ขอโอกาสให้ฉันได้เป็นครูจะได้ไหม
ครูดีมีอยู่เต็มแผ่นดิน
หลายคนอยากเป็นครู แต่ไม่มีโอกาส
บางคนมีโอกาสเป็นครู แต่ไม่ศรัทธาในอาชีพครู
เชื่อเหลือเกินว่ามีคนที่ไม่ได้เรียนครู ปัจจุบันได้เป็นครูมีจำนวนหนึ่ง
มีคนถามว่าเป็นไปได้ไง ต้องบอกว่าเป็นไปได้แล้ว
เมื่อปี 2522 มีการสอบบรรจุครู ที่วุฒิ ปวช.(ประกาศนียบัตรวิชาชีพ)
เป็นผู้ที่เรียนสายอาชีพ ขณะที่สายครูจะเป็นวุฒิ ป.กศ.(ประกาศนียบัตรวิชาการศึกษา)
ก็ยังเป็นครูยากอยู่แล้ว แต่กลุ่มที่มาจากสายอาชีพกลับต้องมาเป็นครู
ไม่เคยฝึกสอน เคยแต่เชื่อมกลึงเหล็ก หรือซ่อมรถยนต์ บางคนก็เรียนบัญชี
เป็นครูวันแรกเป็นอย่างไร เขาก็สอนได้เพราะหลักสูตร 2503 มีหนังสือสอนตามหนังสือ
คนพูดได้ต้องสอนได้ ทุกวันนี้บุคคลดังกล่าวมีอายุงาน ร่วม 30 ปีแล้ว
คนที่อยากเป็นครูแต่ไม่มีโอกาส คือบุคคลที่มีความรู้แต่ไม่มีโอกาสอบบรรจุเป็นครู เรียนรู้ด้วยตนเอง ลองผิดลองถูกจนพบสิ่งที่เป็นตัวตนของตนเอง ค้นพบทำในสิ่งที่ตนเองคิดแล้วประสบความสำเร็จ จนถูกเรียกว่าเป็นภูมิปัญญา เขาจึงถูกเรียกว่าครูภูมิปัญญาท้องถิ่น บุคคลเหล่านี้ที่โรงเรียนควรนำมาสอนในโรงเรียน
บุคคลอีกกลุ่มหนึ่งทำหน้าที่ครู แต่ชื่อเรียกเขาจริง ๆ ว่าผู้ดูแลเด็กในศูนย์เด็กเล็กก่อนเกณฑ์ ที่อยู่ในความดูแลขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น ผมมีโอกาสได้ดูงานโรงเรียนส่งเสริมสุขภาพระดับเพชร จังหวัดอุบลราชธานี วันที่ 21 กันยายน 2552 สิ่งที่ผมสะดุดตาและคุณค่าของคำว่าครู ที่นิทรรศการของศูนย์พัฒนาเด็กเล็กบ้านเตย อำเภอม่วงสามสิบ เขาสอนเด็กที่ยึดผู้เรียนเป็นสำคัญ เด็กอายุประมาณ 2-4 ปี ได้รับการฝึกให้เด็กประกอบอาหาร โดยนำผักที่เขาปลูกเขาจะนำมาประกอบอาหารเอง เขาแต่งตัวเป็นกุ๊กสวมหมวกใส่เสื้อกันเปื้อน สิ่งใดที่เขาทำเขาจะกินหมด ถามเขาว่าเด็กผมไม่ชอบกินผักถ้าใช้วิธีการนี้จะได้ผลไหม เขาบอกก็น่าลองทำดู(สูตรใครสูตรมัน)สิ่งที่ประทับใจคือใช้สื่อพื้นบ้านสรภัญญะมาแต่งให้เด็กได้ร้อง เป็นการเรียนรู้ที่ซึมซับวัฒนธรรม ครูผู้สอนบอกผมว่าเธอเรียนจบบัญชีมาก่อน ทำงานมาก็หลายที่ แต่เมื่อมีโอกาสเป็นครูรู้สึกมีความสุข เห็นคนที่เป็นครูมีความก้าวหน้าแล้วอยากเป็นครู แต่บางที่พบครูจริงทอดทิ้งเด็กแล้วรู้สึกเสียดายแทนเด็กที่สูญเสียโอกาสได้เรียนรู้กับครูดี ผมได้ฟังยังนึกศรัทธาเธออยู่ในใจ แต่เกิดคำถามใหม่ว่าครูอาชีพ ได้ทำงานคุ้มค่ากับผลตอบแทนที่สูงลิ่วแล้วหรือยัง เธอคนนั้นคือครูหยู : สิรินทร ถวิลหวัง สาวน้อยเปี่ยมรอยยิ้ม
ที่เด็ก ๆ รักและวางใจ
ครูหยูยืนยิ้มอยู่ซ้ายมือครับ
ความเห็น (13)
- แวะมาอ่านครูดีเต็มแผ่นดิน และขอโอกาสฉันเป็นครูได้ไหม ครูหยู : สิรินทร ถวิลหวัง สาวน้อยเปี่ยมรอยยิ้ม ที่เด็ก ๆ รักและวางใจ
- เป็นครูที่ใจรักนั้นเด็ก ๆ ได้อานิสงค์จากการทำงาน ขอให้เธอเป็นครูตามที่ตั้งใจ
สวัสดีครับคุณพรชัย มาขอบคุณที่ให้เกียรติเข้าไปทักทายผม และมาเป็นกำลังใจให้กับครูดีครับ ขอบคุณครับ
- มาดู..
- มาเยิ่ยมและให้กำลังใจครูดีๆ
- ขอให้มีความสุข ปราศจากสรรพภัยทั้งปวง เพื่อเด็ก..ครับ
มาชม
ก็เหมือนทำหน้าที่เป็นคุณครูนะครับ...
สวัสดีค่ะ ท่าน ผอ.
- คนที่เป็นครูอยู่แล้ว หลายคนบ่นอยากออก เกษียณก่อนอายุกันเยอะ
- บางโรงเรียนเกษียณก่อนอายุตั้ง 8 คน
- ในขณะเดียวกันคนที่อยากเป็นครูก็มีมากมาย แต่ไม่มีโอกาสได้เป็น
- ขอบพระคุณค่ะ มีความสุขเสมอ ๆ นะคะ
- ดีใจที่ได้เป็นครูครับ
- มีความสุข
- ผอ สบายดีนะครับ
- รออ่านเรื่องเกี่ยวกับการบริหารโรงเรียนครับ
- มาชื่นชมครูดีที่น่ายกย่องค่ะ
- ครูบางคนก็เป็น "เหลือบ" กัดกินวงการศึกษา
บางคนก็เครียดกับการเป็นหนี้ - หากครูทุกคนรักและศรัทธาในอาชีพ การศึกษาไทยคงก้าวไกลกว่านี้ค่ะ
- สวัสดีค่ะ
- แวะมาให้กำลังใจคุณครูทุก ๆ คน (ครูคือผู้ให้จริง ๆ)
อ่านแล้วปลื้มอย่างแรง!....
ขอแค่ชายตามองผลงานที่เราได้ร่วมกันทำ ..ก็สร้างกำลังใจให้มากมายแล้วล่ะค่ะ
แต่งานนี้..ท่าน ผอ. เล่นมาชมกันซึ่งๆ หน้า
ขอบอกว่าเขินกันสุดๆ เลยค่ะ
ขอเรียนท่าน ผอ.นิดนึงนะคะ
ผลงานทุกชิ้นที่ทำ ครูหยูไม่ได้ทำคนเดียวค่ะ
แต่ยังมีคุณครูลี และยงยุทธ (นักการภารโรง)
พี่เม๋ (ผู้ประกอบอาหารกลางวัน) และ แม่โหยด (ภรรยานักการฯ)
ครูหยูมีทีมงานคุณภาพ ที่พร้อมเสียสละ และเหนื่อยเพื่อเด็กๆ ค่ะ
และเด็กๆ ก็ยอมเหนื่อยเพื่อเราด้วยเช่นกันนะคะ
เมื่อเขารู้ว่าเราทำเพื่อเขา เขาก็ยินดีทำเพื่อเรา...
กตัญญูรู้คุณแบบนี้ ...ต้องยกความดีให้เจ้าตัวเล็กด้วยค่ะ
และที่ต้องให้เครดิตมากหน่อย
ก็คือ "คุณหมอต่อย" ทันตแพทย์หญิงอุบลวรรณ สาสุทธิ์
เธอเป็นทั้งผู้ป้อนโจทย์ และต้นแบบในการทำงานเพื่อส่วนรวม
ถ้าคุณหมอไม่มอบโอกาสให้เรา ศูนย์เด็กเตยฯ ก็คงยังมาไม่ถึงจุดนี้หรอกค่ะ
ศูนย์พัฒนาเด็กเล็กบ้านเตย ขอขอบพระคุณท่าน ผอ.
ที่กรุณานำผลงานเล็กๆ ของเรามานำเสนอในบล็อก
ทำให้เรามีเรียวแรงและกำลังใจ ทีจะสร้างผลงานก้อนโตขึ้นไปอีก
ขอแรงเชียร์ แรงใจต่อไปเรื่อยๆ นะคะ
สุดท้ายนี้ เราก็ขอเป็นกำลังใจให้ ท่าน ผอ.
และคุณครูไทย ทั้งประเทศด้วยเช่นกัน
สร้างสรรค์ผลงาน
เพื่อสร้างเสริมบุคลากรของโลก
ให้มีประสิทธิภาพร่วมกันนะคะ/..ครูหยู
ชื่นชมครูหยูด้วยคะ ช่างมีจิตวิญญาณของความเป็นครู ทั้งที่ไม่ได้เรียนครูใช่ไหมคะ
ครูจึงเปรียบเหมือนแสงเทียน ที่ส่องทางให้เด็กๆนะคะ
แม้จะเป็นเด้กตัวเล็กๆ เด็กในวันนี้คือผู้ใหญ่ในวันหน้า
ผอ.พรชัยไปหนน้า....ก๊อก ก๊อก มาอ่านย้อนรอยคะ
เรียนคุณสุ
ผมจะเอางานที่เป็นสรภัญญะสอนเด็กเขามาลงครับ เขาส่งรูปมาให้มากมาย
ยังไงคุณสุขเขียนเกี่ยวกับเรื่องนี้บ้าง
เก็บจากบันทึกครูพคพร
หนึ่ง ตอนเป็นเด็กต้องการอย่างไร ก็ให้ปฏิบัติอย่างนั้นกับเด็ก
สอง รักเด็กทุกคน ให้เกียรติ หาข้อดีของเขาและสร้างเสริมส่วนนี้
สาม ไม่ปล่อยให้เด็กล้มเหลวแม้แต่คนเดียว
สี่ ไม่ปล่อยเวลาให้ผ่านเลยไป ถามตัวเองเสมอว่าทำให้ดีกว่านี้อีกได้หรือไม่
ห้า ถ้าทำไม่ได้ ก็ให้ไปทำอาชีพอื่น(ซะ)
คำในวงเล็บครูนกเติมเองค่ะ..
เพราะ "ปณิธานห้าข้อ" ของครูใหญ่วิเชียร ทำให้ครูนกอดชื่นชมไม่ได้และขอกล่าวคำชื่นชมคุณครูของโรงเรียนลำปลายมาศพัฒนา
สวัสดีครับท่าน ผอ.พรชัย
- มาอ่านบันทึกดีๆ ครับ
- คนเป็นครูมันยากนะครับ บางคนอยากเป็นแต่ไม่ได้เป็นก็มีครับ เพราะไม่ใช่แค่สอบแล้วเป็นครูได้เลยเท่านั้น แต่ต้องมีคุณลักษณะในความเป็นครูที่ดี และความเป็นมืออาชีพด้วยครับ
- เพราะผมเคยได้ยินว่าครูคือผู้ให้ครับ คุรุแปลว่าหนัก ครับ หนักแน่น อดทนครับ เพราะครูคือผู้นำพาของเด็กๆ นักเรียน ครูคือผู้รู้ ครูคือพ่อแม่คนที่สองของลูกศิษย์ คือรักนักเรียนเหมือนดั่งลูกคนหนึ่งคอยอบรมสั่งสอนให้เขาเป็นคนดี ดูแลเอาใจใส่ และเป็นดั่งศิษย์คนหนึ่งคอยให้วิชาความรู้ครับ
- ผมแม้ทำงานแล้วเวลาเข้าพิธีไหว้ครู ก็นึกถึงเรื่องตอนที่ตนเองเป็นนักเรียนทุกทีครับ
- ขอบคุณครับ