ความรักที่เกิดจากแง่คิดของผีเสื้อ
ความรักที่เกิดจากแง่คิดของผีเสื้อ
ชายคนหนึ่งพบรังไหมของตัวอ่อนผีเสื้อ เขาเฝ้าจับตาความคืบหน้ามาตลอดกระทั่งได้เห็นรอยปริขนาดเล็กปรากฏอยู่ที่ผิวภายนอกชายคนนั้นจึงนั่งลงและเฝ้าจับตามองความเคลื่อนไหวของตัวอ่อนผีเสื้ออยู่นานหลายชั่วโมง เขาเห็นมันพยายามดิ้นรนจะพ้นจากช่องเล็กๆของรังไหมให้ได้ แต่เมื่อไม่สำเร็จ เจ้าตัวน้อยก็หยุดการเคลื่อนไหว เหมือนจะยอมรับว่า ไม่อาจขืนทำอะไรไปมากกว่านั้นเมื่อตัดสินใจได้ว่าจะช่วยตัวอ่อนแล้ว?.. ชายคนนั้นจึงหยิบกรรไกรขึ้นมาตัดเปิดช่องรังไหม จนกว้างพอที่ตัวอ่อนจะสามารถออกมาได้อย่างง่ายดาย ตัวอ่อนผีเสื้อน้อยจึงออกมาเผชิญโลกทั้งสภาพร่างกายบวมกลมตรงข้ามกับปีกที่มีขนาดเล็ก นิดเดียว ! แต่เขาก็เฝ้าจับตามองตัวอ่อนนั้นต่อไป ด้วยความหวังว่า? อีกไม่ช้า? ปีกของมันจะขยายใหญ่ขึ้น และแข็งแรงพอจะพยุงร่างกายมันได้เมื่อถึงเวลาอันควร แต่เมื่อเวลาผ่านไป? กลับไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง! ผีเสื้อน้อยต้องเดิน และคลานไปมาทั้งชีวิต ด้วยสภาพร่างกายบวมกลม และปีกแห้งเล็กที่ไม่มีโอกาสจะบินได้ ภายใต้การดูแลอย่างอ่อนโยนของชายผู้หวังดีสิ่งที่ชายคนนี้ไม่เคยเข้าใจก็คือ ธรรมชาติได้กำหนดมาแล้วว่า ตัวอ่อนจะออกไปเผชิญโลกได้ ก็ต่อเมื่อของเหลวในร่างกายลดน้อยลงจนลำตัวมีขนาดสมดุลกับปีกเท่านั้น จึงจะสามารถลอดออกจากช่องว่างขนาดเล็กของรังไหมได้สำเร็จ และถ้าตัวอ่อนได้ผ่านการดิ้นรนจนถึงเวลานั้น มันจึงจะเติบโตเป็นผีเสื้อที่พร้อมโบกบินจากรังได้อย่างอิสระโดยแท้การมีชีวิตอยู่โดยไม่ต้องผ่านอุปสรรคใด ๆ เลย จึงมีแต่จะทำให้เราพิการและไม่แข็งแรง การดิ้นรนฝ่าฟันอุปสรรคต่างหาก ที่เป็นหัวใจสำคัญของการดำเนินชีวิตซึ่งจะช่วยให้เรายืนหยัดอยู่ได้อย่างแข็งแกร่ง เพราะอย่างนั้นภูมิใจกับการดิ้นรนในวันนี้เถอะ ? ถ้าคุณหวังจะไปให้ถึงวันดีๆ ของชีวิตที่สามารถโบยบินได้อย่างเสรี...
ความเห็น (11)
ให้กำลังใจคนที่ต้องต่อสู้ดิ้นรนได้ดีจริง ๆ
- ขอบคุณ ค่ะ
- มีเเง่คิด ดีมากเลยค่ะ
- ได้กำลังใจที่จะต่อสู้ต่อไป
ขอเป็นกำลังใจให้สู้ต่อไปนะขอรับ
- กราบนมัสการท่านธรรมฐิต
- อ่านบทความให้แง่คิดหลายอย่างของการดำเนินชีวิตมากค่ะ
- การที่มีผู้คนคอยช่วยเหลือคอยผยุงเราไว้
- ทำให้เรารู้สึกว่าเหมือนเด็ก ที่ต้องคอยให้ผู้ใหญ่ดูแลตลอดเวลา
- บางครั้งรู้สึกดีมากที่ได้ความรักความห่วงหาอาทร
- แต่บางครั้งรู้สึกว่าเราเหมือนผ้าพับไว้
- วันไหนที่เราต้องเผชิญกับปัญหาอุปสรรค แล้วคิดซิว่าผู้ใหญ่คนนั้นเขาจะมาคอยเฝ้าดูเราตลอดชีวิตคงไม่ได้
- เพราะทุกคนมีชีวิตที่ต้องกำหนดไว้แล้ว
- แต่การกำหนดชีวิตนั้นขึ้นอยู่กับเรา ที่จะสามารถประคับประคองด้วยตัวเราเองได้หรือไม่
- นี่แหละชีวิตคนเรา ต้องคอยดิ้นรนเพื่อเอาชีวิตรอด และไขว่คว้าหาแต่สิ่งดีๆ เพื่อการดำเนินชีวิตที่สมบูรณ์และ มั่นคง
- ขอบคุณสำหรับบทความดีเจ้าคะ
ธรรมะสวัดดีคุณครู
ถ้าคนในสังคมส่วนมากมีความคิดแบบคุณครูคงมีสิ่งที่ดีให้น่าดูชมมากขึ้น
ยอมรับในสิ่งที่เกิดขึ้นอย่างรู้เท่าทันแล้วชีวิตเราจะพบสิ่งที่เรากำลังไขว่คว้า..นะขอรับคุณครู
นมัสการค่ะ
ชอบแง่คิดในเรื่องนี้มากค่ะ อ่านไป 3 รอบ^^
อนุโมทนาขอรับ
ผ่านตาแต่ละครั้งก็ขอให้ได้สิ่งดีๆขะขอรับ..
นมัสการค่ะ
ตามอ่านบันทึกเก่าๆ ของท่านธรรมฐิตค่ะ
ตอนเห็นชื่อเรื่อง คิดว่าจะเป็นรักแบบไหน?...อ่านไปอ่านมาชักไม่แน่ใจว่าจะเป็นความรักหรือเปล่า?
น่าจะเรียกว่าความหวังดี ประสงค์ร้ายโดยรู้เท่าไม่ถึงการณ์มากกว่า
ชอบแง่คิดจากเรื่องนี้มากเจ้าค่ะ...ตอนนี้ตั้งโจทย์ให้กับชีวิตตัวเองแล้ว ที่เหลือก็คงจะแค่ว่า ทำอย่างไรจึงจะได้คำตอบ ....รอวันให้ชีวิตได้โบยบินอย่างอิสระ
อ้าวเก่าตรงไหนนี่ดาวฟ้ายังเหมือนเดิมไม่ขาดไม่ทะลุเลย..
ธรรมฐิตบอกแล้วว่าความรักมีหลายมิติแล้วแต่ว่าเราจะเลือกมิติไหนเท่านั้น
ก็ขอให้สนุกกับการหาเฉลยของโจทย์ก็แล้วกันขอรับ..
งั้นไม่เก่าก็ได้เจ้าค่ะ...
เอาเป็นว่าดาวมาตามอ่านบันทึกที่ได้สร้างมาได้ระยะเวลาหนึ่งแล้ว
แล้วก็จะตามอ่านต่อๆ ไป สนุกดี ชอบอ่านนิทานเรื่องเล่าเจ้าค่ะ
หาสาระในความสนุกให้ได้ละกัน..