พระคุณของไม้กวาด
ไม้กวาดเป็นอุปกรณ์หนึ่งที่ถูกใช้ในการทำความสะอาดเตาเผาศพ
ดังที่เอ่ยในบันทึกนี้ เรื่องเล่าจากเตาเผาศพ (ชมรมนักปั่นสัญจรครั้งที่ 3)
ใจของข้าพเจ้าระลึกขึ้นมาว่า
ไม้กวาด ประหนึ่ง ครู หรือ ผู้นำพา ที่ออกแรงทุ่มเท อดทน เหนื่อยยากที่จะทำหน้าที่ในการสั่งสอน ทำความสะอาดใจของศิษย์ เตรียมความพร้อม กำจัดขยะในใจ ในสมอง ให้ออกไป เปิดเผยความจริงของใจ ว่าสะอาดผ่องใสเพียงใด งดงามเพียงใด แล้วค่อย ๆ ใส่รหัสแห่งความดีงาม องค์ความรู้ต่าง ๆ ทำให้เกิดปัญญา พร้อมสำหรับการแก้ปัญหา และทำประโยชน์ได้อย่างทันท่วงที
ด้วยเหตุแห่งการทำหน้าที่ทำให้ชิ้นส่วนของไม้กวาดหลุดรุ่ย ร่วงออก ไม่สามารถทำหน้าที่กวาดได้ ประหนึ่งการสูญเสียพลังงานของครูในการสั่งสอนศิษย์ แทนที่จะได้ทำหน้าที่กวาดสิ่งอื่น ๆ ต่อไป หรือใช้พลังงานนี้สอนศิษย์ คนอื่น ๆ ต่อไป กลับต้องสูญเสียชิ้นส่วนหรือ พลังงานเพื่อทำหน้าที่น้อย
ด้วยระลึกถึงพระคุณครูผู้เสียสละ ข้าพเจ้าจึงบรรจง เก็บชิ้นส่วนของไม้กวาดเก่า ๆ ประหนึ่งระลึกพระคุณครูผู้นำพา ขอบคุณผู้มีพระคุณที่หยิบยื่นโอกาสและไม้กวาดนี้ให้ข้าพเจ้า กราบขอบพระคุณครู ทั้งชีวิตนี้ขอยกครูบาอาจารย์ไว้เหนือเกล้าเหนือกระหม่อม ด้วยความเคารพอย่างไม่มีเงื่อนไข ด้วยศรัทธาที่ประกอบด้วยสติและปัญญา
เข้าใจเเล้วเจ้าค่ะ ที่ครูบอกว่า
พี่เหนื่อยนะช่วยพี่หน่อย ตั้งใจหน่อย เพราะครูต้องทุ่มเทแรงกาย แรงใจ และสติปัญญา ทุกสิ่งทุกอย่างเพื่อให้ศิษย์ เจริญก้าวหน้า ไม่ว่าท่านจะเหนื่อยแสนสาหัสเพียงใด
ชีวิตที่เหลืออยู่ขอระลึกและตอบแทนพระคุณครูทุกลมหายใจ ศิษย์ทราบดีว่าครูไม่ต้องการสิ่งใดตอบแทน ดังนั้นสิ่งที่ดีที่สุดในการตอบแทนพระคุณครูก็คือ ไม่เห็นแก่ตัว การเสียสละ ทำประโยชน์ ให้ถึงพร้อมสาธุเจ้าค่ะ
ไม้กวาดมีคุณค่ามากมายอย่างนั้นเชียวรึ...?
ไม้กวาดนั้นไม่มีจิต ไม่มีใจ ยังมีคุณค่าสามารถสอน สามารถสั่ง "คน" ได้มากมายอย่างนั้นเชียวรึ...?
น่าเสียดาย สัตว์โลกที่ได้ชื่อว่า "คน" เกิดมาดัน "สัปดน" มีคุณค่าน้อยกว่า "ไม้กวาด"
เกิดมาไม่ได้มีประโยชน์อะไร อะไรกับใครเขาหรอก
ทำตัวกระเลว กระราดไปวัน ๆ
ทำตัวชั่ว ๆ เป็นตัวอย่างชั่ว ๆ อย่างนี้เขาเรียกว่า "เสียชาติเกิด" สู้ไปเกิดเป็น "รา" ในไม้กวาดซะก็จะยังดีกว่า...!
อย่างน้อย พอไม้กวาดเก่า ๆ เกิดเชื้อราขึ้นก็ยังมีคุณค่าสอนจิต สอนใจคนให้รู้แจ้งเห็นธรรมได้
ดีกว่าคนที่เกิดมา "เกลื่อนกล่น" ด้วยความชั่ว
เกิดมาเพื่อประทับความชั่วไว้บนผืนแผ่นดิน...
ใครมาเห็นเข้าก็จะเข้าใจว่าชั่วดีเป็นดี ดีเป็นชั่ว
เอาหัวเป็นหาง เอาหางเป็นหัว
ชีวิตจึงดำรงอยู่กับความชั่วแล้วก็มั่ว ๆ กันไป...