ท.ณเมืองกาฬ
นาย ทรงศักดิ์ พิราบขาว ภูเก้าแก้ว

สื่อลามก


เพศศึกษา

                               

 

 

 

 

 

 

  

ในยุคที่การสื่อสารไร้พรมแดน สื่อทางเพศก็ได้รับการพัฒนาอย่างไร้ขอบเขตเช่นกัน จากตัวอักษรและรูปภาพในอดีตมาเป็นภาพยนตร์ วิดีทัศน์ และคอมพิวเตอร์ในปัจจุบัน ก่อให้เกิดความกังวลถึงผลกระทบที่จะเกิดขึ้นกับบุคคล โดยเฉพาะเด็กและเยาวชน ต่อศีลธรรมและขนบธรรมเนียมประเพณีอันดีงาม ตลอดจนความสงบเรียบร้อยของสังคม

  เป็นการยากที่จะวินิจฉัยว่าสิ่งใดเป็นสื่อลามก

การจะวินิจฉัยว่าสิ่งใดเป็นสื่อลามก จำเป็นต้องทราบความหมายของคำบางคำที่เกี่ยวข้อง ได้แก่ อีโรติก (erotic) ลามกอนาจาร (obscenity) หนังสือหรือสิ่งที่กระตุ้นอารมณ์เพศ (pornography or erotica)

                อีโรติก มาจากคำภาษากรีกว่า อีรอส (eros) หมายถึง ความรักอย่างดูดดื่มหรือความปรารถนาทางเพศ ส่วนลามกอนาจารตามพจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถานแปลว่า ความประพฤตินอกรีตนอกรอย น่าอับอาย หรือเป็นที่รังเกียจแก่ผู้อื่นในด้านความดีงาม

                ดังนั้น อีโรติกจึงเป็นความรักความปรารถนาตามธรรมชาติ อันเป็นปกติวิสัยของมนุษย์ แต่ลามกอนาจารเป็นอารมณ์หรือการกระทำที่ผิดวิสัย ผิดธรรมชาติ หรือหยาบช้าต่ำทรามทางด้านศีลธรรม

                ส่วนพอร์โนกราฟี (pronography) มาจากภาษากรีก แปลว่า เรื่องราวของโสเภณี ดังนั้นจึงมีจุดประสงค์เพื่อกระตุ้นให้เกิดอารมณ์เพศ ในระยะแรกการสื่อสารยังไม่พัฒนาเช่นปัจจุบัน วิธีการจึงอาศัยตัวหนังสือและรูปภาพเป็นสื่อ เรียกว่าหนังสือปลุกอารมณ์ ทำให้บางคนเข้าใจว่าพอร์โนกราฟีคือหนังสือปลุกอารมณ์เท่านั้น ความจริงพอร์โนกราฟีอาจเป็นตัวหนังสือ รูปภาพ เสียง ดนตรี วีดิทัศน์ หรือสื่ออื่น ๆ ก็ได้ ที่กระทำหรือออกแบบเพื่อกระตุ้นอารมณ์เพศ

                การกระตุ้นอารมณ์เพศโดยสื่อต่าง ๆ มีหลายระดับ ขึ้นกับการออกแบบของผู้ผลิต ตั้งแต่กระตุ้นให้เกิดอารมณ์เพศตามปกติวิสัย เกิดอารมณ์เพศอย่างเร่าร้อน จนกระทั่งเกิดความหื่นกระหายและต้องการระบายอารมณ์เพศอย่างรุนแรงโดยไม่สามารถยับยั้งควบคุม ซึ่งมักจะเป็นอันตรายแก่คู่ร่วมเพศ หรือก่อให้เกิดความเสื่อมทางศีลธรรม ดังนั้นพอร์โนกราฟีจึงอาจจะมีความหมายทั้งในทางบวกและทางลบ ถ้าเป็นไปในทางลบก็จัดว่าเป็นสิ่งลามกอนาจาร

                อย่างไรก็ดี นักวิชาการบางคนเชื่อว่าพอร์โนกราฟีแสดงให้เห็นถึงความไม่สมดุลระหว่างอำนาจของชายและหญิง หรือเป็นการใช้กิจกรรมทางเพศเพื่อระบายความก้าวร้าว ดังนั้นพอร์โนกราฟีจึงน่าจะมีความหมายในเชิงลบมากกว่า ในขณะเดียวกันก็มีผู้เสนอคำว่าอีโรติกา (erotica) ซึ่งหมายถึง อุปกรณ์หรือสิ่งใด ๆ ก็ตามที่ก่อให้เกิดความรักและความปรารถนาตามธรรมชาติ อันเป็นความหมายในเชิงบวก

                สรุปว่าอุปกรณ์หรือสื่อที่ก่อให้เกิดอารมณ์เพศอาจจัดอยู่ในลักษณะอีโรติกา พอร์โนกราฟี หรือลามกอนาจาร

                ด้วยเหตุที่ยังมีข้อถกเถียงในแง่ความหมายของคำและหลักเกณฑ์ในการจำแนกประเภทของสื่อตามวัตถุประสงค์และผลที่เกิดขึ้นดังกล่าว จึงเป็นการยากที่จะออกกฎหมายควบคุมหรือบังคับใช้กฎหมายได้อย่างมีประสิทธิภาพ

  สื่อลามกมีหลายประเภท

                สื่อลามกที่มีอยู่ในปัจจุบันอาจแบ่งได้เป็น 3 กลุ่มใหญ่ ๆ คือ กลุ่มสิ่งพิมพ์ กลุ่มภาพยนตร์หรือวิดีทัศน์ และกลุ่มคอมพิวเตอร์

                สำหรับกลุ่มสิ่งพิมพ์นั้นมีหลายรูปแบบ เช่น เป็นหนังสือปลุกอารมณ์ การ์ตูนลามก ปฏิทินโป๊ หรือไพ่โป๊ โดยแต่ละประเภทดังกล่าวจะมีความลามกอนาจารในระดับต่าง ๆ กัน ทั้งรูปภาพและเนื้อหา สำหรับภาพก็มีตั้งแต่เห็นแค่เรือนร่าง ไม่เห็นหน้าอกและอวัยวะเพศ เห็นหน้าอกอย่างเดียว เห็นหน้าอกและอวัยวะเพศด้วย หรือเป็นภาพร่วมเพศระหว่างชายหญิง ส่วนเนื้อหาก็อาจเป็นการบรรยายสัดส่วนและท่วงท่าของสตรีที่เร้าอารมณ์บุรุษ การเล้าโลมต่าง ๆ และการแสดงอารมณ์ตอบสนองต่อการเล้าโลมนั้น จนถึงลีลาการมีเพศสัมพันธ์ระหว่างชายหญิง ซึ่งส่วนใหญ่จะผูกเป็นเรื่องหรือสร้างเป็นเหตุการณ์เพื่อให้เกิดความเร้าใจมากขึ้น

                สิ่งพิมพ์ดังกล่าวมีทั้งที่ผลิตในประเทศและต่างประเทศ และทำขึ้นอย่างหลากหลายตามรสนิยมของผู้บริโภค โดยมีกลุ่มเป้าหมายคือวัยรุ่นและผู้ใหญ่ ซึ่งปัจจุบันมีแนวโน้มจะนิยมสื่อลามกมากขึ้น สำหรับผู้จัดจำหน่ายแม้จะไม่สามารถขายได้อย่างเปิดเผย แต่ก็มีการพยายามโดยอาจติดสินบนเจ้าหน้าที่ตำรวจ และวางขายตอนกลางคืน แหล่งที่มีการจำหน่ายกันมากจะอยู่บริเวณจตุจักร สะพานเหล็ก คลองถมสะพานพุทธ และสะพานควาย เป็นต้น

                ส่วนกลุ่มภาพยนตร์และวิดีทัศน์เกิดขึ้นภายหลังสื่อสิ่งพิมพ์ นับตั้งแต่ปี พ..2518 เป็นต้นมา ผู้สร้างภาพยนตร์ไทยได้นำกามารมณ์มาดึงดูดความสนใจของผู้ชม จึงเกิดภาพยนตร์ที่แสดงอารมณ์รักอย่างเปิดเผยมากขึ้น ตัวอย่างของภาพยนตร์ดังกล่าวที่ปรากฏในช่วงแรก ๆ คือตลาดพรหมจารีและกลกามแห่งความรักส่วนเรื่องที่ฮือฮากันมากเมื่อเร็ว ๆ นี้ คือจัน ดารา

                สำหรับภาพยนตร์ที่ถ่ายทำเพื่อกระตุ้นอารมณ์เพศโดยเฉพาะเป็นสิ่งผิดกฎหมาย จึงต้องมีการแอบฉายตามโรงภาพยนตร์ชั้นสอง ซึ่งผู้นิยมบริโภคจะรู้กัน ภาพยนตร์เหล่านี้มีทั้งผู้แสดงที่เป็นคนไทยและชาวต่างชาติ

                สื่อลามกประเภทวิดีทัศน์เกิดขึ้นเมื่อใด ไม่มีหลักฐานยืนยันแน่ชัด แต่สันนิษฐานว่ามีการพัฒนามาจากภาพยนตร์ลามกที่ฉายกันอย่างลับ ๆ ในระยะแรกวิดีทัศน์เหล่านี้ผลิตจากต่างประเทศ เช่น จากประเทศในทวีปยุโรปและอเมริกา และลักลอบนำเข้ามาขายในประเทศ แต่ต่อมามีการอัดสำเนาหรือผลิตเพื่อจำหน่ายทั้งในประเทศและการส่งออก

                สื่อวิดีทัศน์แพร่หลายกว่าสื่อสิ่งพิมพ์มาก เพราะสามารถหาเช่าได้จากร้านวิดีโอทั่วไปซึ่งมีอยู่มากมาย และถ้าจะสะสมไว้เป็นสมบัติส่วนตัวก็สามารถหาซื้อได้แถวสีลมและย่านอื่นที่จำหน่ายสื่อสิ่งพิมพ์ลามกดังที่กล่าวแล้ว

                กลุ่มสุดท้ายคือสื่อลามกผ่านทางคอมพิวเตอร์ ลูกค้าที่บริโภคสื่อประเภทนี้มักจะมีฐานะตั้งแต่ระดับปานกลางขึ้นไปและมีการศึกษาดี ส่วนผู้ประกอบการเองก็ต้องมีความรู้ด้านอิเล็กทรอนิกส์ และมีทุนในการผลิตสูงกว่าสื่ออื่น ๆ วิธีการสื่อสารทางคอมพิวเตอร์อาจมาในรูปของแผ่นซีดีและดีวีดี หรือผ่านทางอินเตอร์เน็ต

                สำหรับอินเตอร์เน็ต ปัจจุบันมีผู้ให้ความนิยมอย่างมาก ทำให้เกิดธุรกิจมากมายที่อาศัยสื่อชนิดนี้ รวมทั้งธุรกิจทางเพศด้วย ผู้บริโภคสามารถเลือกได้หลายลักษณะ  ทั้งภาพนิ่งและภาพเคลื่อนไหวพร้อมเสียง ผู้ประกอบการที่สนใจอาจตั้งเว็บไซต์ของตนหรือทำร่วมกับผู้อื่นเป็นเครือข่าย ส่วนผู้บริโภคที่ต้องการใช้สื่อดังกล่าวก็สามารถจ่ายค่าบริการผ่านธนาคารหรือบัตรเครดิต แล้วเปิดเข้าไปดูได้

                ที่น่าเป็นห่วงคือการควบคุมสื่อลามกประเภทอินเตอร์เน็ตทำได้ยาก จึงเป็นการง่ายที่เด็กจะเข้าไปดูสิ่งที่อยู่ในนั้น และแม้จะมีการกำหนดอายุไว้ แต่พวกเขาก็สามารถปกปิดความจริงได้ จึงนับเป็นสื่อที่อันตรายที่สุดสำหรับเด็กและเยาวชน

                สื่อที่กล่าวข้างต้นทั้งหมด นอกจากจะออกแบบเพื่อกระตุ้นอารมณ์เพศสำหรับชายหญิงที่เป็นรักต่างเพศแล้ว ยังผลิตเพื่อบุคคลที่เป็นรักร่วมเพศและบุคคลที่มีความวิปริตทางเพศแบบต่าง ๆ อีกด้วย

                จึงเป็นสื่อที่ไร้พรมแดนจริง ๆ!

       

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                                                 

คำสำคัญ (Tags): #เซ็กซ์
หมายเลขบันทึก: 269376เขียนเมื่อ 20 มิถุนายน 2009 02:37 น. ()แก้ไขเมื่อ 22 มิถุนายน 2012 10:42 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (10)

ในภาพยนตร์และในอินเตอร์เน็ท สื่อลามกอนาจารมีเพียบ เด็กๆดูกันได้ทุกที่

ในสว่นของไทยก็เคยมีคดีที่ขึ้นไปสู่ศาลฎีกาว่า ศิลปะ กับลามกอนาจารขีดมันอยู่ตรงไหน ผมไม่ได้ค้นรายละเอียดจากคำพิพากษามาแต่เอาที่พอจำได้ก็คือ ศาลวิเคราห์ภาพถ่ายของกลางที่เป็นภาพผู้หญิงเปลือยกายที่จำเลยอ้างว่าเป็นภาพแสดงเรือนร่างของหญิงเป็นภาพศิลปะ แต่ศาลบอกว่าภาพหญิงเปลือยกายที่แสดงท่าทางยั่วยวนหรือสื่อถึงอารมณ์ทางเพศนี่แหละที่เรียกว่าลามกอนาจาร

เอามาเล่าสู่กันฟังครับ

และเห็นด้วยเรื่องสื่ออินเทอร์เน็ตหากเราไม่รู้จักควบคุม จะเป็นผลร้ายต่อเด็กอย่างยิ่งเพราะไม่มีใครควบคุมได้เต็มร้อยครับ

สวัสดีค่ะ  มันเป็นอะไรที่น่ากลัวมากเลยนะ  สำหรับสื่อเหล่านี้กับความไม่รู้  อยากรู้  ของเด็ก

งั้นต้องช่วยกันผลิตสื่อดีๆมาเยอะค่ะ..ธรรมะย่อมชนะอธรรมสักวัน...(ทั้งๆที่ไม่รู้ว่าจะชนะไหม)

สวัสดีครับ คุณครู ป.

  • น่าเป็นห่วงเยาวชนมากเลย
  • คุณครูคงช่วยแนะนำเด็กๆให้เห็นคุณโทษของเน็ทนะครับ
  • ขอบคุณท่านอัยการชาวเกาะ
  • ที่มาแวะเยี่ยม มาทักทาย
  • เป็นปัญหาที่น่ากล้วมากครับ
  • คงต้องช่วยกันทุกฝ่ายนะครับ
  • เพื่อเยาวชนจะได้มีปัญหาน้อยลง
  • ขอบคุณครับครูป้อม ที่แวะมาเยี่ยม
  • คงต้องแนะนำเด็กนักเรียนของเรานะครับให้เห็นคุณโทษ
  • ขอให้มีความสุขในวันหยุดนะครับ
  • ขอบคุณ คุณอ้อยเล็ก มากๆครับ
  • ต้องช่วยกันทุกวิถีทางนะครับ
  • สงสารเด็กและผู้ปกครอง
  • เมื่อไรสื่อลามก ต่างๆเหล่านี้จะหายไปเสียที
  • มอมเมาเยาวชนมากเลย
  • เด็กเสียอนาคตมากแล้ว
  • สื่อลามกทางอินเตอร์เน็ท ทางการต้องเอาใจใส่ควบคุมอย่างจริงจัง 
  •  เพราะเดี๋ยวนี้ น่าสงสารเด็กและผู้ปกครอง ที่สุด
  • บ่นมากแล้ว ขอให้อ้อยเล็กมีความสุขกับวันหยุดนะครับ
  • สื่อลามกไม่ดี
  • เห็นด้วย ค่ะ
  • ขอบคุณที่แวะมาเยียม
  • โชคดีมีเงินใช้นะครับ
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท