sha : หยอดคำยอหวานจ๋อย


                                

                        

 

   เรื่องการสื่อสารจะว่าง่ายหรือยากกันนะ     แต่ทุกทีเรื่องราวต่าง ๆ ก็มีมาจากการพูดจา  ไม่เข้าใจกัน ไม่ฟังบ้าง ฟังบ้างก็ยังเป็นปัญหา

        

       สิ่งหนึ่งที่ใช้กัน เมื่อมีเหตุการณ์ไม่คาดคิดเช่น ความผิดพลาดหรืออะไรก็แล้วแต่ สิ่งหนึ่งที่เขามักใช้กันคือ ใบอุบัติการณ์  เรามักจะใช้กันผิด ๆ เช่น โกรธกัน ก็เขียนกระทบกันบ้าง (บ้างหรือเปล่าไม่รู้นะ เจอบ่อย ๆ ) เรามักไม่คุยกัน เขียนอย่างเดียว มองหน้ากันทีก็หน้าเขียวกันไป

 

             อยากให้ใช้แบบสร้างสรรค์กันบ้างจังเลย   "หันหน้าคุยกัน" บ้างสิเธอจ๋า

 

       อย่างวันนี้ไม่ค่อยสบอารมณ์กับเธอเท่าไหร่  เพราะเมื่อโทรศัพท์ประสานงาน ทำไมต้องเป็นอย่างนี้ จะมีไหมที่จะพูดจา "ภาษาดอกไม้ หน้าไม่งอ" หรืออะไรทำนองเนี่ยะ

 

                                 

 

         ทำไมไม่ฟังความต้องการของอีกฝ่ายก่อนนะ

         ขอโทษเถอะค่ะ  "ทำไมไม่ฟังพี่บ้างนะ" จึงต้องออกจากปากไป

 

เจอเรื่องราวดี ๆ อยากให้ยอกันบ้าง "กำลังใจ" จะได้มาเพียบ  ช่วยส่งเสริม คำพูดหรืออะไรที่ดี ๆ อย่างเช่นวันนี้  ทุกคนจะยอเรื่อง งานอาหารโภชนาการ  ทำยำไข่ดาวได้อะไรที่ซู้ด   .....  ทั้งที่ทุกวันติชมเขาทุกวัน  

 

            ...... แต่ทำไมเราไม่เคยยกยอกันต่อหน้าสักทีนะ

         วันนี้จึงได้หยอดคำหวานในใบอุบัติการณ์   

        "อาหารอร่อยมากค่ะ"อยากให้ทำแบบนี้บ่อย ๆ จังค่ะ

                         

                                           

 

 

 

 

หมายเลขบันทึก: 309838เขียนเมื่อ 31 ตุลาคม 2009 03:28 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 21:49 น. ()สัญญาอนุญาต: ไม่สงวนสิทธิ์ใดๆจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (11)

สวัสดีค่ะ

คำเพียงไม่กี่คำ

อาจเป็นกำลังใจได้ดี

เลยก็ได้นะคะ

ใครๆก็ชอบภาษาดอกไม้ค่ะ

สวัสดีค่ะพี่ณัฐรดา

- มาแต่เช้าเลยค่ะ

- ภาษาดอกไม้ใคร ๆ ก็ชอบจริง ๆค่ะ

สวัสดีค่ะครู ป.1

- คิดเหมือนกันค่ะ

- ชอบมากเลยค่ะสู้ตาย หากได้ภาษาดอกไม้

 สวัสดีค่ะพี่  เพชรน้อย  ได้อาหารไปเสริฟที่ รพ.แก่งคอยเกี่ยวกับการล้างมือแบบพี่เพชรน้อย แล้วนะ ที่นี่ค่ะ http://gotoknow.org/blog/leena-lee/309565?page=1  ต้องขอบคุณมากเลยค่ะ  ชอบกันใหญ่เลย

เห็นด้วยค่ะพี่  ทำไมเราไม่ยอกันต่อหน้าบ้างนะ  แล้วใบ IR ก็มีแต่ที่ไม่พึงพอใจกัน  กระทบกันบ้าง  ว่ากันไปมา  เห็นทีต้องไปรณรงค์เรื่องนี้กันอีกแล้วค่ะ

 สวัสดีค่ะพี่  เพชรน้อย  ได้อาหารไปเสริฟที่ รพ.แก่งคอยเกี่ยวกับการล้างมือแบบพี่เพชรน้อย แล้วนะ ที่นี่ค่ะ http://gotoknow.org/blog/leena-lee/309565?page=1  ต้องขอบคุณมากเลยค่ะ  ชอบกันใหญ่เลย

เห็นด้วยค่ะพี่  ทำไมเราไม่ยอกันต่อหน้าบ้างนะ  แล้วใบ IR ก็มีแต่ที่ไม่พึงพอใจกัน  กระทบกันบ้าง  ว่ากันไปมา  เห็นทีต้องไปรณรงค์เรื่องนี้กันอีกแล้วค่ะ

สวัสดีค่ะทีม sha-รพ.แก่งคอย จังหวัดสระบุรี

- ขอบคุณกับการเรียนรู้ที่ยิ่งใหญ่แห่ง GTK น่าดีใจยิ่ง กับชุมชนแห่งนี้ค่ะ

- ได้แวะไปแลกเปลี่ยนร่วมยินดีด้วยค่ะ เห็นแล้วอยากล้างมือกับหนุ่ม ๆ ที่นั่นบ้างจัง

- น่าจะมี " สัปดาห์แห่งการเยินยอ " กันบ้างค่ะ

ชาวชาเขาชอบมาชงกันตอนดึกๆนะ

คำพูดย่อมแสดงถึงความเป็นตัวตนของคนที่พูดออกมาค่ะ

ให้กำลังใจในการร่วมสร้างสรรค์สิ่งดีดีค่ะ

สวัสดีค่ะ คุณ jaja

- ชาวชงชา ชอบกินตอนดึก เพราะง่วงนอนค่ะ

- ต้องเฝ้าคนป่วย เดี๋ยวหลับก่อนค่ะ

- ชงตอนไหนก็อร่อยตอนนั่นเช่นเดิม

  • สวัสดีค่ะ
  • อ่านบันทึกของคุณเพชรน้อยทำให้นึกถึงตัวเองขึ้นมาในฐานผู้เปิดตู้รับเรื่องร้องเรียนหรือใบอุบัติการณ์ต่าง ๆ บุษราได้เขียนเรื่องเล่า "เรื่องนาฬิกาข้างตู้" เอาไว้ จะนำมาตีพิมพ์เร็ว ๆ นี้ค่ะ...
  • ยอมรับและเข้าใจในทุกอย่างที่คุณเพชรน้อยกล่าวถึง บอกตัวเองว่า  ถ้าวันนี้เราทำงานกับกระดาษปัญหาต่าง ๆ ก็คงจบไปได้ด้วยดีภายในวันนั้น ๆ  แต่วันนี้เราทำงานกับผู้คนมากมาย  ต่างคนต่างความคิด ต้องอาศัยความอดทน ด้วยใจที่หนักแน่นเตือนสติพร้อมกับเรียกสัมปชัญญะของตัวเองกลับมาทุกครั้งที่เริ่มมีสิ่งที่นอกเหนือการควบคุมเข้ามาแผ้วพาน   "ขัดแย้งไม่ใช่ขัดใจ  คิดต่างไม่ใช่ศัตรู" ท่องเอาไว้เสมอ
  • เข้าใจคนทำงานค่ะ

สวัสดีค่ะคุณบุษรา

- การทำงานย่อมมีอุปสรรคมากมายค่ะ

- ขอแต่เพียงเรามีกำลังใจ อย่าท้อถอยค่ะ เพื่อ "ผู้รับบริการ" อย่างนี้

ถึงจะเรียกว่า การดูแลด้วยหัวใจความเป็นมนุษย์ ทั้งผู้ให้บริการด้วยค่ะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท