คำเตือน : ดูแล้ว-อ่านแล้ว อย่าด่วนเชื่อข้อสรุป....แต่อาจลองคิดต่อเล่นๆ ได้ ;-)
ที่มา : ภาพจาก Forwarded mail
หมายเหตุ : ภาพนี้จำลองมาจากนิทานเรื่องหนึ่ง จำชื่อไม่ได้แล้ว....
เคยอ่านนิทานค่ะ สัตว์ในเรื่องน่าจะเป็นแพะ หรือ ลา แต่ข้อคิดที่ได้ ทำให้เข้าใจดีค่ะ
ขอบคุณที่มีภาพประกอบน่ารักค่ะ
แหม วางตัวไม่ถูกเลยค่ะ...
ว่าแต่ว่า...(เสียดายไม่ได้เอากล้องไป ใช้มือถือจำเป็นนะคะ)
สวัสดีครับ คุณ ครู ป.1
เข้าใจว่าเรื่องเดิมคือ ลา ครับ แต่อาจจะมีหลายเวอร์ชันก็ได้ ส่วนการ์ตูนนี่ก็ลาเหมือนกันครับ
พี่ดาว
ชมทั้งเมฆ ทั้งเมือง ครับ ไว้จะนำภาพมาไว้สักที่ใน G2K
อ่านนิทาน..แล้วสบายใจขึ้นเยอะเลยค่ะ..ไม่ว่าจะทำอะไรก็หนีปากคนไม่พ้น..ทำใจได้ค่ะ...ขอบคุณอาจารย์ค่ะ
สวัสดีครับ คุณ nussa-udon
ความจริงภาพเดียวกันนี้ ถ้ามองแบบ + ก็ได้นะครับ เช่น
ภาพแรก : เด็กขี่ลา ผู้ใหญ่จูง - ช่างเป็นคุณปู่ที่เสียสละให้เด็กจริงๆ
ภาพสอง : ผู้ใหญ่ขี่ลา เด็กจูง - ช่างเป็นหลานกตัญญูเสียจริงๆ
ที่เหลือลองบรรยายเองได้ครับ ^__^
ถูกที่สุด ถึงที่สุดเลยทีเดียวค่ะ
ไม่ว่าจะทำอะไร คนเราก็มักจะโดนวิจารณ์เสมอ
มันอยู่ที่ว่า ใครจะเลือกมองแบบไหนเนอะ
ขอบคุณที่นำเรื่องดีดีมาแบ่งปันกันคะ ^^
น้องดา
สบายใจขึ้นบ้างรึยัง? ถ้ามีอะไรก็เขียนมาเล่าให้ฟังได้อีกครับ
ภาพที่นำมาแปะไว้นี่ จะมองเป็นแง่บวกทั้งหมดก็ได้ ลองดูสิครับ ^__^
ก็อย่างภาพเขาว่าทำอะไรก็จะมีคนคอยติเตียนอยู่เสมอ ไม่ว่าเราจะทำดีเท่าไหร่ก็ตาม เพราะฉะนั้นอย่าไปใส่ใจถ้าไม่ใช่เรื่อง จงทำถ้าเห็นว่าควรและไม่เดือดร้อนใคร ปากคนก็แค่ลม บังคับไม่ได้ แต่เราบังคับใจไม่ให้แกว่งได้ค่ะ
สวัสดีครับ ซูซาน
จริงครับ...แต่ทว่า...ลมแรงๆ (คนพูดมากๆ) บางทีใจก็เซไปได้เหมือนกัน....แถมถ้าโดนวิจารณ์อย่างไม่ชอบธรรม...สำหรับบางคน...หมัดก็อาจเซไปหาปากคนวิจารณ์อีกด้วย...(ล้อเล่น)