ธรรมฐิต
พระ(มหา) วิชิต ชิต สมถวิล(ฐิตธมฺโม)

ยิ่งนานยิ่งรัก เกิดขึ้นได้พอๆกับ ยิ่งนานยิ่งไม่รัก


ยิ่งนานยิ่งรัก เกิดขึ้นได้พอๆกับ ยิ่งนานยิ่งไม่รัก

ยิ่งนานยิ่งรัก เกิดขึ้นได้พอๆกับ ยิ่งนานยิ่งไม่รัก
การดูแลความสัมพันธ์ เหมือนการกำทราย กำแน่นไป ทรายก็ร่วงออกจากมือหมด กำเบาไปทรายก็ไม่อยู่ในมืออยู่ดี เวลาผ่านไป ใช้ชีวิตอย่างธรรมชาติให้มากขึ้น
เมื่อไหร่ที่รู้สึกเหนื่อย ดีใจเถอะที่เหนื่อยเป็น จะได้รู้สึกว่าควรพักซะที เหมือนคนที่ป่วยเป็นแสดงว่าเราใช้ร่างกายมากเกินไปแล้ว ถ้าไม่ป่วยซะบ้างเลยเราจะไม่รู้ว่าควรถนอมร่างกายได้หรือยัง การรักคนอื่นก็คือ การรักตัวเองอีกแบบหนึ่ง อยู่คนเดียวเรายังไม่รู้ด้วยซ้ำว่ารักตัวเองรึเปล่า พอเริ่มรักใครซักคน สิ่งที่ไม่เคยทำก็ทำ ไม่เคยหวานขนาดนี้ก็หวาน ทำทุกอย่างที่จะรักษาคนที่เรารัก ให้อยู่กับเรานาน ๆ เพราะอะไร...เพราะรักตัวเองและกลัวตัวเองเสียใจ ความรักเป็นเรื่องของคน 2 คน
มีความสุขทั้ง 2 คน

 อย่าให้คนหนึ่งมีความสุข ในขณะที่อีกคนหนึ่งพยายาม
อย่าให้คนหนึ่งเสียใจ ในขณะที่อีกคนไม่รู้ตัว
อย่าให้คนหนึ่งรู้สึกดี ในขณะที่อีกคนเฉยๆ
อย่าให้คนหนึ่งอยากพูด แต่อีกคนไม่อยากฟัง
อย่าเหนื่อยใจที่จะถามกัน
อย่ากังวลกลัวเสียใจก่อนที่จะคุยกัน
เธอคือเธอ
ฉันก็คือฉัน คน 2 คนที่รักกัน
ต่างคนต่างยังมีหัวใจเป็นของตัวเอง......

ลองสำรวจตัวเราสิขอรับว่าเป็นเช่นใด...

คำสำคัญ (Tags): #คน 2 คนที่รักกัน
หมายเลขบันทึก: 273641เขียนเมื่อ 5 กรกฎาคม 2009 06:46 น. ()แก้ไขเมื่อ 31 มีนาคม 2012 23:09 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (2)

ช่างสรรคิดในการสรรคำสอน "คน" นะคะ

เป็นสัจกรรมด้วย

ขอบคุณค่ะ..กับคนสองคนบนเส้นทางของชีวิต..ที่เป็นผู้จัดการเอง

 

 

ธรรมะยามเช้าขอรับศน.อ้วน..

..มันเป็นเช่นนั้นเอง..

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท