วันที่ว่างปล่าว ของวารี
วันที่ ว่างปล่าว ของวารี
หากบทความนี้มีความดีอยู่บ้าง ขอมอบแด่ วารี ผู้สูญเสีย วัน และเวลา ที่ยังไม่ควรเป็น
ผู้ป่วยมะเร็ง ระยะสุดท้าย เป็น เรื่องราวแห่งความเจ็บปวดทั้งร่างกาย และจิตใจ มัน
เป็นความ ว่าง ปล่าว ของชีวิตที่ขาดหายไป ทั้งที่ยังมีลมหายใจ
วารี เป็นผู้ป่วยมะเร็ง เต้านม ที่รับการรักษาอย่างต่อเนื่อง และมีความหวังกับวันเวลา
ของชีวิตที่มีเหลืออยู่ อย่างมีความสุข แต่และแล้ว วันหนึ่ง วารี ก็พบว่าโรค ลุกลาม
ไปสู่กระดูก วารี เริ่ม ว้าเหว่า เงียบเหงา และไม่รู้ว่าวันนี้ จะมีเวลาไปเพื่ออะไร วารี
เริ่มปวดกระดูกมากขึ้น ไม่สามารถขยับเขยื้อนได้มากนัก วารีต้องนอนอยู่กับเตียง ซึ่ง
ทางโรงพยาบาลหนองจิก ได้จัดเตียงให้วารีที่บ้าน แนะนำทางเลือกที่จะทำให้วารี
คลายปวดได้บ้าง วารีพูดน้อย แววตา ดูว่างปล่าว ไร้จุดหมาย จำวัน และเวลา
ไม่ค่อยได้ วารี มักบอกเราว่า วัน และเวลา มันไม่สำคัญ สำหรับชีวิตของวารีอีกแล้ว
ไม่ว่ามันจะเป็นวันนี้ หรือวันพรุ่งนี้ วารีจึงไม่ได้ใส่ใจที่จะจดจำ มันไว้ มันจะไม่ทำให้
ความว่างปล่าว ของวารี ลดน้อยลงเลย
วารีมีลูก ที่ไม่ได้มีโอกาสดูแลวารีมากนักด้วยข้อจำกัดมากมายที่เต็มด้วยความ
ไม่ลงตัว วารี มีเรื่องมากมาย ที่ไม่พร้อมสำหรับวันเวลาที่ว่างปล่าว กับความไม่ลงตัว
ที่เหลืออยู่กับวันนี้ของวารี บ่อยครั้งหรือทุกครั้งที่ เราจัดพยาบาลให้ดูแลวารี ในวันที่
ต้องไปพบแพทย์ตามนัด ดูแลวารีในวันที่วารีต้องการ เรา อย่างน้อยเราอยากบอกวารี
ว่า เรา รักวารี แม้วันนี้วารีจะมีใครหรือไม่ก็ตาม วารีดูเหมือนไม่ไว้วางใจ ใครต่อมิไคร
ที่เข้ามามีส่วนร่วมในการเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตวารี วารีไม่อยากให้ใครเข้ามาเป็นส่วน
หนึ่งที่รับรู้ถึงความไม่ลงตัวของชีวิตของวารี การรับรู้ ของเรา และวารี จึงดูมีช่องว่างที่
เพิ่มความว่างปล่าว ให้กับวารีมากขึ้น
ศาสนบำบัด กับการดูแลผู้ป่วยมะเร็งระยะสุดท้าย เป็นเส้นทางที่เรา และทีมงานเลือก
ที่จะมีให้กับวารี
วารี เริ่มยินดี และยอมรับเรื่องราวที่ทีมงานหยิบยื่นให้บ้าง ตามลำดับ
วารี เริ่มมีแววตา แห่งความสุข วารีเริ่มรับรู้ความจริงที่วารีต้องเผชิญ ความจริงที่วารี
ต้องสะสางก่อนวันพรุ่งนี้ ที่วารี อาจไม่มี เราและทีมงาน ได้เข้ามามีส่วนร่วมในการ
จัดการความไม่ลงตัวของชีวิตวารี แม้ว่า มันอาจจะสายไปบ้างแล้วก็ตาม แต่มันก็ยังดี
กว่าที่เรา และทีมงานไม่มีโอกาส ที่จะได้ทำอะไรเลย ในวันที่วารียังมีชีวิตอยู่ และต้อง
จัดการให้ความไม่ลงตัว ได้ลงตัวลงบ้าง วารีได้มีโอกาส สะสาง ความไม่ลงตัวของ
ชีวิตวารีไปตามลำดับ ส่งผลให้เกิดการเปลี่ยนแปลง ด้านร่างกาย และจิตใจ ของวารี
ไปบ้าง วารีดูผ่อนคลาย ไปมากมายที่เดียว แม้ว่าวันนี้วารีจะดูเหนื่อยมาก
รับประทานอาหารไม่ได้ ปากแห้ง และแตก มีเลือดซึมออกมาบ้างเล็กน้อย
วารี บอกเราว่า วารีเหนื่อยเหลือเกิน วารี พร้อมที่จะมีวันนี้ และวันพรุ่งนี้ที่วารีต้องเดิน
ทางไปถึง เราได้แต่ปลอบใจวารีเพียงเล็กๆน้อย เพราะไม่มีโอกาสที่จะช่วยให้วารี
ทุเลาความเหนื่อยลงได้เลย ออกซิเจนที่ให้ไว้กับวารี ไม่ได้ทำให้วารีสบายขึ้นเลย
เราช่วยกันยกลำตัว และจัดท่าให้วารีดูสุขสบายขึ้น ทาวาสรินที่ริมฝีปากที่มีเลือดซึม
ออกมาของวารี จัดหาหลอดฉีดยา มาดูดน้ำ เพื่อหยดลงปากให้วารี ที่ดูเหมือนจะ
ต้องการน้ำสักหยด เพื่อหล่อเลี้ยงความรู้สึกของวารีที่เหมือนอยู่กลางทะเลทราย วารี
ยังคงทุรนทุราย กับความรู้สึกเหนื่อย เราเดินตามแพทย์ มาช่วยดูวารี เพราะบางที่
แพทย์อาจมีทางเลือกที่จะทำให้วารีไม่เหนื่อยมากนัก ......
วารีถูกตัดสินใจโดยทีมแพทย์ และพยาบาล ที่จะใส่ท่อช่วยหายใจ และส่งต่อไปยัง
โรงพยาบาลปัตตานี เพื่อต่อกับเครื่องช่วยหายใจ วารี มีแววตาแห่งความสุข
แม้ไม่มากนัก วารีเริ่มเข้าใจ ความจริงของชีวิต ท่ามกลางลมหายใจที่เหลือเพียง
น้อยนิด วารีดูสงบ และทุรนทุรายน้อยลง แววตาของวารี กำลังรอคอย อะไร
บางอย่าง ... แม่ครับ ผมรักแม่ ผมไม่มีโอกาส ได้ดุแลแม่เหมือนอย่างที่แม่ดูแลผม
ผมรักแม่ครับ ถ้าผมเลือกได้ ผมก็จะเลือก ที่เป็นลูกแม่ ทุกชาติไป .. วารีหลับตาลง
อย่างช้าๆ พร้อมกับรอยยิ้มที่มุมปาก วารีจากไป พร้อมความสุขกับเสียงที่กระซิบ
ข้างหูอย่างแผ่วเบา ของลุกชายคนเดียวของวารี ถ้าชาติหน้ามีจริง วารีก็อยากเกิดมา
เพื่อ ให้ความรักของแม่แก่ลุกเช่นกัน มันเป้นคำพุดของวารี ในความรู้สึกของ ฉัน
วารี ผู้สูญเสีย ความรัก และชีวิต นิรันด์
ความเห็น (4)
อ่านแล้วเศร้าเลย ไม่เป็นไรขอเดินตามอีกคนครับ เพราะผมก็เป็นอาการเบื้องต้น ไม่ท้อครับจะทำงานจนกว่าจะหมดแรง
ฝากบอกวารีว่า มีกำลังใจส่งไปถึง
ขอให้ได้บุญกุศลมากๆนะคะ
สวัดสดีคะ พี่ๆ ทั้ง สามคน ขอขอบคุณในกำลังใจที่ส่งให้ โรงพยาบาลหนองจิก เป็นโรงพยาบาลขนาด 30 เตียงที่ มี
ผุ้ป่วยมะเร็งระยะสุดท้าย อยู่ในเกณฑ์ที่น่าเป็นห่วงในระดับหนึ่ง ที่สำคัญ ตอนนี้ เจ้าหน้าที่ โรงพยาบาลหนองจิก
กำลังป่วย เป็นมะเร้ง 3 ท่าน และ ญาติเจ้าหน้าที่ 3 ท่าน ส่วนผู้ป่วยอื่นๆ อีก จำหนวน 4-5 ราย
พวกเราเริ่มคุ้นเคยกับการอยู่ร้วม กับมะเร็ง อย่างมัความสุขบ้าง ทุกข์บ้าง ตาม ขีดความสามารถของ อาการของผู้ป่วย
และทีมงานผู้รับผิดชอบ
ตอนนี้ พวกเรากำลังศึกษา สมุนไพร เพื่อ การดูแลสุขภาพที่ย้งยืน ก็วาดหวัง ว่า วันหนึ่ง มันจะเป็นส่วนช่วยทำให้พวกเรามี
คุณภาพชีวิตที่ดีกว่านี้