วันที่ 17 สิงหาคม 2552
วันนี้วันดีที่เราได้มาพบกัน....คงต้องกล่าวว่า
เป็นวาสนาเหลือเกินที่มาเขียนแชร์ได้ในวันนี้ อิอิ
เนื่องจากวันนี้เป็นพิธีเปิดงาน มอ.วิชาการ
ณ ศูนยประชุมนานชาติเฉลิมพระเกียรติ
โดยมีคุณ ชวน หลีกภัย มาเป็นประธานในพิธีเปิด
โดยที่คณาจารย์ และแขกผู้ทรงเกียรติ ร่วมงานอย่างคับคั่ง
หลังจากกล่าวเปิดงานแล้ว มีการแสดงโชว์ที่สวยงามจาก
ศูนย์ส่งเสริมศิลปวัฒธรรม (ชั้น 7 คณะการจัดการ สิ่งแวดล้อม)
(แขกที่ โชว์ในรูป เป็นทีมบริการ ศูนย์เครื่องมือ นั่นเอง...)
จากนั้น ทำพิธีเปิดโดยการวางตราสัญลักษณ์ มอ.วิชาการ
บนแท่นที่ประดับด้วยดอกไม้เป็นรูปหัวใจดวงโต สวยงามาก
ผู้เชิญตราสัญลักษณ์ก็สวยเช่นกัน
เอาล่ะ ทีนี้เดินชมรอบงาน เอาแบบคร่าว ๆ ละกันเริ่มจาก
ฮอลแรก เป็นคณะวิทยาการจัดการ จำลองวิถีชีวิต
ความเป็นไทยโดยเฉพาะ การแสดงของชาวใต้
มีทั้งหนังตะลุง ที่ใช้คนแสดง น้อง ๆ แสดงได้เก่ง
สนุกสนาน แล้วยังมีมโนราห์ รำสวย ด้วย
เดินไปอีกนิดเป็น ศูนย์คอมพิวเตอร์ นำเกมส์มากมาย
มาให้ประลองฝีมือพร้อมทั้งมุมให้ความรู้
เกี่ยวกับเครื่อง และโปรแกรมคอมพิวเตอร์อีกด้วย
ศูนย์การเรียนรู้ด้วยตนเอง"(Self Access Learning Center)
คณะศิลปศาสตร์นำกิจกรรม มาให้น้อง ๆ ได้เพลิดเพลิน
ทั้งระบายสี เกมส์ ต่าง ๆ
รวมไปถึงการสอนพับนกกระดาษ และพับกระดาษแบบต่าง ๆ
และการนำเสนอเกี่ยวกับภาษาต่างประเทศ
โดยมี สโนไวท์คนงามคอยต้อนรับ
เดินชมไปจนถึงอีกฮอลนึงที่รวบรวม งานวิจัย และผลงานทางวิชการต่าง ๆ
ทั้งที่เป็นงานวิชาการในห้องทดลองตลอดจน ภูมปัญญาชาวบ้าน
ที่ได้รับการสนับสุน วิจัยพัฒนา ให้มีคุณค่า และมีมูลค่าเพิ่ม
รวมทึ่งโครงงานวิจัยทางวิทยาศาสตร์ ประกวดการปั้น
กิจกรรมอนุรักษ์ธรรมชาติ โดยนำเสนอ เขาคอหงส์ในมุมต่าง ๆ
ที่เราอาจไม่มีโอกาสเห็นด้วยตาเราเอง แต่เราได้เห็นผ่านรูปที่นำมาแสดง
ผลิตภัณฑ์ บูดู
และการย้อมคราม
และที่ขาดไม่ได้ คือ ศูนย์เครื่องมือวิทยาศาสตร์ นำเสนอความรู้
เกี่ยวการทดสอบ ต่าง ๆ รวมไปถึง นวัตกรรมใหม่ ที่นำมาโชว์ ในครั้งนี้
ก็คือ เจ้าเครื่อง จับเวลาจอดรถ พบเห็นได้ ที่หน้าศูนย์เครื่องมือวิทยาศาสตร์
ป้องกันปัญหา จอดรถเกินเวลาที่กำหนด หรือ
จะเห็นเจ้าเครื่องนี้ได้ที่หนาศูนย์คอมพิวเตอร์
ที่ได้จัดซื้อ จากเราไป ถึง สามเครื่อง
ถ้าสนใจ ติดต่อ ฝ่ายช่างได้เลยนะคะ (6908-9)
แต่ สิ่งที่เห็นและสะท้อนอีกอย่าง ก็คือ เด็ก ๆ ที่เดินเข้ามาในงาน
ไม่ค่อยจะได้ความรู้จริง ๆ สักเท่าไหร่จากการนับคร่าว ๆ เด็ก 10 กลุ่ม
มุ่งตรงมาขอโปรชัวร์ ถามว่า มาขอทำไม ทั้ง10 กลุ่ม
ขอเพราะครูสั่งให้มาเก็บความรู้ มีกลุ่มนึงบอกว่า
ครูสั่งมาเก็บที่แจก ๆ นี่แหละคะ
พอบอกว่า ความรู้ อยู่ที่บอร์ดด้านหลังให้ไปอ่านก่อน แล้วค่อยมาเอา
พบว่า 9 กลุ่ม เดินจากไปซะเฉย ๆ เพราะไปหาเอาที่ร้านอื่นก็ได้
ทำให้หนูณิชน์ คิดว่า คำสั่งครูสั่งมาอย่างนั้นจริง ๆ หรือน้อง ๆ ตีความผิด
หรือเป็นเพราะเด็ก ๆ มาเพื่อคะแนนและได้ออกนอกโรงเรียนเท่านั้น
แต่ก็มีความประทับใจเด็กกลุ่มแรกจากโรงเรียนอ่างทองวิทยา มากเลยคะ
เป็นเด็กประถม พอมาถึงก็มุ่งเข้าไปที่บอร์ดพร้อมกับนั่งลง จด อ่าน
ทั้ง ๆ พวกเค้า อาจจะยังอ่านหนังสือไม่คล่องด้วยซ้ำ
พวกเราที่ประจำหน้าที่อยู่ ก็พลอยยิ้ม และเข้าไปพุดคุยกับน้อง ๆ อย่างมีกำลังใจ
แต่ก็คงจะแก้ไขไม่ได้แล้วละมั๊งกับความคิดที่ต้องการเพียงแค่
แผ่นกระดาษในงานแบบนี้ เพราะหลังงานเลิกจะมีกระดาษรอทิ้ง
และทิ้งเกลื่อนกลาดเป็นจำนวนมาก บางครั้งไปเจอเอาของหน่วยงานตัวเอง เฮ้อ เศร้า
เคยไป ที่เกาหลี ที่นั้นเป็นพิพิธภัณฑ์พื้นบ้าน จะเห็นเด็กนักเรียนเค้าเต็มไปหมดเลย
ทั้ง ๆ ที่เป็นวันหยุด ถามไกด์ ก็ได้ความว่า เด็กเกาหลีจะต้องร่วมกิจกรรมในช่วงเวลาว่าง
กับทางโรงเรียน ซึ่งจะนำนักเรียนไปทัศนศึกษาตาม สถานที่สำคัญต่าง ๆ
เพื่อปลูกฝังความเป็นชาตินิยม และให้เด็กใช้เวลาว่างให้เกิดประโยชน์
โดยที่ครูเป็นเพียงผู้ชี้นำแนวทาง ให้เด็ก ๆ เดินหาความรู้เอาเองโดยมีสมุดจดไปคนละเล่ม
น่าจะดีถ้า ครูจะสั่งว่า ไปจดสิ่งที่เป็นความรู้กลับมา
แทนที่จะสั้งว่า ไปเก็บกระดาษพวกนั้น
บ่นให้ดัง ๆ เผื่อสักวันจะมีคนได้ยิน
ชอบๆๆๆ
เชียร์ๆๆๆ
ทุกคณะครับ