จากการปั่นเกลียวความรู้จากบันทึก
ชมรมนักปั่นสัญจรครั้งที่ ๓ : โง่อย่างเดียวไม่พอต้อง “บ้า” ด้วย...ของท่านสุญญตา
เรื่องเล่าจากเตาเผาศพ (ชมรมนักปั่นสัญจรครั้งที่ 3)และ
ตั้งใจ - ศรัทธา... อดทน และมีสตินะ...ของพี่ Ka-PooM
ทบทวนย้อน สิ่งทีปรากฏต่อยอดเจ้าค่ะ
****************************************
กราบขอบพระคุณพี่ปุ๋มค่ะ
เห็นรูปที่พี่ปุ๋มเอาขึ้น
ตอนอยู่ในเตาเผาศพ กวาด ๆอยู่ก็แว๊บ
ปรากฏการณ์กวาดเช็ดถูพื้นที่วัดเหมือนกันเจ้าค่ะ
ในความรู้สึกมันเหมือนกัน เป็นงานที่กวาดพื้นที่ให้สะอาด
ทำให้สะอาดที่สุดเต็มกำลัง
เหมือนได้กวาดขยะ และสิ่งสกปรกภายในใจของเราออกไปด้วย
แล้วการที่เห็นชิ้นส่วนของไม้กวาดหลุดออกมา
มันเหมือนกับการที่เราทำอะไรลงไป มันมีการเปลี่ยนแปลงเกิดขึ้น
ไม่ว่าจะรู้หรือไม่รู้ ขนาดไม้กวาดยังเปลี่ยนแปลง
และส่วนที่หลุดออกมาเป็นส่วนที่ได้ทำหน้าที่แล้ว
พอหลุดออกจากที่ของมัน หน้าที่ก็เปลี่ยน (สถานะเปลี่ยน)
จากเดิมเป็นผู้ช่วยทำความสะอาด
พอเปลี่ยนสถานะเขาก็เป็นขยะได้เช่นกัน
ดังนั้นทำให้ระลึกว่า ต้องมีสติให้มาก ๆ
แม้ว่าตอนนี้เป็นประโยชน์ แต่ขาดสติ
หรือหลายอย่างเปลี่ยนไป เราอาจจะเป็นภาระ
หรือเป็นขยะเช่นชิ้นส่วนของไม้กวาดที่ร่วงออกไป
____________________________________
ใคร่ครวญว่า ตอนนี้มีประโยชน์ได้
ทำประโยชน์อะไรได้ให้รีบทำ
ความตายไม่รอให้ต่อรอง
กราบขอบพระคุณเจ้าค่ะ
รู้ได้อย่างไรว่า "ไม้กวาดเก่า...?"
ไม้กวาดอันนั้นเป็นไม้กวาดที่ดีที่สุดเลยนะ จะบอกให้...! (เพราะแถวนั้นมีไม้กวาดอยู่อันเดียว...)
ของเก่า ของใหม่
ของดี ของไม่ดี
คุณค่านั้นวัดกันที่ตรงไหน...?
ไม้กวาดเก่า ๆ ขนาดเก่าแล้วก็ยังมี "ประโยชน์"
แตกต่างกับ "คน" นะ ยิ่งเก่ายิ่ง "ไม่มีประโยชน์"
คนเก่า ๆ แก่ ๆ ที่ไม่มีประโยชน์คือบุคคลที่ไม่มี "ธรรม"
แต่ถ้าเป็นคนมี "ธรรม" เก่าแค่ไหน แก่เพียงใดก็ยังมี "ประโยชน์"
ธรรมะ ทำให้คนมีค่า ค่าของคนจึงอยู่ที่ "ธรรม"...
เจ้าค่ะ
เป็นสิ่งล้ำค่าที่สุด ณ เวลานั้นจริง ๆ
กราบขอบพระคุณค่ะ