“พันหมื่นถ้อยคำ ...
ก็ไม่ทิ้งรอยจรดจารึกไว้เท่าหนึ่งการกระทำ”
บางครั้งยิ่งพูด ... ยิ่งเมา(คำพูด) ยิ่งหลงทาง ยิ่งไกลจากสิ่งที่ต้องการจะสื่อ
หลายครั้งยิ่งเขียน...ยิ่งสับสน ยิ่งห่างไกลจากความรู้สึกอันแท้จริง
ใคร่ครวญดูแล้ว... แท้ที่จริง ถ้อยคำบางคำก็มิได้มีความหมายอะไร
เพราะเราปรุงแต่ง กลั่นเกลาเพื่อให้เป็นคำพูดที่ใช้สื่อสารกับคนอื่น ...
แต่อาจไม่ได้หมายความตามนั้นจริง ๆ
หันมาถามตัวเองอีกครั้ง...
ควรแล้วหรือที่จะหลงใหลยึดติดอยู่กับ “กับดักแห่งถ้อยคำหรือสำนวนโวหารใด ๆ” ที่ไม่ได้ผ่านการกลั่นกรองอย่างลึกซึ้ง จริงจังจากภายใน แต่ใช้เพียงเพื่อเป็นเครื่องมือให้เกิดผลบางสิ่งที่เราต้องการ...
อมยิ้มกับสิ่งที่คิดแล้วรีบบันทึก...บอกตัวเองว่า...
อย่าเอาแต่มัวเมากับ “ถ้อยคำ” ที่เพียรปรุงแต่งกันให้มากนักเลย...เร่ง “ทำ” สิ่งที่เป็นประโยชน์อย่างจริงจังจะดีกว่า
(^___^)
สวัสดีค่ะ
สบายดีนะคะ...
บางครั้งก็หลงทางค่ะ...มันงง...
สวัสดีค่ะพี่แดง
เราอยู่ในโลกของการสื่อสารที่ปฏิเสธไม่ได้เลยค่ะ
เพราะคำพูด ภาษากาย ท่าทาง ก็ล้วนเป็นเครื่องมือสื่อสารกับคนอื่น...คนไม่มีรากจึงคิดว่าเราควรจะระวังค่ะ อย่าเป็นเหยื่อ..."เครื่องมือ" เหล่านี้ ให้มากเกินไป
ขอบคุณค่ะ
(^___^)
สวัสดี ค่ะ
บางครั้ง ก็รู้สึก ว่า ที่เราพูดไปกับใครบางคนนั้น เรามีความจริงใจไหม
เรารู้สึกอย่างนั้นจริงๆ หรือเปล่า
เมื่อถามใจตัวเอง น่าตกใจ ที่คำตอบที่เราได้ รับมันบอกว่าในบางคราว เรามีการปรุงแต่งจริงๆ เพื่อ เหตุผลบางอย่าง
จะพยายามที่จะจริงใจ กับความรู้สึกตัวเอง ค่ะ
จะทำให้ มากขึ้น ให้ เห็นจริงอย่างที่คิด ค่ะ
จะคิดว่า ที่เขาทำไม่ถูกใจเรา เขามีเหตุผล จะไม่ตำหนิ ไม่ว่า ต่อหน้า หรือ ลับหลัง
จะพยายามค่ะ
ขอบคุณมากๆค่ะ
สวัสดีค่ะคุณsubah
อ่านคอมเม้นท์แล้วยิ้มเลยค่ะ...เหมือนอย่างที่คิดไว้เลยค่ะ...
บางครั้ง ก็รู้สึก ว่า ที่เราพูดไปกับใครบางคนนั้น เรามีความจริงใจไหม เรารู้สึกอย่างนั้นจริงๆ หรือเปล่า เมื่อถามใจตัวเอง น่าตกใจ ที่คำตอบที่เราได้ รับมันบอกว่าในบางคราว เรามีการปรุงแต่งจริงๆ เพื่อ เหตุผลบางอย่าง
ขอบคุณมากนะคะ อย่างน้อยเราก็รู้ตัวแล้ว และจะได้ไม่หลงใหลในกับดักนั้น จนถอนตัวไม่ขึ้นค่ะ
(^___^)
สวัสดีค่ะพี่คนไม่มีราก
พี่คนไม่มีรากมีอะไรก็ช่วยสอนกอด้วยน่ะ
กอชอบที่พี่ ๆ สอนค่ะ
อีกอย่างนึง กออยากคุยกับเพื่อน ๆ ในบ้านของเพื่อน ๆ
มากกว่าที่จะมาตอบในบันทึกของกอเองให้คนใจร้ายมาอ่านบันทึกของกอค่ะ
แบบนี้แหละดีแล้ว งานนี้ไม่มีวันตามหากอเจอแน่นอนค่ะ อิอิ
เพราะกอจะไม่ใส่ชื่อจริงไปในบันทึกแล้ว ยังไงก็หาไม่เจอ
รักพี่คนไม่มีรากน่ะค่ะ
สวัสดีค่ะน้องสุดสายป่าน
55555.....จะให้สอนอะไรคะ
พี่คิดว่า ไม่มีใครสอนเราได้ดีกว่า "ตัวเอง"
อ้อ...ที่รองมาจากตัวเองก็คือ "คนที่ไม่ชอบเรา" ค่ะ
จะใจร้ายไม่ใจร้าย...ก็ว่ากันไปค่ะ ใจร้ายอาจจะหมายถึง...หวังดีกับเราก็ได้นะคะ
อย่าหนีเลยค่ะ เพราะหนีอย่างไร หากเขาอยากตามหาจริง ๆ ...เขาก็หาจนเจอนั่นแหละ
สู้ ๆ ๆ ๆ กับความจริงกันดีกว่าค่ะ
(^___^)
สวัสดีครับคุณ
คนไม่มีราก
อืม...บันทึกนี้ยืนยันได้เป็นอย่างดีว่าคุณคนไม่มีรากนั้นเลือกเป็นใบ้กับผมจริงๆ อิอิ
บางครั้งคำพูดนี้ถ้าวางไว้ไม่ได้ก็เจ็บปวด
พูดมากก็เมา 555 ชอบคำนี้นะครับ
เอ๊?...สงสัยเดย์ต้องหันมาบันทึกอะไรสั้นๆแล้วล่ะสิครับ บันทึกเดย์น่ะย๊าว ยาว ใส่ไม่ยั้งมาตลอด 555
ขอบคุณมากครับ มาระลึกถึงกันจ๊า
หาเจอก็ไม่มีอะไรแล้วค่ะ
เพราะกอบันทึกอย่างเดียวไม่มีให้เม้นแล้ว อิอิ
ส่วนเมล์กอก็ไม่ต้องไปเปิดเมล์อันนี้ของกอ
เพราะกอไม่มีเม้น กอก็ไม่ต้องเปิดเมล์อันนี้ด้วย
อิอิ แต่กอชอบพี่คนไม่มีราก แบบอย่างที่เคยบอกไว้
คนเราอยากถูกชะตากับใครมันก็เป็นของมันเองค่ะ
พี่คนไม่มีรากเคยบอกว่าเราขวางโลก
แต่บังเอิญว่ากอทั้งขวางโลกทั้งแหกคอก กอเลยอาการหนักหน่อยน่ะค่ะ อิอิ
รักและนับถือและเคารพพี่คนไม่มีรากมากมายค่ะ
อ๋อ หากว่ากอเห่าเห่า อิอิ
เหงาเหงาเมื่อไหร่ อยากจะโม้ กอจะขอมาโม้กับพี่คนไม่มีรากน่ะค่ะ
แล้วอย่าท้อใจในการทำงานน่ะค่ะ
คนเรามีชีวิตก็ต้องทำงาน แต่อย่าเอาชีวิตทั้งชีวิตอยู่กับงาน
ชีวิตนี้ไม่มีอะไรแน่นอน ความสุขใจที่ทำความดีจะเป็นสิ่งที่แน่นอนที่สุด
รักน่ะค่ะ อิอิ แล้วจะมาบ่อย ๆ มาจนพี่คนไม่มีราก อ้วกแตกอ้วกแตนเลยค่ะ
มาอีกรอบนึงค่ะ
กออ่านบันพี่คนไม่มีรากอีกรอบนึงแล้ว
และเข้าใจแล้วด้วยค่ะ
เย้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ขอบคุณน่ะค่ะ
สวัสดีค่ะน้องคนไม่มีราก
สวัสดีค่ะอาจารย์
อย่ายึดติดในถ้อยคำหวาน อย่าหลงใหลในคำชมอันปรุงแต่ง สี่ว่าถ้าเรารู้จักตัวเองสักนิด เข้าใจถึงความสามารถที่มี เราจะรู้ค่ะว่าคำพูดที่อีกฝ่ายสื่อมาจริงใจหรือเพียงแค่ลมปาก
แต่ยังงัยสี่ก็ยังชอบคำหวานนะค่ะ รื่นหูดี ฟังจบก็ยิ้มแล้วกลับไปคิดต่อ อ้อ! แอบด่าเรานั่นเอง เออ แต่ก็ดีที่อย่างน้อยไม่รู้สึกปรี๊ด จนลมออกหูให้ขายหน้าใคร
คำหวาน บวกคำจริงใจคงจะน่าฟังที่สุดค่ะ แต่ถ้าใครมาเจอสี่อาจจะได้คำจริงใจแบบพริกเรียกพี่แน่ๆ ค่ะ (เพราะหวานไม่เป็น)
ขอบคุณค่ะ :)
สวัสดีค่ะ คุณคนไม่มีราก
เจริญพร โยมคนไม่มีราก
ในสังคมมีทั้งสิ่งที่ควรพูดและไม่ควรพูด
ส่วนมากแล้วคนเรามักพูดกันมากกว่า ส่วนคนฟังมีน้อยกว่า
ธรรมชาติของคนเราเป็นเช่นนี้เอง
เจริญพร
สวัสดีครับ คุณ คนไม่มีราก
บันทึกนี้ผมตามเจ้าเดย์มาครับ (พวกบ้าเมฆเหมือนกัน...อิอิ)
เคยอ่านเจอมาว่า นักจิตวิทยาบอกว่าคนเราสื่อสารกันด้วย อวัจนภาษา (non-verbal communication) > วัจนภาษา (verbal communicaiton) หลายเท่า
แต่ข้อสรุปที่ว่านี่ดูเหมือนจะเป็นก่อนยุค e-mail และยุค internet ซึ่งมี webboard, blogs, etc. ไม่รู้ว่าจะยังจริงอยู่หรือเปล่า
มีข้อสังเกตบางอย่างครับ
1) แม้การกระทำจะไม่นับเป็นการสื่อสารด้วยถ้อยคำ แต่ผู้ที่ได้รับผลของการกระทำ มักจะเก็บความทรงจำนั้นไว้ทั้งด้วยความรู้สึก ทัศนคติ และถ้อยคำ (เช่น ถ้ามีใครทำไม่ดีกับเราเอาไว้ คิดขึ้นมาทีไร ก็อาจจะมีถ้อยคำทำนองว่า "คราวที่แล้ว เขาทำกับเราอย่างนี้" อยู่ในใจของเรา ;-))
2) คังซีฮ่องเต้ (ซึ่งเป็นกษัตริย์นักปราชญ์พระองค์หนึ่ง) เคยสอนพระโอรสไว้ว่า
"อย่าโง่เพราะหนังสือ"
โดยสรุปก็คือ "การอ่านหนังสือ ต้องไม่ถูกหนังสือหลอกเอาถึงจะดี"
ที่มา : หนังสือ วาทะฮ่องเต้ แปลโดย อดุลย์ รัตนมั่นเกษม หน้า 21-22
แม้คำว่า "หนังสือ" ในคำสอนของคังซีฮ่องเต้น่าจะหมายถึง หนังสือเล่มที่มีคนแต่งเอาไว้ แต่คิดๆ ไปผมว่า เราอาจจะตีความคำๆ นี้ว่าหมายถึง ข้อความที่มีคนเขียนเอาไว้ ไม่ว่าจะอยู่ในหนังสือเล่มหรือใน e-mail ใน blog ฯลฯ ก็ตามนะครับ
ชักจะยาว....ยิ่งเขียน....ยิ่งเมา....กระมังครับ ;-)
สวัสดีค่ะ
มาเรียนรู้การกระทำสำคัญกว่าคำพูดค่ะ
สวัสดีครับอาจารย์ ...ผมเองเผลอเป็นประจำจริง ๆ ครับ..หลวงพ่อบอกว่า " โลกธรรม " ...ขอบพระคุณ ครับ
สวัสดีค่ะ คุณไม่มีราก
จากการอ่านหนังสือ มามีแต่ภาษาทางวิชาการที่ปรุงแต่งทั้งนั้น
อ่านแล้วดูดี แต่ความจริงกลับตรงกันข้าม ถ้าเขียนไม่ดี คนอื่นๆก็ว่าไม่ไพเราะ
ถ้าเขียนไม่สุภาพ ก็มีคนว่า
ขอบคุณที่ คนไม่มีราก มีแต่ความจริงใจให้ค่ะ
สวัสดีครับ คนไม่มีราก
สวัสดียามดึกค่ะ
อ่านแล้วทำให้นึกถึงหนังสือเล่มหนึ่งที่เคยอ่าน ถ้าจำไม่ผิดรู้สึกจะเป็น คำพ่อสั่ง มีตอนหนึ่งที่ให้ข้อคิดคล้ายๆกันประมาณว่า จริงๆแล้วผู้ที่พูดจาโผงผางไม่น่าฟังอาจเป็นผู้ที่จริงใจกับเราคนหนึ่งก็ได้...
ขอบคุณข้อคิดดีๆค่ะ ..^_^..
ตามมาเมากับพี่ชิวอีกทีครับ 555
บัญชา ธนบุญสมบัติ
ชอบที่พี่ชิวบอกว่า อย่าโง่เพราะหนังสือ ครับ
...อืม...ระวังไว้นะเดย์ อิอิ
สวัสดีค่ะคุณadayday
ยิ้มแป้นกับคนอารมณ์ดีเข้ามาทักทายค่ะ....
พูดสั้น พูดยาว เขียนสั้น เขียนยาวสั้น เป็นสไตล์ของแต่ละคน ตัดสินไม่ได้ค่ะว่าอย่างไหนดี หรือ ไม่ดีกว่ากัน...
แต่ที่สำคัญต้อง...จริงใจและมีสาระที่ต้องการสื่อให้ผู้อ่าน...จริงไหมคะ...
และชอบค่ะที่อ.บัญชาบอกไว้ว่า... อย่าโง่เพราะหนังสือ...
อ่านแล้วได้คิดว่า...เอ..เรานี่กำลังโง่เพราะ อ่านหนังสือ มากไปหรือเปล่า?...เน๊อะ..
ขอบคุณคุณเดย์ค่ะ
(^__^)
สวัสดีค่ะน้องสุดสายป่าน
5555...จะมาคุยจนพี่อ้วกแตกอ้วกแตนเลยหรือคะ...5555....55555...
ไม่กลัวหรอก ชอบน่ะสิไม่ว่า แต่หากมีเวลาตอบไม่มากนัก อย่าน้อยใจกันเสียก่อนก็แล้วกันนะจ้ะ
จ้ะพี่เห็นด้วย บางคนเราก็ถูกชะตาน่ะนะ บอกไม่ได้ว่าทำไม ส่วนบางคนเราก็ไม่รู้ว่าทำไมเขาไม่ค่อยอยากคุยกับเราทั้งที่เราอยากคุยกับเขา ..เลยสรุปว่า เขาก็อาจไม่รู้ว่า ทำไม เหมือนเรานั่นแหละ...พูดไปพูดมา งง เมาแล้ว...
แล้วคุยกันใหม่จ้ะ
(^___^)
สวัสดีค่ะPreeda
ดีใจและขอบคุณกับข้อคิดของพี่ดาค่ะ....สบายๆบ้างแล้วจะดีนะคะ....คงไม่ถึงกับทรยศกับความรู้สึกตนเองยังไงๆสิ่งที่ออกมาจากใจจริง..และเรามีความจริงใจกับใครคนอื่นเขาก็ซึมซับได้ด้วยวาจาเช่นกันค่ะ..
น้องอ่านคอมเม้นท์พี่ดาแล้วต้องรีบกลับไปอ่านบันทึกของตัวเอง...เอ...เราเขียนแล้วทำให้พี่ ๆ เพื่อน ๆ น้อง ๆ เข้าใจผิดหรือเปล่า...
ที่เขียนนั้น เกิดจากการพิจารณาห้วงหนึ่งของอารมณ์และความรู้สึกของตัวเองน่ะค่ะ ... คิดแต่ว่า เราไม่ควรติด "กับดัก" กับคำพูด สำนวนโวหารที่ไม่มีสาระ แต่การพูดจาทักทาย โอภาปราศัย ซึ่งเป็นมรรยาทสังคมนั้น เป็นสิ่งจำเป็น เพราะเรายังเป็นปุถุชน ดังที่พี่ว่าค่ะ การพูดจาทักทาย อ่อนหวานให้คนสบายใจ ถือเป็นการทำทานทำกุศลอย่างหนึ่ง แต่...หากเราทำเพื่อ "หวังผล" น้องคิดว่าก็ไม่ควรทำเช่นนั้นน่ะค่ะ
ขอบคุณความรัก ห่วงใย ปรารถนาดีและปิยวาจาที่พี่ให้เป็นกำลังใจกับน้องเสมอค่ะ
คิดถึงพี่ดาเหมือนเดิมค่ะ
(^___^)
สวัสดีค่ะคุณ Sila Phu-Chaya
มาพร้อมรอยยิ้มบริสุทธิ์ของสาวน้อย...น่ารักจังค่ะ...
มีใครเขาบอกว่าคนไม่มีรากเป็นผู้ใหญ่ใจดีหรือคะ 55555...อาจจะยังไม่เป็น "ผู้ใหญ่" แต่ชอบทำตัว พูด คิด เขียน ...ราวกับเป็นผู้ใหญ่ก็ได้ค่ะ กระซิบให้อย่างหนึ่งค่ะ เราไม่เหมือนกันหรอก...เพราะคุณศิลามีความเป็น "ผู้ใหญ่" มากกว่า รู้ว่าควรพูด ควรทำอย่างไร แต่คนไม่มีรากนี่...อยากคิด อยากพูดอะไร ... ก็ทำค่ะ ไม่ค่อยสนใจอะไรนัก...ซึ่งมีแต่คนตักเตือนว่า...ไม่ดีอย่าทำ
แต่ทำไงได้คะ ไม่ชอบทำสิ่งที่ไม่ใช่ตัวเองค่ะ เลยถูกเรียกเป็น ดื้อตาใส ไงคะ พี่ ๆ บอกว่ายังดีที่เป็นพวก โก๊ะ ๆ มองโลกแง่ดีอยู่บ้างค่ะ...เลยดูไม่ค่อยรุนแรงนัก อีกอย่างก็ชอบที่จะเพ่งโทษตัวเองมากกว่าไปมองข้อด้อยของคนอื่น...มองตนแล้วแก้ไขไปตามสภาพค่ะ
ขอบคุณค่ะ และเตือนว่า อย่าเชื่อสิ่งที่คนอื่นกล่าวอ้างมากนัก อาจผิดหวังได้เมื่อเจอตัวจริงค่ะ
(^___^)
กำลังพยายามอย่างสุดความสามารถเลยล่ะค่ะ
อิอิ
คึดฮอดแต๊ ๆ เจ้า ^_^
สวัสดีค่ะน้องสี่ซี่
พี่คงเคยบอกแล้วมั้งว่า...พี่ชอบคอมเม้นท์ของน้องจังค่ะ
เห็นด้วยเลย...และเชื่อไหมคะ ถึงอย่างไร เราก็ยังชอบคนพูดหวาน ๆ พูดดี ๆ จ๊ะจ๋ากับเรา แม้จะรู้อยู่เต็มอกว่า...กำลังว่าเราอย่างแรง...!!!
เคยคุยเรื่องนี้กับแม่ ... ตอนที่แม่พี่ยังมีชีวิตอยู่ว่า...ป้าคนนี้ทำไมพูดจาหวานกับเราจัง ทั้ง ๆ ที่รู้ว่าเขาเอาแม่ไปว่าลับหลัง แล้วทำไมแม่ต้องพูดกับป้าเขาเสียดี ทั้งที่ก็รู้ทั้งรู้ว่าเขาไม่ดีกับเราเลย ... เราทำแบบนี้ไม่จริงใจหรือเปล่า?
แม่ตอบว่า...ไม่ถือว่าไม่จริงใจหรือผิดศีล แต่เป็นการทำทานอย่างหนึ่งด้วย "ปิยวาจา" ไม่ทำให้เขาไม่สบายใจ ส่วนที่เรารู้ว่าเขาว่าร้ายเราลับหลัง ก็ดีแล้วจะได้ระวังตัว เราอย่าเผลอทำให้เขาว่าได้ก็แล้วกันค่ะ
55555....พี่ฟังแล้วยังทำไม่ด้ายยยยย....อย่างดีหากเจอคนอย่างนี้ ก็จะยิ้ม ๆ ไม่โต้ตอบดีที่สุด...กว่าจะไปทักทายเขาได้เหมือนแม่พี่ทำ คงต้องฝึกวิทยายุทธ และธรรมะอีกนานค่ะ
ขอบคุณน้องสี่ค่ะ
(^___^)
สวัสดีค่ะคุณครู อิงจันทร์
อ่านแล้วก็ชอบใจค่ะ...เห็นจริงจังตามไปด้วย...
เคยมีคำกล่าวว่า สิ่งที่ดีที่สุดก็คือ "ลิ้น" และส่วนที่เลวที่สุดก็คือ "ลิ้น" เช่นกันค่ะ
ขอบคุณมากค่ะ
(^___^)
สวัสดีค่ะ มีข้อคิดดีดีตลอด ต้องแวะเข้ามาทุกทีไป เพื่อเร่งทำสิ่งที่เป็นประโยชน์
สวัสดีค่ะคุณครู noktalay
5555...ศัพท์วัยรุ่นซะด้วยนะคะ....จี๊ดซะ...
อ่านแล้วยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ ตรงใจมากมายค่ะ...ยังอยากฟังคำไพเราะๆ ระรื่นหู โดยลืมไปว่า...คำพูดปรุงได้นะ...แล้วคำพูดกับการกระทำไปด้วยกันเปล่าเนี่ย
บางคนพูดดี พูดหวาน แต่การกระทำเป็นอีกอย่าง....เราดูแล้ว น้อมนำมาพิจารณาตนแทนที่จะไปเพ่งโทษเขา ซึ่งไม่เกิดประโยชน์ ... สู้นำมาปรับปรุงตัวอย่างที่คุณนกทะเลว่า....แต่ที่นกทะเลพยายามระวังคือ..ไม่ให้คำพูดไปทำร้ายจิตใจของคนอื่น...ในบางทียอมเลือกที่จะนิ่งๆเสียมากกว่า...ตามตำรับโบราณ "พูดไปสองเบี้ย นิ่งเสียตำลึงทอง"
ดีกว่ากันเยอะเลยค่ะ
ขอบคุณนะคะ
(^__^)
นมัสการท่าน พระปลัด
น้อมรับสิ่งที่ท่านกล่าวค่ะ เป็นสัจจธรรมดังที่ท่านว่า...
ที่ควรพูดไม่ค่อยจะพูด มักชอบพูดที่อยากจะพูด ตามแรงขับของกิเลสตน แล้วก็มักจะอยากพูดมากกว่าฟัง บางทีฟังแล้ว ยังไม่ได้ยิน สาระจริง ๆ อีกด้วยค่ะ
สาธุ
สวัสดีครับ คนไม่มีราก
ขอบคุณครับที่มีข้อคิดดีๆให้ได้อ่าน
บ้างครั้งเราก็สับสนมึนงงกับสังคมรอบข้าง
ไม่พูดก็ว่าไม่ฉลาด พูดมากก็ว่าเหลวไหล
ความพอดีไม่เคยมีในสังคม มีแต่ความถูกใจ
พอได้อ่านข้อคิดดีๆก็พอทีทางออก
ปากกับใจไม่ตรงกัน ปากปราศรัยใจเชือดคอ ปากเป็นเอก เลขเป็นโท
ว่าไป ว่าไปเพื่อจะสรุบสำนวนของคุณคนไม่มีรากคะ
แต่สรุปแล้ว อย่าดีแต่พูด อย่างเดียว ต้องทำดีด้วยใช่ไหมคะ
คิดถึงเข้ามาเยี่ยมอ่านคะ ให้คติสอนใจมากเลยคะ
คนที่พูดมากไม่เกิดประโยชน์ก็แกล้งตกกระแส ไปบ้างก็ดีนะคะ คริ คริ
อย่าให้ใครมาว่าเรา อย่าหวานนัก ที่พูดๆมาให้ทำได้จริงเถอะ ขี้เกียจฟัง มันหลายครั้งแล้ว จนไม่รู้อันไหนพูดจริง อันไหนพูดเล่น
สวัสดีค่ะ
"ถ้อยคำ"บางครั้งก็ทำให้เราได้คิดอะไรไปมากมาย
เราคิดเองบ้าง ปรุงแต่งเข้าข้างตัวเองบ้าง
สวัสดีค่ะอ. บัญชา ธนบุญสมบัติ
อ่านไปพยักหน้าไป ยิ้มไป...ค่ะ
"อย่าโง่เพราะหนังสือ" โดยสรุปก็คือ "การอ่านหนังสือ ต้องไม่ถูกหนังสือหลอกเอาถึงจะดี"
คนไม่มีรากเป็นบ่อยมากค่ะ เพราะพออ่าน ๆ ไป ก็เห็นดีเห็นงาม ชักจะเคลิ้ม ๆ ตามทั้งจากหนังสือ จากบันทึก จาก E-Media ทั้งหลายทั้งปวง... อาจยังพอโชคดีและมีบุญอยู่บ้างเล็ก ๆ เพราะชอบเกิดคำถามในใจเมื่อได้อ่านหรือฟังอะไรมา... วิญญาณขบถ โตมาพร้อม ๆ กับการอ่านค่ะ
โบราณบอกว่า ให้ฟังหูไว้หู อย่าเชื่อทั้งหมดที่ได้ยินได้เห็น...ใช่ไหมคะ
คอมเม้นท์ของอาจารย์ยาวและมีสาระค่ะ ไม่ถือว่าเป็นการ "เมา" แต่อย่างใดค่ะ คนไม่มีรากกลับต้องขอบคุณอย่างยิ่งเลยค่ะ
(^___^)
สวัสดี ครับ คุณ คนไม่มีราก
สวัสดีวันแรกของสัปดาห์ วันที่ใคร หลาย ๆ คนบ่นว่า หัวฟู (โดยเฉพาะคุณpoo)
บันทึกนี้ ไร้กฏเกณฑ์ และกรอบแห่งความคิดยึดติดทั้งปวง
อ่านแล้ว....สะใจ!!!
เพราะสังคมเราทุกวันนี้ .....คอยจ้องแต่จะสร้างกรอบ กฏเกณฑ์ และแนวคิดให้ไปในทำนองเดียวกัน
อ่านบันทึกนี้ แล้ว .....อยากให้สังคมไร้กรอบ และการถูกครอบงำทางความคิดบ้าง.....
ยังมีผู้กล้า...เช่นนี้อีกมากมาย แต่ถูกสังคมเบียดบัง
มาช่วยส่งเสริม บันทึกแบบนี้ ครับ
ไม่เชิญชวน...แต่ชื่นชอบ...(converse on star....เส้นทางเลือกได้)
มาด้วยความระลึกถึง
ยินดีที่ได้รู้จักคุณกอไผ่ ค่ะ
คนไม่มีรากคิดว่า การกระทำจะบอกตัวตนของเราได้มากที่สุดค่ะ
ด้วยเหตุนี้ "ทำดี" จึงดีกว่า การ "พูดดี"
ขอบคุณค่ะ
(^___^)
สวัสดีค่ะคุณครูจิ๋ว
อ่านไปก็ยิ้มไปกับคอมเม้นท์น่ารัก ๆ และจริงใจของคุณครูจิ๋วค่ะ....
จากการอ่านหนังสือ มามีแต่ภาษาทางวิชาการที่ปรุงแต่งทั้งนั้น อ่านแล้วดูดี แต่ความจริงกลับตรงกันข้าม ถ้าเขียนไม่ดี คนอื่นๆก็ว่าไม่ไพเราะ ถ้าเขียนไม่สุภาพ ก็มีคนว่า...
ขอบคุณเช่นกันค่ะที่คุณครูจิ๋วมีแต่ความจริงใจให้ค่ะ
ความจริงใจ จริงจังนั้นคนไม่มีรากคิดว่าสามารถพิสูจน์ได้ด้วยการกระทำและเวลาที่ผ่านไปค่ะ .... ของจริงแท้ ย่อมทนต่อการพิสูจน์เสมอ...
มีความสุขมาก ๆ นะคะ
(^___^)
สวัสดีค่ะคุณคนพลัดถิ่น~ต้นตอ-natachoei(หน้าตาเฉย)
จริงค่ะ และชอบมากค่ะที่ว่า...
พันคำ ไม่เท่า หนึ่งทำ
ขอบคุณค่ะ
(^___^)
สวัสดีค่ะคุณเกษตรยะลา
อย่าเพิ่งเข้าใจผิดว่า...บันทึกนี้ว่าใครนะคะ...
บันทึกนี้ เพื่อ "เตือนตัวเอง" ล้วน ๆ เลยค่ะ อาจมีคิดไปถึงตัวอย่างของคนที่ หลงใหลและหมกมุ่นกับ "คำพูด" บ้าง แต่ด้วยเจตนาบริสุทธิ์แล้ว ไม่เคยคิดตำหนิท่านเหล่านั้น เพราะ....
เขาเป็น "ครู" ให้แก่เราค่ะ
ขอบคุณค่ะ
(^___^)
สวัสดีค่ะพี่ เอื้องแซะ
อ่านคอมเม้นท์แล้วยิ้ม ๆ หันมาพิจารณาตัวเอง เขียนทำให้เกิดความเข้าใจผิดหรือเปล่าหนอ....
เห็นด้วยกับพี่ว่าเลยค่ะ...พูดเพราะๆแล้วทำให้ผู้ฟังมีความสุข ก็คงไม่เป็นไรมังคะ...
ไม่เป็นไรค่ะ แถมยังเป็นการมีปิยวาจา อีกด้วย เพียงแต่ต้องประกอบไปด้วย...ความจริงใจที่จะให้เกิดประโยชน์ต่อคนฟังด้วยค่ะ
ขอบคุณพี่สาวที่แสนใจดี พูดเพราะและจริงใจค่ะ
(^___^)
สวัสดีค่ะน้องครูตุ๊กแก…ตัวดำๆ…
อมยิ้มเลย....จริงๆแล้วผู้ที่พูดจาโผงผางไม่น่าฟังอาจเป็นผู้ที่จริงใจกับเราคนหนึ่งก็ได้...
พี่มีเพื่อนแบบโผงผางเยอะค่ะ แล้วก็เคยไม่ค่อยชอบ เพราะคิดว่า ทำไมเมื่อเราเลือกได้ว่า จะพูดดี หรือ พูดไม่ดี ... ทำไมเราเลือกที่จะโผงผางแทน...
เมื่อเข้าใจและคบกันต่อมา จึงได้รู้ค่ะ พวกที่โผงผางนี่ล่ะ ปกป้องเราทุกครั้งเมื่อมีปัญหาเลยค่ะ
ขอบคุณค่ะ
(^___^)
คุณadayday
เอ...ย้ำจ้งค่ะ...อย่าโง่เพราะหนังสือ ...
ตอนนี้ยิ่งต้องพยายามเชื่อ ๆ หนังสือ เพราะต้องอ่านมาก เขียนมาก ไม่งั้นทำงานไม่เสร็จน่ะค่ะ
ความจริง หนังสือไม่ได้ทำให้เราโง่นะคะ แต่เราโง่เอง...เพราะขาดการวิเคราะห์ พิจารณา...จริงไหมคะ
(^___^)
สวัสดีค่ะ
55555.....คิดถึงจริงต้องมาหา...จริงไหมคะ
อย่าเอาแต่บ่น ๆ ว่าคิดถึงน่ะสิคะ...
ล้อเล่นค่ะ ครูปูสบายดีนะคะ
รักษาสุขภาพด้วยนะคะ
(^___^)
ขอบคุณคุณKRUPOM ค่ะ
(^___^)
สวัสดีค่ะคุณชายเล็ก
เราคงต้องยอมรับค่ะที่ว่า ถูกใจมาก่อนถูกต้อง ... มีให้เห็นดาษดื่นมากมายในสังคมปัจจุบัน...
คนไม่มีรามกคิดว่าเราคงต้องพยายามที่จะยอมรับและเข้าใจปรากฏการณ์นี้...แต่...
ต้องไม่ยอมจำนนและไม่ทำเสียเองค่ะ
แก้คนอื่นไม่ได้ ก็แก้ที่ตัวเองก่อนอื่นเลย จะดีไหมคะ...แล้วสังคมจะได้น่าอยู่ขึ้นค่ะ
ขอบคุณค่ะ
(^___^)
สวัสดีค่ะคุณป้า สุ-มหาวิทยาลัยชีวิต ที่ไม่มีวันปิดทำการ
หวานเป็นลม ขมเป็นยา ...
ใคร ๆ ก็ชอบ ของหวาน น่ะสิคะ เพราะไม่ชอบทานยาค่ะ
อ่านคอมเม้นท์ของคุณป้าสุแล้ว...ยิ้มไม่ค่อยออก...
คนที่พูดมากไม่เกิดประโยชน์ก็แกล้งตกกระแส ไปบ้างก็ดีนะคะ คริ คริ อย่าให้ใครมาว่าเรา อย่าหวานนัก ที่พูดๆมาให้ทำได้จริงเถอะ ขี้เกียจฟัง มันหลายครั้งแล้ว จนไม่รู้อันไหนพูดจริง อันไหนพูดเล่น
แง ๆ ไม่แน่ใจว่าโดนว่าหรือเปล่าค่ะ
(^___^)
..เชื่ออะไรเขาบอก..เขาหลอกให้เราไหลหลง..เขาบอกให้เรางุนงง..ชอกช้ำระกำใจตาย...สวัดีค่ะคุณคนไม่มีราก..ยายธีค่ะ
อย่าเอาแต่มัวเมากับ “ถ้อยคำ” ที่เพียรปรุงแต่งกันให้มากนักเลย...เร่ง “ทำ” สิ่งที่เป็นประโยชน์อย่างจริงจังจะดีกว่า
(^___^)เสียเวลาเปล่าดาย...เคยหลงถ้อยคำที่ปรุงแต่งและบาดเจ็บเลือดซิบๆมาแล้ว พอได้ประสบการณ์และบอกตนเองว่านิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า.....บางครั้งเราก็ตัดสินอะไรไม่ได้จากถ้อยคำที่เพียรปรุงแต่งค่ะ....คิดถึงอย่างไม่ได้ปรุงแต่งค่ะ.....
สวัสดีครับ
ขออนุญาติแลกเปลี่ยนธรรมที่เคยได้ฟังมานะครับ...
จิตปรุงแต่ง เพราะเป็น ธรรมชาติ
ปรุงเพื่อ สื่อสาร กับโลก
ปรุงเพื่อภาระทางโลก เพื่อคิด วิเคราะห์ ทำงาน เรียนหนังสือ
เวลาพักจากภาระ ไม่ต้องใช้ความคิดมาก
ก็คอยรู้ทันจิต โลภ โกรธ หลง สุข ทุกข์
ผ่านมาเหมือนรถไฟฟ้า แล้วก็ผ่านไป
แต่เราปุถุชน หลังจากจิตปรุงแต่งแล้ว เราก็ปรุงแต่งจิตเพิ่มเข้าไปอีก
เราชอบเป็นพ่อครัว แม่ครัวกันโดยไม่ค่อยจะรู้ตัวครับ
สวัสดีค่ะคุณแสงแห่งความดี
55555....อ่านแล้วสะใจเชียวหรือคะ เอ...บันทึกนี้นี่ยังไงหนอ...
แต่ชอบคอมเม้นท์ของคุณแสงแห่งความดีนะคะ อ่านแล้ว ได้แรงใจ สะใจไปด้วย...ทั้ง ๆ ที่ไม่รู้ว่า สะใจอะไร...ฮา ๆ ๆ ๆ
เพราะสังคมเราทุกวันนี้ .....คอยจ้องแต่จะสร้างกรอบ กฏเกณฑ์ และแนวคิดให้ไปในทำนองเดียวกัน ...อยากให้สังคมไร้กรอบ และการถูกครอบงำทางความคิดบ้าง ยังมีผู้กล้า...เช่นนี้อีกมากมาย แต่ถูกสังคมเบียดบัง
และเห็นด้วยค่ะ ผู้กล้าในสังคม มักถูกมองว่าแปลกแยก คิด พูด ทำล้วนแปลกแตกต่างจากคนทั่วไป แล้วยังไม่ได้รับความเป็นธรรมในสังคมอีกมากมายด้วยค่ะ
55555....แต่คนไม่มีรากน่ะ ไม่ใช่ผู้กล้าอะไรหรอกค่ะ แค่ชอบบ่น ๆ และเตือนตัวเองกับความคิดที่เกิดขึ้นน่ะค่ะ...แต่สิ่งหนึ่งก็คือ...
เป็นคนที่จะไม่ยอมจำนน ไม่เออออ ห่อหมก ยอมรับ ก้มหัว...ต่อสิ่งที่คิดว่าไม่ถูกต้องค่ะ
ขอบคุณอาหารที่นำมาฝากค่ะ คราวหน้าขอเป็นพวกผัก ๆ บ้างก็ดีนะคะ ... ไม่ค่อยชอบทานเนื้อสัตว์ค่ะ
(^___^)
สวัสดีค่ะคุณยายธี
ต้องตอบว่า ปุถุชนนี่คะ รู้ว่าเขาหลอกก็ยังอยากให้เขาหลอก อยู่นั่นแหละ...เฮ้อ...คนเรานนี่หนอ
ขอบคุณค่ะ
(^___^)
มาชม
ทักทาย
แบบสบาย ๆ ครับผม
สวัสดีจ๊ะ ทักด้วยความคิดถึงจ๊ะ
ยิ่งอ่านยิ่งได้ข้อคิดดีๆ หลากหลาย....
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะพี่ nussa-udon
ดีใจได้ทักทายกับพี่อีกครั้งค่ะ...
อ่านแล้วก็อ้าว...ใครหนอใจร้ายช่างทำกับพี่สาวเราได้...
เสียเวลาเปล่าดาย...เคยหลงถ้อยคำที่ปรุงแต่งและบาดเจ็บเลือดซิบๆมาแล้ว พอได้ประสบการณ์และบอกตนเองว่านิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า.....บางครั้งเราก็ตัดสินอะไรไม่ได้จากถ้อยคำที่เพียรปรุงแต่ง
คำพูดนั้น จะให้สวยหรูยังไงก็ได้ค่ะ แต่การกระทำจะบอกว่า ความจริงคืออะไร...
รักษากายใจนะคะ
คิดถึงพี่โดยไม่ปรุงแต่งค่ะ
(^___^)
สวัสดีค่ะคุณวัชรา ทองหยอด
บางครั้งก็รู้ว่าบางคน...ชอบพูดเรื่องไร้สาระ แต่ก็เลี่ยงไม่ค่อยได้ค่ะ ฟัง ๆ พอผ่าน ๆ หู ได้ทีก็รีบหลบฉากอย่างรวดเร็วเลยค่ะ
ขอบคุณมากค่ะ
(^___^)
สวัสดีค่ะพี่ชายชยพร แอคะรัจน์
พอมาก็ชมน้องเสียแล้ว...
คมที่ไหนล่ะคะ ... เขียนไปว่าตัวเองไปต่างหากคะ
ขอบคุณพี่ชายที่มาเยือนค่ะ
(^___^)
สวัสดีค่ะคุณPhornphon
ขอบคุณข้อคิด ข้อธรรมะ ที่นำมาแลกเปลี่ยนค่ะ
ดีใจที่มีกัลยาณมิตรดี ๆ เช่นคุณPhornphon ที่คอยนำประสบการณ์ดี ๆ มาเล่ามาบอก ...
ตอนนี้สิ่งที่คนไม่มีรากกำลังฝึกคือ การวางจิตให้นิ่ง ค่ะ เพราะเป็นระยะที่ต้องใช้สมาธิมากมายในการอ่านหนังสือและเขียน ๆ ๆ
เห็นชัดว่าสมาธิยังไม่ดีเลยค่ะ ปรุงมาก แต่งมาก
ดร.สนอง วรอุไร ท่านเขียนไว้ว่า ต้องพยายามให้จิตนิ่ง ไม่ปรุงแต่งอารมณ์ จิตจึงจะมีพลัง จะไม่เหนื่อยง่าย ทำงานได้มากค่ะ
และจริงค่ะ จิตนั้นต้องปรุงแต่งเป็นธรรมชาติอยู่แล้ว แต่เรายังจะ...ปรุงแต่งจิตเพิ่มเข้าไปอีก เราชอบเป็นพ่อครัว แม่ครัวกันโดยไม่ค่อยจะรู้ตัวครับ
จะพยายามให้ยิ่ง ๆ ขึ้นค่ะ
ขอบคุณมาก ๆ นะคะ
(^___^)
ขอบคุณอ. umi ค่ะ
(^___^)
สวัสดี ครับ คุณคนไม่มีราก...
ผมเคยเห็นคนที่เพียรแต่พูด....แล้ววัน ๆ คิดคอยแต่จ้องจับผิด เอาการกระทำผู้อื่นมาเข้ากรอบความคิดของตัวเอง
และตัดสินการกระทำหรือสิ่งจูงใจให้กระทำด้วย....กรอบความคิดแคบ ๆ
สังคมบางส่วน...อาจชื่นชมและเห็นงามด้วย
ผมเชื่อว่ายังมีอีกมากมายนัก ที่แรงเรียกร้อง...ภายใต้จิตสำนึกของผู้ถูกกระทำ ถูกปิดกั้นด้วยความ อยุติธรรม และนำอธรรมภายในจิตใจตัวเองมาตัดสินผู้อื่น
บันทึกนี้ สมควรได้รับการยกย่อง...ไม่ใช่เพราะ...ตีความตรงประเด็น แต่ สิ่งที่พูด คือ
...พันหมื่นถ้อยคำ ก็ไม่ทิ้งรอยจรดจารึกเท่าหนึ่งการกระทำ....
สุดท้ายการกระทำ ย่อมยิ่งใหญ่...
ไฉนเลยผู้รู้ และคิดได้ หรือผู้ที่กำลังจะรู้ และกำลังจะคิดได้ จะละเลยพฤติกรรมเยี่ยงนี้...ผมอยากให้รางวัลชีวิตแก่หนึ่งการกระทำแบบนี้ ปรากฏอยู่ในสังคมที่เราทำงาน เราอาศัยอยู่ ...มีให้เห็นชื่นหัวใจอยู่เสมอ ๆ ครับ
ด้วยความระลึกถึง
ตามมาอ่านบันทึกนี้บ้าง
ชอบความคิดเห็นของคุณแสงแห่งความดีครับ
...พันหมื่นถ้อยคำ ก็ไม่ทิ้งรอยจรดจารึกเท่าหนึ่งการกระทำ....
สุดท้ายการกระทำ ย่อมยิ่งใหญ่...
บางคนพูดมากกว่าทำ บางคนทำมากกว่าพูด บางคนพูดไม่ตรงกับที่ทำ ...หลายคนจึงท้อแท้ ไม่แน่ใจ
ให้กำลังใจเสมอครับ
ทองแท้ย่อมทนไฟ ให้กำลังใจทั้งนกแห่งอรุณรุ่งและคุณแสงแห่งความดีครับ
สวัสดีค่ะ ทักทายนะคะวันนี้งานเยอะ มีความสุขนะคะ
สวัสดีค่ะ น้อง
ฝากดอกไม้มาให้ค่ะ
สวัสดีค่ะ คนไม่มีราก
*** ทำให้มากกว่าพูด...ก็คงจะห่างไกลกับดักได้บ้างนะคะ
*** ขอบคุณค่ะ
ขอบคุณคุณKRUPOMค่ะ
(^___^)
สวัสดีค่ะคุณแสงแห่งความดี
อ่านคอมเม้นท์ของคุณแสงแห่งความดีอยู่หลายรอบแล้วค่ะ นำไปไตร่ตรองมากมายข้ามวัน...
แรงจูงใจในการเขียนบันทึกนี้ต้องยอมรับว่าเกิดจากประสบการณ์ตรงที่ได้ประสบค่ะ มีส่วนที่คล้ายกับเหตุการณ์ที่คุณแสงแห่งความดียกมาบ้าง แต่ที่พบแน่ ๆ คือ เห็น...
พูดดี แต่ทำไม่เหมือนที่พูด ... มากขึ้นทุกวันในตัวเองและคนบางคนค่ะ
คนกล้าฝ่าสังคม จะยืนหยัดค่ะ เพราะหากคิดทำพูดในสิ่งที่ดีและเป็นเนื้อแท้แล้ว ไม่ว่าจะผ่านไปนานเท่าใด ก็ยังคงจริง อยู่เช่นนั้นเสมอไป
ขอบคุณคอมเม้นท์ดี ๆ ค่ะ
ระลึกถึงเช่นกันค่ะ
(^___^)
พี่คนตัดไม้คะ
ขอบคุณข้อความดี ๆ แสนจะให้กำลังใจค่ะ
ทองแท้ย่อมทนไฟ
ขอบคุณแทนคุณแสงแห่งความดีด้วยค่ะ
(6___^)
สวัสดีค่ะพี่ครูลี่
ดีใจที่พี่มาทักทายค่ะ
คนไม่มีรากคิดว่าเพราะพี่เป็นผู้ที่มีอารมณ์ละเอียดอ่อน ใจดีค่ะ จึงรับและซึมซับสิ่งต่าง ๆ ได้ง่าย
จำที่ครูบาอาจารย์ท่านสอนว่า ต้องรู้เพียร รู้พัก รู้รัก รู้หัก เลือกรับสิ่งที่เป็นประโยชน์ต่อการปฏิบัติธรรมของเรา อย่ามัวเมาสิ่งที่แวะเวียนมาค่ะ
ส่งแรงใจให้กันและกันนะคะ
ขอบคุณพี่ค่ะ ดอกสาละงดงามมากค่ะ
(^___^)
สวัสดีค่ะอ. กิติยา เตชะวรรณวุฒิ
ทำให้มากกว่าพูด พูดให้น้อยกว่าที่ทำ ...
ปลอดภัยจาก "กับดัก" แน่นอนค่ะ
ขอบคุณค่ะ
ชอบมาก ๆ ค่ะฝนตกเย็นสบายใจค่ะ
(^___^)
สวัสดีค่ะคุณลีลาวดี
คิดถึงเช่นกันค่ะ
รถเต่าสีเหลืองแบบนี้น่ารักมาก ๆ เลยค่ะ
แล้วยังอยู่ท่ามกลางสายฝนอีก ... ไปนั่งรถเที่ยวกลางฝนกันไหมคะ
(^___^)
แวะมาหาด้วยความคิดถึง...ช่วงนี้addเหนื่อยๆหลายๆอย่าง...คงขอพักสักระยะ..แต่คิดถึงอยู่เสมอนะคะ..มาส่งความรักจ้า
มาชม
ทายทัก แบบสบาย ๆ
สวัสดีค่ะ มาอ่านเม้นต์ดีดี ที่มีคุณค่าค่ะ
น้องคนไม่มีรากคะ
สวัสดีค่ะน้องรัก
แวะมาแก้คำตกหล่นหน่อยค่ะ
สุขภาพแข็งแรง..นะคะ
ขออภัยค่ะ
สวัสดีค่ะ
ใหลหลงคนไม่มีรากแล้วสิ ทำไงดีน๊า อิอิ
สวัสดีครับ คุณคนไม่มีราก
มาแจ้งข่าวการเสวนาที่อาจจะสนใจครับ
คลิกที่ภาพได้เลย
+ สวัสดีค่ะป้าคนไม่มีราก...แอมแปร์และครอบครัวมาเยี่ยมค่ะ...
+ สบายดีไหมค่ะ...คิดถึงจังค่ะ..
+ ขอบคุณมากค่ะที่เขียนมาเตื่อสติกันค่ะ...หลายครั้งที่เราหลงไหลได้ปลื้มกับสิ่งปรุงผ่านลมปาก...และหลายครั้งเช่นกันที่เราต้องขื่นขมกับสิ่งที่ปรุงแต่งผ่านลมปาก....สิ่งหนึ่งที่อ๋อยคิดแวบ คือว่า...เราได้เรียนรู้อะไรกับสิ่งที่เราเจอะเจอ...หาไม่เช่นนั้นคำว่าประสบการณืคงไม่เกิดขึ้นกับเราค่ะ
+ สาวน้อยของป้าคนดอกไม้สีม่วงโตขึ้นมากแล้วค่ะ...นี่ไงค่ะ
ขอบคุณท่านอ.ยูมิค่ะ
(^___^)
ขอบคุณคุณKRUPOM ค่ะ
(^___^)
สวัสดีค่ะพี่ครูลี่
ขอให้เจริญยิ่ง ๆ ขึ้นในการปฏิบัติธรรมนะคะ
(^___^)
เข้ามายิ้ม อ่านเม้นท์ ย้อนหลังของแต่ละคน ก็นึกขำตนเอง คริ คริ
เม้นท์เป็นตุเป็นตะ เจ้าของบล็อค งงง งงง ว่าใครหวา
ไม่ได้ว่าเจ้าของบล้อค ว่าคนอ่าน โอ๊ย!ไม่ใช่ ว่าคนเขียน ตะแนว...
สวัสดีค่ะพี่ Preeda
อ่านคอมเม้นท์แล้ว ยิ้มกว้างเชียวค่ะ....เพราะการฟังแต่ถ้อยคำลมปากยากจะพิสูจนืได้ว่าจริงใจแค่ไหนเพียงใด...การกระทำนี่ซิจริงแท้แน่นอน...ไม่ว่าวันเวลาจะแปรเปลี่ยนไปอย่างไร..คนที่จริงใจกับเราย่อมมั่นคงไม่เปลี่ยนแปลง
น้องเห็นด้วยค่ะ ความจริงใจ พิสุจน์ได้จากการกระทำและเวลาค่ะ
รักษาสุขภาพด้วยนะคะ
ระลึกถึงพี่ค่ะ
(^___^)
มาชม
คนไม่ผิดคือคนไม่ทำอะไร
อิ อิ อิ
แวะมาเยี่ยม...เพราะแรงคิดถึงค่ะ
สวัสดีค่ะ..แวะเข้ามาอ่านบันทึกดีๆ..
พันหมื่นถ้อยคำ..ก็ไม่ทิ้งรอยจรดจารึก ไว้เท่าหนึ่งการกระทำ..
เห็นด้วยค่ะ และขอบคุณ.สำหรับข้อคิดดีๆ
สวัสดีครับ คุณ คนไม่มีราก
เข้ามาอ่านครับ
รักษาสุขภาพนะครับ
สวัสดีค่ะ เข้ามาเพราะคิดถึง
สวัสดีค่ะ
ดูแลสุขภาพด้วย
รักประเทศไทย ตำรวจเป็นมิตรใกล้ชิดประชาชน
รักษาสุขภาพนะคะ
วันครอบครัวขอให้ท่านมีความสุขค่ะ
สวัสดีค่ะ
สวัสดีค่ะ
ขอบคุณที่ไปเยี่ยมนะคะ...
คิดถึงจึงมาเยี่ยมพร้อมกับไมตรีจิต
สวัสดีค่ะ มาเยี่ยมค่ะ
ห่างไกลหวัดนะคะ
ขอบคุณครับเป็นกำลังใจ
ดูแลสุขภาพด้วย
รักประเทศไทย ตำรวจเป็นมิตรใกล้ชิดประชาชน
มาเยี่ยยม คุณคนไม่มีราก ด้วยความคิดถึงค่ะ
ยังคงคุณภาพ และแทรกข้อคิดดีๆ เหมือนเดิมเลยนะคะ
สวัสดีค่ะ มาอ่านเรื่องราวดีดีค่ะ
มาชม
ทายทัก
แบบสบาย ๆ นะครับ
สวัสดีค่ะท่านอ.ทนัน ภิวงศ์งาม
ขอบพระคุณสำหรับข้อคิดเตือนใจค่ะ
โดนใจที่สุดก็นี่เลยค่ะ...พร่ำสอนร้อยคำ มิเท่าทำให้ดู
(^___^)
ขอบคุณคุณครูอิงจันทร์ค่ะ
(^___^)
สวัสดีค่ะคุณ ลีลาวดี
อ่านแล้วยิ้มเลยค่ะ....555555....
หลงใหลแบบนี้อนุญาตให้หลงใหลได้ค่ะ
ไม่ค่อยเข้าข้างตัวเองเลยหนอคนเรา
ระลึกถึงค่ะ
(^___^)
สวัสดีค่ะ
ไม่กล้าพูดเยอะค่ะ
บางครั้งยิ่งพูด ... ยิ่งเมา(คำพูด) ยิ่งหลงทาง ยิ่งไกลจากสิ่งที่ต้องการจะสื่อ
หลายครั้งยิ่งเขียน...ยิ่งสับสน ยิ่งห่างไกลจากความรู้สึกอันแท้จริง
ใคร่ครวญดูแล้ว... แท้ที่จริง ถ้อยคำบางคำก็มิได้มีความหมายอะไร
เพราะเราปรุงแต่ง กลั่นเกลาเพื่อให้เป็นคำพูดที่ใช้สื่อสารกับคนอื่น ...
แต่อาจไม่ได้หมายความตามนั้นจริง ๆ
กลัวมั่ก ๆ ค่ะ
อิอิ
สวัสดีค่ะ
ขอบคุณที่ไปเยี่ยมนะคะ เพิ่งกลับจากดูงานที่ศิริราช ค่ะ
ไปหลงแสงสีเมืองกรุง สุดยอดค่ะ RCA มันส์....
เข้ามาอีกครั้ง เพราะชอบคำนี้
“พันหมื่นถ้อยคำ ...ก็ไม่ทิ้งรอยจรดจารึกไว้เท่าหนึ่งการกระทำ”
ขอให้มีความสุขทุกวันนะคะ
มาส่งเข้านอนค่ะ
หลับฝันดีนะคะ
พี่ว่า คนเรารู้ทุกคนว่า ที่มีคนพูดเพราะๆกับเรา เขาจริงใจแค่ไหน
แต่พูดเพราะๆไว้ก็ดีกว่าพูดไม่เพราะนะคะ แต่ไม่ต้องประดิษฐ์เกินไป จนเราทาฟังไม่ได้ คือ โจ่งแจ้งเกินไป ก็จะดีค่ะ
มีน้ำมะนาวเหยาะน้ำดอกอัญชันมาให้ชิมค่ะ
