ข้อคิดจากบทกวีถึง Michael Jackson


It don't matter if you're black or white. You are the most beautiful

 

ไม่ได้เขียน blog G2K เสียนาน แต่ช่วงนี้อยากจะเขียนบันทึกเก็บไว้อ่าน 

ช่วงหลายวันที่ผ่านมาหลังจากมีข่าวเสียชีวิตของไมเคิล แจ๊กสัน เขาว่าเว็บต่างๆบน Internet แทบจะเดี้ยง ด้วยมีคนเข้าไปค้นข้อมูลเป็นหมื่นๆ ครั้ง  .. 

ยุคที่ไมเคิล เริ่มร้องเพลง เราคงจะเป็นเด็ก พอเขาเริ่มดัง เราก็อยู่ในช่วงวัยรุ่น จึงไม่แปลกใจทำไมใจหายที่ได้ยินข่าวนี้  .. เพิ่งมารู้ว่า เพลงต่างๆ ของไมเคิล แจ๊กสัน เป็นเพลงที่คุ้นหูและเคยได้ยินบ่อยๆ สมัยวัยรุ่น (ยุค 80-90) อีกทั้งท่าเต้น มูนวอล์ค ก็เร้าใจ ไม่นับท่าเต้น ลูบเป้า ที่เราไม่ชอบเลย แต่ก็มีคนเลียนแบบเยอะแยะ .. ช่างสมกับเป็น King of Pop แท้ๆ เลย 

เพลงของไมเคิล แจ๊กสัน ที่เป็นที่รู้จัก ก็อย่างเช่น Never can say goodbye, I'll be there สมัยอยู่ในวง The Jackson 5 , Bad, Beat it, Dangerous, History, Thriller, Black or white, We are the world (ร้องร่วมกับนักร้องหลายคน) , Heal the world ....

มีบทกวีเขียนสดุดีให้ Micheal Jackson  ที่อ่านเจอในเว็บอื่น แต่ว่าอ่านแล้วประทับใจ เขียนได้ดีมากๆ 

ถ้าแปลแล้วอาจจะเสียอรรถรสในภาษา จึงขอคัดลอกมาเพียงอย่างเดียว

 

Society. I must ask you now.

Do you Remember The Time when a man inspired us to not Stop until We Had Enough? 

And once we did, he told us to Beat It.

The Man in the mirror saw himself in Black and White.

Because he realized it would take a Thriller to Heal the World.

 

Do we mourn the loss of an icon? Does death seem more real to us now?

Heroes aren’t supposed to die.

They’re supposed to live forever.

Our childhoods were supposed to always last.

Our dreams are suppose to keep us alive. 

Perhaps the part of us that still believed in Neverland died a long time ago. 

And since we stopped believing in our imaginations, we had to destroy anybody who didn’t give up on theirs.

 

I wonder if the jokes will stop now. 

Now that he has lost his face, is he finally beautiful enough for society?

Now that he has angel wings, is he finally white enough for the media?

Now that he is gone, how many comedians have to re-write their act?

This is what we do humanity.

We take something beautiful and destroy it.

We do it to our bodies. We do it to our God. And we do it to our Earth.

So today, we don’t mourn the loss of an icon.

We mourn the loss of what the icon represented in our own consciousness.

We mourn the loss of our dreams. Our imagination. Our childhood.

 

Do you remember the time? Do you remember the time?

Back when we can play without fear of being judged.

Back when we can fly without the fear of falling down.

Back when we could smile, for absolutely no reason at all.

We have spent so much time working, that we have forgot how to play.

We have spent so much time standing still in our lives, that we have forgot how to dance.

Not only have we robbed ourselves of our childhood dreams, but we have criticized others for following theirs.

 

Perhaps Michael is now singing with God.

Perhaps he is flying with Peter Pan.

Perhaps he is now moon walking on the clouds of heaven.

Wherever he is, I know that he is finally free.

Free to be who he is, rather than a prisoner of who he was.

We haven’t lost an entertainer. We have lost ourselves.

And his death didn’t happen in June of 2009. It happened many years ago.

And WE…were the murderers.

The killers of our inner child. The judges of our own fate.  The builders of our own prisons.

 

Michael Jackson. 

I pray that you don’t rest in peace.....

I hope that you dance in it.

 Ode To Michael Jackson by Apollo Poetry 

ที่มา : 

http://www.travelingpoet.com/Home_Page.html

 ข้อคิดจากชีวิตของไมเคิล แจ๊กสัน ได้สอนอะไรหลายอย่าง สุดแท้ว่าใครจะหยิบมาคิด ดังบทกวีที่เขียนไว้ข้างบนนี้ 

****

สุดท้ายเป็น Clip ไขความจริงว่าทำไม ไมเคิล แจ๊กสัน จึงมีผิวขาว ?

เพิ่งจะรู้เหมือนกัน ผู้เขียนไม่มีความรู้เรื่องโรค  แต่อ่านพอเข้าใจว่าเป็นโรคผิวหนังชนิดหนึ่ง

 

มีแฟนเพลงคนหนึ่งเขียน comment ไว้ใน Youtube ว่า

"It don't matter if you're black or white 

to me you are the most beautiful 

I love you MJ"

 

*ํ Rest in heaven and Perhap you are flying with Peterpan , Michael... * 


 

 

หมายเลขบันทึก: 272390เขียนเมื่อ 30 มิถุนายน 2009 23:56 น. ()แก้ไขเมื่อ 1 มิถุนายน 2012 20:35 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่าน


ความเห็น

ปรากฏการณ์ไมเคิล แจ๊คสัน

ที่ทำให้รับรู้เรื่องราวต่างๆ ที่น่าจดจำของเขา

เพราะบางเวลาที่ผ่านมา...เราเห็นแค่บางมุมเท่านั้น

พี่ปุ๊กสบายดีนะคะ

สบายดีค่ะน้องตุ่น

จะกลับบ้านไปทำบุญช่วงเข้าพรรษานี้

หยุดหลายวันไปเที่ยวไหนป่าวคะ

.. ช่วงนี้ไม่อยากไปไหนคนเยอะๆ กลัวไข้หวัด 2009 น่ะค่ะ :0

เราเลือกที่จะชื่นชมในมุมของความสามารถ ในขณะที่บางคนเลือกที่จะจับผิด

Rip. Mj

ดีใจจัง

เด็กรุ่นหลังอย่างนู๋แก่น ยังรู้จักและคิดถึงไมเคิล :-)

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท