ก่อนที่จะมาเป็น blogger ก็ได้รับการ บอกเล่าเก้าสิบ สิบเอ็ด สิบสอง ว่า "เขียนในด้านบวกดีกว่า" เพราะว่ามันจะเป็นการสอนตนเองให้คิดแต่เรื่องดีๆ มองคนในแง่ดี แล้วจะนำไปสู่การทำดีต่อไป
ส่วนด้านลบ มองผ่านมันไป หรือถ้าจะนำมาพูด ให้เลือกใช้ภาษาดอกไม้ และเสนอแนวทางแก้ไขไว้ด้วย
ฟังดูมันเป็นแนวทางที่ดีนะ แต่...จะทำได้หรือนี่ บางเรื่องมันขัดนิสัยดั้งเดิมเอามากๆ ที่เป็นคนชอบวิจารณ์คนอื่น (ภาษาชาวบ้านเรียกว่านินทา) มีคำตอบลอยมาตามลมว่า ถ้าชอบวิจารณ์ ไปที่ webboard สิ มีบริการตรงนั้นอยู่แล้ว อืม....ก็อาจจะใช่
เข้าใจว่าชาว gotoknow ส่วนใหญ่ คงมีแนวคิดแบบนี้เช่นกัน สังคม gotoknow เลยเต็มไปด้วยมิตรภาพ (ที่คาดว่า..ส่วนใหญ่ ..จริงใจ) ไม่เหมือนกับ webboard ที่ห้ำหั่นกันให้ตายกันไปข้างหนึ่ง นาน.น๊าน ที ที่จะเห็นคนใน gotoknow ถกเถียงกันอย่างจริงจัง ซึ่งตัวเองมองว่าเป็นเรื่องที่ดี (แต่คนที่ถกเถียงกัน จะโกรธกันหรือเปล่าไม่รู้...ไม่น่า) นานๆ ... จะเห็นคนที่ปกติชอบใช้ภาษาดอกไม้ หันมาใช้ภาษาธรรมดาๆ เลยไม่รู้ว่าอันไหนที่เป็นตัวจริงของคนคนนั้น ให้เดา.. คงเป็นตัวจริงทั้งสองแบบนั่นแหละ คนเราก็มีหลายอารมณ์ได้เหมือนกัน (ผิดตรงไหน..)
คำถามมีอยู่ว่า ถ้าพบความผิดพลาด เราเลือกที่จะมองผ่าน คืออยู่เฉยๆ หรือแสดงความคิดเห็นความรู้สึกออกไปดี ยกตัวอย่างง่ายๆ ในgotoknow นี่แหละ มีหลายบันทึกที่ "ลอกเค้ามา" แล้วไม่บอกที่มาที่ไป คล้ายจะบอกว่าเขียนเอง ในฐานะคนอ่าน เราควรจะบอกคนอื่นดีมั๊ยเนี่ย หรือคิดว่าธุระ ไม่ใช่.. อย่างไหนดี
เอาล่ะมาต่อประเด็นอารมณ์คนเขียน แบบบวกๆ (ที่ไม่เกี่ยวกับเลือด)
"ได้ทุกวิธี เพราะที่นี่มีมิตรภาพ ถ้าเขาไม่ชอบใจให้ความเห็นคุณเลอะเทอะในบันทึกเขา เขาก็ลบความเห็นคุณเองแหล่ะ"
ไร้นามเจอมาบ่อยๆ ...ฮ่า