ถ้าชีวิตของเรา..ยังไม่สมบูรณ์ แล้วเราจะไปช่วยคนอื่นได้อย่างไร
พวกเราโชคดีมากที่งานที่รับผิดชอบกับผู้ป่วย ทำให้เราเข้าใจเรื่องราวต่างๆของผู้ป่วยแต่ละคน เบื้องหลังของทุกคนมีความฝัน พวกเราเป็นเครื่องมือที่จะทำความฝันของผู้ป่วยให้เป็นความจริง ถ้าเราทำไม่ได้มันก็น่าเสียดาย
การที่เรามีโอกาสได้ดูแลผู้เจ็บไข้จนสามารถหายได้ เป็นการสานฝันของแต่ละคนให้เป็นความจริงได้
อ สกลและ รศ นพ อภิชาติ ผู้อำนวยการ HACC ขอนแก่น
อ สกลและ แก้วค่ะ
blogger หน้าเดิมค่ะ
อาจารย์บรรยายเสร็จ
พวกเรา พยาบาล รพ ศรีนครินทร์ขอถ่ายภาพกับอาจารย์
แลกเปลี่ยนเรียนรู้ต่อ
ประทับใจกันช่วงสุดท้าย
ตอนเย็นได้เป็นไกด์พาอาจารย์ นพ สกล ชมเมืองขอนแก่น: โฮมมูลมังอิสานและวัดพระธาตุค่ะ
ในโฮมมูลมังอิสาน มีภาพประทับใจ
ไปวัดธาตุต่อค่ะ
แล้วส่งอาจารย์กลับไปให้แม่ต้อยที่ พูลแมน ขอนแก่นค่ะ
พี่ศิริพร มงคลถาวรชัย รองหัวหน้าพยาบาลและคุณไก่ กัญญา
นำชมโฮมมูลมังอิสานค่ะ
พรุ่งนี้จะเล่าการวิจัยขั้นเทพ จะทำอย่างไร ไม่น่าเชื่อว่า รศ นพ โกเมตร จะสอนคนเป็นพันคนทำวิจัยแบบง่ายๆได้
รอติดตามนะคะ
ชอบประโยคนี้จังเลยค่ะพี่แก้ว..
หล่อหลอมจิตวิญญาณ เพื่อจะได้นำไปใช้เป็นต้นทุนในการที่จะเยียวยาผู้ป่วยไข้ของพวกเราต่อไป
วัดพระธาตุสวยมากค่ะ เคยเห็นตอนก่อสร้างใหม่ ๆ ได้ขึ้นไปเดินดูตอนนยังสร้างไม่เสร็จ ดูอลังการมากเลยค่ะ
รอติดตามตอนต่อไปอยู่นะคะ
ขอบคุณค่ะ
จะคอยติดตามตอนต่อไปนะคะ
คอยติดตามต่อคะพี่แก้ว
เสียดายไก่ตัดสินใจผิด ไม่น่ากลับช่วงบ่าย
เกรงใจที่ทำงาน น่าจะอยู่ฟังอาจารย์ให้จบ
ตามมาอ่านด้วยความขอบพระคุณที่ช่วยเป็น guide tour เมืองขอนแก่นครับ ขอบพระคุณมากๆ น่าเสียดายเวลาน้อยไปนิด แต่ก็เลยได้พบความงามเอื้อเฟื้อของพี่ยามพิพิธภัณฑ์กรุณาปล่อยให้ทีมเล็กๆของเราเข้าไปชม ทั้งๆที่จะได้เวลาปิดแล้ว
ขอนแก่นมีประวัติศาสตร์ ทั้งคน ทั้งพื้นที่ ทั้งภาษา ศิลปวัฒนธรรม อ.อภิชาตเล่าให้ฟังเรื่องซิ่นไหมที่เป็นเอกลักษณ์ของแต่ละหมู่บ้าน ตำบล อำเภอ จังหวัด (เสียดายที่เน้นของผู้หญิง ไม่มีของผู้ชาย) ชมพระธาตุแต่ภายนอกก็งดงามจริงๆ
บรรยากาศในงานก็ดีมากครับ เสียดาย projector หลอดภาพมี illumination ต่ำไปนิด แสงไม่เข้มพอ เลยไม่เห็นสีที่สวยงามของ film Departures เต็มที่
เลยได้อ่าน อ.ขจิต แอบนินทาเราอยู่ตรงนี้ หาว่ากระชากวัย พี่แก้วบอกย้ำอีกว่ารูปที่บล็อกดูแก่กว่าตัวจริงเยอะ ฮึ สงสัยต้องไปหาที่จ๊าบๆมานำเสนอตัวจริง (จริง จริง) ในหายสงกา
ก๊าก เจ้าตัวแอบมาอ่าน ขอดูแบบกระชากวัยกว่านี้ครับ ฮ่าๆ ที่พระธาตุมีเรื่องขึด เขียนภาพไว้น่าสนใจมากเลยครับ
เสียดายมาก ๆ ที่ไม่มีโอกาส
นี่หละน้า..ที่เขาว่าทำบุญมาน้อย...เป็นงี้นี่เอง
ประทับใจมาก ๆ ครับ
ดาเป็นแฟนคลับอาจารย์สกลค่ะ อ่านเกือบทุกบันทึกค่ะ
เสียดายไม่มีโอกาสได้ต้อนรับและดูแล
คิดว่าพี่แก้ว ดูแลดีแล้วค่ะ
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะ
- แวะรายงานตัว รอติดตามตอนต่อไปค่ะ
โฮ๋.....อิจฉาอาจารย์สกล จัง มีแต่สาวรุมล้อม
สวัสดีครับพี่แก้ว...สงสัยซักวันผมต้องไปเรียนรู้กับพี่บ้างแล้วครับ
สวัสดีค่ะพี่แก้ว
ขอ อิอิ..ด้วยคน
กางเกงอาจารย์ นพ สกล เก๋ไก๋มาก ต้องสั่งผ้าจากเมืองเหนือค่ะ พี่แก้วก็ชอบสไตล์อาจารย์มาก แต่ใจยังไม่กล้าพอค่ะ
การที่เรามีความพร้อม เราถึงจะพร้อมที่จะให้ค่ะ
การดูแลใจตัวเองให้ดี จึงจะสามารถให้กำลังใจคนอื่นได้ค่ะ
พี่ว่าจะเขียนวิจัยขั้นเทพ พี่เห็นว่ามีคนเขียนแล้วตามไปอ่านนะคะ
“สิบขั้นง่ายๆ...สู่นักวิจัยชั้นเทพ” โดยท่านเทพ (อ.โกมาตร จึงเสถียรทรัพย์)ของคุณติ๋วค่ะ
ประทับอาจารย์ ในการบอกเล่าเรื่องราวและนำเราสู่ความพร้อมในมิติด้านจิตวิญญาณ ในเวลาที่สั้นทำให้พวกเรารับรู้และซึมซับสิ่งดีงาม พร้อมกลับนำสิ่งดีดี กลับไปทำงานกับผู้ป่วยด้วยจิตวิญญาณที่สมบูรณ์มากกว่าเดิม
กางเกงอาจารย์สวยทุกตัว และเหมะกับสไตล์ของคนทำงาน palliative care มากค่ะ
ส่วนภาพประจำบล๊อกก็ดูดี &ขลังแล้วล่ะค่ะ
เจออาจารย์ที่เครือข่าย โรงเรียนแพทย์ที่จุฬา เสียดายไม่ได้ไปต้อนรับตอนอาจารย์มาขอนแก่นค่ะ ตอนอยู่กรุงเทพอาจารย์ยังใส่สูทค่ะ แต่ทราบว่าเอกลักษณ์ของอาจารย์คือผ้าไทยสไตล์ อ. สกล ค่ะ