แสงสว่างแห่งความสุขที่สัมผัสได้
เมื่อ 10 พ.ค. 2549 (14.00 - 15.45 น.) ผอ.ได้มอบหมายให้ศูนย์พัฒนาคุณภาพเชิญผู้ที่ไปร่วมประชุม HA ครั้งที่ 7 ที่ พรพ.จัด ระหว่างวันที่ 14 -17 มี.ค. 2549 มาประชุม ลปรร. กัน ตอนเริ่มต้นการประชุมมีผู้เข้าร่วมค่อนข้างน้อย ซึ่งอาจจะยังไม่เสร็จภารกิจ แต่พอการประชุมเริ่มไปได้สักครู่ ก็ทะยอยกันมาเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ จนเต็มห้องประชุม
บรรยากาศของการประชุมตอนเริ่มต้นค่อนข้างเครียดเล็กน้อย เพราะท่าน ผอ.พยายามเชื่อมโยงประสบการณ์ที่ทุกคนได้รับจากการเข้าร่วมการประชุมของ พรพ. สู่การทำ AAR (ซึ่งเป็นกลยุทธ์ที่ได้ผลเพิ่มขึ้นทุกทีในการสอนให้บุคลากรเรียนรู้ KM ผ่านการฝึกปฏิบัติ) ความรู้สึก คือ เริ่มกังวลว่าจะพูดอะไรดีน๊าเวลามาถึงคิวเรา แต่ ผอ. ก็มีกลยุทธ์ให้ผู้ที่มีอายุและประสบการณ์น้อยกว่าพูดก่อน ทำให้น้องๆ คลายเครียดกันไปได้เยอะ
สำหรับส่วนที่ดิฉันชอบและประทับใจ คือ ละครคนหน้าขาวที่เหมือนเป็นชื่อเรื่องการประชุมในครั้งนี้ "นวัตกรรม ตามรอย และวัดผลคุณภาพ" (เหมือนคุณพัชรา ต.) แสดงถึงเหตุการณ์ความสับสน วุ่นวาย จากความไม่เข้าใจกันระว่างผู้ให้บริการและผู้รับบริการ แต่พอเอาบทเรียนมาคลี่ออกศึกษา (ตามรอย) ดูแล้ว การแก้ไขเพียงเล็กน้อย โดยให้ข้อมูลที่ดีแก่ผู้รับบริการก่อนก็สามารถยุติปัญหายิ่งใหญ่ตามมาได้ทันที ซึ่งแสดงถึงความเรียบง่าย แต่เกิดประโยชน์มหาศาล
สิ่งที่ได้มีโอกาส ลปรร. ในการประชุม คือ ได้ยกตัวอย่างการบันทึกเรื่องราวและประสบการณ์ต่างๆ ลงใน Blog ของคุณปิ่ง ที่คุณปิ่งเริ่มทำระหว่างการประชุม พรพ. พอถึงตอนที่จะนำมาใช้สามารถดึงมาได้ทันที ไม่ต้องเสียเวลาคิด ทบทวน และค้นหาให้วุ่นวาย อีกเรื่องหนึ่งที่สำคัญ คือ ได้เล่าถึงคำพูดของ ผอ.ที่ดิฉันประทับใจ ในช่วงที่ ผอ. ให้สัมภาษณ์ทีมงานที่มาจับภาพ KM ในสถาบัน (เมื่อ 4 พ.ค. 2549) คือ ผอ.บอกว่า "เจ้าหน้าที่ของสถาบัน คือ ผู้มีพระคุณที่ทำให้เกิดผลงานและการบริการที่มีคุณภาพของสถาบัน" พอได้ฟังประโยคดังกล่าวก็ตั้งใจไว้ว่าถ้ามีโอกาสจะต้องถ่ายทอดให้บุคลากรได้ฟังสิ่งดีๆ เช่นที่ดิฉันได้รับฟังมาด้วย เพราะสิ่งดีๆ เช่นนี้เป็นเสมือนแสงเทียนที่ส่องสว่างและนำความสุขที่สัมผัสได้ ถ้าทุกคนช่วยกันต่อแสงเทียนแห่งความสามัคคี, ความสุข, ความไว้เนื้อเชื่อใจซึ่งกันและกัน, การรู้จักให้อภัย และการเสียสละเพื่อประโยชน์ส่วนรวมคนละเล็ก ละน้อย รวมทั้งมีการ ลปรร. ความนึกคิดและอารามณ์ความรู้สึกที่ดีๆ ต่อๆ กันไป ให้แสงสว่างนั้นเพิ่มขึ้นทุกวัน วันละดวง สองดวง ในไม่ช้าแสงสว่างนั้นก็จะเพิ่มมากขึ้นและสว่างไสวในสถาบันของเรา
หลายคนคงจำบรรยากาศของความสุข & ความปลื้มปิติในกิจกรรมสุดท้ายของการจัดสัมมนา OD ที่ทุกคนนำเทียนของตนเองมาต่อแสงสว่างให้เพิ่มมากขึ้นและประสานมือต่อๆ กันเพื่อรวมพลังแห่งความรัก & ความสามัคคีในองค์กรของเรา
"เรามาช่วยกันพัฒนาองค์กรของเรานะคะ"
ความเห็น (5)
มอมยังคงปฏิบัติอย่างสม่ำเสมอค่ะ ต้องขอบคุณจริงๆ
คิดถึงบรรยากาศตอนที่ได้เข้าร่วมกิจกรรม OD. แล้วเกิดปิติจริงๆ เป็นช่วงเวลา 2 วันที่มีความสุขมากๆ อยากให้บรรยากาศแบบนั้นกลับมาอีกครั้ง สถาบันเราน่าจะจัดสัมมนา OD. อีกนะคะ เพราะตอนนี้เรามี จนท.หน้าใหม่ๆเยอะมาก เดินสวนกันแทบจะไม่รู้จักกันแล้วค่ะ
สมควรจัดกิจกรรม OD มากเลยนะตอนนี้ คนเก่าก็ทุกข์แทบเลือดตากระเด็น คนใหม่ก็ไร้สุข ทำไมปล่อยให้เป็นแบบนี้
