001 เมื่อธรรศไม่สบาย..รับรู้..ทำใจ..ทำให้ดีที่สุด (ตอน 2)
เรียนรู้ที่จะ..อยู่ เตรียมพร้อมที่จะ..จาก
เมื่อ "มะเร็ง" เป็น "คนแปลกหน้า" ที่เข้ามาอยู่กับครอบครัวเรา
เราจึงต้อง "เรียนรู้" ที่จะ "อยู่" กับคนแปลกหน้านั้น
พร้อมๆ กับ "เรียนรู้" ที่จะ "จาก" กับคนในครอบครัว
"อยู่" อย่างมีความสุข และ "จาก" อย่างที่ได้รับการเตรียมตัว
เพราะ ... เรายังมีเวลา
ซ้าย- ธรณ์ / ขวา- ธรรศ
001 เมื่อธรรศไม่สบาย..รับรู้..ทำใจ..ทำให้ดีที่สุด
วันพุธที่ 12 กันยายน 2550
วันนี้แม่ไปทำงาน ส่วนคุณพ่อก็พาธรรศไปหาคุณป้าหมอนี ตอนเช้าแม่บอกว่า อย่าทานอาหารเยอะนะ เดี๋ยวป้านีดูท้องไม่เห็น พอป้านีดูเสร็จแล้วค่อยทานเยอะๆ ธรรศก็รับปาก โดยขอทานยาคูลท์ 1 ขวด วันนี้คุณพ่อเป็นคนพาไป ส่วนแม่ไปทำงาน
ช่วงเที่ยงคุณพ่อโทรมาส่งข่าวว่า จากการทำอุลตร้าซาวน์มีก้อนเนื้อที่ไต ซึ่งไตจะอยู่ข้างหลังม้าม จึงไปดันให้ม้ามสูงขึ้นมาจนคลำได้ (ปกติจะคลำไม่เจอ) ตอนเย็นแม่กลับมาบ้านเห็นผลที่คุณหมออ่านจากที่ไปอุลตร้าซาวน์ คือ
12 ก.ย. 2550
ULTRASONOGRAPHY OF WHOLE ABDOMEN
Real time sonogram shows normal liver and right kidney.
No GB stone or sign of choelcystitis.
Mild splenic enlargement.
There is a well defined border , encapsulated mass with mixed echoic components
About 9 x 9 x 12 cm. size in left frank , below spleen.
Left kidney cannot be seen.
No ascites.
No UB lesion.
IMP : LEFT FRANK MASS , Diff. Dx. = Hypernephroma or Neuroblastoma.
โอโห.. ก้อนที่ไตข้างซ้ายขนาดคร่าวๆ 9 x 9 x 12 ซ.ม. แม่เลยโทรไปคุยรายละเอียดกับป้านีเพราะสงสัยไอ้ตัว Hypernephroma or Neuroblastoma ด้วย
ป้านีบอกว่า 2 ตัวนี้ก็คือ เนื้องอก จากที่ดูก้อนของธรรศมันอาจจะงอกจากไต หรืออยู่ติดกับไต ก้อนที่เห็นดูมีขอบเขตที่แน่นอนซึ่งถ้าผ่าก็คงไม่ยาก น่าจะเป็น Hypernephroma หรือเรียกว่า Wilm's Tumor ซึ่งมักเกิดในเด็กวัย 3 - 5 ปี
ส่วน Neuroblastoma จะเกิดที่ต่อมหมวกไต การลามจะเร็วกว่า เรียกว่าดุกว่าตัวแรก
สำหรับการรักษาในความเห็นของป้านีคือ ผ่าตัด ซึ่งคงต้องเอาไตด้านซ้ายออกไปด้วย หลังจากนั้นก็ให้คีโมแบบเด็ก แม่ยังถามย้ำกับป้านีว่า มันคือ เนื้องอก หรือมะเร็ง ป้านีก็บอกว่า ถ้าถามหมอๆ ก็บอกว่า คือ มะเร็ง
ฟังแล้วแม่ก็อึ้งเหมือนกัน มะเร็ง .... ธรรศในวัยเกือบ 4 ขวบ (จะ 4 ขวบ 27 ต.ค. 50) กำลังน่ารัก ช่างพูด แล้วก็พูดเพราะด้วย แม่จะได้ยินเสียง.... คุณแม่ครับ พี่ธรรศจะเอานั่น พี่ธรรศจะเอานี่ ... อีกนานเท่าไหร่ มันยากจะบรรยายเป็นตัวหนังสือว่าแม่รู้สึกยังไง คิดว่าใครเจอสถานการณ์แบนี้คงเข้าใจ
แต่อย่างว่า อายุ ... ไม่ได้เป็นตัวบ่งบอกว่าใครควรจะอยู่ ใครควรจะไป กรรมของแต่ละคนต่างหากเป็นตัวกำหนด แต่ละคนจะมีทางของตัวเองที่กำหนดไว้แล้ว
แม่ถามตัวเองว่า
เรื่องของธรรศ ถ้าแรงที่สุดสำหรับแม่คืออะไร
คำตอบของแม่คือ " ธรรศอยู่ได้แค่นี้ แม่ไม่คิดแบบหลอกตัวเองว่าธรรศต้องหาย โดยเหตุผลที่ว่าเพราะธรรศอายุยังน้อย "
ถ้าธรรศอยู่ได้แค่นี้แม่จะทำยังไง
คำตอบที่ได้คือ " แม่ก็ต้องอยู่ได้ เพราะแม่ยังมีธรณ์ และคนอื่นๆ อีก เช่น คุณพ่อ คุณตา คุณยาย ที่ต้องคอยดูแล ไม่ได้หมายความว่าแม่ไม่ได้รักธรรศนะ แต่แม่คิดว่าคงไม่มีใครต้องตายไป เพราะคนที่เรารักตายหรอก "
สิ่งที่สำคัญสำหรับแม่ตอนนี้คือ
- ตั้งสติให้นิ่งที่สุด ให้กำลังใจตัวเองให้มากที่สุด อย่าไปหวังกำลังใจจากคุณพ่อ เพราะแม่คิดว่าในสถานการณ์แบบนี้ เรา (คุณพ่อ + แม่) ต้องให้กำลังใจซึ่งกันและกัน คุณพ่อก็คงทุกข์ไม่ต่างจากแม่ อย่าไปคิดว่าคุณพ่อเป็นผู้ชายต้องเข้มแข็งกว่า ถ้าเรา เข้มแข็งทั้ง 2 คน จะไม่ดีกว่าหรือ
- จะทำอะไรให้ธรรศได้บ้าง สำหรับแม่..เรายังมีเวลา เพราะต้องนับว่าโชคดีที่รู้ว่าธรรศเป็นอะไร ในขณะที่ธรรศยังไม่มีอาการของโรคปรากฏเลย ธรรศยังร่าเริง แจ่มใส สนุกสนาน หัวเราะเสียงดัง ทานอาหารได้เยอะ
คืนนั้นแม่ใช้เวลาส่วนใหญ่ไปกับ " การทำใจ " และ " การยอมรับ " และเมื่อ " ยอมรับผู้มาเยือนของธรรศ " ได้บ้างแล้ว แม่จึงใช้เวลาหมดไปกับการเปิดอินเตอร์เนทเพื่อหาข้อมูลเกี่ยวกับมะเร็งในเด็ก เพราะถ้าเรามีข้อมูล หรือรู้อะไรบ้าง จะได้มีประเด็นที่จะคุย - ถามคุณหมอได้ ซึ่งดีกว่าการที่มานั่งจมกับทุกข์ โดยไม่เกิดประโยชน์อะไร
ขณะนี้ ... เวลา ... มีค่ามากที่สุด ต้องใช้ให้มีประโยชน์มากที่สุด
เอาหละ ... แม่พร้อมสำหรับทุกอย่างแล้ว
หมายเลขบันทึก: 288527เขียนเมื่อ 17 สิงหาคม 2009 23:23 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 21:19 น. () สัญญาอนุญาต: สงวนสิทธิ์ทุกประการจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:
ความเห็น (2)
ขอมอบกำลังใจให้ ค่ะ
ขอบคุณมากนะคะ
แป๊ว