034 : อยู่ อย่าง เจียมตัว กับ ไฮ เทคโนโลยี

สังคมปัจจุบันกำลังเกิดอะไรขึ้น สับสน วุ่นวาย เสียดายเวลาที่ผ่านไป

...สังคมปัจจุบันกำลังเกิดอะไรขึ้น ดูสับสน วุ่นวาย  น่าเสียดายเวลาที่ผ่านไป  ดิฉันเป็นครูบ้านนอกคนหนึ่ง  เป็นคนที่มองโลกกลมกลมใบนี้เป็นโลกแห่งเทคโนโลยี ที่ดิฉันจำเป็นต้องศึกษาและเรียนรู้ด้วยตนเอง  ทั้งๆที่ตนเองไม่เป็นและไม่สันทัด จึงต้องตั้งฉายาตนเองว่า เป็นคน โลว เทคนิคที่หมายถึงเทคโนโลยี  อันเนื่องมาจากว่าวัยก็ผู้ใหญ่ตอนต้นเข้าไปแล้ว...ปกติดิฉันมองโลกของการศึกษา  มองโลกของคำว่าวิชาการ  มองคนที่มีความรู้ความสามารถทางวิชาการ ผ่านเทคโนโลยีที่ครั้งแรกในชีวิตของดิฉันเริ่มเรียนรู้และรู้จักเมื่อไม่นานมานี้เองว่า ใช่เลยเพราะความรู้ที่ได้มีมากมายไม่น้อย  บทความนี้น่าอ่านจึงร่วมไปเม้นท์ บ้างเพื่อเป็นการแลกเปลี่ยนเรียนรู้...ซึ่งดิฉันหมายถึง สังคมแห่งการเรียนรู้  ไม่ว่าจะเป็นตัวครู  ตัวเด็ก และบริบทอื่นๆที่สามารถจะนำมาแลกเปลี่ยนเรียนรู้ซึ่งกันและกันได้...ดิฉันเพิ่งทราบว่า โลกแห่งเทคโนโลยีน่าอันตรายที่สุด  การวัดพื้นฐานด้านความรู้และจิตใจที่อ่อนโยนจากเทคโนโลยี ผ่านจอด้วยการอ่าน กลับมองเป้าหมายเป็นอย่างอื่น...น่าเสียดายเวลาที่ดิฉันตั้งหน้าตั้งตาเรียนรู้ด้วยตนเองมาถึงจุดๆหนึ่งด้วยความภาคภูมิใจ  แต่เสียความรู้สึกเมื่อรู้ว่า สังคมแห่งการเรียนรู้ในโลกแห่งเทคโนโลยีที่ดิฉันมองในแง่บวกมาเสมอ กลับกลายเป็นสิ่งที่ต้องคิดติดตราตรึงใจดิฉันไปตลอด เมื่อรู้ว่า อะไร  อะไร  มันไม่ใช่อย่างที่เราคิด...ต่อไปก็คงจะเจี๋ยม เจี้ยม  เจียมตัวอยู่อย่างเนี้ยดีกว่า...สบายใจกว่าเยอะเลย...