าเหมียวอยู่ซอยโรงพยาบาลธนกาญจน์ มาละเห็นทันที คริสตจักรเมืองกาญจนบุรี  อยู่เตาปูน อาจารย์ปรีชา เกิดอยู่ ใช่แล้วค่ะ อะไรอีกหน่า...เมื่อไรกลับมาอีกค่ะ ขอโทษนะค่ะที่ไม่ตอบเมล์เป็นไปได้อย่างไร เพราะว่าเช็คกันทุกวั๊น ทุกวัน ไม่มีพลาดค่ะ
  • ขอบพระคุณที่นึกถึงคนบ้านเดียวกันค่ะ ...คนบ้านเดียวกันแค่มองตากันก็เข้าใจอยู่ อิอิ

ท่านดร.ขจิต

  • ช่วงคริสตมาส ป้าเหมียวคิวยาวเหยียดเลยนะค่ะ..เสียดายจังเลย ...มีอีกไม๊ค่ะ ช่วงอื่นๆ ว่างๆ แน่ๆๆๆจะได้เจอกันเสียที กลัวเจอแล้วจะไม่ได้เป็นป้านะซิ คริ คริ คริ

 

พี่คุณครูป.1

  • พี่ไปไหนมาค่ะ ไม่ได้เจอพี่หลายวันเลย คิดถึงคนบ้านใกล้อยู่นะเนี่ย ขอบพระคุณที่พี่ครูป.1 แวะมาทักทาย
  • เลือกเกิดไม่ได้ และแทบจะไม่สามารถเลือกดำเนินชีวิตได้นี่ซิปัญหาค่ะ

บ้านเราไกลกันไม่ถึง 500 เมตร ฮามากเลยครับ

ป้าเหมียวจ๋า มาฮากะเขาด้วย P Pคนบ้านเดียวกัน อิ..อิ..

   เมื่อก่อนหนูเป็นครูอยู่ที่ทองผาภูมิ แน่นอนว่าลูกสิษย์หนูต้องมีพม่าแน่นอน สิ่งที่หนูสะท้อนใจอย่างหนึ่งคือ  บางครอบครัวบอกว่าอยู่กับเถ้าแก่ พอเถ้าแก่ย้ายที่ทำงานเด็กๆก็ต้องย้ายตาม เรียนได้แป๊ปๆก็ย้ายอีกแล้ว สงสารเด็กๆจัง แงๆๆๆๆ พอและเรื่องเศร้า

   คิดถึงๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆจ้า ..^_____^..

อาจารย์ดร.ขจิต

  • ป้าเหมียวเชื่อว่ามันไม่ได้บังเอิญที่เราได้มาพบกัน...แต่เพราะโลกมันกลม อิอิ

คุณครูตุ๊ก...แก

  •  
    • คนบ้านเดียวกันแค่มองตากันก็เข้าใจอยู่...รู้ว่าเหนื่อยแค่ไหน ว่าหนักแค่ไหนบนหนทางสู้...ยังมีคนปลอบโยน ยังมีคนปลอบใจ พูดคำว่าสบายดี บ่ ให้กันเสมอ เด้อคนบ้านเฮา...(ร้องถูกป่าวไม่รุ อิอิ)
    • ไม่อยากนำเรื่องเศร้ามาเล่าเลย แต่ชีวิตมันมีหลายรส บันทึกหน้าเอาแบบฮาดีกว่า ....
  • แวะมาแซว ...... รวมพลคนเมืองกาญฯ กันเหรอค่ะเนี่ยะ =o)
  • มีความสุขมากๆ นะค่ะ ชาวเมืองกาญจนบุรี =D

คุณณัฐพัชร์...(เหมียว)

คนราชบุรี มาแซว อิอิอิ

สวัสดีค่ะป้าเหมียว

แวะมาอ่านบันทึกค่ะ...

ตอนเป็นเด็กๆ ดาวอยากเป็นคนขายลูกชิ้นปิ้งค่ะ เพราะดูแล้วน่าจะดี ปิ้งไปกินไป อิอิ

คุณหมอดาวดวงน้อย

ป้าเหมียวดีใจที่คุณหมอดาวแวะมาอ่านบันทึกป้าเหมียว...โถความฝันของคุณหมอดาว ช่างอยู่ไกลเกินฝันจริงๆ..แหมนี่ถ้าคุณหมอดาวไปปิ้งลูกชิ้น ก็คงเป็นแม่ค้าที่อนามัยที่สุดในโลกเป็นแน่ คริ คริ

น้องนุชคนงาม

  •  
    • ป้าเหมียวขอบพระคุณสำหรับคำอวยพรล่วงหน้า ทำให้ป้าเหมียวรู้สึกว่าปีหน้านี้เป็นปีดี เพราะมีสิ่งดีดี มาจ่อรอไว้แล้ว อิอิ
    • และก็เช่นกัน ขอให้น้องนุชคนงาม มีสุข ทุกข์ไม่มีตลอดปีและตลอดไป...

เมื่อคืนยังอ่านผลงานไม่จบ เลยแวะมาหาป้าคนสวยอีกครับครับ

ก็ขออวยพรล่วงหน้าด้วยคนครับ

ปีใหม่นี้และปีต่อๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆไป ขอให้ สุขและขอให้รวยอย่างไม่มีเหตุผล กับขออย่าได้เจ็บอย่าได้ไข้ครับ

ท่านทนายค่ะ

ป้าเหมียวว่าท่านเป็นทนายที่ ปากหวาน อย่างเนี่ยรับรองได้ว่า คดีความของท่านต้องไกล่เกลี่ยลงตัวแน่นอน... คนฟังถึงแม้จะรู้ว่าคาดเคลื่อนจากความเป็นจริงเยอะ (ป้าคนสวยเนี่ยนะ) แต่ก็ ปลื้ม อิอิ

มีความสุขในปีใหม่ที่ใกล้จะมาถึง ขอให้จงมีแต่สิ่งที่ดีๆ เข้ามาครับ

ดีใจจัง ดร.เมธามาเยี่ยม

นำพรมาฝากด้วย ขอให้พรที่ดร.เมธานำมามอบให้ป้าเหมียวย้อนกลับไปสู่ ดร.เมธา ร้อยเท่าพันเท่าเลยค่ะ...

สวัสดีค่ะ

มาแอบอ่านงานเขียนของป้าเหมียว

ดีจังค่ะ การมีมุมองและมองโลกในแง่ดี

ทำให้ชีวิตคนเรามีเมตตาเพิ่มขึ้นทุกวันๆ

ขอบคุณมากค่ะ

คุณตันติราพันธ์

กรุณาแวะมาทักทายป้าเหมียว ขอให้ท่านมีความสุขเนื่องในโอกาสปีใหม่ที่ใกล้เข้ามานี้ค่ะ

เรียนป้าเหมียว  ผู้มีจิตใจเมตตากรุณา

          อ่านแล้วผมรู้ซึ้งถึงเหตุการณืที่ผ่านเข้ามาในความรู้สึกของป้า  ผมค่อนข้างเชื่อว่า  มนุษย์ทุกคนไม่ว่าจะมีชาติพันธ์อะไร  ต่างก็แสวงหาสิ่งที่ดีที่สุดให้กับตนเอง  ด้วยกันทั้งนั้น  แต่คงไม่มีการสมหวังกันทุกคน  เพียงแต่เราจะมองชีวิตของเราเท่าที่เป็นอยู่ทุกวันนี้อย่างไร  ถ้าทำให้ดีกว่าเดิมไม่ได้  เราก็ลองเปลี่ยนมุมมองชีวิตตนเองบ้าง  อาจจะทำให้ดีขึ้น  เด็กสระแก้วคนหนึ่ง  ออกจากบ้านหมายไปสร้างชีวิตใหม่ในกรุงเทพ หางานอะไรก็ไม่ได้  สุดท้ายตัดสินใจเร่ขายพวงมาลัยตามสี่แยกไฟแดง  กลับมาเยี่ยมบ้าน  พอแม่ถามว่า ไปอยู่กรุงเทพ ทำอะไร  เขาตอบว่า  เป็นเซลแมนขายสินค้าประดับยนต์  พ่อแม่ปลื้มใจมาก  แค่เปลี่ยนมุมมองว่าพวงมาลัยคือสินค้าประดับยนต์  เขาก็อยู่ได้

ท่านอาจารย์สมนึกค่ะ

  • โห ป้าเหมียว เขินนะเนี่ย ดีที่แก่แล้วไม่งั้นแก้มแดงแน่ๆ ป้าเหมียวไม่ถึงกะเป็นผู้มีจิตใจเมตตากรุณา หรอกค่ะ แค่ป้าเหมียวเป็นคนมีลูกแล้ว..เวลาเห็นเด็กๆ ก็นึกถึงลูก แล้วชอบนำมาเชื่อมโยงเป็นเรื่องเป็นราว คือน่าสงสารจัง ดูซิ เนี่ยเท่าลูกเราเลย ยิ่งเวลาเห็นพวกเค้าสนุก หัวเราะ หรือ กิน หรือ นอนหลับ เห็นแล้วอยากร้องไห้...คือเด็กๆ เค้าอาจไม่ได้ทุกข์ก็ได้ แต่ป้าเหมียวไปเศร้าแทน ประมาณนั้น
  • ขอบพระคุณอาจารย์ที่แวะมาร่วมแลกเปลี่ยนและเป็นกำลังใจค่ะ

ที่เข้ามาแถวเมืองกาญจน์ เป็น พม่า หรือ มอญ ครับ

ทางใต้นี่ มอญ ครับ ไม่ใช่พม่า แล้วเขาก็ไม่ค่อยชอบให้เรียกพวกเขาว่า พม่า ด้วย

ที่ผมรู้สึกอึดอัด เพราะ ในบัตรโรงพยาบาลชอบเขียน ว่า นายกอ นางขอ ชาวพม่า ไม่ใส่นามสกุล

สวัสดีค่ะ

  • ไม่ต่างอะไรกับเด็ก ๆ ของพี่คิมค่ะ
  • เมื่อ ๕-๖ ปีก่อน  ..หนูจะไปทำงานโรงงานค่ะ/ครับ
  • ปัจจุบันมีบางกลุ่มบอกว่า..เกลียดนโยบายภาคบังคับมาก ๆ ทำให้เขาไม่ได้ออกโรงเรียน เสียเวลาในการไปรับจ้างทำงานหาเงินมาเลี้ยงดูพ่อแม่
  • ที่นี่มี...คนต้องการกำลังใจค่ะ
  • ๔.โปรดช่วยเติมฝันครูดอยที่คอยกำลังใจ
  • ขอให้มีความสุขกับการทำงานที่รักนะคะ

คุณหมอค่ะ

ผู้ที่มาค้าแรงงานส่วนใหญ่เป็นชาวพม่า แต่ก็แยกไปตามเชื้อสายอีกว่า พม่าอะไร...

ป้าเหมียวไปเห็นความเป็นอยู่ของแรงงาน เห็นเด็กๆลูกๆหลานๆ ของแรงงานแล้ว น่าสงสารและ เห็นใจค่ะ

พี่ครูคิมค่ะ

เด็กๆ ยังไม่เห็นประโยชน์ของการศึกษา เพียงเขาท้องอิ่ม มีกิน มีใช้ ก็สุขแล้ว

แล้วเราสามารถทำให้ เขาสามารถ เรียนไป ทำงานด้วย มีกินด้วย  จะทำได้ไม๊ค่ะ พี่ครู

คิม...บางทีห่วงหาเงิน ก็ไม่มีสมาธิเรียน  ไม่มีเงิน ไม่มีกิน ก็ไม่มีกระจิตกระใจจะเรียน

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท