การเดินทาง1

         การเดินทางของผมเริ่มต้นเมื่อวันที่ 11 ตุลาคม 2552 นี้เอง หลังจากจัดงานสัมมนาผู้บริหารโครงการฟื้นฟูศีลธรรมโลกเสร็จสิ้น ในตอนเย็น ก็พาครอบครัวไปทานข้าว ก่อนจะเริ่มเดินทาง เมื่อเวลา 18.45 น. ตามเส้นทาง มหาสารคาม วาปี พยัค สตึก สิ้นสุดที่บุรีรัมย์ เป็นระยะทางไม่ไกลเท่าไร

        จุดหมายปลายทางนี้ เป็นการมาช่วยงานบวชสามเณร จำนวน 66 รูป โดยเจ้าภาพก็คือโรงเรียนบัวหลวงวิทยาคม สพท.บร เขต 1 โดยใช้สถานที่ วัดกลาง พระอารามหลวง และมีพระวิทยากรจากศูนย์อบรมเยาวชนนครราชสีมา เมตตามาจัดบวชในครั้งนี้ โดยมีท่านรองผู้อำนวยการสุคนธ์  แสนมณี เป็นหัวเรี่ยวหัวแรง  และมีน้องๆอาสาสมัครมาช่วยงานอีกหลายคน รวมทั้งลูกชายหัวแก้วหัวแหวนของผู้เขียนด้วย

        อยู่กับโครงการนี้ ก็หลายวัน ตั้งแต่เริ่มงานวันแรก วันที่ 12 ตุลาคม 2552 เริ่มลงทะเบียนผู้เข้าโครงการบวชเณรนี้ คึกคักเป็นพิเศษ พ่อแม่ ผู้ปกครองก็สุดแสนจะดีใจเพราะ จะได้เห็นลูกอยู่ในผ้าเหลือง

        ช่วงสายพระอาจารย์และผู้เขียนก็เริ่ม ทำการแบ่งกลุ่ม น้องๆที่เข้าโครงการ เป็น 2 กลุ่ม และในช่วงบ่ายก็เป็นพิธีตัดปอยผม และปลงผมเพื่อเปลี่ยนจากเด็กน้อยธรรมดาไปเป็น นาคธรรมทายาท ที่ต้องรักษาศีล 8 โดยที่ไม่ได้ทานข้าวเย็น พ่อแม่บางคนก็อยู่กับลูกจนเย็น ไม่ยอมกลับบ้าน บ้างก็เป็นห่วงลูกบ้างก็คิดถึงลูก บ้างก็ลูกร้องตาม ต้องคอยปลอบ หาอุบายต่างๆมาเพื่อให้ลูกอยู่กับโครงการไปตลอด

        ก็มีเด็กชายคนหนึ่ง ชื่อเล่นว่ามังกร ไม่ยอมที่จะเข้าร่วมกิจกรรมของโครงการ ตั้งหน้าตั้งตารอแม่มารับกลับอย่างเดียว สุดท้ายก็ไม่ได้บวช

        วันต่อมาก็มีกิจกรรมที่ทุกคนรอคอย คือการออกไปบอกข่าวบุญในครั้งงนีตามสถานที่ต่างๆ ทั้งในอำเภอเมือง ต่างอำเภอ ต่างจังหวัดใกล้เคียง หรือเรียกว่าแห่นาค

        กิจกรรมอื่นๆก็มีการท่องคำขอขมาผู้ปกครอง ชมวีดีโอเกี่ยวกับนรก สวรรค์ เพื่อทำความเข้าใจถึงการมาเกิด ว่ามาเพื่ออะไร ตายแล้วไปไหน ทำความชั่วจะต้องได้รับผลกรรมอะไร ทำความดีต้องได้รับผลดีอย่างไร เพื่อสร้างจิตสำนึกแก่น้องๆนาคธรรมทายาท เมื่อสึกออกไปแล้วจะได้เป็นคนดีที่โลกต้องการ คนดีของพ่อแม่ คนดีของครู คนดีของสังคม

        และแล้วการเดินทางของผู้เขียนก็เริ่มตนอีก ไว้พบกันในตอนต่อไปนะครับ