11-04-09 Cornell plantation arboretum
ได้ยินเสียง Canada geese ห่านคอยาวแก้มขาวเจี๊ยวจ๊าวกันบนท้องฟ้าทีไรสงสัยทุกที คุยไรกันน้กหนาตอนบิน แค่กระพือปีกก็น่าจะเหนื่อยมากแล้ว เพราะต้องกระพือตลอดเวลาไม่สามารถร่อนได้นานๆ เหมือนพวกนักล่าอย่างเหยี่ยว แต่ก็สงสัยไปขำไปเพราะเสียงน่ารักเป็นเอกลักษณ์มาก :)) คล้ายมีรถขายน้ำแข็งไสบีบแตรอยู่บนฟ้า พอลงมาข้างล่างก็เงียบเชียว กลายเป็นห่านสุขุมคัมภีรภาพ
บางครั้งก็โดนเรียกว่าห่านคางขาว (white chinstrap) ตัวเมียกับตัวผู้หน้าตาเหมือนกัน แต่ตัวผู้ตัวใหญ่กว่า ใกล้หน้าหนาวอย่างนี้จะเริ่มได้ยินเสียงแตรห่าน (honk) ถี่ขึ้นถ้าวิ่งออกจากบ้านทันเวลา จะเห็นฝูงห่านรูปตัววีบนฟ้า ตรงตามหลัก Aerodynamics บินหนีหนาวไปเสียแล้ว ทั้งให้เราตรากตรำหิมะอยู่ที่เดิม อยากหนีไปบ้างก็ไม่ได้ ค่าตั๋วแพงเหลือเกิน พ่อส่งตังส์มาเพิ่มหน่อย อิอิอิ ลูกบินไม่ขึ้น
เป็นเพื่อนกันกับเป็ด Mallards (จืดกับสุดหล่อจากตอนที่แล้ว)
ชอบสำนวนพี่จ๋าตอนบรรยายจัง
หวัดดีเด็กหญิงนก
คิดถึงโนะเสมอนะจ้ะ คิดถึงอดีตยามทำวารสารด้วยกันเนอะ อิอิอิ
พี่จ๋า :)
เคยดูหนังฝรั่งจำชื่อไม่ได้ค่ะ ที่เขาต้องทำเครื่องบินเป็นรูปแม่ห่านแล้วให้ลูกมันบินตามเป็นฝูง ใช่ห่านอย่างนี้หรือเปล่า
ขอให้กำลังใจกับคนกำลังเรียนPhD ด้วยค่ะ เรียนรู้อย่างเบิกบาน แม้ะเหนื่อยแต่ก็สนุกกับการค้นคว้า และการค้นพบนะคะ
สวัสดีค่ะพี่นุช (ขอเรียกตามท่านอื่นๆนะคะ)
ใช่เจ้าห่าน Canada geese นี่หละค่ะ ชื่อเรื่อง Fly away home ส่วนจ๋าอยากจะ Fly back home ค่ะ \(^-^)/
Jaa :))