สุขภาพ...ทางเลือกของอารมณ์


สิ่งก่อสร้างที่ถาวร ไม่มีสิ่งใดที่จะเรียกว่า "สิ่งมีชีวิต"

วันนี้ (12 สค.52) ได้ขับจักรยานออกกำลังกายจากบ้านพักตั้งแต่เวลา 5.50 น.  มองดูท้องฟ้ามีแนวโน้มว่าสักครู่หนึ่งฝนอาจจะตก  จึงตกลงใจไปแค่สนามกีฬากลาง จ.พิษณุโลก  ซึ่งอยู่ไม่ห่างไกลจากบ้านพักเท่าใดนัก  เมื่อขับวนรอบถนนในสนามกีฬาได้ประมาณ 5 รอบใหญ่  สภาพบรรยากาศกลับเปิด  ท้องฟ้าแจ่มใส  เพราะเมฆฝนถูกลมพัดไปยังแดนไกลทางทิศตะวันออก 

ภาพลู่วิ่งของสนามกีฬากลาง จ.พิษณุโลก ด้านบนเป็นภาพเปรียบเทียบว่า  สภาพถนนรอบสนามกีฬา มีสภาพไม่แตกต่างกันเท่าใดนัก  เพราะมีแต่สิ่งก่อสร้างที่ถาวร ไม่มีสิ่งใดที่จะเรียกว่า "สิ่งมีชีวิต" หากไม่นับผู้คนที่มาออกกำลังกาย  

เพราะคิดเช่นนี้จึงพาตัวเองออกไปสู่เส้นทางที่คุ้นเคย  ลัดเลาะไปตามถนนข้างแม่น้ำน่าน  ได้พบกับชีวิตธรรมชาติของผู้คนทั้งร่ำรวย ปานกลางและยากจน  ได้พบเห็นดอกไม้ ต้นไม้ บรรยากาศของความเป็นชนบทในเมือง ความรู้สึกดี ๆ เช่นนี้  ทำให้ไม่รู้สึกเหน็ดเหนื่อยกับการขับจักรยาน

ยิ่งได้รับสายลมเย็น ๆ ที่พัดพามาจากแม่น้ำน่านแล้ว  ความรู้สึกดี ๆ เช่นนี้หาไม่ได้จริง ๆ ในสนามกีฬา

ท้ายที่สุดวันนี้กว่าจะกลับถึงบ้านพักได้ก็เป็นเวลาประมาณ 9.30 น. แล้วครับ

หมายเลขบันทึก: 286561เขียนเมื่อ 12 สิงหาคม 2009 20:20 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 21:16 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท