ความภูมิใจเล็ก ๆ

      วันนี้ฉันตื่นนอนแต่เช้ากว่าปกติ  ฉันรู้สึกสดชื่นมาก  ช่วยงานบ้านและอาบน้ำ  แต่งตัวมาโรงเรียน  และไปสวดมนต์ที่วัดเพราะเป็นวันพระเข้าพรรษา

     ชั่วโมงแรกฉันเรียนภาษาอังกฤษ  คุณครูคิมได้อ่านอนุทินของฉันให้เพื่อน ๆฟัง ฉันมีความรู้สึกดีใจมากที่เพื่อน ๆตั้งใจฟังและคุณครูเลือกอ่านของฉัน  เพราะฉันนำอนุทินไปส่งไว้บนโต๊ะคุณครู 

     ชั่วโมงต่อไปฉันไปเรียนสาระสังคมศึกษา ศาสนาและวัฒนธรรมทำให้ฉันมีความสุข และมีกำลังใจที่จะเรียน  เพราะต้องพยายามหาความจริงในชีวิต หรือหารสชาติของชีวิตมาเขียนอนุทิน  และเขียนบันทึกลงบล็อก 

     เพื่อน ๆได้เวลาไปรับประทานอาหารแต่ฉันต้องรีบมาเขียนบันทึก  ก่อนการไปรับประทานอาหาร   ฉันจะให้เพื่อน ๆทุกคนขยันเขียนบันทึกให้มาก ๆ อย่างน้อยก็เอาไว้อ่านเอง  หากมีเวลาว่างก็จะได้ไปทักทายเจ้าของบันทึกอื่น ๆบ้าง  ขอขอบพระคุณค่ะ

[ขจิต ฝอยทอง]

มาให้กำลังใจที่น้องพลอยขยันเขียนครับ ลองมาเขียนเรื่องการเรียนนะครับ ว่าเป็นอย่างไรบ้าง

[พลอย]

สวัสดีค่ะ

คุณครูจะให้หนูเขียนแบบไหนก็บอกโจทย์หนูมานะคะ  แบบว่าให้เขียนเรื่องการเรียน  หนูไม่เข้าใจค่ะ  หนูยังไม่เก่ง คุณครูบอกว่าอยากให้เขียนเกี่ยวกับประการณ์ในชีวิตไปเรื่อย ๆแล้วจะเก่งเอง  หนูขอขอบคุณคุณครูมากค่ะ

[รพี กวีข้างถนน]

การบันทึกวิถีการดำเนินชีวิตประจำวัน

เมื่อกลับไปย้อนอ่านดูจะได้เห็นภาพสะท้อนของตัวเรา

ว่าควรจะปรับปรุงหรือควรจะดำเนินชีวิตไปในทิศทางใด

       ขอให้มีความสุขกับการเขียนนะครับคุณหนูพลอย

                                      รพี

[ประชามีสุข]

เก่งมากน้องพลอย เขียนอีกครับ

[อาร์ม]

มาให้กำลังใจน้องพลอยคนเก่งค่ะ

แล้วพี่จะมาอ่านอีกนะค่ะ

[โบตั๋น]

พยายามเขียนให้มากๆ ตอนนี้เขียนเก่งแล้ว หนูคิดสิ่งใด จงสำเร็รตามที่หวังจ๊ะ

[เกษตร(อยู่)จังหวัด]

ต้องพยายามหาความจริงในชีวิต หรือหารสชาติของชีวิตมาเขียนอนุทิน  และเขียนบันทึกลงบล็อก 

• มีเด็กสักกี่คน(ยกเว้นที่วิทยสัมพันธ์) ที่จะพยายามหาความจริงของชีวิต..ในวัยนี้หนอ...
• เห็นแต่พยายามหนีความจริงของชีวิต...พยายามสร้างภาพหลอก....
• ดีใจกับน้องพลอยและเพื่อน ๆ ที่เดินมาถูกทาง...