เฮียนฮู้วิธีก๋านหยะจิ้นส้มเมือง(เรียนรู้วิธีการทำแหนมพื้นเมือง)

เราสองคนแม่ลูกเพลินจนไม่รู้ว่าพ่อกลับไปตั้งแต่เมื่อไหร่...

จิ้นส้ม เป็นชื่อเรียกแหนมของคนทางภาคเหนือ จิ้นส้มเมืองเป็นชื่อเรียกของแหนมที่คนพื้นเมืองทำไว้รับประทานเองโดยที่ไม่มีสารเร่งให้สุกหรือว่าใส่สีสรรให้ดูน่ารับประทาน วันนี้พี่เล็ก(ขาประจำ)พี่ที่ทำงานมีออเดอร์ให้ทำจิ้นส้มเมือง ผมโทรศัพท์แจ้งให้แม่ทราบตามที่พี่เล็ก และพี่ๆ น้องๆ อีก 3-4 คนสั่ง เพื่อเป็นการบอกล่วงหน้า พ่อกลับมาจากสวนที่อำเภอดอยสะเก็ดทำหน้าที่ในการไปซื้อหมู 1.5 กิโลกรัม หนังหมู 0.5 กิโลกรัม ส่วนเครื่องปรุงที่เหลือมีอยู่ในบ้านอยู่แล้วก็คือ กระเทียม เกลือ พริกขี้หนูและก็ข้าวสุกโดยจะเป็นข้าวสุกข้าวเหนียวนึ่งหรือว่าข้าวหุง ก็ตามแต่จะสะดวก วัสดุที่ใช้ห่อหุ้มจิ้นส้มใช้ใบตองกล้วยน้ำว้าซึ่งควรเอาตากแดดให้อ่อนช่วยในขณะที่ห่อจิ้นส้ม ใบตองจะได้ไม่แตก แต่หากวันไหนแดดไม่ออก เหมือนอย่างที่แม่จะรอเวลาตอนเย็นแล้วล่ะก็ ก็อาจจะเอาใบตองไปลนไฟก็ได้ครับ วันนี้กลับจากที่ทำงานแวะซื้อของเข้าร้านที่แมคโคร (เราขายของชำด้วยครับ) ซื้อของเสร็จก็แวะไปรับแม่ที่เอาผักในสวนของเราไปขายในกาดบวกครกหน้อย(ตลาดบวกครกน้อย เป็นตลาดนัดใกล้ๆกับแมคโครอยู่ด้านหลังมีทุกเย็นวันจันทร์) แม่แวะซื้อเครื่องในไก่ต้มพร้อมรับประทานให้พ่อที่รอที่จะกลับสวนอยู่ที่บ้าน แม่ห่วงพ่อไม่อยากให้พ่อเสียเวลาไปทำกับข้าวกินที่สวนเพราะพ่อเหนื่อยจากการทำนาและ ปลูกผักในสวนอยู่แล้วครับ

เรากลับถึงบ้านตอนหกโมงเย็น แม่จัดวางเก็บอุปกรณ์ที่ไปขายของที่ตลาดเสร็จก็ตรงไปเอาตัวจ่อพัดลมโดยไม่สนใจพ่อที่ช่วยขายของและ เอาผ้าออกมากให้ลูกค้าที่เอามาฝากให้ซัก(แฮะ..แฮะ ลืมบอกไปว่าเราทำร้านซักรีดด้วยครับ) ซักแป๊บแม่ก็ปฏิบัติการทำจิ้นส้มเมืองทันที แม่หุงข้าวก่อนสิ่งอื่นใดผมถามแม่ว่า ทำไมแม่ถึงเลือกใช้ข้าวหุง คำตอบที่ได้จากปากของแม่ก็คือ ข้าวหุงจะทำให้จิ้นส้มเมือง พร้อมกิ๋น(รับประทาน)ได้เร็วกว่าข้าวเหนียวนึ่ง ซึ่งจิ้นส้มเมืองประมาณ 1-2 คืนก็กิ๋นได้แล้ว หากทิ้งไว้นานๆ ก็จะยิ่งส้ม (ยิ่งเปรี้ยว)บางคนชอบเปรี้ยวก็บ่อยเอาไว้อีก 2-3 คืน มาถึงตอนนี้ผมแอบน้ำลายสอพร้อมกับกลืนไป 2 อึกแล้ว (ฮ่า...) หลังจากนั้นแม่ตั้งหม้อเตรียมต้มหนังหมูที่ซื้อมาให้สุก พอสุกแล้วจึงนำออกจากหม้อรอให้เย็นแล้วหั่นให้เป็นเส้นยาวประมาณ 2-3 เซนติเมตร แล้วล้างจิ้นหมู(เนื้อหมูล้วนๆ)ให้สะอาดแล้วนำมาบดอย่าให้ละเอียดจนเกินไป แล้วนำมาผสมกับเครื่องปรุงที่รออยู่คือ เกลือแกง 1 ช้อนแกงกระเทียมที่โคลกกับเกลือ 1-2 หัว ข้าวหุง 1 ช้อน คลุกเคล้าส่วนผสมให้เข้ากันทิ้งไว้ซักครู่ ช่วงที่รอแม่ก็ไปเอาใบตองไปลนไฟเพื่อให้นิ่ม เสร็จแล้วจึงนำจิ้นหมูที่ผสมเครื่องปรุงไว้ในหม้อออกมาห่อใบตองทั้งใส่พริกขี้หนูใบในห่อละ 1-2 เม็ด ซึ่งอีกไม่กี่วินาทีต่อมาจิ้นหมูก็จะกลายเป็นจิ้นส้มพร้อมนำส่งพี่เล็กในวันรุ่งขึ้น

เราสองคนแม่ลูกเพลินจนไม่รู้ว่าพ่อกลับไปตั้งแต่เมื่อไหร่........ช่วงที่นั่งดูแม่ทำจิ้นส้มเมือง ผมรู้สึกหวิวๆ ในหัวใจ ผมฮักแม่เหลือเกิน ผมฮักแม่เหลือเกิน นั่นเป็นความรู้สึกของผมในขณะนั้น ผมและแม่ดีใจ และขอบพระคุณพระเจ้าที่ทรงอวยพระพรแก่ครอบครับของเราโดยที่เราไม่ได้รับผลกระทบใดๆจากภาวะเศรฐกิจปัจจุบัน ตามคำสัญญาที่พระองค์ทรงประทานแก่เราว่า

เหตุฉะนั้น เราบอกท่านทั้งหลายว่า อย่ากระวนกระวายถึงชีวิตของตนว่า จะเอาอะไรกิน หรือจะเอาอะไรดื่ม และอย่ากระวนกระวายถึงร่างกายของตนว่า จะเอาอะไรนุ่งห่ม ชีวิตสำคัญยิ่งกว่าอาหารมิใช่หรือ และร่างกายสำคัญยิ่งกว่าเครื่องนุ่งห่มมิใช่หรือจงดูนกในอากาศ มันมิได้หว่าน มิได้เกี่ยว มิได้สะสมไว้ในยุ้งฉาง แต่พระบิดาของท่านทั้งหลายผู้ทรงสถิตในสวรรค์ทรงเลี้ยงนกไว้ ท่านทั้งหลายมิประเสริฐกว่านกหรือ มีใครในพวกท่าน โดยความกระวนกระวาย อาจต่อความสูงให้ยาวออกไปอีกสักศอกหนึ่งได้หรือ ท่านกระวนกระวายถึงเครื่องนุ่งห่มทำไม จงพิจารณาดอกลิลลีที่ทุ่งนาว่า มันงอกงามเจริญขึ้นได้อย่างไร มันไม่ทำงาน มันไม่ปั่นด้าย และเราบอกท่านทั้งหลายว่า ซาโลมอนเมื่อบริบูรณ์ด้วยสง่าราศีของท่าน ก็มิได้ทรงเครื่องงามเท่าดอกไม้นี้ดอกหนึ่ง
เหตุฉะนั้น ถ้าพระเจ้าทรงตกแต่งหญ้าที่ทุ่งนาอย่างนั้น ซึ่งเป็นอยู่วันนี้และรุ่งขึ้นต้องทิ้งในเตาไฟ โอ ผู้มีความเชื่อน้อย พระองค์จะไม่ทรงตกแต่งท่านมากยิ่งกว่านั้นหรือ เหตุฉะนั้น อย่ากระวนกระวายว่า เราจะเอาอะไรกิน หรือจะเอาอะไรดื่ม หรือจะเอาอะไรนุ่งห่ม
(เพราะว่าพวกต่างชาติแสวงหาสิ่งของทั้งปวงนี้) แต่ว่าพระบิดาของท่านผู้ทรงสถิตในสวรรค์ทรงทราบแล้วว่า ท่านต้องการสิ่งทั้งปวงเหล่านี้ แต่ท่านทั้งหลายจงแสวงหาอาณาจักรของพระเจ้า และความชอบธรรมของพระองค์ก่อน แล้วพระองค์จะทรงเพิ่มเติมสิ่งทั้งปวงเหล่านี้ให้แก่ท่าน เหตุฉะนั้น อย่ากระวนกระวายถึงพรุ่งนี้ เพราะว่าพรุ่งนี้ก็จะมีการกระวนกระวายสำหรับพรุ่งนี้เอง แต่ละวันก็มีทุกข์พออยู่แล้ว"

เขียนใน GotoKnow โดย I'm P
ใน ความสุขของพี

คำสำคัญ (Tags): #จิ้นส้มหมู#จิ้นส้มเมือง#ชีวิตสำคัญกว่าสิ่งของ#ผมฮักแม่#อย่ากระวนกระวายถึงชีวิต

หมายเลขบันทึก: 293134เขียนเมื่อ 31 สิงหาคม 2009 23:23 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 21:26 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่าน