"เรียงความถึง.ลูกศิษย์ (ตัวน้อย).."จากคนเป็นครู ^^
วันก่อน..ข้าพเจ้าได้มีโอกาสกลับไปเยี่ยมโรงเรียนเดิมที่เคยสอน..อีกครั้ง
.........................................
ทันทีที่ขับรถเข้าไปในโรงเรียน..ก็ชื่นใจกับรอยยิ้มและการกุลีกุจอสวัสดีตามรายทางก่อนที่จะจอดรถและทักทายกับนักเรียน
...เด็กๆ..พากันเข้ามาสวัสดีและข้าพเจ้าก็รีบกอดเด็กๆเหล่านั้น..ไว้ให้สมกับความคิดถึง..
เด็กๆที่เห็นก็พากันวิ่งมาสมทบกัน..ทักทายคุณครู..ทำเอาข้าพเจ้าตื้นตันใจอย่างบอกไม่ถูก..
..เด็กปอหนึ่งห้องสองก็พากันวิ่งกรูมาหาครูและถามกันว่าคุณครูจะกลับมาสอนพวกเค้าต่อใช่มั๊ยคะ/ครับ..คำพูดนี้ทำให้ข้าพเจ้าน้ำตาซึม...
..ข้าพเจ้าเดินไปหาพวกเค้าที่ห้องเรียนและเข้าไปกอดนักเรียนทุกคนในห้องอย่างทั่วถึง..สมกับความคิดถึงอย่างเต็มที่ ข้าพเจ้าจำใบหน้ายิ้มแย้มแจ่มใสของพวกเค้าในวันนั้นได้อย่างชัดเจน..และข้าพเจ้ารู้สึกถึงความสุขของการเป็นครู..อย่างเต็มอิ่มอีกครั้ง..
เด็กๆ..ที่รู้ข่าวว่าข้าพเจ้ากลับมาพากันเขียนจดหมายแล้วเอาเศษข้าวที่ทานเสร็จเมื่อเที่ยงมาแปะจดหมายรักถึงข้าพเจ้า..
...ก่อนกลับเด็กๆชั้นอื่นๆก็วิ่งมาส่งและก็ขอหอมแ้ก้มอีกแน่ะ..ไม่แค่นั้น..ข้าพเจ้าต้องทำตามคำรบเร้าของเด็กๆด้วยการหอมแก้มพวกเค้าด้วย..ได้เลย..วันนั้นเป็นอันว่า..ภาพครูกับลูกศิษย์ผลัดกันหอมแก้มกันไปมา..เป็นภาพที่สร้างความแปลกใจให้แก่ผู้พบเห็นเป็นอย่างมาก(อิอิ) ..
แต่สิ่งที่ข้าพเจ้าได้รับในวันนั้น....คือ "ความสุขที่ประมาณมิได้.".
จนข้าพเจ้ารู้สึกในชีวิตว่า..แม้ว่าข้าพเจ้าจะยังไม่ได้รับสิ่งที่ข้าพเจ้าหวังทั้งหมด..แต่สิ่งที่ข้าพเจ้าไม่เคยขาดเลย..คือ..ความรัก..
..ข้าพเจ้าจึงรู้ว่า..ความรัก..มีคุณค่าและมีพลังมากมายเพียงไหน..
และยิ่งให้มากเท่าไร..ก็ยิ่งได้รับมากขึ้นเท่านั้น...
และข้าพเจ้าเป็นคนที่โชคดีเพียงไร..ที่ได้รักและถูกรัก..
แม้วันนี้..ข้าพเจ้าจะไม่ได้อยู่กับพวกเค้าแล้ว..แต่เราก็ยังไปมาหาสู่กันได้
และภาพของเด็กๆ..ตัวน้อยๆของข้าพเจ้าก็ยังคงอยู่ในหัวใจของข้าพเจ้าเสมอ..
---------------------------------------------------------------------------
......ข้าพเจ้ายังจำได้ดี..กับคำถามของการสัมภาษณ์เข้าทำงาน..ที่ใหม่เพื่อสอนหนังสือในระดับปริญญาตรีว่า..ทำไมจึงคิดเปลี่ยนงานมาสอนนักศึกษาแทนสอนนักเรียน
..ข้าพเจ้าตอบโดยไม่ต้องคิดเลย เพราะข้าพเจ้าคิดมานานแล้วว่า..
"หากมีโอกาส ข้าพเจ้าอยากที่จะได้ถ่ายทอดจิตวิญาณของความเป็นครูควบคู่กับความรู้จากประสบการณ์ตรงให้กับลูกศิษย์ที่จะเป็นครูต่อไป..เพราะถ้าได้สอนกับนักศึกษาครู..จะเป็นการต่อยอด ต่อผลไปได้อย่างมหาศาล..และครูที่มีคุณภาพเหล่านั้น..ก็จะได้ไปสอนลูกศิษย์ตัวน้อยของตนเอง..ต่อไปเป็นเท่าทวีคูณ.".และนี่คือ..สิ่งที่ข้าพเจ้าตัดสินใจมาสมัครเป็นอาจารย์ที่นี่..
ข้าพเจ้าจำได้ว่า..พูดไปเสียงก็ขาดห้วงไปเพราะว่า..มันตื้นตันใจอย่างบอกไม่ถูก..จริงๆ
....และณ ตอนนี้..และต่อไป..ข้าพเจ้ามั่นใจ..ว่าคำตอบในวันนั้น.จะเป็นคำมั่นสัญญาของข้าพเจ้า..ที่จะต้องยึดมั่นและตระหนักในการทำงานสอนของตัวเองเสมอ..และข้าพเจ้าก็ได้บอกกับนักศึกษาวิชาชีพครูถึงสิ่งนี้ที่ข้าพเจ้า..มุ่งหวังในตัวนักศึกษา..ว่า
นอกจากให้ความรู้แล้ว..ความรักก็เป็นสิ่งสำคัญที่เราในฐานะครู..จะต้องมีและถ่ายทอดให้กับลูกศิษย์
----------------------------------------------------------
ทุกคืน..เวลาข้าพเจ้านั่งทำงานที่โต๊ะคอม..ข้าพเจ้าจะมีแรงใจเสมอ..จากรอยยิ้มของครอบครัว ลูกศิษย์ตัวน้อย..และผองเพื่อน-ครู..ที่เป็นดั่งแรงบันดาลใจ.ให้ข้าพเจ้ามีพลังในการดำเนินชีวิตและทำตามความฝันของตัวเอง
----------------------------------------------------------
..ขอขอบคุณ..ครอบครัวที่อบอุ่น..มิ่งมิตรที่จริงใจ..และลูกศิษย์ตัวน้อย..ที่เป็นดั่งแรงบันดาลใจ..ของการทำชีวิตให้มีค่าและทำสิ่งดีๆตอบแทนสังคม..
ความเห็น (25)
จองๆๆๆ เดี๋ยวเข้าระบบก่อนจะกลับมาคุยด้วย
- ยินดีด้วยค่ะ กับงานใหม่ (ใหญ่กว่าเดิม...อิอิ ตัวลูกศิษย์หน่ะค่ะ)
- เป็นกำลังใจให้เสมอ กับหัวใจอันงดงามของคุณครูค่ะ
- อย่างนี้เขาเรียกว่า ไปสร้างตัวคูณ... เชื่อมั่นค่ะว่าครูแอ๊วทำได้แน่นอนค่ะ ... แล้วเราจะได้มีคุณครูน่ารัก หัวใจโตๆ อีกหลายๆ คน
ครูแอ๊วที่รัก...
ตอนแรกที่เรารู้ข่าวจากพี่แอน เราก็สงสัยอยู่เหมือนกันว่าครูแอ๊วจะยอมทิ้งความไร้เดียงสาของเด็กๆไปได้หรือ
เพราะเรารู้ว่าคงผูกพันกันไม่ใช่น้อย(ความรู้สึกนี้เราว่ามันยิ่งใหญ่เนอะ)
อ่านบันทึกนี้เรารู้คำตอบแล้ว และชื่นชมกับความคิดของครูแอ๊วมาก จริงๆนะ..
ขอให้สำเร็จตามที่ตั้งใจนะ เป็นกำลังใจให้เพื่อนเสมอ
รักและคิดถึงจ้า ..^__^..
หวัดดีจ้าครูตุ๊กแก…ตัวดำๆ…
คิดถึงมากมายก่ายกองจริงๆ..อยากคุยมากๆ..แต่เป็นช่วง ชีวิตที่วุ่นวายจริงๆ..หลังจากเริ่มงานใหม่..ก้ไม่มีเวลาอีกเลย..จนช่วงนี้ ..เริ่มเข้าที่แล้วจ้ะ..
..บันทึกนี้เป็นบันทึกที่เขียนจากใจ..และมีความสุขมากมายระหว่างพิมพ์ไปทีละข้อความ..
..คิดว่ามีหลายคนนะที่ไม่เคยรู้..และเราก็ไม่เคยได้บอกใคร..
ดีใจและรู้สึกดีมากๆ..ที่ได้ถ่ายทอดความรู้สึกทั้งหมดของการเป็นครู..ลงในบันทึกนี้..
......
ขอบคุณจริงๆสำหรับกำลังใจจากมิ่งมิตรที่จริงใจนี้..
ครูตุ๊กและพี่ๆเพื่อนๆที่นี่..คืออีกหนึ่งแรงบันดาลใจกองใหญ่ที่ทำให้เราได้ทำสิ่งที่หวัง..และตระหนักถึงคุณค่าในสิ่งที่เรามี..
..หวังว่าครูตุ๊ก..คุณครูคุณภาพที่เราชื่นชมคนนี้..จะ เป็นกำลังสำคัญของครูเพื่อศิษย์ที่เป็นมากกว่าครู..และสำเร็จในสิ่งที่มุ่ง หวังนะจ๊ะ..
.....
เราจะเป็นกำลังใจซึ่งกันและกันจ้ะ..
รักและปรารถนาดีกับเพื่อนเสมอ..
รักนะ..จุ๊บๆๆๆๆ..อิอิ..
^^
- ชื่นใจกับบันทึกน่ารัก ๆ ระหว่างครูและศิษย์
- รวมทั้งปณิธานดี ๆ ของคุณครู
- ขอเป็นกำลังใจให้คุณครูนะคะ
พี่นุช
อัญชลี อุชชินคะ
..ดีใจจังค่ะ..ที่พี่นุชแวะมาทักทายกันที่บันทึกนี้..
เพราะเราห่างกันไปนานมากๆเลยนะคะ..
พี่นุชคะ..พี่นุชได้กุศลเยอะเลยนะคะ..เพราะแอ๊วได้หนังสือหลายต่อหลายเล่มจากพี่นุชนั่นล่ะค่ะ..อ่านๆๆๆๆๆๆเพื่อเก็บเป็นคลังความรู้ในสมองไว้สอนค่ะ.พอดีเลยค่ะพี่นุช..นี่ล่ะค่ะ..ที่แอ๊วว่า..แอ๊วโชคดีมากๆที่ได้มีเพื่อนพ้องน้องพี่ที่ดีกับแอ๊วเสมอ..และมันวิเศษจริงๆค่ะ..
..ขอบคุณสำหรับความปรารถนาดีที่พี่นุชมีให้น้องเสมอ....
ขอบคุณพี่นุชมากนะคะ..ดูแลสุขภาพด้วยนะคะ..
^^
พี่ตวงอ่านเรียงความที่น้องแอ๊วกลับมาเยี่ยมลูกศิษย์ตัวน้อยที่โรงเรียนบ้านกระทุ่มแล้ว
ดีใจมากที่น้องแอ๊วยังรักและคิดถึงเด็กๆตาดำๆ และคุณครูเก่าๆ แก่ๆ อย่างพวกพี่
พี่ขอให้น้องแอ๊วโชคดีไวๆ ( สัตว์สองเท้า) อิ อิ.....
ฝึกพิมพ์แค่นี้ก่อน ไม่รู้จะถูกหรือเปล่า
อาจารย์ ที่เดิม เป็นคุณครู ลองนั่งคุกเข่า แล้วให้เด็กหอมแก้ม มือขวากอดที่เอวของเขา มือซ้ายจับบ่า
คงเป็นภาพที่ประทับใจ น่าบันทึกจดจำ
แอ๊วน้องรัก..
ไม่ต้องพูดอันใดอีกแล้ว....พี่เข้าใจและซึ้งใจพร้อมๆ กับเห็นภาพที่ฉายโชนออกมาจากบันทึกนี้ของน้อง
น้ำตาแทบซึมเมื่อนึกจินตนาการถึงภาพที่โลดแล่นบนบันทึกนี้...
ดีใจที่น้องเค้นคำนี้ออกมา
"..ข้าพเจ้าจึงรู้ว่า..ความรัก..มีคุณค่าและมีพลังมากมายเพียงไหน..และยิ่งให้มากเท่าไร..ก็ยิ่งได้รับมากขึ้นเท่านั้น...และข้าพเจ้าเป็นคนที่โชคดีเพียงไร..ที่ได้รักและถูกรัก.. "
และข้าพเจ้ารู้สึกถึงความสุขของการเป็นครู..อย่างเต็มอิ่มอีกครั้ง..
สร้างคนเป็นครูที่ดีมีคุณภาพเหมือนน้องสาวพี่คนนี้..ให้เป็นทวีคูณใหได้ดังมุ่งหวังนะจ๊ะคนเก่ง
แม้จะล้มก็ลุกขึ้นมานะ แล้วเดินต่อให้ได้....พี่เป็นกำลังใจให้เสมอนะน้องรัก
ความปิติ คงมีความหมายเช่น ความสุขที่ประมาณค่ามิได้
เงินทองมากมายท่าไหร่ ก็ไม่สามารถแลกมาซึ่งสิ่งเหล่านี้ได้
ดีใจที่เห็นว่าเป็นช่วงที่ดีมความสุขดี
ขอให้เป็นอย่างนี้ตลอดไปนะจ๊ะ
มาอ่านเรื่องราวประทับใจเช่นเคยครับ...
เป็นกำลังใจให้ครับผม...
พี่แจ๋วจ้า..
คุณครู วรางค์ภรณ์ เนื่องจากอวน
ขอบคุณสำหรับกำลังใจดีๆของพี่แจ๋วที่มีให้เสมอจ้า..
แอ๊วก็ชื่นชมการทำงานของพี่แ๗่วเช่นกันค่ะ.
ครูดี..เยี่ยมและน่าชืื่นชมขอครูเรามีให้อิ่มใจเสมอค่ะ..
ขอบคุณค่ะ..
ร่วมชื่นชมในความคิด
ร่วมส่งกำลังใจให้ครับ
สวัสดีค่ะ
ดีใจและชื่นชมด้วยค่ะ
และสิ่งที่ดีที่สุดในการได้เป็นมนุษย์คือ... การได้รักและถูกรัก...
เราโชคดีจริง ๆ ค่ะ
คิดถึงค่ะ
(^___^)
สวัสดีค่ะ ท่านนายประจักษ์ ปานอินทร์คะ
ขอบคุณมากๆเลยค่ะ สำหรับกำลังใจที่มีให้กับลูกหลานครูเสมอๆ..ปลื้มใจจริงๆค่ะ..
คิดถึงโฆษณานี้แล้วก็ตื้นตันใจทุกครั้ง..ใช่เลยค่ะ..
ชีวิตที่มีคุณค่า คือชีวิตที่ตัวเราเป็นคนมีคุณค่าและทำให้คนอื่นมีค่า..
ชอบจริงๆประโยคนี้..
ขอบคุณท่านผอ.มากค่ะ..^^
พี่ตวงขา..
ดีใจมากๆที่เห็นคอมเม้นท์ของพี่ตวงค่ะ..^^
ส่วนนึงที่แอ๊วรู้สึกภูมิใจในชีวิตการทำงาน คือ การได้ทำงานกับพี่ๆที่เก่งๆ..หลายๆท่านที่โรงเรียนบ้านกระทุ่ม และความรู้สึกดีๆ..ในบรรยากาศการร่วมด้วยช่วยกัน แลกเปลี่ยนเรียนรู้ด้วยกันกับพี่ตวงที่โรงเรียน บอกตรงๆนะคะ..แอ๊วรู้สึกดีมากๆ..เวลาที่พี่ตวงกับแอ๊วนั่งคอมแล้วดูบล็อกด้วยกัน.มันอบอุ่นดีนะคะ..พูดแล้วซึ้งค่ะ..
..เป็นกำลังใจให้พี่ตวงได้อาจารย์สามไวๆ..และขอบคุณมากๆ..สำหรับสิ่งดีๆที่พี่ตวงมีให้แอ๊วเสมอ..ไม่มีวันลืมค่ะ..
ขอบคุณพี่ตวงมากนะคะ..แล้วแอ๊วจะรออ่านบันทึกพี่ตวงนะคะ...
^^
บรรยากาศตอนนั้น..อบอุ่นจริงๆค่ะ..แอ๊วยังจำได้ทุกบททุกตอนเลยอิอิ..
คิดถึงเด็กๆแล้วก็เพื่อนร่วมงานทุกท่าน..ไปเจอกันได้กอดๆ..อบอุ่นอย่าบอกใครเชียวค่ะ..
รู้สึกดีที่ได้รัก..และรับรักค่ะ..
ความรักมันเป็นความอบอุ่นใจมหาศาลจริงๆนะคะ..
ขอบคุณที่แวะมาทักทายกันเสมอค่ะ..^^
..ขอบคุณกำลังใจอันดี..ที่มีมาพร้อมความรักความเข้าใจค่ะ.อิอิ..(หวานปะคะ..แฮ่ม)
..ไม่รู้จะพูดยังไง..แบบว่า..มันรู้สึกดีๆมากมาย.จนบรรยายไม่ถูกค่ะ..
เอาเป็นว่า..เราสองคน..แทบจะไม่ต้องพูดอะไรก็เข้าใจกันนะคะ..แอ๊วรู้สึกว่า..ใจมันส่งถึงใจกันได้จริงๆ..
..ขอบคุณและขอบคุณ..ทุกๆความรู้สึกดีๆที่พี่แอนมีให้น้องเสมอนะคะ..^^
พี่ตุ่นสิริพร ทิวะสิงห์ tuk-a-toonจ๋า
ใช่เลยจ้ะ..ความปีติ คือความสุขอันมหาศาล..ไม่มีประมาณ
..จดจำภาพดีๆนั้นไว้เป็นแรงบันดาลใจในการทำงานสอนต่อไปให้ดีที่สุดจ้ะพี่ตุ่น..
ขอบคุณกำลังใจและที่ปรึกษาคนสำคัญอย่างพี่ตุ่น..สมกับพี่แอ้บอกว่าเป็นนางฟ้าทูนหัวของเราสองพี่น้องจริงๆนะจ๊ะ
^^
ขอบคุณที่แวะมาทักทายและเป็นกำลังใจให้กันเสมอ..กี่ปีแล้วนะคะ..คุณดิเรกเป็นกัลยาณมิตรคนแรกของโกวทูโนวเลยนะคะเนี่ย..และมิตรภาพจะยาวนาน.เสมอ
เป็นกำลังใจให้คุณดิเรกเช่นกันค่ะ.^^
การได้รัก..และถูกรัก..ก่อให้เกิดพลังใจมากมายค่ะ..
และที่สำคัญเมื่อใจเรารู้สึกเต็มเราก็มีเหลือเผื่อแผ่ แจกจ่ายอย่างมากมาย ล้นเหลือค่ะ..
..เราโชคดีจริงๆค่ะ..
ขอบคุณกำลังใจและพลังอันมากมายจากพี่วัลภานะคะ..
คิดถึงพี่เช่นกันค่ะ..^^
ครูใหม่ๆจะรักลูกศิษย์น้อยกว่าครูเก่าๆ
เพราะเป็นครูด้วยอาชีพ ไม่ได้เป็นด้วยใจ
จิตวิญญาณความเป็นครูสูง
แต่อย่าลืมสถานที่ๆสร้างเราขึ้นมานะครับ
เป็นกำลังใจให้