ตลอดระยะเวลากว่า 30 ปี ที่ปฏิบัติหน้าที่
อย่างทุ่มเท เสียสละ
มิได้หวังอะไรไปมากกว่า..... ความสุขใจ อิ่มใจ
สุขใจ อิ่มใจ ที่เห็นผลงานของเราผลิดอกออกผล เป็นต้นเติบใหญ่.. ให้ร่มเงา
ผลงานที่..ทำด้วยหยาดเหงื่อ... สองมือ... หนึ่งสมอง
ผลงานที่..เพื่อนพ้อง น้อง พี่ ผู้บังคับบัญชา เปิดโอกาสให้ทำ
ผลงานที่..ได้ดำริ คิดค้นขึ้นเอง ด้วยความวิริยะ อุตสาหะ
บางครั้ง..ท้อแท้เพราะขาดผู้แลเห็นคุณค่า
บางเวลา..ท้อถอย เพราะมีผู้คอยขัดขวาง ไม่เห็นหัว
บางครั้ง..ก็กลัวความล้มเหลวเสียเอง
จะอย่างไรก็ตาม เรามีเพื่อนที่ดี น้องที่ดี พี่ที่ดี ผู้บังคับบัญชาที่ดี คอยชี้แนะ
คอยช่วยเหลือ คอยเกื้อกูล คอยสนับสนุน และ ...ให้โอกาส
30 กว่าปีที่ผ่านมา
ได้หยุดกาลเวลาทำงานตามหน้าที่ของตนไว้ที่ตรงนี้แล้ว
ตรงที่ ที่เราเคยเดิน พัก กิน อยู่ วันละไม่ต่ำกว่า 8 ชั่วโมง
หรือบางคราว กว่า 12 ชั่วโมง
นานกว่า 10,000 วัน
นานกว่า 80,000 ชั่วโมง
นานกว่า 4,800,000 นาที
นานกว่า 288,000,000 วินาที
คิดแล้ว แม้จะนานมาก แต่..ภาคภูมิใจ
เพราะบ้านที่เราอยู่ ให้ที่กิน ที่ทำงาน ให้ครอบครัวเรามีกิน มีใช้ มาโดยตลอด
เราจึงรักบ้านหลังนี้
เราพอใจในบ้านหลังนี้
เราคิดถึงบ้านหลังนี้
และวันนี้...ถึงกำหนดที่เราจะออกจากบ้านหลังนี้แล้ว
เราเสียดาย อาลัย และคิดถึง...
เราจะเก็บบ้านหลังนี้ไว้ในความทรงจำ .....ตลอดกาล
จาก.....ผู้เกษียณอายุราชการ 2552
อาจารย์ครับ
ขอให้อาจารย์มีความสุข และ เบิกบานในหน้าที่อีกสถานะหนึ่ง หลังจากนี้นะครับ
:)
ยินดีกับครูอาจารย์ รุ่นพี่ที่เดินทางมาสู่จุดหมายปลายทางอีกแห่งหนึ่ง ขอให้ทุกท่านจงมีพลานามัยสมบูรณ์แข็งแรงกันทุกถ้วนหน้า
ขอให้มีความสุขค่ะ