กับดัก ตัวดี
เมื่อถึงวัยผู้ใหญ่ จนถึงวัยชรา เราวัดการเจริญเติบโตจากภายใน ไม่ใช่จากร่างกายและสมอง ซึ่งหยุดการเจริญเติบโตไป (นาน) แล้ว
การเรียนรู้ตัวตนและคนอื่นด้วยความเข้าใจ มีสัมผัสรู้ หรือการหยั่งรู้จะนำไปสู่การก้าวพ้นกับดักของตนเองไปสู่การพัฒนาจิตที่สูงขึ้น วัดไม่ได้เหมือนไอคิวก็จริงอยู่ แต่คนรอบข้างเรา ตัวเราสัมผัสได้ว่าเรามีการเจริญเติบโตทางจิตวิญญาณแค่ไหน
ความรู้สึกที่ถอดถอนจากการยึดติดในตัวตนที่มาจากโลกทัศน์ดั้งเดิม สิ่งที่เราคุ้นเคย เคยเชื่อถือมาโดยตลอดว่าถูก ว่าดี ในวันนี้ เมื่อรู้จักสังเกตโลกทัศน์ ความเชื่อของผู้อื่นแล้ว อาจจะพบว่า "มิติแห่งการรับรู้" มีความหลากหลาย ซับซ้อนมากนัก เพียงแต่เรา "สังเกต"
ทำไม เราใช้ภาษาเดียวกัน แต่บางครั้ง เราคุยกันไม่รู้เรื่อง
เพราะเราไปสนใจ "เรื่อง" ที่คุยกันไม่รู้เรื่อง แต่เราไม่เคยใส่ใจวิธีคิด ความรู้สึกอารมณ์ การมองโลกของคนอื่นที่แตกต่างจากเรา
การเปลี่ยนแปลงตัวเองอย่างถอดรากถอนโคนจะต้องเริ่มจากรู้ว่าเรายึดติด หรือมีกับดักอะไร
อะไรคือกรอบความเชื่อของเรา
อะไรคือสิ่งเร้าที่ทำให้เราทำนู้น ทำนี้
อะไรคือสิ่งที่มักอยู่ในห้วงคำนึงของเราเสมอ
อะไรคือสิ่งที่ Block ไม่ให้เราก้าวต่อไป เหมือนคนไร้พลัง
เราเคยสังเกตตัวเอง สำรวจภายในตัวเองหรือยัง สิ่งที่เรารักมากที่สุดคือตัวเราเอง แต่ตัวเรากลับเป็นสิ่งที่เราเรียนรู้และเข้าใจน้อยที่สุด เพราะ
เราไปดึงสิ่งอื่น ๆ เข้าหาตัว
เราไปแสวงหาสิ่งที่สังคมยึดถือ
เราพุ่ง เพ่งเข้าหาสิ่งภายนอกเพื่อลดความกลัว
เรามัววัดคุณค่าตนเองโดยอาศัยการมองจากคนรอบข้าง
บางครั้ง เรา “ปล่อย” บางครั้ง เรา “ควบคุม” ตนเอง
อย่างไร้ทิศทาง ปราศจากแผนที่ชีวิต
เราปฏิเสธแม้หนทางที่จะค้นพบ “ทุกข์” แท้จริงของตนเอง
เพราะเราเชื่อ เราคิด เรารู้สึก ว่าเรา “ดี”
แต่รู้หรือไม่ว่าเราอาจจะ “ดี”
เพราะเรา “ดึง” สิ่งที่ใคร ๆ เรียกว่า “ดี” เข้าหาตัวเรา
“ทำ” สิ่งที่ใคร ๆ มองว่า “ดี” ให้เขาเห็น
เราไม่ได้ “ดี” จากการก้าวพ้นกับดักแท้จริงของตัวเรา
ธรรมชาติของเรา เรารู้จักหรือยัง?
ความเห็น (58)
สิ่งที่เรารักมากที่สุดคือตัวเราเอง แต่ตัวเรากลับเป็นสิ่งที่เราเรียนรู้และเข้าใจน้อยที่สุด โดนค่ะ ..^__^..
พี่ศิลาขา...
แวะมาส่งความคิดถึงค่ะ
สบายดีหรือเปล่าคะ ..^__^..
ปล.ชอบภาพดอกไม้หล่นที่โคนต้อนจังค่ะ ..^__^..
แก้คำผิดค่ะ
โคนต้อน เป็น โคนต้น ค่ะ ..^__^..
อิอิ.อิ..........จะมาบอกว่าคนที่ผมรักที่สุดตอนนี้คือ คนนี้ครับ สบายดีนะครับ ขอให้โชคดมีความสุข
สวัสดีครับ ขอบคุณครับ
.......................
ธรรมชาติ กับสิ่งสมมุติที่เรียกว่า"เรา"
จะหลอมหลวมกันถ้าเรา
เข้าถึงธรรมดาของธรรมชาติของจิต
ละวางสิ่งที่เป็นคู่ได้อย่างบริสุทธิ์
......................
ธรรมรักษานะครับ
แวะมาบอกว่าคิดถึงและระลึกถึงเสมอค่ะ ด้วยภาระงานและเรียนทำให้ไม่มีโอกาสเข้ามาทักทายบ่อยนักค่ะ
- ขอบพระคุณคุณครูตุ๊กแก
ที่แวะมาประเดิมคนแรกค่ะ 555 - ช่วงนี้ พี่ศิลายุ่งจริง ๆ แต่ก็คิดถึงกัลยาณมิตรทุกคน พยายามหาเวลามาตอบเม้นท์กับแวะไปเยี่ยมให้ทั่วถึงอยู่ค่ะ
- พี่ศิลาก็ชอบรูปดอกไม้ร่วงหล่นโคนต้นค่ะ ถ่ายตอนที่กวาดลานเสร็จแล้ว ก็งงว่าดอกไม้ร่วงลงมาเร็วจัง...อุปมาอุปมัยเช่นเดียวกับอะไรเอ่ย
สวัสดีค่ะพี่ศิลา
บันทึกมีคุณค่า เข้มแข็ง เหมือนหินเลยค่ะ สมชื่อพี่ศิลา อิอิ
ขอบคุณน่ะค่ะ ได้อ่านแล้วทำให้เข้มแข็ง
สู้โว้ยค่ะ
สวัสดีค่ะคุณศิลา
ชอบบันทึกนี้จัง...
รู้สึกและเห็นด้วยกับคุณPhornphonและ น้องสุดสายป่าน
....^_^....
อยากเสนอให้ทำ แพลนเน็ตรวมบันทึกของคุณศิลา น่ะค่ะ เพื่อว่าจะได้มาตามอ่านได้สะดวกและรวดเร็ว .... คนไม่มีรากก็เคยได้รับคำแนะนำจาก อ.ธ.วัชชัย ให้สร้างแพลนเน็ตของตัวเอง รวมทุกบล็อกของตัวเอง ชื่อ "รวมบันทึกคนไม่มีราก" ไว้ค่ะ ...
เสนอไว้เพราะเกรงจะ ตกบันทึก ดี ๆ ไปค่ะ
(^___^)
- สวัสดีค่ะ ท่านประจักษ์
สมควรเป็นบุคคลที่ท่านรักมากที่สุดค่ะ เพราะโคลนนิ่งท่านมาได้งดงามมากค่ะ
สวัสดียามบ่ายครับ
ขอบคุณครับสำหรับอาหารสมองมื้อนี้ที่มีคุณค่าทางจิตใจ
การเรียนรู้ตัวตนและคนอื่นเป็นงานหลักที่ลึกซึ้งอย่างมาก เป็นบันทึกที่มีคุณค่าจริง ๆ
สวัสดี ครับ คุณ sila
อ่าน แล้ว
อดไม่ได้ที่จะต้อง สำรวจตัวตนของตัวเอง ให้บ่อยครั้ง ขึ้น เรื่อย ๆ
บางครั้ง ผมลืมนึกไป อาจเป็นเพราะ เป็นช่วง hi..ยึดมั่นตัวเองดูเปรียบเทียบกับสิ่งเร้าภายนอก เกินไป
คุณ sila ...ครับ
ท่านพุทธทาส ....ท่านพูดอยู่บ่อย ๆ ว่า.....กูไม่เอากับมึงแล้วโว้ย...
ไม่กระเสือกกระสน ไปเอาสิ่งเร้าภายนอกมาเป็นกรอบ ให้มันวุ่นวาย
แต่ ตั้งสติให้มั่น ระลึกถึงตัวตนของตนเอง ใช้ goal ภายในใจ เป็นเข็มมุ่ง ....ปล่อยวางความรู้สึกที่ทำให้เกิดความแตกต่างภายในจิตใจ....
อย่างนี้ถือว่า หลุดพ้นจากกับดัก ในความหมายนี้ ได้มั้ย ครับ
มาด้วย จิต ที่ระลึกถึง
มาส่งยิ้มให้ ครับ
นาน ๆ จะได้ คุย กัน
ด้วยจิต ที่ระลึกถึง จริง ๆ
เข้าใจชีวิต ชีวิต คือ ธรรมะ...ดา ค่ะ (ธรรมดา)
สวัสดีครับพี่ศิลา ขอโทษนะครับที่บันทึกธรรมยังไม่สมบูรณ์แล้งผมทำการบันทึกก่อนเพราะกลัว internet ขัดข้องครับ
สำหรับวันเปิด-ปิด สวนสันติธรรมเข้าไปดูได้ที่ www.wimutti.net แล้วดูได้ที่ปฏิทินธรรมครับ
เมื่อเข้าใจ สรรพสิ่งล้วนว่างเปล่า
สิ่งที่เป็นคู่ คือครูของเราจริง ๆ นะคะ เราคงต้องเรียนรู้ไปเรื่อย ๆ กว่าจะเห็นหนึ่งเดียวค่ะ
สวัสดีค่ะ แวะมาเยี่ยมค่ะ คิดถึงนะคะ
- น้องสุดสายป่าน
เขียนได้คมมากค่ะ พอมาเจอคำว่า - สู้โว้ย...ฮากลิ้งเลยค่ะ 5555
- หักมุมเก่งนะน้องเรา
อ่านแล้ว เห็นด้วยค่ะ
เราพุ่ง เพ่งเข้าหาสิ่งภายนอกเพื่อลดความกลัว
เรามัววัดคุณค่าตนเองโดยอาศัยการมองจากคนรอบข้าง
- ขอบพระคุณคุณคนไม่มีราก
อย่างมาก ณ ตามLink http://gotoknow.org/blog/nourishingsoul/283726?page=1 ดังนี้
- มาเข้าร่วมรณรงค์ปัดกวาดเข็ดถุบ้านภายในด้วยคนค่ะ
- ศิลาไม่ค่อยมีแค้นฝังหุ่นเท่าไหร่ 555 แต่ก็เข้าใจคนที่แค้นน่ะค่ะ เคยถาม ๆ ดู ทราบว่าอาจจะเป็นเพราะรักมากก็แค้นมาก หากไม่ได้รักมาก ก็แค่โกรธ ไม่มองหน้ากันธรรมดา
- เรื่องนี้คลาสสิค นะคะ หากเราไม่ยึดถือตัวตนมากนักก็คงไม่รู้สึกเสียหน้าและมาแค้นอะไรกันเท่าไหร่
- อ้อ เกือบลืม ศิลาดีใจมากค่ะที่คุณคนไม่มีรากเป็นห่วงศิลา เรื่องรวบรวมบล๊อก (บันทึก) ไว้ในแพลนเน็ต
- จริง ๆ ศิลาทำแพลนเน็ตรวมฮิตไว้นานแล้ว 555 ตั้งแต่เป็นสมาชิกได้ไม่นาน ไอเดียนี้ได้มาจากได้เม้นท์ไปมากับน้องซวงที่อยากทำ COP ผู้ที่สนใจหัวข้อเดียวกัน
- ศิลาก็เลยเสนอไปว่าเรื่อง COP อาจจะไปถึงยาก เพราะหลายท่านมองหัวข้อต่าง ๆ เป็นองค์รวม จึงบอกว่าให้ลองทำแพลนเน็ตสำหรับกลุ่มกัลยาณมิตรที่สนใจเรื่องเดียวกันดู น้องซวงก็เลยทำเรื่องดูกาย ดูใจ และรวมกัลยาณมิตรที่สนใจเรื่องนี้ไว้ด้วยกัน น้องซวงทำได้ไม่นาน ก็หายหน้าไปซะแล้ว อิอิ
- ศิลาขอเชิญชวนให้คุณคนไม่มีรากแวะชมแพลนเน็ตที่ศิลาจัดหมวดหมู่ไว้ค่ะ... เวลาเข้าหน้าประวัติของศิลา ขวามือสุดจะมีแพลนเน็ตหลากหลายรวมบล๊อกของกัลยาณมิตรหลายท่านไว้อัฟเดทอยู่เสมอ...
- Sila Phu-Chaya's Life Blogs
- หน้าต่างแห่งมิตรภาพ :Light Houses
- หน้าต่างจิตวิญญาณแห่งกฎหมาย: LegalSoul
- หน้าต่างแห่งจิต : Mind Focus
- หน้าต่างหลักการบริหาร : Virtue of Leadership
- หน้าต่างปรัชญาแห่งชีวิต : Philosophy of Life
- หน้าต่างความรู้ : Power of Knowledge
- หน้าต่างชุมชนเรียนรู้ : Learning Community
- หน้าต่างบูรณาการความรู้ : Knowledge Integrity
- หน้าต่างลักษณ์ : Sophia Enneagram
- หน้าต่างนวตกรรม : Innovation & Design
- หน้าต่างสุขภาพ : Food and Health Club
- หน้าต่างธรรมชาติ ดนตรี กวี : Sustainable Life
- หน้าต่างเวลาแห่งความหมาย: Meaningful Events
- หน้าต่างแห่งการสังเกตตัวตน : Self Observation
- หน้าต่างแห่งการเล่าเรื่อง : Storytelling
- โดยมีแพลนเน็ตของตัวเองด้วยที่ชื่อว่า Sila Phu-Chaya's Life Blogs http://gotoknow.org/planet/silaphuchaya
- ศิลารวมบล๊อกของคุณคนไม่มีรากไว้ในแพลนเน็ตข้างต้นด้วยนะคะ ไว้เจาะลึกค่ะ 555 ขอโทษทีนะคะ โดนเจาะมาตั้งนานแล้ว (แซวค่ะ)
- ที่เล่ามานี้ เพียงอยากจะบอกว่าเราใจตรงกันนะคะ และก็ดีใจมาก ๆ ที่มีคนเป็นห่วงใย นึกถึงเสมอเลย... รบกวนว่าไม่ต้องเกรงใจนะคะ แวะมาแนะนำได้ทุกเรื่องค่ะ บางเรื่องศิลาอาจจะหลุดข่าว หรือไม่ทันสมัยจริง ๆ ค่ะ
- ระลึกถึงเสมอค่ะ
- ขอแสดงความยินดีกับรางวัลขวัญใจศิลา เอ๊ย รางวัลสุดคะนึงครั้งนี้ด้วยค่ะ ขอให้มีความสุขกับสิ่งดีงามที่อยู่ภายในแล้วส่งต่อถึงคนรอบข้างให้ได้รับผลแห่งกุศลจิตเช่นกันค่ะ
สวัสดีค่ะคุณศิลา
มาทักทายและส่งยิ้มค่ะ
วันนี้มีภารกิจตอนบ่ายจนค่ำอีกวันหนึ่ง ... คงไม่ค่อยได้เข้ามาทักทายอย่างที่อยากทำได้มากนัก
มาตรวจดูและใช้บริการรวมบันทึกของคุณศิลาค่ะ ...555555....เช้ย เชยจังเรา ไม่ดูให้ดี แล้วยังไปแนะนำ...เออหนอคนเรา...
ขอบคุณสำหรับ "รางวัลขวัญใจศิลา" ค่ะ ภูมิใจจัง ...
มีความสุขในวันหยุดนะคะ
(^___^)
- สวัสดีค่ะ อ.ศิลา มาอ่านบันทึกดีดี มีข้อคิดเตือนจิต "เรามัววัดคุณค่าตนเองโดยอาศัยการมองจากคนรอบข้าง บางครั้ง เรา “ปล่อย” บางครั้ง เรา “ควบคุม” ตนเอง อย่างไร้ทิศทาง ปราศจากแผนที่ชีวิต"
สวัสดีค่ะ
มาทักทายยามสาย ๆ ที่สดชื่นค่ะ
มีความสุขมาก ๆ ทั้งวันเลยนะคะ
คิดถึงคุณซวงนะคะ หายไปไหนนะ...
ส่งกาแฟแห่งมิตรภาพไว้ให้ค่ะ...ของว่างคงมีนะคะ
(6___^)
- สวัสดีค่ะ คุณข้ามสีทันดร
แวะไปเยี่ยมบันทึกของคุณมาแล้ว ยอดเยี่ยมมากค่ะ...เป็นการเรียนรู้ที่ยั่งยืน "การเปลี่ยนแปลงตนเอง" ก่อน...
แวะมาส่งยิ้ม
ออกนอกบ้านอย่างปลอดภัยและมีความสุขนะคะ
ว่าง ๆ จะชวนไปทานขนม กาแฟ แลกเปลี่ยน คมกระบี่ในใจกัน ดีไหมคะ...^___^...
ขออนุญาตแลกเปลี่ยนเรียนรู้ด้วยครับ ผมเขียนตามความคิดเห็นของผมเองนะครับ ผมมีความคิดว่า
กับดัก ก็คือ "หลุมดำในใจ" ครับ
เป็นหลุมที่เราต้องการจะถมให้เต็ม ด้วยการไขว่คว้า และ แสวงหา แต่ดูเหมือนว่าถมเท่าไหร่ก็ไม่เต็มครับ เหมือนกับว่า ยิ่งถม ก็จะยิ่งลึกขึ้น
ทางที่ดี คือ ต้องเฝ้าดูหลุมดำนั้นให้มองเห็นให้เข้าใจตามความเป็นจริงครับ
จะถมหลุมดำในใจ ต้องถมด้วยความรัก ความเข้าใจ และ การให้อภัยในหลุมดำในใจเรา ด้วยตัวของตัวเราเองครับ
ก็น่าที่จะหลุดรอดจากกับดักตัวดีไปได้บ้าง
ขอบคุณครับ
การเปลี่ยนแปลงตัวเองอย่างถอดรากถอนโคนจะต้องเริ่มจากรู้ว่าเรายึดติด หรือมีกับดักอะไร งศ
อะไรคือกรอบความเชื่อของเรา
อะไรคือสิ่งเร้าที่ทำให้เราทำนู้น ทำนี้
อะไรคือสิ่งที่มักอยู่ในห้วงคำนึงของเราเสมอ
อะไรคือสิ่งที่ Block ไม่ให้เราก้าวต่อไป เหมือนคนไร้พลัง
เจ้ากับดักตัวดีนี้คืออะไร....
ขอบคุณนะคะน้องศิลา ... พี่ได้ข้อคิดดีๆนี้เพื่อการปรับปรุงและพัฒนาตนเอง แต่ทำยังไงจะหามันเจอ
รู้ชั่วดีอยู่ที่เราเข้าใจเลือก อย่าติดเปลือกเลือกผิดจิตสับสน
ให้มองจิตคิดลึกหมั่นฝึกตน ทุกข์สุขปรนอยู่ที่เราเอาอะไร
- ขอบพระคุณคุณ harrypotter11 ค่ะที่แวะมาอ่าน รออ่านบันทึกของคุณอยู่นะคะ
- ระลึกถึงคุณแสงแห่งความดี
เสมอค่ะ ขอบพระคุณสำหรับคำแนะนำที่มีความหมาย การปล่อยว่างความรู้สึกที่แตกต่างเป็นคำที่ลึกซึ้งมากค่ะ...หากสิ่งนั้นคือทุกข์ที่เราตามดู ตามรู้อยู่ ก็เชื่อว่าการปล่อยวางเป็นสิ่งที่มาถูกทางแล้วอย่างที่คุณแสงแห่งความดีกล่าวมากค่ะ - เราปล่อย ละ วาง ได้เป็นการดี หากรู้ว่าสิ่งที่เราถือไว้คืออะไร..ศิลาเองตอนนี้ถือของสองสิ่งเอาไว้ กำลังคิดเหมือนกันว่าจะต้องปล่อยวางลงสิ่งหนึ่งค่ะ ส่วนอีกสิ่งก็อาจจะต้องถือไว้ก่อนตามประสาปุถุชนที่ยังมีกิเลสค่ะ น่าจะสนับสนุนความหมายที่คุณแสงแห่งความดีกล่าวมานะคะ
สวัสดีค่ะ
- บันทึกแบบนี้..ทำไมพี่คิมต้องทบทวนอ่านหลายเที่ยว
- เพราะเที่ยวแรกอ่าน...ธรรมดา
- เที่ยวที่สองอ่านอย่างช้า ๆ
- เที่ยวที่สามอ่านแล้วพิจารณา
- ขอขอบพระคุณค่ะ..ได้โจทย์ใหญ่กลับออกไปด้วยค่ะ
- เห็นรอยยิ้มคุณแสงแห่งความดี แล้วชื่นใจเหมือนดื่มน้ำส้มเย็น ๆ ค่ะ
- ขอบพระคุณคุณมะลิ มาพา
มองเห็นความธรรมดาเช่นกันค่ะ
สวัสดีค่ะ
- แวะมาอ่านบันทึก ได้ข้อคิดดี ๆ กลับไปทบทวนตัวเอง
- ขอบพระคุณค่ะที่แวะไปเยี่ยมเยียนกันเสมอ ๆ
อันคนเรานั้นก็ยังยึดติดกรอบ
ทิ้งความชอบหลงเมามัวกลัวบัดสี
มองมุมเดียวปล่อยทิ้งให้คนที่ดี
จากที่นี่ไปแสนไกลไม่กลับมา
ด้วยความเคารพครับผม
- เป็นคำกล่าวที่ลึกซึ้งมากค่ะคุณวิญญาณเสรี
สรรพสิ่งล้วนว่างเปล่า เพราะเราไม่มีอัตตา เราหลงคิดเอาค่ะ
- ขอบพระคุณคุณครูป้อม
ค่ะที่ระลึกถึงเสมอ มีเรื่องจะแวะไปเล่าค่ะ ศิลาจะตามไปเล่าที่บันทึกนะคะ
- เป็นการมองเห็นอย่างเดียวกันค่ะ คุณกอไผ่
ดีใจนะคะที่มีกัลยาณมิตรร่วมทางเดียวกันหลายท่านค่ะ
- ขอบพระคุณคุณคนไม่มีราก มาก ๆ อีกครั้งที่เป็นห่วงใยศิลาในหลาย ๆ เรื่องค่ะ คิดหนักเหมือนกัน เกรงว่าคุณคนไม่มีรากจะเขินไหมหนอ...เป็นอันว่าเรารู้กันนะคะ มีอะไรก็บอกกันได้เสมอค่ะ ... ศิลาเป็นคนชอบสร้างระบบให้ตัวเองน่ะค่ะ พอทำอะไรไว้ตามแผนในใจ ก็จะปล่อยให้ไหลไปอย่างไร้ทิศทางทีหลังค่ะ เพราะเราทำแล้ว จบแล้ว ที่เหลือคือ free style เพราะจะว่าไปการจัดหมวดหมู่บล๊อกของกัลยาณมิตรก็ไม่ใช่เรื่องง่ายค่ะ ในบล๊อกหนึ่ง ๆ มีหลายบันทึกที่หลากหลายมาก
- จึงเป็นการมองของศิลาเองที่ไปจัดเป็นหมวดหมู่เช่นนั้น อาศัยการอ่านบันทึกของกัลยาณมิตรหลาย ๆ ท่านค่ะ
- ขอบพระคุณคุณเอื้องแซะ
ที่แวะมาทักทายค่ะ เขียนบันทึกนี้จากการสัมผัสประสบการณ์หนึ่งด้วยตัวเองค่ะ ประกอบกับความเข้าใจในศาสตร์หนึ่ง ก็น่าจะสะท้อนความเป็นจริงระดับหนึ่งค่ะ ผ่านกบว. ส่วนตัวแล้วนะคะ การันตีด้วยความเป็น "มหา" ค่ะ อิอิ
- จะหาทางแจ้งน้องซวงค่ะ ว่าคุณคนไม่มีราก ฝากความระลึกถึงมาพร้อมกับกาแฟหน้าตาดีค่ะ...
- เลข 6 กลายเป็นรหัสรัก เอ๊ย รหัสลับของเราไปแล้วนะคะ อิอิ
- มารับรอยยิ้มไร้เดียงสาของเด็กน้อยของคุณคนไม่มีราก แล้วนะคะ อืม จริง ๆ อยากบอกว่าที่บอกว่ายืมกระบี่มา เพื่อหาเรื่องเจอค่ะ อ้างว่าจะได้เอาไปคืน แต่ดูเหมือนว่ามีคนรู้ใจมอบให้พกติดตัวไว้เลย ยินดีรับค่ะ แต่รบกวน "สักคำ" อะไรก็ได้นะคะที่มีความหมายให้ศิลา จะได้เก็บไว้เตือนใจค่ะ
- ช่วยคิดคำและสักไว้บนกระบี่ให้หน่อยนะคะ
- เรียนท่านอาจารย์ Small Man
เป็นคำตอบที่งดงามมากค่ะ - ศิลาเปิดประเด็นเรื่องกับดัก ก็เพื่อจะสะท้อนให้เห็นว่าแต่ละคนมีกับดักไม่เหมือนกันค่ะ เพียงเราสำรวจภายในตัวเอง สังเกตสิ่งที่เกิดขึ้น สิ่งที่เรายึดติดด้วยจิตตั้งมั่นและเป็นกลาง เราจะเห็นเอง และก็ละได้เอง
- แต่ละคนเรียนรู้ได้จากการปฏิบัติและเห็นเองค่ะ เนื้อหาอาจจะไม่ต่าง แต่วิธีการย่อมขึ้นกับโลกทัศน์
- เชื่อไหมคะ ว่าคำถามเดียวกัน วิธีการอธิบายไม่เหมือนกัน แต่ปลายทางเดียวกัน...ความแตกต่างของกับดักนั้นย่อมทำให้แต่ละคนหาเครื่องมือที่เหมาะสมกับตนเอง
- คำตอบของท่านอาจารย Small Man จึงเป็นคำตอบที่น่าทึ่งมากค่ะ ขอเก็บรวบรวมไว้เป็นวิธีการหนึ่งที่จะก้าวผ่านกับดัก ไปสู่การไม่มีอัตตาแบบไม่ได้คิดเอาเองค่ะ กราบขอบพระคุณมากค่ะ
- ขอบพระคุณพี่อรวรรณ
ที่แวะมาเรียนรู้ร่วมกันค่ะ เพียงแค่การตั้งคำถามว่ากับดักนี้คืออะไร ก็ทำให้เห็นกับดักได้เหมือนกันค่ะ เขียนให้งง ๆ 555 - กับดัก เป็นอะไรก็ได้ค่ะ แต่ละคนค้นหาได้เพียงหมั่นสังเกต ตามดู ตามรู้เท่านั้นพอ ก็จะเห็นเองค่ะ
- ศิลาตอบคำถามนี้ตรง ๆ ไม่ได้เพราะเป็นคำตอบจากการปฏิบัติของแต่ละท่าน หากท่านใดสนใจ ยินดีสะท้อนให้ค่ะ
- ขอบพระคุณคุณนายวิโรจน์ พูลสุข มากค่ะ สำหรับกลอนสอนใจ
ชั่วดีอยู่ที่เราเข้าใจเลือก อย่าติดเปลือกเลือกผิดจิตสับสน
ให้มองจิตคิดลึกหมั่นฝึกตน ทุกข์สุขปรนอยู่ที่เราเอาอะไร
- ขอบพระคุณท่านประจักษ์ มากค่ะที่แวะมาทักทายอย่างสม่ำเสมอ
- พี่ครูคิม
สมเป็นแม่แบบของลูกศิษย์เลยนะคะ - คิดให้ดู ทำให้เป็น ตัวอย่าง ถึงพร้อมความเป็นครูที่สมบูรณ์แบบค่ะ เราตระหนักรู้ถึงคุณค่าเรานับว่าเหนือค่ากว่าใด ๆ ค่ะ
- ขอบพระคุณครูอิง
เช่นกันค่ะที่ส่งภาพเด็กทารกในอ้อมอกแม่มาให้ชม ชวนให้รำลึกถึงความรักที่แม่มีต่อลูกค่ะ - เป็นความรักที่ยิ่งใหญ่มหาศาลประมาณค่าไม่ได้ แม้ว่าวันนี้ไม่มีความรักนั้นแล้ว แต่ก็เป็นที่มาแห่งการกำเนิดจิตวิญญาณแห่งการเรียนรู้ดวงนี้ที่จะทำสิ่งต่าง ๆ มากมายต่อไปค่ะ
- ดีใจแทน้อง ๆ สองคนที่มีคุณแม่ดี ๆ แบบคุณครูอิงจังเลยค่ะ
สวัสดีค่ะ คุณพชร
ขอบพระคุณสำหรับบทกลอนไพเราะค่ะ หากถึงจุดหนึ่งแล้ว แม้เราเองก็คงไม่เห็น ไม่มีกรอบใด ๆ จริงไหมคะ
สวัสดีค่ะ
แวะมาทักทาย...ด้วยความระลึกถึงค่ะ
ทำงานอย่างมีความสุขตลอดวัน เวลา นาทีนะคะ
คนไม่มีรากไม่เขินหรอกค่ะ สิ่งใดผิดพลาด เฉิ่ม เชย โก๊ะ ... น้อมใจรับได้...แม้บางครั้งจะ...สะท้านสะเทือนใจบ้าง แต่ไม่นาน ก็ละวางปล่อย...ได้ตามสภาพ
ยิ่งเป็นกัลยาณมิตรบอกกล่าวแล้ว ... ไม่รู้สึกระคายใจเลยค่ะ...
ระลึกถึงด้วยความสุขค่ะ
(^___^)
สวัสดีคะ
น้องศิลาคะ
มีความรู้สึกอย่างหนึ่งว่า
แม่ต้อยรู้สึกสบายใจอย่างบอกไม่ถุกเมื่ออ่านบล้อกนี้ในทุกๆครั้งคะ
และอยากจะบอกว่า แม่ต้อยตื่นเต้นมากนะคะ
ที่จะได้เจอ น้องศิลา ในวันจันทร์นี้แล้วคะ
ขอขอบคุณในไมตรีจิตนี้ ล่วงหน้านะคะ
- ระลึกถึงคุณ คนไม่มีราก เสมอค่ะ ช่วงนี้งานเข้าพระเสาร์แทรก เร็ว ๆ นี้จะต้อง เตรียมการสอนกฎหมายเพิ่มจากงานประจำอีกค่ะ กิเลสตัวเรานี้ไม่ธรรมดาจริง ๆ ทำให้อยากทำอะไรตั้งมากมาย แม้ไม่ทำให้ผู้อื่นเดือดร้อน แต่ก็อาจจะต้องทบทวนเกี่ยวกับกำลังตนด้วยค่ะ
- ศิลาคงใช้เวลานี้ทบทวนกับดักตนเองค่ะ
เห็นด้วยกับ ข้อความในกรอบสีฟ้า ด้านบนค่ะ
และขอ แลกเปลี่ยน เรียนรู้ ดังนี้ค่ะ
ถ้าเราเข้าใจ ในตัวเอง อย่างแท้จริง
เข้าใจใน คนอื่นอย่าง แท้จริง
เข้าใจใน สรรพสิ่ง อย่างแท้จริง
จะทำให้เรา มีความสุข อย่างแท้จริง
ด้วยความ ชื่นชม และ ขอบคุณ
สวัสดีค่ะพี่หญิงศิลา
นานแค่ไหน ที่ไม่ได้มาทายทัก มาเอ่ยฝากความคิดถึงประจักษ์ไว้เสมอ ฝันดีค่ะ :)
- แวะมาดูบันทึกนี้ ยังไม่ได้ตอบความเห็นของบางท่าน ต้องขออภัยและขอขอบพระคุณที่แวะมาเยี่ยมและเป็นกำลังใจให้ค่ะ
- นานมากทีเดียวที่บางท่านไม่ได้พบกันอีก