......มีเรื่องเล่าว่าคนญี่ปุ่นชอบทานเนื้อปลาสด ชาวประมงญี่ปุ่นจะต้องออกหาปลาไปในดินแดนที่ห่างไกลออกไปเพราะในน่านน้ำของตนปลาหดหายไปหมดแล้ว เมือนำปลาเหล่านั้นมาปรระกอบอาหาร รสชาติไม่เป็นที่ถูกใจของชาวบ้าน ชาวประมงเลยใช้วิธีการสร้างแท้งค์น้ำ เมื่อจับปลามาได้ก็จะโยนลงไปเมื่ออยู่นานๆปลาเหล่านั้นถูกเหวี่ยงไปเหวี่ยงมา ทำห้อาการที่คึกคักตั้งแต่แรกมากลับซึมเซาเหงียบเหงาและเซื่องซึมไปในที่สุด เมื่อเอาปลาเหล่านั้นไปประกอบอาหารรสชาติก็ไม่เป็นที่ถูกใจชาวบ้าน ชาวประมงไม่รู้จะแก้ปัญหานี้อย่างไร......เสือย่อมไม่กินเหยื่อที่ตายแล้ว เช่นเดียวกับคนที่ไม่กินปลาที่ตายแล้ว....บางที่ การเป็นของตาย มันก็ไม่น่าสนใจอะไรอีกต่อไป
.......ทางแก้ปัญหาของประมงชาวญี่ปุ่น คือ นำปลาฉลามใส่ไปในแท้งค์น้ำที่มีปลาที่จับได้ไปด้วยกัน ปลาฉลามอาจจะกินปลาไม่มากมาย แต่มันทำให้บรรดาปลาส่วนใหญ่มีชีวิตชีวามากขึ้น ปลาได้ผจญเรื่องท้าทายไม่เบื่อหน่าย ไม่เป็นปลาที่ริวันตาย
........ความท้าทายที่พอดี ทำให้เราสนุกกับปัญหา สนุกกับสิ่งกระตุ้นใหม่ๆที่เข้ามา พอคิดถึงเรื่องท้าทายต่างจะทำให้เรามีพลังขึ้นมาทันที ตื่นเต้นกับการค้นหาการแก้ปัญหาใหม่ๆแล้วรู้สึกสนุก มันเป็นเรื่องบ่งบอกว่า...คุณยังมีชีวิตอยู่
.........วันนี้คุณหาปลาฉลามมาใส่ในชีวิตบ้างหรือยัง
ไม่มีความเห็น