-
เคยไหมบางครั้ง เราก็ลิขิตชีวิตเองไม่ได้ แม้จะฝืน ดึงดัน เหนี่ยวรั้ง สักแค่ไหน บางที ก็ต้องปล่อยไป ตามใจเจ้า โชคชะตา
-
บางวันก็อยากวิ่งแข่ง ให้ก้าวแซงไปข้างหน้า หนีให้ไกล จากเจ้าโชคชะตา ที่ชอบนำพา ความเหนื่อยใจ
-
บางวันก็นั่งเฝ้า คอยดูเจ้า โชคชะตา ว่าจะพาไป ณ ที่แห่งหนใด อยากหัวเราะเย้ยใย แหม! ทำไปได้หนอ โชคชะตา
-
ชะตาเอ๋ย วันนี้ฉันเหนื่อยแล้ว โปรดอย่าแซว ให้ระอา ขอพักสักเดี๊ยวนะจ๊ะ เดี๊ยวตื่นมา จะมุ่งหน้าเดินต่อไป
-
วันนึง แกคงจะไปจากฉันใช่ไม๊ เจ้าโชคชะตา ก็อยากจะขอร้องไว้ล่วงหน้า ว่าอย่านำพา ชี้ชะตา ให้ฉันอีกต่อไป
-
ก็พยายามยามจะทำแต่ความดี แต่บางทีก็มีผีมาให้หลง ลืมตัว มัวระทม ไปนิยมความไม่ดี
-
ยังมีอีกมากมาย ต้องอาศัย ชะตาชี้ ให้เห็นเป็นร้ายดี เพราะฉันมี โชคชะตา
-
วันไหน เจ้าเหนื่อยอ่อน ไปพักผ่อน บ้างเถิดหนา ให้ฉัน ได้พึ่งพา ตัวเองว่า ได้เรื่องราว
-
ทั้งทุกข์และสุข เอง ไม่ต้องเกรงใจ โชคชะตา วันนั้น ฉันคงกล้า ยอมรับว่า เพราะ ตัวเอง ..
บันทึกนี้เขียนที่ GotoKnow โดย แก้มแหม่ม ใน แก้มแหม่ม
ไม่อนุญาตให้แสดงความเห็น
อนุญาตให้แสดงความเห็นได้เฉพาะสมาชิก