ได้แผล แต่เช้า...
วันนี้ประมาท “ขาดสติ” ตั้งแต่เช้า เหล็กเขาวางอยู่ดี ๆ ก็เดินไปแตะ “สมน้ำหน้า” ตัวเอง
เหล็กเขาวางอยู่ดี ๆ ก็เอาเท้าขวาไปเหยียบ พอเท้าขวาเหยียบเหล็กกระดก เท้าซ้ายไม่รอช้ารีบเตะเข้าไปซะเต็มที่
เป็นอย่างไร เป็นอย่างไร “สมน้ำหน้า” ตัวเองไหม...!
ไม่มีใครทำอะไรเราเลย เราทำตัวเองแท้ ๆ
จำไว้นะ ทุก ๆ อย่างล้วนเกิดขึ้นแล้วแต่เหตุ ที่เกิดอุบัติเหตุก็เพราะมีเหตุ มีปัจจัย
เดินอยู่ ไม่รู้จักระแวด ระวัง
เดินอยู่ แล้วยังจักพลั้งเผลอ “ขาดสติ”
สมน้ำหน้า สมน้ำหน้า แต่วันนี้เป็นโอกาสดีที่ได้พิจารณา “น้ำเลือด” น้ำหนอง...
ภายใต้หนังนี้เป็นที่บรรจุอยู่ซึ่ง “โลหิต”
ภายใต้หนังที่ใคร ๆ ดูว่าสวย ว่างามนี้ เต็มไปด้วยสิ่งที่น่า “รังเกียจ”
ความน่ารังเกียจนั้นฝังอยู่ แฝงอยู่ภายใต้เนื้อ ภายใต้หนังนี้เป็นจำนวนมาก
เราเองหน้ามืด ตามัว หัวช่างเขลาขลัว เมามัวอยู่แต่เนื้อแต่หนัง
เลือด เส้นเอ็น กระดูก ล้วนพันผูกขึ้นเป็นตัว ขึ้นเป็นตน
ทุกชีวิต ไม่ว่าสัตว์ ไม่ว่าคน ล้วนไม่พ้น เกิด แก่ แล เจ็บตาย...
ความเห็น (2)
อาจต้อง check ว่าต้องใช้ยาบาดทะยักหรือไม่ !?
จะเอาแค่รู้ เจ็บ แล้ว ปล่อยวาง คงไม่ได้ นะครับ เจ็บต่ออีก หน่อยดีกว่าฉีดกัน บาดทะยักเถอะครับ