การให้เกียรติเป็นน้ำผึ้งหวานหอม

นานเหลือเกิน ที่ไม่ได้รับรสความรู้สึกหอมหวานชื่นมื่น ในการปฏิบัติงาน   เมื่อมีการเปลี่ยนแปลงเกิดขึ้น ทำให้เห็นความแตกต่าง.....รู้สึกว่า.....นั่นคือ น้ำผึ้งหวานหอม

จากที่เคยๆ เมื่อถึงเวลาประชุม ที่มีเสียงต่อว่า โดยไม่ระบุบุคคล สาดไปทั่ว โดยไม่คิดถึง   สิทธิของคนที่มีเท่าเทียมกันในเรื่องของการอยู่รวมกัน

มาเป็น ให้เกียรติ ผู้น้อยด้วย วาจาที่เอ่ยถึง อย่างชัดเจน ระบุการกระทำแบบนั้นดี แบบนี้ไม่ดี ให้ได้เห็นกันทั่วถ้วนหน้า.....ชอบจัง

การเปลี่ยนทุกอย่างได้ ต้องเริ่มที่ตนเองเสียก่อน   ข้อนี้ ผู้ที่ต้องการพัฒนา ต้องนำมาคิด และปฏิบัติ ให้ครบทั้ง 3 อย่าง คือ เปลี่ยนคิด เปลี่ยนพูด และเปลี่ยนทำ

จากการเป็นผู้บริหาร ไม่ว่าระดับใด ก็ต้องเข้าใจ วิธีการ หลักการ และนำมาหลอมรวม ในการปฏิบัติการกับผู้น้อยเสมอ

ครูอ้อย มีความสุขกับการทำงานอยู่แล้ว   ในอดีต อาจจะหมองหม่นไปบ้าง   กับการทำงานที่ไม่มีความสุข   แต่เมื่อมีการเปลี่ยนแปลง......ไปในทางที่ดี   จึงเปรียบเทียบว่า.....การให้เกียรติเป็น.....น้ำผึ้งที่หวานหอม เสมอ

รู้สึกประทับใจ ที่ผู้บริหารระดับสูง กล่าวให้เกียรติในที่ประชุมอย่างจริงใจ   เท่านี้เองที่ทำให้.....ต่อมการทำงานของครูอ้อย เบิกบาน พร้อมเสมอที่จะใช้สมอง พลังปัญญา ออกมาพัฒนาในการเรียนการสอนอย่าง.....มั่นใจ

ถึงแม้จะมีอะไรแบบ เดิมๆ ที่ดีแล้ว อย่างน้อยทุกคนได้ออกมายืนที่โล่งแจ้ง   อย่างมีเกียรติ ไม่ต่อว่ากันลับหลัง พูดกันให้เข้าใจ ปรับทัศนคติให้พอดีกัน ประสานกัน ร่วมมือกัน ยิ้มแย้มแจ่มใส ให้เติมพลังความหวาน....ให้กันและกัน......ใช่ไหมคะ ท่าน ผอ.ท่านใหม่ ของทุกคน

เขียนใน GotoKnow โดย ครูอ้อย แซ่เฮ
ใน งานของครูผู้สอนภาษาอังกฤษระดับประถมศึกษานอกเหนือจากการสอน

คำสำคัญ (Tags): #ครูอ้อย#ครูอ้อย แซ่เฮ#พระยาประเสริฐสุนทราศรัยฯ#สิริพร กุ่ยกระโทก

หมายเลขบันทึก: 310052เขียนเมื่อ 1 พฤศจิกายน 2009 04:56 น. ()แก้ไขเมื่อ 20 มิถุนายน 2012 12:25 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่าน