ชึวิตที่เลือกเกิดไม่ได้
เด็กหญิงปวีณา แก้วปราณี (น้องหนู) นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6/1 โรงเรียนบ้านหมากหญ้า อำเภอหนองวัวซอ จังหวัดอุดรธานี ดิฉันเป็นครูประจำชั้น และสอนมาตั้งแต่เรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 เป็นเด็กดี น่ารักมาก ความประพฤติดี ร่าเริงแจ่มใส เป็นที่รักของเพื่อนๆ ทุกคน ไม่เคยขาดเรียน ความผิดปกติเกิดขึ้น เมื่อน้องหนูขาดละเรียนตั้งต่วันพุธที่ 4 พ.ย.52 จนถึงวันที่ 12 พ.ย. 52 ถามเพื่อนที่รู้จักก็บอกว่า น้องหนูมีปัญหาครอบครัว พ่อแม่ทะเลาะกัน ทำให้น้องหนูต้องไปนอนนากับแม่ วันนี้ดิฉันทนไม่ไหว เป็นห่วงน้องหนูมากได้ขอให้พ่อบ้านซึ่งเป็นครูที่โรงเรียนเดียวกันพาไปเยี่ยม ระยะทางจากโรงเรียนถึงที่อยู่ของน้องวหนูประมาณ 3-4กม. ถามใครๆก็ไม่รู้จักต้องกลับมาที่โรงเรียนอีกครั้งขอให้นักเรียนที่รู้จักพาไป ดิฉันตกตะลึงกับสภาพที่พักของน้องหนูกับแม่ ดิฉันร้องไห้โฮ กอดน้องหนูร่ำไห้ด้วยความสงสาร แม่และน้องหนูร้องไห้น้ำตาไหลพรากๆ เล่าเรื่องราวให้ดิฉันฟังว่า เมื่อสิบปีที่ผ่านมาได้อยู่กินกับสามีที่เป็นคนบ้านหมากหญ้า โดยแม่ของน้องหนูมีลูกติดสามคน น้องหนูเป็นคนเล็ก พื้นเพเป็นชาวศีรสะเกษ อยู่ใช้ชีวิตร่วมกันที่นั่นก็ลุ่มๆดอนๆ เลยย้ายครอบครัวมาปักหลักอยู่ที่บ้านหมากหญ้าได้ห้าปี แต่ปีนี้ทะเลาะกันพ่อแม่ของสามีและสามีได้ขับไล่น้องหนู แม่ และพี่ชายน้องหนูออกจากบ้าน ต้องมาขออาศัยเถียงนาของเจ้าของที่นาที่เช่าเขาทำกิน ซ้ำร้าย น้องหนูยังอยู่ในฐานะเด็กตกหล่น ไม่มีชื่อในทะเบียนราษฏร์ คณะครูช่วงชั้นที่1 ได้ดำเนินการขอทางฝ่ายทะเบียนฯ อำเภอหนองวัวซอ ขอมี่สิทธิ์เป็นคนไทยซึ่งเกิดในประเทศไทยเป็นคนไทยโดยกำเนิด ตอนนี้น้องหนูมีหมายเลขประชาชนล้วแต่ยังไม่มีชื่อในทะเบียนบ้าน
บังเอิญวันนั้น ผู้อำนวยการ และผู้ช่วยผู้อำนวยการโรงเรียนไปราชการที่สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาอุดรธานี เขต 1 ดิฉันจึงได้ขอให้คุณครูธำรงค์ สาสุนทร รักษาราชการแทน พาไปหาน้องหนูและแม่
กิจกรรมเที่ยงวันดิฉันได้เล่าเรื่องราวให้น้องๆ เพื่อนๆ ชั้นป.4-6 ฟังและเชิญชวนทุกคนร่วมช่วยเหลือบริจาคเงินเพื่อไปซื้อน้ำดื่ม ไข่ไก่ อาหารแห้ง เสื่อหมอน และสิ่งของจำเป็น ดิฉันสมทบกับนักเรียน 200 บาทได้เงิน 500 บาทแบ่งไว้เป็นค่าใช้จ่าย 200 และซื้อข้าวของไป 300 บาท ดิฉันและพ่อบ้านนำเพื่อนๆนักเรียนหญิงไปด้วย เด็กๆเขารักกันมาก มันเป็นภาพที่สะเทือนใจที่สุด
ดิฉันห่วงว่าถ้ามีคนใจร้าย พวกติดยาเสพติด โรคจิต ไปคิดมิดีมิร้ายกับแม่ลูกคู่นี้จะทำอย่างไรเพราะลูกชายก็ไปนอนที่อื่น น่าเป็นห่วงมาก ดิฉันมีภาพเหตุการณ์มาให้เพื่อนๆ ดูด้วยค่ะ
คืนนี้ดิฉันจะหลับลงได้หรือเปล่าก็ไม่ทราบ
ความเห็น (27)
พี่ตุ๊เราเจอภาระงานที่สำคัญในการเยี่ยมบ้านแล้วค่ะ..ยังไงก็ขอให้กำลังใจนะคะ..เอาภาพนี้ของแสงแห่งความดีมาฝากกันค่ะ.
- ต้องขออภัยทุกท่านที่ผ่านมาอ่านเป็นอย่างสูง ที่ดูวกวนเนื่องจากมือใหม่
- เรื่องนี้เกิดขึ้นจริงกับลูกศิษย์ของดิฉันเป็นความเศร้าใจอย่างสุดซึ้งไม่เคยดิดว่าจะมีเรื่องราวในชีวิตจริงของลูกศิษย์
- ชีวิตของแม่ลูกคู่นี้จะพบกับอะไรอีกบ้าง
ชื่นชมคุณครูที่ห่วงศิษย์ บางครั้งเรารู้สึกลำบาก แต่เห็นภาพที่คนลำบากกว่าเราก็ทำให้ได้คิด
เมตตาธรรมค้ำจุนโลก คุณครูทำดีครับ ขอให้มีความสุขกับการทำความดีตลอดไป
สวัสดีค่ะ
ขอเป็นกำลังใจให้นะคะ
"ชีวิตเลือกเกิดไม่ได้"จริงๆ ค่ะ
ขอบคุณค่ะ^^
- ดีใจหลาย ๆ กับก้าวแรกแห่งความสำเร็จเด๊อหล่า
- เดินหน้าโลด
- เอาลิ้งค์คำเม้ามาฝากหม่องนี้ด้วยเด๊อ
- http://www.thai-school.net/school.php?pschool_id=2071
พี่ตุ๊คะ
ชีวิตจริง เป็นยิ่งกว่านิยายนะคะนี่
พี่ตุ๊บอกที่อยู่ไว้นะคะ เผื่อน้องจะส่ง
ของให้เป็นแรงใจกับน้องหนูได้บ้าง
ขอบคุณมากนะคะที่มาให้กำลังใจ แล้วจะเปิดบล๊อกให้น้องหนูได้อ่าน
เพื่อเป็นกำลังใจให้แก่เด็กผู้ด้อยโอกาส ชื่นใจมากค่ะที่ดิฉันก็สามารถฝึกเขียนบล๊อกได้
สวัสดีค่ะ
ขอขอบคุณน้องอ้อยเล็กมากๆนะจ๊ะที่นำสิ่งดีๆมาฝาก
แล้วจะเปิดบล๊อกให้น้องหนูดูจ้ะ
ขอบคุณสำหรับคำแนะนำในการสร้างบล๊อกจ้ะ
รักน้องอ้อยเล็กเสมอจ้ะ
สวัสดีค่ะน้องครู ป.1 ปีหน้าจะขึ้น ป.2 หรือเปล่าคะอิอิอิ แซวเล่นๆน้า
ขอขอบคุณล่วงหน้านะคะสำหรับกำลังใจ
ที่อยู่ของน้องหนูส่งมาที่ เด็กหญิงปวีณา แก้วปราณี
โรงเรียนบ้านหมากหญ้า ต.หมากหญ้า อ.หนองวัวซอ จ.อุดรธานี 41360
ขอบคุณแทนน้องหนูอีกครั้งค่ะ วันจันทร์น้องหนูกลับมาเรียน จะเปิดบล๊อกให้แกอ่านค่ะ
ขอบคุณน้องต้นเฟิร์นมากค่ะที่เป็นกำลังใจให้
แล้วจะเปิดบล๊อกให้น้องหนูอ่านในวันจันทร์นะคะ
ขอบคุณอีกครั้งค่ะ
ขอบคุณหลายๆอ้ายไม่คิดว่าจะทำได้
แรงบันดาลใจจากความสงสารที่มีต่อน้องหนู
จึงทำให้การสอนทำบล๊อกของน้องๆ และอ้ายมีประสิทธิภาพจ้ะ
ขอบคุณคุณครูที่สอนทุกคนด้วยรักละผูกพันจ้ะอ้าย ฮักๆๆอ้ายเด้อ
ชอบสวนดอกดาวเรืองอ้ายมาก...บายจ้ะอ้าย..
สวัสดีค่ะ
- นางน้อยและนางหมี...จะได้ไปเห็นบ้านนี้ไหม
- พานางน้อยและนางหมี ไปเยี่ยมด้วยนะคะ
- น่าเห็นใจเด็กนะคะ
ขอบคุณน้องนางน้อยกับน้องหมีมากๆเลยจ้ะที่ให้ความเมตตา
ถ้าหากว่าอยากเห็นก็มาที่อุดรธานีนะจ๊ะ ที่อำเภอหนองวัวซอ
ที่อยู่ก็ตามที่ให้น้องครู ป.1 ก่อนอื่นเอาเบอร์โทร.พี่โทร.หาก่อนนะจ๊ะ
081-9997982 จ้ะ แล้วจะพาไปหลั่งน้ำตาถึงเพิงหมาแหงนของน้องหนูเลยจ้ะ
ขอบคุณน้องๆ เป็นอย่างยิ่งที่ใส่ใจดูแลอีกครั้งจ้ะ แล้วจะเปิดให้น้องหนูอ่านเพื่อเป็นกำลังใจนะจ๊ะคนดี...สวัสดีจ้ะ...พี่ตุ๊....อยากเห็นหน้าคนใจดีที่สุดเลย
น้องหนูย้ายกลับภูมิลำเนาที่ จ. ศีรสะเกษแล้วนะจ๊ะ
น้องครูป.1ใจดีขอบคุณมากๆแล้วพี่จะจัดส่งของที่ฝากไปให้น้องหนู
ตามที่อยู่ของน้องหนูนะจ๊ะ ขอให้น้องครู ป.1 และครอบครัวประสบแต่ความดีงามนะจ๊ะ
เปิดบันทึกไม่บอกน้องบ้าง อิอิ รู้คนสุดท้ายเลยเรา คึดฮอดเอื้อยหลายค่ะ
เปิดบันทึกไม่บอกน้องบ้าง อิอิ รู้คนสุดท้ายเลยเรา คึดฮอดเอื้อยหลายค่ะ
น้องจ๋าบันทึกนี้มีประวัติ
เพราะอะไรพี่จะบอกทีหลังจ้ะ
ไม่ต้องน้อยใจนะจ๊ะ พี่เพียงฝึกทำ อ่อนประสบการณืมากจ้ะ
มาเป็นกำลังใจให้ยามดึกค่ะ ขอให้มีพลังทำงานต่อไปนะคะ
ขอบคุณมากค่ะคุณวันเพ็ญ
ที่มาให้กำลังใจ แล้วจะเก็บความรู้สึกดีๆนี้ไว้เป็นกำลังใจที่ดีตลอดไปค่ะ
อันความกรุณาปราณี มีใครจะบังคับก็หาไม่
เป็กำลังใจสำหรับพี่ตุ๊ คนใบญ
..ส่งแรงใจช่วยครูอีกแรงครับ
สวัสดีค่ะน้องบุญส่ง
ขอบคุณมากที่ให้กำลังใจ
น้องหนูกลับศีรสะเกษแล้วค่ะ
คุณครู ป.1 ใจดี ส่งสิ่งของไปให้
ทางโรงเรียนส่งต่อไปให้แกแล้วค่ะ
มาเยี่ยมบ่อยๆนะคะ..
หนูเหมียวค่ะ
อ่านแล้วน้ำตาซึมเลยค่ะแม่ครู เศร้าจัง ขอบคุณที่นำมาแบ่งปันนะค่ะ
จ้ะเหมียวน้องเค้าน่าสงสารมาก
ตอนนี้อยู่ที่บ้านเกิด แม่น้องโทรมาบอกแม่ว่าน้องหนูมีความสุขดี
เหมียวสมัครสมาชิกสิจะได้เขียนบล๊อกมาให้แม่และเพื่อนสมาขิกอ่าน
ลูกก็จะไม่เหงาด้วยจ้ะหิมะบางลงแล้วยัง อ่านบันทึกแม่ทุกบันทึกแล้วใช่ป่ะ
ขอให้ลูกรักษาสุขภาพนะจ๊ะ รักและเป็นห่วงเสมอ อ้อ สายฝน เกิดแนวภู คือใคร
ลูกศิษย์ครูศรีเมืองทอง
คุณครูใจบุญมากเลยค่ะ
ชอบช่วยเหลือลูกศิษย์ตลอด
ดีใจที่ได้เป็นลูกศิษย์คนหนึ่งของครูตุ๊
รักและเคารพคุณครูค่ะ
เป็นกำลังใจให้ครับผม