ดิฉันอ่านหนังสือธรรมะ พบคำสอนของหลวงปู่อ้วน ติสโส
แห่งวัดบรมนิวาส กรุงเทพมหานคร เห็นว่าเป็นข้อคิด แนวปฏิบัติ
ที่น่าจะมีประโยชน์ในการดำรงชีวิตของเราทุกคน จึงนำมาฝาก
ดังนี้
โง่ไม่เป็น ....... > เป็นใหญ่ยาก
โง่...น่ารัก ฉลาด....น่าเกลียด ....... > เป็นเสน่ห์
แต่โง่น่าเกลียด....ฉลาดน่าชัง ...........> เป็นยาพิษ
สวัสดีค่ะ
เคยอ่านนานมากแล้ว
พูดถึงเรื่องโง่ แต่ก็มีข้อคิดดี
ขอบคุณครับที่ให้แง่คิดชีวิตอีกวิธีหนึ่งสำหรับคนโง่
ขอบคุณ ครูคิม ท่านพระมหาแล ขำสุข(อาสโย) และธีรมนต์ ที่เข้ามาเยี่ยมเยือนค่ะ
สวัสดีครับได้เข้ามาอ่านบันทึกเก่าๆได้ความรู้ดีมาก
ขอบคุณคุณเบดูอินที่เข้ามาเยี่ยมอีกครั้ง หวังว่ายังคงสบายดีอยู่นะค่ะ
ตอบน้องกานต์ค่ะ
ครูปริมปรางก็เหมือนน้องกานต์นั่นแหละค่ะชอบฉลาด แต่ก็มักจะมีปัญหาเยอะ ก็เลยต้องใช้คำสอนนี้ไว้หยุดตนเอง เพื่อให้สามารถอยู่ในสังคมได้อย่างมีความสุขมากขึ้น...อิ..อิ...รั้งได้บางครั้งละค่ะ
สวัสดีค่ะ ธรรมทิพย์
โชคดีจังค่ะ ที่ได้เข้ามาอ่าน ขอบคุณธรรมะดีดีนะคะ
สวัสดีค่ะ น้องจ๊ะอู๋
มาอ่านธรรมะค่ะ
โง่ แต่ไม่งมงาย ค่ะ
อยากไปเที่ยวที่ โรงเรียนค่ะ
หวัดดีค่ะ น้องครูจิ๋ว
สวัสดีครับคุณครูปริมปราง
แวะมาโรงเรียนของคุณครูเพื่อหาความรู้ใหม่ๆ
เจอแต่ตำราเก่า ขอตำราใหม่ใส่ห้องสมุดบ้างดิ
ยากอ่าน....เรื่องความซนของเด็กแต่ละรุ่นนะครับ
ผมว่าคุณครูลองนึกมาเล่าให้ฟังบ้างซิครับ น่านุกออก
ไม่แน่นะครับเขาผ่านมาใน บล็อกแล้วจะรีบมาหาครูเพราะคิดถึง..อิ.อิ.
สวัสดีค่ะ คุณ ชาวฝนแปดแดดสี่
สวัสดีค่ะ คุณชาวฝนแปดแดดสี่