บันทึกที่ถูกอ่านมากๆ - ทำไม & มีเบื้องหลังอย่างไร?





ผมเริ่มเข้ามาใช้งาน G2K โดยการแนะนำของ ดร.นเรศ ดำรงชัย

เป็นสมาชิกตั้งแต่ พฤ. 18 ม.ค. 2550 @ 10:45

ถึงวันนี้ก็ประมาณ 2 ปีครึ่งพอดี

 

พฤติกรรมการใช้งานของผมก็ชัดเจน คือ ใช้ G2K เป็นแหล่งบันทึกความรู้ & งานที่จะทำ

ความคิดเห็นก็ใส่ไว้บ้าง

ส่วนความรู้สึกนี่นานๆ จะเขียนระบายที (แบบว่าต้องเหลืออดจริงๆ...ทนไม่ไหวแล้วเว้ย! :-P)

 

วันนี้ลองย้อนกลับไปดูภาพรวม ก็พบปรากฏการณ์บางอย่าง

ที่น่าจะสะท้อนพฤติกรรมของคนที่เข้ามาใช้งานบล็อกที่เคยเขียนเอาไว้ (ทั้งคนใน G2K และคนนอก)

จึงขอเริ่มด้วยการจัดตามบันทึกที่มีจำนวนคนเข้ามามากๆ ก่อน

แม้ว่าจะไม่ชอบวิธีนี้ก็ตามที เนื่องจาก ปริมาณไม่จำเป็นต้องคู่กับคุณภาพเสมอไป

แต่ก็สะดวกดีในการเริ่มวิเคราะห์ (เห็นตัวเลขจะๆ)


แถมยังอาจสะท้อน

1) พฤติกรรมในการค้นหาข้อมูลของคนในอินเทอร์เน็ต

2) พฤติกรรมของเพื่อนใน G2K ด้วยกันเอง

3) พฤติกรรมการโต้ตอบของตนเองต่อข้อคิดเห็นต่างๆ

4) .....อื่นๆ อีกมากมาย (คิดเองมั่งสิจ้ะ...ฮาฮา)......

 


 


ข้อมูล ณ วันพฤหัสบดีที่ 9 กรกฏภาคม 2552

หมายเหตุ : จำนวนในวงเล็บคือ จำนวนข้อคิดเห็น




บันทึกที่มีจำนวนอ่าน > 10,000



1-1) พูดจา 'ภาษากุหลาบ' (สมัยพระนางวิคทอเรีย) : 32,621 (13)

ทำไม? เข้าใจว่าบันทึกนี้ถูกส่งทางฟอร์เวิร์ดเมล เพราะตัวเลขในช่วงแรกๆ พุ่งสูงขึ้นอย่างรวดเร็ว และมาเป็น "ก้อนใหญ่ๆ" ทีละหลายสิบ

สังเกตว่า เพื่อนใน G2K ไม่ค่อยแสดงความคิดเห็นมากนัก แสดงว่าคนอ่านน่าจะเป็น "คนนอก"


1-2) 006 : พายุ 'นาคเล่นน้ำ' : สะพานเชื่อมนภา & วารี : 13,935 (36)

ทำไม? บันทึกนี้น่าจะเป็นแหล่งข้อมูลเกี่ยวกับ นาคเล่นน้ำ (waterspout) ที่เป็นภาษาไทยที่สมบูรณ์ที่สุดเพียงแหล่งเดียว มีการนำไปอ้างในหนังสือพิมพ์อย่างน้อย 2 แห่ง และในเว็บอื่นๆ อีกจำนวนหนึ่ง

           เมื่อไรหนอ หน่วยงานหรือคนที่รับผิดชอบความรู้ทางวิชาการด้านหนึ่งๆ โดยตรง จะลงมือเองเสียที (รำพึง) ตรูจะได้ไปทำงานอย่างอื่นมั่ง...




1-3) บทแปลโคลงโลกนิติ ฝีมือ มรว. เสนีย์ ปราโมช : 13,381 (60)


ทำไม? ดูจากข้อคิดเห็นแล้ว เข้าใจได้ไม่ยากเลย....เด็กนักเรียนเข้ามาหาข้อมูลทำการบ้าน หรือรายงานนั่นเอง...จะดีใจ หรือ เศร้าใจดีเว้ย? :-P




1-4) วิทยาศาสตร์ที่ถูกบิดเบือน : กรณี "ไอน์สไตน์พบ พระพุทธเจ้าเห็น" : 11,728 (123)

ทำไม? ประเด็นนี้ก็เข้าใจได้ไม่ยาก....เพราะผมดันซ่าไป "แฉ" ความจริงเกี่ยวกับหนังสือและคนเขียนที่มีผู้คนจำนวนไม่น้อยชื่นชม ทั้งๆ ที่หนังสือและคนเขียนให้ข้อมูลอันเป็นเท็จจำนวนมาก แถมยังมีทัศนคติที่ไม่ดีต่อความรู้ของมนุษยชาติอีกด้วย (ยังไม่นับแง่มุมความคิดที่เข้าข่าย "ส้ทธรรมปฏิรูป" ซึ่งรุนแรงมาก)

           สังเกตว่ามีข้อคิดเห็นจำนวนมาก และหลายข้อคิดเห็นก็ยาวมากๆ และเต็มไปด้วยข้อมูล-สาระมากทีเดียว

           เรื่องเดียวกันนี้ไปอยู่ใน วิชาการ.คอม ก็มีคนเข้ามาอ่านมากกว่าใน G2K ราว 4-5 เท่า (แถมผมยังโดนพวกสาวกลัทธินี้ด่าฟรีอีกต่างหาก....โห! ชีวิต)


1-5) แบบทดสอบจิตวิทยา - ความรักของคุณเป็นแบบไหน? : 10,590 (25)

ทำไม? บันทึกนี้ก็เข้าใจได้ไม่ยาก เพราะคนชอบเรื่องแนวนี้อยู่แล้ว ^__^

           มานึกๆ ดู หากใครเขียนบันทึก "พฤติกรรมทางเพศของคุณเป็นแบบไหน" ก็เป็นไปได้ว่า ตัวเลขคนอ่านน่าจะเกิน 10,590 แต่ตัวเลขคนแสดงความคิดเห็นอาจจะต่ำหน่อย....อิอิ (แบบว่าแอบอ่าน)


1-6) "ดวงอาทิตย์ย่างเข้าสู่ราศีเมษ" หมายความว่าอย่างไร? : 10,525 (12)

 
ทำไม? ไม่เข้าใจว่าทำไมคนถึงสนใจบันทึกนี้ ฟังแล้วเป็นเรื่องธรรมดา แต่อาจจะไม่ธรรมดาเพราะทุกสงกรานต์ เราจะได้ยินคำนี้บ่อยๆ ก็เป็นได้

 

 




บันทีกที่มีจำนวนอ่านในช่วง >= 5000 ถึง 9999



2-1) หนุมาน vs เห้งเจีย - ใครเก่งกว่ากัน? : 9071 (72)

ทำไม? บันทึกนี้คงจะถูกส่งต่อ (forward) เช่นกัน

แต่ก็น่าสังเกตว่ามีข้อคิดเห็นจากคนเดิมๆ ซ้ำๆ กันหลายรอบ คงจะเป็นแฟนพันธุ์แท้หนุมาน (หรือเห้งเจีย) ที่ทนเห็นผมนำ 2 ลิงนี้มาปู้ยี่ปู้ยำไม่ได้ (ฮา)


2-2) พับกระดาษ : ดอกไม้ (เทคนิค fold-and-cut) : 7644 (4)

ทำไม? อันนี้ก็เข้าใจได้ไม่ยากเลย...คนมาดาวน์โหลด Know How แบบที่คิดว่าน่าจะง่ายๆ ไปเล่นเอง...ของฟรีใครๆ ก็ชอบ (แต่นักเศรษฐศาสตร์อาจจะเถียงว่า "โลกนี้ไม่มีอะไรฟรี" เพราะต้องเสียแค่ค่าไฟกับค่าอินเทอร์เน็ต...อ้อ! เสียเวลาด้วย :-P)




2-3) โฆษณา : ถ่านไฟฉายตรากบ...มีเพลงแล้ว...เย้!!! : 7546 (28)

ทำไม? คนรุ่นผม (หรือแก่กว่า) ต่างก็รู้จักเพลงถ่านไฟฉายตรากบกันทั้งนั้น...และจากจำนวนข้อคิดเห็นที่ไม่มาก แสดงว่าส่วนใหญ่มาดูดข้อมูล หรือดูดเอาเพลงนี้ไปฟังเล่นกัน...อ้บ..อ้บ



2-4) คนอียิปต์สร้างพีระมิดได้อย่างไร? : 7252 (30)

ทำไม? เรื่องแนวอารยธรรมโบราณนี่มีคนชอบโดยทั่วไป สังเกตจากหนังสือ ต่วย'ตูน พิเศษ ก็ได้ ขายดีมาราว 30 ปีแล้ว




2-5) คำทำนาย "...ถิ่นกาขาว ชาวศิวิไลซ์" มาจากไหนกันหนอ? : 5888 (52)

ทำไม? ประเด็น "อมตะมหานิรันดร์กาล" แฝงด้วย "ไสยศาสตร์" ปน "มั่วๆ ศาสตร์" แบบนี้แหละที่...คนไทยชอบกันนัก




2-6) บ. อมรินทร์ ระงับการพิมพ์เพิ่มหนังสือ (บางเล่ม) ของ ทพ.สม เพราะมีข้อผิดพลาดมาก : 5839 (62)

ทำไม? อันนี้ต่อเนื่องจาก 1-4 แต่คนสนใจน้อยกว่า เพราะเหมือนเป็นการแจ้งข่าว แต่จริงๆ แล้ว บันทึกนี้แหละที่ทำให้เราเริ่มเข้าใจ (นิสัยที่แท้จริงของ) สำนักพิมพ์ที่อ้างว่าตนเองผลิตงานคุณภาพสู่สังคม

          ประเด็นนี้ยังไม่เลิก (ณ วันพฤหัสบดีที่ 9 กรกฎาคม 2552) เพราะยังไม่มีการแก้ไข หรือทำสิ่งใดเพื่อบรรเทาความเสียหายทางปัญญาที่เกิดขึ้นกับสังคมไทย!





2-7) พับกระดาษ : หนังสือพับด้วง (ญี่ปุ่น) : 5179 (20)

ทำไม? คนชอบพับแมลงกันเยอะครับ...แต่ที่เข้ามานี่ ผมว่าบางส่วน (ส่วนใหญ่?) กะว่าจะมาดาวน์โหลดหนังสือฟรี....เมื่อเจอแต่ปก....ก็เลยเซ็งเป็ด...กลับไป (อิอิ)








ยังไม่จบการวิเคราะห์ & สังเคราะห์

แต่เห็น "กฎยกกำลัง (Power Law)" ที่ซ่อนอยู่แล้ว!

[ไอ้กฎนี้เป็นยังไง...ไว้จะหาโอกาสขยายความอีกทีครับ]


 

 

คำสำคัญ (Tags): #บันทึก
หมายเลขบันทึก: 274759เขียนเมื่อ 9 กรกฎาคม 2009 16:18 น. ()แก้ไขเมื่อ 21 มิถุนายน 2012 19:48 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (23)

ว้าว ... แอบอ่านการวิเคราะห์และสถิติของอาจารย์ ครับ ;)

ผมเชื่อว่า ความคิดเห็นนี้ต้องเป็น "คนใน" แน่นอนครับ

อาจารย์เชื่อเปล่า ;)

  • เอามาแจมครับ
  • บันทึกนี้ 36966   213 ความคิดเห็น
  • เข้าใจว่าครูและนักเรียน
  • เข้ามาหาความรู้เรื่องโครงงาน
  • แต่เบื่อที่จะต้องหางานให้
  • จริงๆๆแล้วมีตัวอย่างอยู่แล้ว
  • แต่คนหาไม่ได้อ่านให้ดี
  • ขจิต เซ็ง
  • http://gotoknow.org/blog/yahoo/16301

สวัสดีครับ อาจารย์ Wasawat Deemarn

        "คนใน" แน่ๆ ครับ

        ผมมานั่งนึกๆ ดู บางอย่างค้นคว้ามาอย่างละเอียด แล้วมีคนเอาไปใช้ ก็คุ้มค่า แจกไปเลย (อย่างเรื่อง นาคเล่นน้ำ ซึ่งกรมอุตุฯ ตอบได้ไม่ละเอียดเอาซะเลย...เคยบอกคนที่รู้จักในกรมฯ ไปแล้ว)

        แต่อย่างเรื่อง เด็กเอาข้อมูลไปทำการบ้าน (โคลงโลกนิติ) นี่ ผมรู้สึกใจหายแว้บ! เพราะมันสะท้อนบางแง่มุมของการศึกษาไทยได้ดีทีเดียว (เช่น "ช่วยตอบด่วนด้วย...ครูให้ส่งพรุ่งนี้แล้ว...แป่วววว)

       ขอบคุณอาจารย์ที่แวะมาเยี่ยมเยียนครับ ^__^

สวัสดีครับ อ.แอ๊ด

       เข้าไปเพิ่มสถิติให้บันทึกที่ฝากมาอีกอย่างละ +1 แล้วครับ ;-)

       พี่ว่าบันทึกที่ได้รับการตอบรับประเภท "มาหาคำตอบ" หรือ "มาหาโครงงาน" นี่ สะท้อนระบบการศึกษาบ้านเราในบางแง่มุมได้ดีทีเดียว

       ขนาดพี่ทำงานค่อนข้างห่างจากการศึกษามากพอสมควร ก็ยังไม่วาย "อาจารย์ช่วยส่งบทความเรื่องนี้ให้ผมหน่อย เลย deadline มาหลายวันแล้ว...."

       โอ้! คิดตังค์ดีไหมนี่ หน้าละ 500 บาท (ถูกเกินไปป่าว :-P)

  • ใช่ครับพี่ชิว
  • ผมโดนแบบพี่ชิว
  • คิดเงินเลยดีไหม ฮ่าๆๆ
  • ผมเลือกไม่ตอบครับ
  • ถ้าส่งเมล์มาแบบต้องการด่วนๆๆๆ
  • แกล้งใจร้ายแบบอาจารย์ was บอกนะดีแล้ว
  • อยากให้ได้กระบวนการคิด
  • มากกว่าตัวอย่าง
  • ถ้าส่งเมล์มาปรึกษา
  • ผมจะตอบครับ 
  • ขอบคุณพี่ชิวมากๆๆครับ

อาจารย์แอ๊ด

        แค่ตั้งท่าคิดเงินนี่...พี่ก็ว่า "หด" หมดแล้วครับ (ฮา)

        แถมยังอาจจะโดนแขวะอีกว่า "อะไรกัน กินเงินเดือนจากภาษีราษฎร...ทำให้ฟรีแค่นี้ก็ไม่ได้" (ไปนู่นเลย)

        ถ้ามาปรึกษา แล้วไปทำเอง นี่ก็ยินดีเหมือนอาจารย์แอ๊ดครับ (แต่ถ้าเป็นฝรั่งนะ...แค่ปรึกษา ยังต้องคิดตังค์เลย...อิอิ)

สวัสดีค่ะท่านอ.หมอเมฆ

 

ตามนายแบบเสื้อรางวัลสุดตะลึง

มาอ่านข้อมูลท่านอ.วิเคราะห์ได้โดนใจมากๆ ค่ะ   โดยเฉพาะเรื่องการศึกษาบ้านเรา

 

ขนาดของปูไม่ค่อยวิชาการ ยังเคยมีส่งเมลส่วนตัวมาถามข้อมูลเพิ่มเติมเรื่องงาน แบบ ทำไมคุณไม่ไปค้นหาต่อเอง J

แต่เรื่องท่องเที่ยวนี่ก็ตอบไป ปรากฏว่า หายจ้อยไม่มีแม้แต่คำว่า ขอบคุณ เง็งงงค่ะ

 

แล้วก็มีประเภท ส่งเมลมาสนใจจะสมัครงาน หรือ ฝึกงาน ก็มีค่ะ 5 5  ….

 

 

สวัสดีครับ poo ณ อันดามัน 

         ใช่แล้วครับ poo เกี่ยวกับเรื่องมารยาทนี่โดนใจผมมากๆ

         มีตั้งแต่สุภาพสุดๆ คือ เขียนแนะนำตัวมา ถามเราว่าสะดวกไหม หากได้คำตอบหรือคำชี้แนะ ก็ขอบคุณด้วยความจริงใจ

         ไปจนถึง

         "ส่งมาให้หน่อย...ไม่มีเวลาไปซื้อ" <--- อย่างนี้ต้องเรียกว่า...(เติมเองครับ)...

         ส่งมาสมัครงานเชียวหรือครับ....แกล้งรับสมัคร...ขอรับค่าสมัครไปก่อน 50% เลยครับ ;-)

สุดยอดนักวิเคราะห์ข้อมูลค่ะ

วันนี้พี่ไปทานข้างเที่ยงกับน้องจ๊ะ และน้าอึ่งมาค่ะ ^^

หุหุ เพิ่งรู้ว่าพี่ชิวหัวหน้าแก๊งค์ก็มีเรื่องตลกร้ายเยอะแยะไปหมด 555

ของเดย์มีเมล์มาขอซื้อตั๋วเครื่องบินราคาพนักงานนะเออ...อืม ว่าจะแอบขายใบละ 3,000...ราคาพนักงานหน้าเลือดไงครับ 555

สวัสดีครับ พี่ต๋อย

         ดีจังครับ ได้เจอต้อมและน้าอึ่งอ๊อบด้วย ทั้งสองตนสบายดีไหมครับ

         เหตุประการหนึ่งที่ทำบันทึกนี้ คือ ผมกำลังจะเปิดแนวรบอีกครั้งกับกรณี 1-4 และ 2-6) ครับ (ตอนนี้ได้ยินใครบอกว่าตนเองปฏิบัติธรรมแล้ว ผมรู้สึกหนาวๆ พิกล...)

Hello เดย์

          เอางี้! ลดให้พี่ 500 เหลือแค่ 2,500 ได้บ่? ก๊ากๆๆๆๆ

          เวลาใน G2K นี่ผ่านไปรวดเร็วมากครับ แป๊บเดียว พี่อายุ 2 ขวบครึ่งแล้ว สร้างมิตรได้แค่นิดเดียว แต่สร้างศัตรูเป็นตัวเป็นตนได้ตั้ง 2 คน (อิอิ)

          ปราชญ์บางคนบอกว่า "มีศัตรูแค่คนเดียว...ก็มากไปแล้ว" :-P

พี่ชิวค่ะ

วิเคราะห์ได้เด็ดๆ ทั้งนั้นเลยค่ะ ^_^

รออ่านต่อนะคะ เรื่องนี้อาจจะสะท้อนภาพอะไรหลายๆ อย่างที่น่าสนใจมากๆ ค่ะ

มาเป็นกำลังใจให้พี่ิชิวค่ะ

 

สวัสดีครับ มะปราง

       พี่ว่าท่านอื่นๆ ก็ทำได้ และน่าจะทำได้ดีกว่าด้วยครับ ทั้งในกรณีที่

            - มีข้อคิดเห็นที่มีคุณภาพจำนวนมาก (มีคุณภาพของพี่ หมายความว่า มีการต่อยอดความคิด ความรู้ ความรู้สึก จนเกิดสติป้ญญางอกงามออกไป)

             - มีข้อคิดเห็นแนวเจ๊าะแจ๊ะจำนวนมาก (อิอิ)

       มองภาพใหญ่กว่านั้น ถ้าดู พฤติกรรมของคนใน G2K ทั้งหมด จากมุมต่างๆ ก็น่าจะเห็นได้ว่า GotoKnow ของเราเติบโตไปในทิศทางอย่างไร หลังจากเวลาผ่านไปกว่า 4 ปีนี่

        ขอบคุณครับ จบบันทึกนี้แล้ว พี่ขอกลับไปดูเมฆต่อดีกว่า ;-)

เหอๆๆ อ่านแล้วมันมากพี่ แบบว่าคนในนี้คงเคยเจอบ่อยที่เด็กเขียนมาขอข้อมูลแล้วเร่งว่าด่วน ถ้าเจอเม้นท์หรือเมลทำนองนี้ก็มักจะลบทิ้ง ไม่ตอบ เสียเวลา พวกเม้นท์กวนตีนก็มี ก็ลบทิ้ง ขี้เกียจจะตอบ

เคยคิดอยากให้การใช้เน็ตทั่วโลกมีรหัส ID ประจำตัวตามบัตรประชาชนไปเลย ไม่ว่าเป็นใครจากประเทศไหน โชว์หน้าโชว์ชื่อ เวลาไปเขียนอะไรหรือทำอะไรจะได้มีสติยับยั้งชั่งใจ จะพูดหรือจะทำอะไรก็ต้องคิดและมีความรับผิดชอบ กล้าทำกล้ารับ ถ้าเป็นแบบนั้นคนใช้เน็ตเกรียนๆ คงหายไปกว่า 90% แต่คนก็จะออกมาโวยว่าละเมิดสิทธิ ซึ่งในโลกความเป็นจริงใครพูดอะไรไม่ดีกับใครก็ถูกฟ้องหมิ่นประมาทได้ หรือถูกตื้บได้ถ้าไปยุ่งกับคนที่ไม่สบอารมณ์ โลกเสมือนก็น่าจะเป็นแบบเดียวกัน ถ้าทำได้พวกที่หยาบคายก็จะหายไป พวกโชว์ลามกก็จะไม่กล้าทำเพราะคนรู้ว่าใคร พวกดีแต่ปากก็จะหงอย คืออยากให้เน็ตเป็นแค่เครื่องมือสื่อสาร บุคคลก็ยังควรยืนยันระบุได้ว่าใครเป็นใครค่ะ ...ชักออกนอกเรื่องไปไกล แต่คิดอย่างนั้นจริงๆ ค่ะพี่

สวัสดีครับ ซูซาน Little Jazz

         สงสัยเด็กไทยของเรานี่เที่ยวขอไปทั่วครับ เพราะดูเหมือนว่าเจอกันทุกคน คนละอย่างน้อย 1 รอบ ;-)

         มีบางกรณีเหมือนกันที่พอให้แหล่งข้อมูลไปแล้ว ก็รีบตอบกลับมา ไม่ได้ขอบคุณนะครับ แต่บอกว่า "ภาษาอังกฤษหนูไม่แข็งแรง อาจารย์ช่วยส่งที่เป็นภาษาไทย ถ้าหาไม่ได้ก็แปลให้หน่อยค่า..." (จ๊ากกกกส์)

         มองอีกมุมหนึ่ง การปิดตัวตนนี่ก็มีข้อดี คือ ทำให้เห็น "ด้านมืด" ของมนุษย์อย่างเป็นรูปธรรม (จะ "ฮา" หรือ "โฮ" ดีเนี่ย) เพราะความคิดลึกๆ จะโผล่ออกมาอย่างไม่ต้องเกรงใจกันทีเดียวครับ

         อีกอย่างหนึ่งคือ พวกนี้ถ้าระบายออกทางเน็ตไม่ได้ อาจจะไปโผล่ที่อื่นแทน....น่าหวาดเสียวไม่แพ้กันครับ เหอ เหอ

  • สวัสดีค่ะ อ่านสนุกไปเลยค่ะ 55+
  • เคยมีคนส่งเมล์มาสั่งให้ส่งข้อมูลประเพณีรับขวัญข้าวที่มีทั้งหมดไปให้ค่ะ ตอนนั้นเขียนเรื่องประเพณีของชาวบ้านที่ไผ่ขอน้ำ ใครจะส่งละคะ ไม่เทศนาสั่งสอนกลับไปก็นับว่าเป็นคนมีเมตตาแล้วนะ อิอิ
  • แล้วมีอยู่รายหนึ่ง ส่งเมล์มาขอรูปไปประกอบหนังสือ พอเราตอบกลับไปว่า ยินดีค่ะ เธอส่งเมล์มาถามว่า เป็นใคร อยู่หน่วยงานไหน เพราะว่าขอไปหลายที่ อ้าววววววววว เหวอไปเลยค่ะ
  • คนเรานี่มีอะไรที่สนุกสนานมากมายจริงๆ บางทีเราก็อาจจะทำอะไรตลกๆ ให้เขาสนุกๆ กันบ้างเหมือนกันนะคะ

ยกมือบอกว่า ... โดนเหมือนกันครับ ขอ ขอ ขอ เนี่ย อย่างคุณซูซานว่า ... ขอที่อยู่คนโน้นที่อยู่ในหนังสือที่เอามาอ้างไง ผมก็ต้องวิ่งไปหามาให้ ... อิ อิ ..

ชีวิตมันแกว่ง มักง่ายเกินความจำเป็น จนบางทีใช้ความสามารถของตนเองก็เพียงพอ แต่ลืมคุณค่าของตัวเองไปเสียหมด ไปคิดว่า คนอื่นเก่งกว่าตน

;) คนในมีส่วนร่วมคร้าบ ... ใจร้ายกันเถอะครับ

สวัสดีครับ คุณ Wanpen

        โห! คุณ Wanpen ก็โดนกรณีแปลกๆ มาไม่น้อยทีเดียว...

        คนสั่งให้เราส่งข้อมูลให้นี่คงจะจินตนาการไปว่า เขาอยู่หน้าร้าน fast food แล้วกำลังสั่งอาหารอยู่มั้งครับ คือ แบบว่าขอด่วน ต้องได้แน่ๆ ไปส่งที่โต๊ะด้วย....แต่...ต่างกันอยู่อย่างเดียว...คือ...ไม่จ่ายตังค์เราครับ ;-)

        จริงด้วยครับที่บางทีเราก็ทำอะไรสนุกให้คนอื่นได้คิดเหมือนกัน (แต่ผมยังไม่กล้าเล่าเรื่องที่ทำเอาไว้...คือ...ยังไม่ด้าน...เอ้ย!...ไม่กล้าพอ...ฮาฮา)

หมายเหตุ (ผู้บันทึก) :

          ความจริงบันทึกนี้ไม่ได้กะให้อ่านสนุก หรืออ่านเอามันส์ อะไรทำนองนั้น เพียงแต่อยากลองคิดว่าสิ่งที่เกิดขึ้นมีเบื้องหลังยังไงเท่านั้น

           แต่แปลกใจที่ว่า มีหลายคนเจอประสบการณ์คล้ายๆ กัน ก็เลยกลายเป็นสนุกไปซะนี่ ถือได้ว่ามีส่วนร่วมครับ อิอิ

สวัสดี (อีกครั้ง) ครับ อาจารย์ Wasawat Deemarn

          OK ครับ ต่อไปนี้ ผมจะใจร้าย ใจทมิฬ หินชาติ....ฮาฮา

          อีกอย่างคือ อะไรก็ตามที่ได้มาง่ายๆ ก็มักจะไม่มีคุณค่าครับ  ตัวอย่างของคุณ Wanpen ที่ว่า (comment #17)

  • แล้วมีอยู่รายหนึ่ง ส่งเมล์มาขอรูปไปประกอบหนังสือ พอเราตอบกลับไปว่า ยินดีค่ะ เธอส่งเมล์มาถามว่า เป็นใคร อยู่หน่วยงานไหน เพราะว่าขอไปหลายที่ อ้าววววววววว เหวอไปเลยค่ะ
  •           อันนี้ทำให้เราต้อง "ใจร้าย" ในครั้งต่อๆ ไปจริงๆ หรือ ไม่งั้นนี่ก็ลองใช้วิธีที่ผมเสนอคือ คิดตังค์ ไปเลยครับ ดูสิว่าต้องการข้อมูลจริงๆ ไหม ถ้าไม่ได้จะลงไปดิ้นชักแหง็กๆ ไหม (เอ๊ะ! ชักจะแรง...อิอิ)

    สวัสดีครับ พี่หมอ ภูสุภา

           เวลาทำอะไรทีละนิดละหน่อย อาจจะยังไม่เห็นสิ่งที่ซ่อนอยู่ แต่พอมารวมๆ กันเข้า อาจจะมี "รูปแบบ (pattern)" บางอย่างโผล่ออกมาครับ

           ถ้ารูปแบบที่ว่านี้น่าฉงน ก็อาจจะเรียกว่า amazing ได้กระมังครับ ^__^

    พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
    ClassStart
    ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
    ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
    ClassStart Books
    โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท